تشخیص آلودگی به HIV

شما ممکن است که HIV در بدن خود داشته باشید ولی از نظر سلامتی کاملاً سالم به نظر برسید. تنها راه مطمئن تشخیص آلودگی و یا عدم آلودگی به ویروس ایدز (HIV) انجام آزمایش خون در آزمایشگاه می باشد. از زمان ورود ویروس به بدن انسان تا زمانی که شواهد آزمایشگاهی ظاهر شود،‌ ممکن است فاصله زمانی بین دو هفته تا شش ماه طول بکشد که به آن "دوره پنجره" (window period) می گویند. در این دوران شخص٬ آلوده بوده و می تواند دیگران را نیز آلوده کنند، ولی ممکن است هیچ یک ازعلایم بالینی و آزمایشگاهی متداول را در خود بروز ندهد.

در صورتی که شما به رفتارخطرناکی دست زده اید و نگران سلامت خود شده اید، می توانید برای انجام آزمایش HIV به پزشک خود و یا مستقیماً به مراکز انتقال خون و دیگر مراکزی که آزمایش ایدز را انجام می دهند، مراجعه کنید.

نكته بسیارمهمی كه نباید فراموش شود این است كه درطی این 6 ماه نباید خود و دیگران را درمعرض رفتار خطرناک قرار دهید.

 افرادی كه رفتارهای پرخطر داشته اند اما تست HIV منفی است لازم است سه ماه بعد و در صورت تداوم رفتار پرخطر هرشش ماه آزمایش HIV را تكرار نمایند.

  سه نوع كلی آزمایش (تست) تشخیصی HIV وجود دارد که عبارتند از:

1 – تست آنتی بادی  HIV یا (HIV antibody test) : این تست نشان می‌دهد كه فرد با HIV آلوده شده است یا نه ( كه اطلاعات این قسمت بر روی این تست٬ متمركز شده است)

2 – تست آنتی ژن P₂₄   یا  ( P₂₄ antigen testing) : این تست بطور اولیه برای غربالگری نمونه‌های خون استفاده می‌شود ولی در برخی مناطق بعنوان تست تشخیصی HIV بكار می‌برند.

آنتی ژن P_{24 ،} یك پروتئین است كه جزئی از ساختمان HIV می‌باشد  و در مراحل اولیه عفونت، به مقدار زیاد تولید می‌شود و بوسیلة تستهای تشخیصی می‌توان آن را در خون آشكار كرد.  تست P₂₄ می‌تواند آلودگی با HIV را قبل از "تست آنتی بادی "HIV آشكار كند بنابراین تست آنتی ژن P₂₄ در تشخیص HIV در مراحل اولیه بكار می‌رود.

3 – تست میزان ویروس (HIV Load test) : این تست هنگامی استفاده می‌شود كه شخص از آلوده بودن خود با HIV آگاه است و با این تست میزان ویروس در خون مشخص می‌شود.

آزمایش تشخیصی HIV

آزمایش تشخیص HIV به جستجوی آنتی بادیهای موجود در خون می‌پردازد. وقتی HIV (كه یك ویروس است) وارد بدن شخصی شود یك ماده شیمیایی خاصی در بدن فرد ساخته می‌شود كه آنتی بادی نامیده می‌شود. آنتی بادیها، پاسخ بدن به عفونت هستند بنابراین اگر در خون شخصی٬ آنتی بادی بر علیه HIV وجود داشته باشد این بدان معنی است كه او با HIV آلوده  است در اكثر موارد 3 ماه طول می‌كشد تا این آنتی بادیها بوجود آیند ( در موارد نادر تا 6 ماه در موارد بسیار نادرتر بیشتر از 6 ماه طول می‌كشد تا آنتی بادیها بوجود آیند)

انجام تست قبل از 3 ماه از زمان تماس با ویروس ، نتایج نامشخص دارد و فرد آلوده ممكن است هنوز آنتی بادی بر علیه ویروس نساخته باشد.

فاصله زمانی بین آلوده شدن  تا ساخت آنتی بادی را دوره پنجره (window period) گویند در دورة پنجره، افراد آلوده با HIV در خونشان آنتی بادی ندارند و بوسیلة تست HIV تشخیص داده نمی‌شود٬ هر چند كه ممكن است سطح بالایی از HIV در خون، ترشحات جنسی یا شیر پستانشان وجود داشته باشد.

 در دورة پنجره، HIV می‌تواند از فرد آلوده به فرد دیگر منتقل شود هر چند كه تست HIV، آلوده بودن وی را مشخص نمی‌كند. بنابراین بهترین راه این است كه تست HIV حداقل 3 ماه بعد از در معرض خطر قرار گرفتن با HIV، انجام شود. برخی مراكز تشخیصی جهت اطمینان خاطر بیشتر، انجام آزمایش مجدد را در ماه 6 توصیه می‌كنند. همچنین، بسیار مهم است كه طی دوره زمانی انجام تست HIV ، فرد مجدد در معرض خطر HIV قرار نگیرد. این تست هنگامی دقیق است كه بین زمان مواجهه با HIV و انجام تست٬ مواجهه مجددی رخ ندهد.

تنها راه مطمئن جهت تعیین آلودگی با HIV انجام تست آنتی بادی HIV می‌باشد و از روی علائم بالینی نمی‌توان آلودگی با HV را تعیین كرد.

دلایل انجام دادن تست HIV چیست؟

بسیاری از كسانی كه تست HIV انجام داده‌اند بی‌دلیل نگرانند چرا كه:

  اگر نتیجة تست منفی باشد (یعنی اینكه با HIV آلوده نیستند) می‌تواند باعث آرامش خیال شود. و اگر نتیجه تست مثبت شود كارهای بسیاری برای فائق آمدن با نتیجه مثبت تست HIV و مراقبت از سلامت می‌توان انجام داد.

اگر نتیجة تست HIV شما مثبت باشد پزشك می‌تواند بدقت مراقب سلامت شما باشد. بسیاری از كسانی كه تست HIV مثبت دارند سالها سالم باقی می‌مانند ولی اگر به سمت بیماری پیش بروید داروهای بسیاری بنام antiretroviral وجود دارند كه می‌تواند سرعت پیشرفت ویروس و بیماری را كم كنند و نگهدارنده سیستم ایمنی باشند همچنین داروهایی برای پیشگیری و درمان برخی بیماریهایی كه افراد مبتلا به HIV  به آن  گرفتار می‌شوند را دریافت كنید. همچنین ممكن است تحت درمان با داروهای جدید در روشهای درمانی خود قرار بگیرید.

-    اگر پزشك بداند كه شما HIV مثبت هستید هنگامیكه به بیمارئی مبتلا می‌شوید با جدیت و دقت بیشتری علائم را پیگیری می‌كند.

-     اگر بدانید كه HIV مثبت هستید بیشتر مراقب خواهید بود تا دیگران آلوده نشوند بعنوان مثال رابطه جنسی ایمن داشتن (safe sex) و آگاه كردن شركای جنسی قبلی خود.

-    آگاه بودن به آلودگی با HIV  ، ممكن است بر روی برخی تصمیمات آینده شما تأثیر گذار باشد ( مثلاً در مورد تشكیل خانواده ).

چه کسی نیاز به انجام آزمایش HIV دارد؟

در صورتی که شما سابقه انجام هر کدام از رفتارهای خطرناک زیر را داشته اید٬  نیاز به انجام آزمایش HIV دارید:

 * استفاده از سوزن و سرنگ مشترك در اعتیاد تزریقی (‌حتی برای یك بار)

* ابتلاء به بیماری های آمیزشی (مثل سوزاك، سیفلیس، تبخال و زگیل تناسلی)

* با فرد آلوده به HIV روابط پرخطر داشته اید.

* با فرد تزریق كننده مواد مخدر (حتی همسر) روابط پرخطر داشته اید.

* با فرد دارای سابقه ابتلاء به بیماریهای آمیزشی روابط پرخطر داشته اید.

* بدون اطلاع از سابقه ابتلاء فردی به بیماریهای آمیزشی روابط پرخطر داشته اید.

* با فردی كه در نواحی پر خطر زندگی می كند، روابط پرخطر داشته اید. (مناطقی كه در آن آمار میزان افراد آلوده به HIV زیاد می باشد. مثلاً بعضی كشورهای آفریقایی، کشورهای تازه استقلال یافته روسیه، افغانستان و كشورهای ناحیه خلیج فارس)

  * سابقه تجاوز و سوء استفاده جنسی قرار گرفتن

چه زمانی بعد از رفتار خطرناک بایستی آزمایش HIV داد؟

   اغلب تستهای HIV، تست آنتی بادی هستند که میزان آنتی بادی ساخته شده توسط بدن در برابر HIV را اندازه گیری میکنند. برای اینکه آنتی بادی ساخته شده توسط سیستم ایمنی بدن بر علیه HIV به حدی برسد که توسط تستهای آزمایشگاهی قابل اندازه گیری باشد مدتی زمان می برد که این مدت زمان از فردی به فرد دیگر متفاوت است، به این دوره زمانی اصطلاحا دوره پنجره (Window period) میگویند.
اغلب افراد در طی ۲ تا ۸ هفته میزان قابل ارزیابی آنتی بادی را تولید میکنند (بطور متوسط ۲۵ روز) در عین حال احتمال اینکه تولید میزان آنتی بادی قابل ارزیابی آزمایشگاهی برای فردی مدت زمان بیشتری طول بکشد وجود دارد بنابراین اگر تست اولیه منفی HIV در طی ۳ ماه پس از تماس احتمالی باشد تکرار تست HIV بعد از ۳ ماه از تماس احتمالی برای رد موارد منفی کاذب (false negative) بایستی انجام شود.
۹۷٪ افراد در طی ۳ ماه پس از آلودگی به HIV تستشان مثبت می شود. در موارد بسیار نادر ممکن است مثبت شدن تست HIV تا ۶ ماه بطول انجامد.
در صورت تداوم رفتار  پرخطر توسط فرد، هر شش ماه آزمایش تكرار شود.

انواع آزمایش های تشخیصی برای عفونت HIV عبارتند از :

الف ) تست های سنجش آنتی بادی :

1. آزمون الایزا (Elisa)  

2. Western blot test

نكته :

از آنجا كه آنتی بادی از طریق مادر آلوده وارد بدن جنین شده تا 18 ماهگی در بدن باقی می ماند ،این تست ها برای تشخیص آلودگی در نوزاد مناسب نمی باشند .

ب ) تست های سنجش آنتی ژن

1. RT – PCR

2. P24  antigen

3. DNA-PCR    &   RNA-PCR

نكته:

اغلب انواع تستهای HIV از نمونه خون فرد جهت بررسی HIV استفاده می شود اما تستهایی هم وجود دارند که از بزاق دهان و یا ادرار جهت نمونه استفاده می شود.
حاضر شدن جواب تست معمولا چند روز طول میکشد اما جواب Rapid HIV test در عرض ۲۰ دقیقه آماده میشود.
تمامی تستهای مثبت HIV بایستی توسط تستهای تکمیلی بررسی شوند (معمولا Western blot test) که حاضر شدن جواب آن از چند روز تا چند هفته طول میکشد.
برای انجام تست HIV نیازی به ناشتا بودن نیست (البته ممکن است همراه با تست HIV، تستهای دیگری مانند بررسی چربی خون یا قند خون ناشتا (FBS) درخواست شده باشد که در این صورت بایستی ناشتا بود یعنی از ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از آزمایش، چیزی خورده یا آشامیده نشود.
تست غربالگری (Screening) که برای HIV استفاده می شود ELISA است.
 

در ایران:

  اولین آزمایش 8 هفته بعد از رفتار خطرناک

 تکرار آزمایش 6 ماه بعد از رفتار خطرناک

در ایران معمولاً دسترسی به آزمایش استاندارد HIV سهل تر است. این نوع آزمایش در ایران برای بار اول 8 هفته بعد از رفتار خطرناک به مراجعه کنندگان توصیه می شود. ولی به دلیل اینکه سرعت و میزان تولید پادتن خون در بدن افراد متفاوت است و برای انجام آزمایش دقیقی که بتوان به نتیجه آن استنتاج کرد و جواب قطعی را ارائه داد، 6 ماه بعد از رفتار خطرناک بایستی که آزمایش تکرار شود.

آزمایش استاندارد HIV ٬"تست الایزا"  است.  این تست٬ استاندارد جهانی برای استفاده در بیمارستان ها، بانک های خون و یا سازمان های انتقال خون می باشد.

این آزمایش مستقیماً خود ویروس را جستجو نمی کند. در این روش، میزان پادتن ( آنتی بادی) هایی که بدن شخص آلوده برعلیه HIV تولید کرده، اندازه گرفته می شود.
 

ELISA نسبتاً آزمایش ارزان و خیلی دقیقی است . ( اگر چه ۱۰۰٪ نیست ) در این آزمایش ( اولین آزمایشی که عموماً انجام می شود ) یک نمونه خون گرفته می شود و با دور بالا دوران داده می شود که باعث می شود سرم خون از اجزاء جامد آن مثل سلولهای خون جدا شود . هنگامیکه ماده معرف ELISA به سرم اضافه شود یک آزمایش شیمیایی که محلول را رنگی می کند وجود پادتن های HIV را مشخص می سازد .
 

(وقتی که HIV وارد بدن می شود، یک ماده شیمیایی خاصی از سوی سیستم دفاعی تولید می شود که پادتن ( آنتی بادی) نامیده می شود. پادتن ها واکنش بدن نسبت به عفونت می باشند. بنابراین اگر بدن شخصی پادتن علیه HIV تولید کرده باشد، به معنای آن است که شخص به HIV آلوده شده است.)

تولید پادتن در بدن به مدت زمان بین چند روز تا سه هفته نیاز دارد.
آزمایشی را که بتوان به نتیجه آن اعتماد کرده و بر اساس آن شخص را نسبت به نوع سلامت خود با اطلاع کرد، دربعضی منابع بین 6 هفته تا 6 ماه و بعضی دیگر بین 8 هفته تا 6 ماه بعد از ارتباط خطرناک توصیه شده است.

پس از 22 روز از آلودگی با HIV تست الیزا٬ در 50% موارد مثبت میشود و پس از 6 هفته در 95% موارد مثبت میشود.
حساسیت (Sensitivity) الیزا بیش از 99.9% است.
برای جلوگیری از نتایج مثبت كاذب٬ نتایج تكرار شده باید بوسیله تست westernblot تایید گردد.
 

   به عنوان یك آزمون تأیید كننده به كار می رود. كه وجود IgG برعلیه چند نوع پروتئین ویروسی را بررسی می كند . این تست نسبت به الایزا اختصاصی تر  بوده از حساسیت كمتری برخوردار است .

   از آنجا که آزمایش Western blot نسبتاً گران است وانجام آن نیز مشکل است . ندرتاً به عنوان اولین آزمایش انجام می گیرد و بیشتر در تأیید نتایج مثبت یا مشابه آزمایش ELISA بکار می رود .

اختصاصی بودن (Specificity) تست وسترن بلات وقتیكه با الیزا همراه شود٬ بیش از 99.9% است
 

  نتایج نامشخص (indeterminate) در تست وسترن بلات در این موارد است:
- مراحل اولیه عفونت با HIV
- آلودگی با HIV-2
- بیماری خودایمنی (Autoimmune disease)
- حاملگی
- تجویز اخیر توكسوئید كزاز
 

به زبان بسیار ساده این آزمایش مستقیماً وجود HIV در خون را جستجو می کند.
 

PCR=  Polymerase Chain Reaction

تست HIV-PCR ژن ویروس (DNA )  را در خون ردیابی می کند. اگر شخصی آلوده شده باشد DNA ویروس ایدز در خون او وجود خواهد داشت. میزان اطمینان به دقت این تست 95% می باشد. بعضی منابع این آزمایش را دو هفته بعد از داشتن ارتباط خطرناک (ارتباطی که به تماس مشکوک با خون منجر شود) و بعضی دیگر ابتدا 4 هفته بعد، توصیه می کنند. معمولاً بین 5 روز تا یک هفته طول می کشد تا نتیجه این آزمایش دریافت شود.

از نظرهزینه این تست به طور معمول بسیار گران تر از تست HIV-ELISA می باشد.

 
در طی این آزمایش اجزاء‌ مختلف ویروسی روی نوارهای خاص روی صفحه آزمایش که در سرم فرد مورد آزمایش قرار میگیرد قرار دارند .
اگر سرم پادتن HIV داشته باشد ، به نوارهای ویروسی متصل می شوند ، که باعث تغییر رنگ آنها می شود . گر چه آزمایش HIV در حال حاضر خیلی در دسترس است . غربالگری گسترده انجام نمی پذیرد .

بـا توجه به این كه در این آزمون ژنوم ویروس مورد مطــالعه قرار  میگیرد لذا در تشخیص زودرس بیماری ویا نوزاد متولد شده از مادر آلوده مفید است . بخاطر حساس بودن زیاد ، موارد مثبت كاذب این آزمون  بالا است. تشخیص مثبت با PCR درهرحال باید با تست سرولوژیك اثبات شود. 

مثبت کاذب:  ،‌آزمایش درصد کمی از افراد چه با آزمایش الایزا یا وسترن بلات می تواند غلط باشد . امکان دارد تغییر رنگ اندکی در بعضی از افرادی که HIV ندارند مشاهده شود و بطور غلط به عنوان HIV مثبت شناخته شوند .

منفی کاذب : در بعضی موارد آزمایش می تواند علی رغم وجود پادتنها نتواند تغییر رنگ نشان دهد . بنابراین کسی که آلوده به ویروس است اشتباهاً ممکن است منفی تلقی شود .

 در این روش آنتی ژن ویروس مورد بــررسی قرار می گیرد . لذا می تواند در تشخیص زود هنگام آلودگی كمك كننده باشد. البته در مراحل عفونت بدون علامت و یا درمان ضد ویروس ، با توجه به اینكه تعداد ویروس موجود در خون كم است ممكن است منفی كاذب داشته باشیم .

 
این تست ماده ژنتیکی خود ویروس HIV را بررسی میکند و جهت غربالگری منابع خون و نیز آشکارسازی ویروس در مراحل اولیه استفاده کرد ( ۹ تا ۱۱ روز پس از در معرض HIV قرار گرفتن) و نیز در موارد بسیار نادر که تستهای آنتی بادی قادر به آشکارسازی آنتی بادی علیه HIV نیستند.
 

 این آزمایش٬ میزان HIV های در حال تقسیم را نشان میدهد٬ كه با پیشرفت بیماری و نیز پاسخ به درمان ضد ویروسی٬ مرتبط است.
این آزمایش٬ بهترین تست در دسترس برای تشخیص عفونت فعال HIV است. اگرچه نتایج مثبت كاذب٬ معمول است خصوصا وقتیكه میزان ویروس (Viral load) پایین باشد.
 

در مراحل پیشرفته HIV این موارد شایع است:
كم خونی (آنمی) ٬ كمی نوتروفیلها (نوتروپنی) ٬ كمی پلاكتها (ترومبوسیتوپنی)
 

   بیشتر از همه بعنوان عامل پیشگویی كننده پیشرفت HIV بكار میرود.
خطر پیشرفت به سمت عفونتهای فرصت طلب ایدز یا بدخیمی ها وقتی كه CD4 ها كمتر از  200^cell/µl  باشد٬ بالاست.
 

ممكن است درصد CD4 ها قابل اطمینان تر از تعداد آنها باشد.
خطر پیشرفت به سمت عفونتهای فرصت طلب ایدز یا بدخیمی ها وقتی كه درصد CD4 ها كمتر از 20% باشد٬ بالاست.

 

تنها راه مطمئن جهت تعیین آلودگی با HIV انجام تست آنتی بادی HIV می‌باشد و از روی علائم بالینی نمی‌توان آلودگی با HV را تعیین كرد.

CDC AIDS case definition for surveillance of adults and adolescents

تست HIV شامل چه چیزهایی است ؟

در اغلب كشورها، مكانهای متعددی برای انجام تست HIV وجود دارد. توصیه می‌شود كه تست HIV در كلینیكهای بهداشتی، نزد پزشكان یا نزد افراد مجرب در مكانهای مخصوص مشاوره و تست HIV  انجام شود (VCT).

هنگامیكه شما تصمیم به انجام تست HIV بگیرید، یك پزشك یا یك مشاور مجرب، یك پرستار و یا یك فرد مجرب در امور سلامتی و بهداشت را بصورت خصوصی ملاقات خواهید كرد ، وی برای شما توضیح خواهد داد كه تست شامل چه چیزهایی است و نتایج چه معنا و مفهومی دارند. بطور معمول، مقدار كمی نمونه از خون از دست شما گرفته می‌شود و به آزمایشگاه برای انجام آزمایش فرستاده می‌شود.

-    جواب تست همیشه محرمانه است و تنها با رضایت شما برای دیگران بازگو خواهد شد. و حتی جواب تست بدون اجازه شما به پزشك شخصیتان هم گفته نخواهد شد.

Rapid test:
یک تست غربالگری است که جواب آن در عرض ۲۰ دقیقه آماده میشود. این تست از نمونه خون وریدی یا خون سرانگشت یا ترشحات دهان برای بررسی آنتی بادی HIV استفاده می کند، جواب مثبت بایستی توسط تستهای تاییدی (مانند وسترن بلات) بررسی مجدد شود. میزان صحت (accuracy rate) این تست همانند آزمایش الیزا است.
تست سریع HIV به تجهیزات آزمایشگاهی و افراد مجرب نیاز ندارد، این ویژگی باعث می‌شود تا بتوان از آن در كشورهای فقیر استفاده كرد.

 <<   تست HIV در منزل چیست؟    >>

نمونه‌گیری در منزل Home testing kits:

Consumer-controlled test kits (کیتهای تست کنترل شده مصرف کننده) که به کیتهای تست در خانه (Home testing kits) موسومند اولین بار در سال ۱۹۹۷ گواهی تایید گرفتند. اگرچه این کیتها گهگاه در اینترنت تبلیغ میشوند ولی تنها
Home Access HIV-1 test system توسط FDA (سازمان غذا و داروی ایالات متحده) تایید شده است و صحت بقیه انواع کیتها مورد تایید نیست.

طرز استفاده آن بدین صورت است که قطره خونی از سر انگشت بر روی کارت مخصوص آن چکانده و کارت را به یکی از آزمایشگاههای مورد تایید که این آزمایش را انجام میدهند پست میکنید، به هر فرد یک شناسه داده میشود تا برای پیگیری جواب از طریق تلفن مورد استفاده قرار گیرد، فرد میتواند با یک مشاور، قبل و بعد از آماده شدن جواب تست، مشورت کند.
تمامی کسانی که تست آنها مثبت شده جهت انجام تست تاییدی ارجاع میشوند.
مزیت عمدة « نمونه‌گیری در منزل» شامل راحتی، سرعت و محرمانه بودن آن است. در كشورهایی كه تست HIV رایگان نیست « نمونه‌گیری در منزل» یك راه مقرون به صرفه برای انجام تست است ولی عدم وجود "مشاورهٔ رو در رو" قبل و بعد از انجام تست یكی از اشكالات آن است.

در ایالات متحده تنها یك كارخانه، مجوزِ FDA (سازمان غذا و داروی جهانی) را برای ساخت كیت « تست HIV در منزل»  دارد.

 در انگلستان فروش هر گونه كیت برای مصرف شخصی، غیر قانونی است.

 كیت تست فوری HIV

كیت تست فوری HIV بمعنای آن است كه نتیجه تست، بدون نیاز به مشورت کردن با فرد مجرب، در همان لحظه خوانده می‌شود. بطور كلی اینگونه تستها بخاطر دقت كم آنها و فقدان حمایت عاطفی برای فرد، توصیه نمی‌شوند. در حال حاضراین نوع تست در بسیاری از كشورها بطور قانونی خرید و فروش نمی‌شود.

اگر تست HIV من منفی باشد آیا بدین معناست که شریک جنسی من هم HIV منفی است؟
خیر، جواب تست HIV شما تنها وضعیت آلودگی با HIV شما را مشخص میکند و اینکه شریک جنسی شما HIV منفی است یا مثبت است را مشخص نمیکند و او هم می بایست تست HIV بدهد تا وضعیت سلامتش از نظر آلودگی با HIV تعیین گردد.
 
اگر تست HIV من مثبت باشد و مشخص شود که HIV مثبتم، چه باید بکنم؟
دراین حالت، شما هرچه زودتر از سلامت خود مراقبت کنید بهتر است. درمان اولیه و پیش گرفتن شیوه زندگی سالم، به شما کمک میکند که سالم بمانید و مراقبتهای پزشکی، ظهور علایم ایدز و ایجاد وضعیتهای تهدیدکننده حیات را در شما به تاخیر می اندازد.
کارهای بسیار مهمی که بایستی سریعا برای محافظت از سلامت خود انجام دهید عبارتند از:

۱- به پزشکی که در زمینه ایدز کار میکند مراجعه کنید، حتی اگر احساس مریضی نمیکنید. پزشکی را بیابید که تجربه درمان افراد HIV مثبت را دارد. امروزه داروهای فراوانی برای آلودگی با HIV وجود دارد که میتواند سلامت شما را تداوم بخشد. هیچگاه نگویید که «هنوز برای فکر کردن برای درمان خیلی زود است!»

۲- تست سل (TB test) انجام دهید. ممکن است آلوده به سل باشید و از آن آگاه نباشید، سل کشف نشده میتواند منجر به بیماریهای وخیمی گردد ولی اگر زود تشخیص داده شود با موفقیت قابل درمان است.

۳- سیگار کشیدن، نوشیدن زیاد الکل یا استفاده از مواد مخدر (مانند متاآمفتامین ها) میتواند سیستم ایمنی شما را تضعیف کند. برای ترک یا کاهش مصرف اینگونه مواد، هرچه زودتر اقدام کنید.

۴- جهت بررسی از نظرتشخیص بیماریهای مقاربتی (STD) اقدام کنید. بیماریهای مقاربتی تشخیص داده نشده میتواند باعث مشکلات جدی شود. همچنین باید برای جلوگیری از بیماریهای مقاربتی (STD) حتما از کاندوم استفاده کنید (safe  s e x)
 

مطالعه مطالب زیر٬ به همکاران پزشک توصیه میشود:

  شرایط لازم برای انجام آزمایش HIVab:
1- در تمام موارد، مشاوره از آزمایش بایستی انجام گیرد و فرد از نظر روحی و روانی در آمادگی مطلوب قرار گیرد و بعد از آزمایش نیز مشاوره صورت گیرد.
2- آزمایش بایستی داوطلبانه باشد و تنها موارد آزمایش اجباری در كسانی است كه قصد اهداء خون ، بافت یا عضو را داشته باشند.
3- در موارد تشخیصی بنا به نظر پزشك وحتی الامكان با رضایت بیمار انجام گیرد در عین حال اگر پزشكی انجام آزمایش را در تشخیص بیماری موثر می داند آن را درخواست نماید ولی بایستی خدمات مشاوره ای را به بیمار معرفی نماید و مراتب ارجاع را بشناسد.
4- آزمایش HIVab قبل از اعمال جراحی به هیچ عنوان توصیه نشده است به این علت كه رعایت اصول احتیاطات استاندارد برای پیشگیری از بیماری كافی می باشد و درصورتی كه ما بدانیم فرد HIV مثبت نمی باشد ممكن است در رعایت این اصول كوتاهی صورت گیرد و با توجه به خصوصیت ویروس كه از بین 2 هفته تا 6 ماه با وجودی كه فرد HIV مثبت است، می تواند آزمایش منفی باشد خطر انتقال حتی با انجام آزمایش افزایش یابد از طرف دیگر چون مشاوره با بیمار صورت نمی گیرد وی را در بحران و مشكلات بعدی قرارمی دهیم.

اصول برخورد ومراقبت درعفونت HIV:
این نكته بسیار مهم است كه باتوجه به انگ اجتماعی این بیماری وبرخوردهای اجتماعی وخانوادگی احتمالی با افراد آلوده به HIV درممالك پیشرفته اعلام آلودگی به بیمار باید حتما پس از قطعی شدن تشخیص و به دنبال انجام مشاوره وآماده سازی روانی باشد .