تبیان، دستیار زندگی

اگر شما هم وارد بازار ماهی شده باشید یا قصد خرید ماهی را از فروشگاه های شهر داشته اید حتما در تشخیص ماهی تازه دچار مشکلاتی شده اید چرا که بعضی از ماهی ها علی رغم ظاهر تازه ی خود ، مانده هستند و شما متوجه این مسئله نمی شوید. اما راه های تشخیص چیست؟

اكثر خانواده‌ها بر این باورند كه ماهی‌های منجمد طعم و مزه خوشایندی ندارند و در ضمن شناسایی ماهی منجمد سالم از مانده و كهنه آن كار آسانی نیست. به همین دلیل خانواده‌ها تمایل دارند ماهی را به صورت تازه خریداری كنند، اما آیا ماهی جنوب را هم می‌توان به صورت تازه خریداری كرد؟

ماهی‌هایی كه از دریای جنوب صید و به نقاط مختلف كشور حمل می‌شوند باید منجمد شده باشند، مگر آن كه حمل و نقل آنها توسط هواپیما و بر چسب تاریخ روز روی بسته‌بندی آنها نوشته شده باشد. از سوی دیگر، باید دانست ماهی‌های منجمدی كه مراحل صید تا انجماد آنها به شكل استاندارد و صحیح انجام شود، به هیچ عنوان طعم و مزه نامطلوبی ندارند و گوشت آنها مانند ماهی‌های تازه، لذیذ است.

بنابراین اگر قصد خرید ماهی جنوب را دارید حتما آنها را به صورت منجمد و در بسته‌بندی‌های بهداشتی كه دارای تاریخ مصرف و دیگر مشخصات هستند خریداری كنید. متاسفانه این روزها، برخی عرضه‌كنندگان متخلف برای جلب توجه مشتریان و تازه جلوه دادن محصول، با انجمادزدایی آبزیان منجمد در آب یا دمای محیط، ‌آنها را به صورت تازه عرضه می‌كنند. از همه بدتر آن كه اگر این آبزیان طی یك یا 2 روز به فروش نرسند یا گوشت آنها مستعد فساد شود بلافاصله اقدام به انجماد مجدد و فروش آن به صورت منجمد می‌كنند. حال این پرسش مطرح می‌شود، چگونه می‌توان ماهی منجمد سالم را از كهنه و مانده آن تشخیص داد؟

 

راه شناخت ماهی منجمد

ماهی منجمد را در 2 حالت می‌توان بررسی كرد؛ یكی در حالت انجماد و دیگر بعد از رفع انجماد. در حالت انجماد اگرچه تشخیص كهنه یا فاسد بودن ماهی به دلیل تاثیر فرآیند انجماد براحتی امكان‌پذیر نیست، اما چشمان فرو رفته و شیری رنگ و بوی نامطبوع ماهی منجمد كهنه قابل تفكیك است. معمولا مردمك چشم ماهی منجمد با كیفیت مطلوب باید دارای یك نقطه سفید رنگ باشد و بر سطح پوست آن سوختگی حاصل از انجماد و زردشدگی دیده نشود. زرد بودن پوست یا احتمالا گوشت ماهی، حاصل از اكسیداسیون و تجزیه و تخریب چربی‌های آن است كه اغلب در شرایط نگهداری نامطلوب در سردخانه ایجاد می‌شود.

اما در بررسی بعد از رفع انجماد ماهی كه بسیار مهم است، بهتر می‌توان كهنه یا فاسد بودن ماهی را تشخیص داد. در ماهی كهنه یا فاسد شده پس از رفع انجماد از برانش‌ها خونابه غلیظ و بد بو به رنگ قهوه‌ای خارج می‌شود، چشم‌ها كدر و بسیار گود رفته است. پوست و باله‌ها خشك و كدر بوده و براحتی كنده می‌شود و هنگام خالی كردن امعاء و احشای ماهی بوی نامطبوع به مشام می‌رسد. گوشت این گونه‌ ماهی‌ها نیز حالت سفت و ارتجاعی نداشته به طوری كه با فشار انگشت روی گوشت فرورفتگی دائم در آن ایجاد شده و این گوشت هنگام پخت یا سرخ شدن از هم وا می‌رود.

توصیه‌ها

- دمای فریزر برای نگهداری طولانی‌مدت ماهی باید منهای 18 درجه سانتی‌گراد باشد. هرگونه تغییر در دمای فریزر سبب خراب شدن مواد غذایی خصوصا ماهی‌ها می‌شود.

- از انباشت بسته‌های ماهی در یك طبقه فریزر جلوگیری كنید؛ چرا كه از یك سو جابه‌جایی هوای سرد در میان بسته‌ها امكان‌پذیر نخواهد بود و یخ‌زدن بخوبی صورت نمی‌گیرد و از سوی دیگر موجب افزایش ناگهانی دمای فریزر و كاهش كیفیت مواد غذایی می‌شود.

- معمولا ماهی‌های منجمد با اندازه بزرگ در یك وعده مصرف نمی‌شوند. بنابراین هنگام خرید از فروشنده بخواهید كه آنها را در مقابل شما تكه كند تا در هنگام مصرف مجبور به انجمادزدایی تمامی ماهی نشوید.

- وقتی یخ ماهی را باز می‌كنید باید آن را حداكثر در مدت 24 ساعت به مصرف برسانید.

- ماهی‌های منجمدی كه توسط عرضه‌كنندگان متخلف انجمادزدایی و به صورت تازه عرضه می‌شوند، بسیار مستعد فساد بوده و معمولا دارای بافتی نرم و شل و حاوی خونابه هستند؛ بنابراین حتما ماهی‌های جنوب را به صورت منجمد و از مراكز معتبر شیلات خریداری كنید و سعی كنید ماهی (چه تازه و چه منجمد)‌ را به صورت بسته‌بندی شده تهیه كنید. ماهی‌های بسته‌بندی شده مجوز و تاریخ مصرف دارند و به دلیل آن كه تحت نظارت مستمر ماموران بهداشت هستند خیال شما را از بابت ماندگی،‌ فساد یا چند بار انجماد بودن راحت می‌كنند.

در اینجا با فرایند هدف گذاری آشنا می شویم.

الف ـ تعیین خواسته ها

ابتدا باید خواسته های خود را به روشنی مشخص کنید.در زندگی روزمره چه چیزهایی وجود دارد که شما را ناراحت می کند و مایل هستید آن را تغییر دهید؟ به چه موضوعاتی اشتیاق دارید؟ چه چیزهایی کیفیت زندگی شما را تغییر میدهد؟ چه موضوعاتی احساس رضایتتان را افزایش می دهد؟ دلتان می خواهد چه مطالبی را بیاموزید؟ چه مهارتی فراگیرید؟ چه خصلتی به وجود آورید؟ چه تصمیمی در زمینه مالی باید بگیرید؟ چه آرزوهایی دارید؟ چه خدماتی از شما ساخته است؟ چه چیزهایی زندگی تان را کمی راحت تر می کند؟و...

اینها سوالاتی هستند که به شما کمک می کنند، به تصویر روشنی از خواسته ها ونیازهای خود برسید.خواسته ها و اهداف خود را در این هشت حیطه مشخص کنید:

١. اخلاقی و معنوی

٢. تحصیلی

٣ . شغلی

٤. مالی

٥. سلامت جسمانی

٦. سلامت روانشناختی

٧. اجتماعی

٨. تفریحی

ب ـ انتخاب اهداف

به فهرستی که از خواسته های خود تهیه کردید مراجعه کنید و از بین آنها:

٤ هدف بلند مدت (اهدافی که دستیابی به آنها ماه ها یا سال ها طول می کشد)

٤هدف میان مدت(اهدافی که دست یابی به آنها هفته ها یا چند ماه طول می کشد)و

٤هدف کوتاه مدت(کاری که می توانید طی چند روز یا کمتر انجام دهید)

انتخاب کنید.

سپس این١٢ هدف انتخاب شده را ارزیابی کنید و مناسب ترین آنها را برگزینید.جهت ارزیابی فاکتورهای زیر را درنظر بگیرید.شدت علاقه واشتیاق شما برای هر هدف چقدر است؟ رسیدن به این هدف چقدر می تواند کیفیت زندگی شما را تغییردهد؟ چقدر زمان،تلاش،استرس یا پول برای رسیدن به این هدف باید صرف کنید؟ چه موانعی در رسیدن به هدف وجود دارد؟

ودر نهایت از هر یک از اهداف بلند مدت،میان مدت وکوتاه مدت،یک هدف را که احتمال دستیابی به آن بیشتر است وبا توجه به فاکتورهای ذکر شده از فیلتر شما گذشته است را انتخاب کنید.به اینصورت شما تا اینجا 3هدف را برای خود مشخص کرده اید.

ج ـ برنامه ریزی برای اهداف

حال وقت آن است که ببینید چگونه،کی،کجا وبه کمک چه کسانی به اهداف خود دست می یابید.مراحلی را که برای رسیدن به هدف لازم است در یک چارچوب زمانی فهرست کنید.

ببینید چه خصلتها یا مهارت هایی را برای رسیدن به هدف باید در خود ایجاد کنید.

چه عواملی ممکن است مانع اجرای برنامه ی شما شود و چه نیروهایی شما را به سمت هدف سوق میدهد.با شناسایی این عوامل وپیش بینی راهکارها با آمادگی بیشتری وارد مرحله عمل می شوید.

می توانید با گفتن مراحل دستیابی به هدف، به یکی از دوستان یا اعضای خانواده، خود را برای اجرای برنامه متعهد کنید.

د ـ عمل

بدین ترتیب شما دارای مجموعه ای از اهداف هستید که تکلیف خود را با آنها می دانید چرا که برای رسیدن به آنها دارای یک برنامه مشخص با چارچوب زمانی روشن هستید.آستینها را بالا بزنید حالا نوبت اجراست ،به برنامه عمل کنید، اما شادی و لذت را فراموش نکنید.ما می خواهیم با شادمانی به هدف برسیم نه اینکه ابتدا به هدف برسیم بعد شادی کنیم.

وقتی در مسیر تغییر و تکامل باشیم و مسئولیت رفتارمان را خود، به عهده بگیریم احساس شادی و رضایت دور از انتظار نیست.

وقتی به هدفها نزدیک می شوید بلافاصله هدفی تازه انتخاب کنید.

هرهفته حداقل یک هدف کوتاه مدت را انجام دهید چرا که موجب تقویت روحیه شده وشما را برای رسیدن به اهداف بزرگتر یاری می کند.

ﻫ ـ بازنگری

نحوه عملکرد خود برای رسیدن به هدف را بازنگری کنید. اگر متوجه شدید که لازم است تغییراتی لحاظ شود انعطاف پذیر باشید و با ترمیم و تصحیح مراحل، احتمال رسیدن به هدف را افزایش دهید. ببینید کجای کار ایراد داشته، شاید اطلاعات شما ناکافی بوده، شاید اهداف شما واقع بینانه نبوده یا اینکه اشکالی در برنامه ریزی وجود داشته، شایدمدیریت زمانی ضعیف بوده وگاهی هم ترس از شکست مانعی است در رسیدن به هدف. در هر صورت فرضیات و شیوه کار خود را آنقدر عوض کنید تا به هدف برسید.

فراموش نكنید كه:

«بیشتر مردم همان اندازه خوشبختند که خودشان می خواهند»

«آبراهام لینکلن»

دکتر فرناز عطایی( روانپزشک)

دوران بلوغ اگر به تغذیه دختران نوجوان توجهی نشود، قد آنها كوتاه و اندامشان ظریف خواهد بود از این رو نسل آینده را نیز به مخاطره می‌افتد زیرا دختری كه قد بلندی دارد، ذخایر غذایی كاملی داشته و در هنگام باروری جفت بزرگتری ساخته و تغذیه بهتری از طریق جفت به جنین می‌رسد.

یك متخصص تغذیه گفت: دختران قد بلند ذخایر غذایی كاملی دارند و در هنگام بارداری جفت بزرگتری ساخته و از این رو تغذیه بهتری از طریق این جفت به جنین رسیده و فرزندان آنها سالم تر به دنیا می‌آیند.

ایشان اظهار داشت: دختران در دوران بلوغ نیاز زیادی به آهن و كلسیم پیدا می‌كنند و اغلب آنها در این ایام رژیم گرفته یا از غذاهای فست فود استفاده می‌كنند كه موجب عدم تأمین نیازهای تغذیه‌ای آنها شده و ذخایر بدنی آنها تحلیل می‌رود.

وی در ادامه افزود: تغذیه فقط شامل خوردن و لذت بردن نمی‌شود؛ در ورای تغذیه باید به سلامتی اندیشید و رساندن 50 ریزمغذی و اسیدهای چرب آمینه به سلول‌های بدن از طریق مواد غذایی ضروری است.

این متخصص تغذیه با بیان اینكه روش تغذیه اكثر دختران جامعه نادرست است، ادامه داد: سرعت افزایش تكثیر سلولی در دوران بلوغ شبیه به نوزادی است كه تازه به دنیا آمده و با سرعت رشد كرده است و در طول 5 الی 6 ماه وزن او به دو برابر می‌رسد و در دوران بلوغ اگر دختران جوان خواب كافی داشته و از تمام گروه‌های غذایی استفاده كنند، 10 الی 15 سانتی‌متر قد كشیده و وزن آنها نیز اضافه می‌شود.

 در دوران بلوغ اگر به تغذیه دختران نوجوان توجهی نشود، قد آنها كوتاه و اندامشان ظریف خواهد بود از این رو نسل آینده را نیز به مخاطره می‌افتد زیرا دختری كه قد بلندی دارد، ذخایر غذایی كاملی داشته و در هنگام باروری جفت بزرگتری ساخته و تغذیه بهتری از طریق جفت به جنین می‌رسد.

ایشان با بیان اینكه اگر زنان می‌خواهند فرزندان آنها دچار بیماری نشوند در هنگام ورود به حاملگی باید دارای وزن مناسب‌ باشند، گفت: هم‌اكنون 60 درصد از دختران كشور دچار كم‌خونی هستند كه اثرات منفی بر روی رشد آنها در دوران بلوغ دارد.

عمده كم‌خونی دختران شامل فقر آهن، كمبود اسید فولیك و ویتامین B12 است و برای جبران آن باید از گوشت قرمز، ماهی و منابع گیاهی استفاده كنند اما جذب آهن منابع گیاهی در بدن پایین است.

این متخصص تغذیه با بیان اینكه دخترانی كه كم خونی دارند، غذای خود را با ماست یا دوغ مصرف نكنند، گفت: مصرف لبنیات به دلیل داشتن كلسیم، جذب آهن مواد غذایی را مختل می‌كند.

منبع:taknaz.ir

اما اطمینان‌بخش‌ترین راه برای به کار انداختن مغز، به چالش کشیدن آن برای فکر کردن است.پژوهش‌های بسیاری رابطه میان اثرات فعالیت‌های خلاق و چالش‌برانگیز را بر سلامت ذهنی مورد بررسی قرار داده‌اند.

بیشتر این پژوهش‌ها بر زوال عقل متمرکز بوده‌اند که با از دست رفتن حافظه و "کارکردهای اجرایی"- توانایی طرح ریزی، ابتکار، و مدیریت مشخص می‌شود.زوال عقل علل بسیاری دارد از جمله میزان پایین هورومون‌های تیروئیدی یا اعتیاد به الکل.اما از شایع ترین علل آن، سكته های مغزی متعدد و بالاتر از همه آلزایمراست.

پژوهشگران مدت‌هاست که دریافته‌اند میزان بالای تحصیلات و داشتن شغل‌هایی که نیاز به فعالیت ذهنی زیاد دارد، با کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر ارتباط دارد، گرچه ثابت کردن رابطه سببی میان این دو مشکل بوده است.

یک بررسی منتشر شده در نشریه پزشکی نیوانگلند نشان می‌دهد که ظاهرا انجام فعالیت‌های شناختی- مانند بازی‌های صفحه‌ای، حل جدول کلمات متقاطع یا نواختن آلات موسیقی اثر محافظتی بیشتری نسبت به فعالیت‌های جسمی مانند پیاده‌روی و شنا در مقابل زوال عقل دارد.

موسیقی

بررسی‌های متعدد نشان داده است که موسیقی به مهار رفتارهای آشوبگرانه ، سرگردانی و پریشانی، تهییج و ... در بیماران مبتلا به زوال عقل کمک می‌کند.

.به نظر می‌رسد موسیقی به بیماران مبتلا به آلزایمر کمک می‌کند تا خاطرات درازمدتشان را که معمولا مدت‌ها پس از دست رفتن حافظه کوتاه‌مدت، حفظ می‌‌شود، به یاد آورند.و به نظر می‌رسد حافظه موسیقیایی در بیماران مبتلا به آلزایمر از دست نمی‌رود.

شماری از گزارش‌های موردی حاکی از آن است که بیماران در مراحل انتهایی این بیماری که دیگر نمی‌توانستند صحبت کنند یا نام اعضای خانواده‌شان را به یاد آورند، هنوز می‌توانند آهنگ‌های قدیمی، چه از لحاظ ریتم آهنگ و چه ترانه آن را به یادآورند.

پژوهشگران دریافته‌اند مشارکت در آواز خواندن بیماران مبتلا به زوال عقل را هشیارتر می‌کند.

فوران های خلاقیت

زوال عقل اغلب باعث منفعل‌شدن افراد می‌شود، بنابراین این افراد تمایل کمتری به طراحی، نقاشی، یا شرکت در فعالیت‌های هنری نشان می‌دهند.اما گاهی اثر بیماری در سالمندان ممکن است کاملا متفاوت باشد.

مشهورترین مثال در این مورد ویلم دکونینگ، نقاش آبستره انتزاعی است که در سال 1997 در 92 سالگی درگذشت.دکونینگ شهرت بسیاری در عالم نقاشی داشت.زوال عقل او در دهه هفتاد زندگیش آغاز شد.در ابتدای روند این بیماری، دکونیینگ به طور اعجاب‌آوری خلاق شد، و در طول دوره‌ای چهارساله به طور میانگین هفته‌‌ای یک نقاشی می‌کشید.هنر دکونیینگ او راهشیار نگه می‌داشت و به نظر می‌رسید از لحاظ جسمی هم به او کمک می‌کند.

یک توضیح این پدیده این است که آلزایمر در مراحل ابتدایی بر حافظه "اجرایی" ناخودآگاه که افکار و حرکات دست مورد نیاز برای نقاشی یا نواختن یک آلت موسیقی را کنترل می‌کند، تاثیری نمی‌گذارد.

یک شکل ناشایع زوال عقل هم وجو دارد که نوع پیشانی- گیجگاهی(FTD) نامیده می‌شود و با تغییرات شخصیت، از دست دادن توانایی زبانی، رفتارهای اجتماعی نامتناسب (ناسزا گفتن، رعایت نکردن بهداشت، بی‌بندوباری جنسی) مشخص می‌شود.

برخی از بیماران مبتلا به این نوع زوال عقل مهارت‌های هنری پیدا می‌کنند که پیش از این هرگز نداشته‌اند.نقاشی‌‌ها یا طراحی‌های این افراد واقع‌گرا یا فراواقع‌گرا و مملو از جزئیات است.برخی از پژوهشگران معتقدند که آسیب واردآمده به طرف چپ مغز که با تفکر منطقی و پردازش کلمات ارتباط دارد، ممکن است به نحوی در این افراد فعالیت طرف راست مغز را که تفکر و ادراک فضایی را کنترل می‌کند، رها کند.

ارتباط برقرار کردن

سلول‌های مغزی با برقرار کردن ارتباط با سلول‌های مغزی دیگر "فکر می‌کنند." هر سلول مغزی یک زائده باریک و دراز انتقال‌دهنده پیام‌های الکتریکی به نام آکسون دارد که پس از منشعب شدن با دندریت‌های چنگالمانند سلول‌های مغزی اطرافش ارتباط برقرار می‌‌کند.این نقاط تماس را سیناپس می‌گویند.

هنگامی كه ارتباط میان دو سلول مغزی به صورت مکرر و مرتب صورت می‌گیرد، قدرت انتقال پیام از این سیناپس‌ها افزایش پیدا می‌کند.تعلیم و آموزش و سایر اشکال "ورزش"های مغزی ممکن است شمار این سیناپس‌ها را افزایش دهند.داشتن مقدار معتنابهی از سیناپس‌های قوی، ممکن است برای فعالیت ذهنی یک "رزرو شناختی" ایجاد کند، بنابراین فرآیند تفکر روشن باقی می‌ماند، حتی اگر برخی سلول‌های مغزی و سیناپس‌های آنها به علت بیماری آلزایمر را از دست بروند.

وسیله معمول برای حفظ سلامت سلول‌های مغزی تمرین‌دادن آنهاست - مانند عضلات که باید از آنها استفاده کرد وگرنه تحلیل می‌روند، تمرین دادن مغز هم می‌تواند به افزایش قدرت و تعداد ارتباط سیناپسی بین سلول‌های مغز کمک کند.

اما نمونه دکونینگ و موارد دیگر نشان می‌دهد حتی اگر ما تعداد زیادی از سلول‌های مغزی‌مان را از دست بدهیم، هنوز می‌توانیم خلاق باشیم و از هنرها به خصوص موسیقی لذت ببریم.هر چه بیشتر هنر و موسیقی در زندگی‌مان داشته باشیم، می توانیم به جای ناراحتی برای سلول‌های مغزی که از دست داده‌ایم، به اغلب سلول‌های مغزی که هنوز داریم، کمک کنیم.

دکتر فرناز عطائی [ متخصص روانپزشکی ]

دومین دسته از مجموعه طراحی و رتوش، ابزارهای گروه قلم‌مو است که شامل قلم‌مو (Brush)، مداد (Pencil)، ابزار تغییر رنگ (Color Replacement) و قلم‌موی ترکیبی (Mixer Brush) می‌شود. به کمک ابزار‌های این گروه و با استفاده از رنگ‌های زمینه و پس‌زمینه و اندکی خلاقیت می‌توانید همانند یک نقاش زبردست نسبت به خلق آثار هنری زیبا اقدام کنید.

هر چهار عضو این مجموعه ماهیت قلم‌مویی دارند و می‌توانید نسبت اندازه نوک قلم‌مو و سختی یا نرمی ‌آن را تنظیم کنید. در ابزارهای قلم‌مو (Brush)، مداد (Pencil) و قلم‌موی ترکیبی (Mixer Brush) علاوه بر اندازه و سختی می‌توانید شکل نوک قلم‌مو را نیز تنظیم کنید و از شکل‌های موجود در مجموعه یا هر شکل دلخواه دیگری که خودتان ایجاد کرده‌‌اید به عنوان شکل قلم خود استفاده کنید. در ابزارهای قلم‌مو (Brush) و مداد (Pencil) بعد از انتخاب با کلیک کردن در محیط کاری و درگ ماوس اثر قلم‌مو روی محیط کاری نقش می‌بندد که با توجه به قلم‌موی انتخاب شده ممکن است اشکال مختلفی داشته باشد . در صورتی که از قلم نوری به جای ماوس استفاده کنید می‌توانید همانند یک قلم‌موی واقعی با فشار بیشتر خطوط قوی‌تر و با فشار کمتر خطوط نازک‌تری را رسم کنید. تفاوت ابزار قلم‌مو و مداد در نرمی ‌و سختی آنهاست؛ به این صورت که ابزار مداد کناره‌های زمختی ایجاد می‌کند، ولی با استفاده از ابزار قلم‌مو می‌توان خطوطی با کناره‌های نرم ایجاد کنید.

در هر دوی این ابزارها بعد از انتخاب آنها، با کلیک راست در محیط کاری، پنجره تنظیمات آن ظاهر می‌شود که دارای 3 قسمت به شرح زیر است:

1- Size: به کمک این قسمت می‌توانید قطر نوک قلم‌مو انتخاب شده را تغییر دهید و آن را بزرگ‌تر و کوچک‌تر کنید.

2-Hardness : به کمک این قسمت می‌توانید با انتخاب عدد بزرگ تر قلم‌موی خشن تر و با انتخاب عدد کوچک‌تر قلم‌مویی نرم‌تر داشته باشید.

3- در این قسمت انواع شکل‌های مختلف نوک قلم‌مو نشان داده شده است که بر حسب نیاز می‌توانید یکی را انتخاب و با آن طراحی کنید.

علاوه بر قسمت‌های ذکر شده، در سمت بالای این پنجره مثلث کوچکی قرار دارد که با کلیک روی آن تنظیمات بیشتری به شرح زیر در اختیار شما قرار می‌گیرد:

1 ـ ایجاد قلم‌موی جدید

2ـ تغییر نام یا حذف قلم‌مو

3ـ تنظیم نحوه نمایش قلم‌مو‌ها در پنجره تنظیمات قلم‌مو

4ـ مدیریت گروه‌بندی قلم‌موها

5 ـ فراخوانی، ذخیره و جایگزینی مجموعه قلم‌مو

6 ـ فراخوانی مجموعه گروه‌های قلم‌مو از کتابخانه قلم‌مو‌ها

از ابزار Color Replacementبه منظور تغییر رنگ قسمت مورد نظر تصویر استفاده می‌شود‍؛ به این صورت که ابتدا رنگی را که در نظر دارید به جای رنگ بخش مورد نظر تصویر اعمال شود، به عنوان رنگ زمینه انتخاب کنید، سپس با انتخاب این ابزار و کلیک و درگ در محدوده مورد نظر، رنگ آن قسمت را تغییر دهید.

به کمک ابزارMixer Brush و با تنظیماتی که در اختیار شما قرار می‌گیرد می‌توانید براحتی یک تصویر را به یک نقاشی تبدیل کنید که البته حصول بهترین نتایج در گرو تمرین فراوان در استفاده از این ابزار خواهد بود.

برای این که بتوانید از ابزارهایی که در این شماره با آنها آشنا شده‌اید همانند یک نقاش حرفه‌ای استفاده کنید و نقاشی‌های حیرت‌انگیزی خلق كنید، استفاده از قلم نوری به جای ماوس لازم و ضروری است، زیرا به کمک آن می‌توانید احساسی واقعی همانند استفاده از قلم‌مو روی بوم نقاشی را داشته باشید.

منبع:jaomejamonline.ir

رتوش در هنر عكاسی به معنی ترمیم قسمت‌های آسیب دیده تصویر بوده و در حالت سنتی كاری بسیار سخت و زمانبر است؛ اما در هنر دیجیتال و نرم‌افزارهای رایانه‌ای این كار بسیار راحت تر از گذشته انجام گرفته و نتیجه بسیار بهتری نیز به دست می‌آید. هفته گذشته به صورت كلی با ابزارهای مجموعه طراحی و رتوش آشنا شدید. از این هفته در نظر داریم تك تك این مجموعه ابزار را بررسی كنیم تا با كاربرد هر یك از آنها آشنا شویم.

مجموعه ابزارهای رتوش و ترمیم تصویر

در این مجموعه 4 ابزار برای رتوش و ترمیم تصویر گنجانده شده است كه عبارتند از:

1ـ Spot Healing Brush: این ابزار بدون نیاز به نمونه‌گیری با كلیك روی بخش آسیب دیده تصویر به صورت كاملا هوشمند و خودكار، با توجه به رنگ و بافت كناره‌های قسمت كلیك شده، عمل ترمیم بافت و رنگ تصویر را انجام می دهد. از این ابزار بیشتر برای رتوش قسمت‌های آسیب دیده كوچك تصویر مثل خال یا لك استفاده می شود.

2ـHealing Brush ‌ : این ابزار نیز همانند ابزار قبلی به منظور رتوش و ترمیم قسمت‌های آسیب دیده تصویر استفاده می‌شود با این تفاوت كه در این ابزار باید قبل از استفاده، نمونه قسمت سالمی را كه می‌خواهید بخش آسیب دیده تصویر با آن ترمیم شود، با فشار دكمه Alt از صفحه كلید انتخاب سپس با كلیك روی قسمت آسیب دیده آن را ترمیم كنید.

ماهیت هر دو ابزار فوق به صورت قلم مو بوده و بعد از انتخاب این ابزارها با كلیك راست ماوس می‌توانید در پنجره تنظیمات قلم مو را مشاهده كنید و اندازه و سختی نوك قلم مو را تغییر دهید یا شكل دلخواهی را به عنوان نوك قلم برای آن تعریف كنید.

3ـ Patch Tool : در صورتی كه محدوده آسیب دیده گسترده است یا شكل آن به نحوی باشد كه با ابزار قلم موی رتوش امكان اصلاح آن نباشد، این ابزار به كار خواهد آمد. به كمك این ابزار می توانید ابتدا محدوده آسیب‌دیده را انتخاب كنید سپس با كلیك در داخل آن محدوده و كشیدن آن روی قسمت سالمی از تصویر، بافت قسمت سالم را روی قسمت آسیب‌دیده منتقل كنید. دقت كنید در این ابزار نیز به صورت هوشمند رنگ قسمت آسیب‌دیده با توجه به رنگ قسمت‌های كناری آن ترمیم می‌شود.

در قسمت Option bar‌ این ابزار می توانید چگونگی عملكرد ابزار را تغییر دهید. به این صورت كه به جای انتخاب قسمت آسیب دیده و انتقال آن روی قسمت سالم، بخش سالم را انتخاب و آن را به قسمت آسیب دیده منتقل كنید.

4ـ Red Eye Tool : آخرین ابزار از این مجموعه است كه از آن برای از بین بردن قرمزی چشم كه بر اثر بازتاب نور فلاش دوربین به وجود می‌آید، استفاده می شود. برای رفع قرمزی چشم ابتدا تصویر را تا حد ممكن با ابزار ذره‌بین بزرگ كنید تا قسمت قرمز رنگ داخل چشم كاملا مشاهده شود. سپس با انتخاب این ابزار كادری در اطراف قسمت قرمز رنگ ترسیم كنید تا به صورت خودكار، قرمزی آن حذف شود.

كلید میانبر این مجموعه ابزارها j است كه با فشار دادن آن ابزار فعال این مجموعه انتخاب می‌شود. برای حركت بین ابزارهای مجموعه نیز می توانید دكمه Shift را همزمان با كلید j فشار دهید.
منبع:jamejamonline.ir

دومین مجموعه ابزار از جعبه ابزار فتوشاپ که با یک خط از مجموعه قبلی جدا شده است، شامل ابزارهای رتوش و طراحی می‌شود. ابزارهای این گروه بر مبنای نوع کاری که انجام می‌دهند، در 8 زیر گروه طبقه بندی می‌شوند که عبارتند از:

1ـ مجموعه رتوش: از این مجموعه برای رتوش‌کردن عکس‌ها و حذف قسمت‌های زاید تصاویر و همچنین برطرف کردن قرمزی چشم در عکس‌ها می‌توانید استفاده کنید.

2ـ مجموعه قلم‌مو: در این مجموعه با انتخاب قلم‌موهای مختلف می‌توانید نسبت به ایجاد آثار هنری اقدام کنید. برای استفاده بهینه از این قسمت، بهتر است یک قلم نوری داشته باشید تا به کمک آن، کاملا حس یک طراحی سنتی در شما ایجاد شود.

3ـ مجموعه مهر لاستیکی: از این مجموعه برای ایجادکپی از قسمت‌های دلخواه پروژه و همچنین ایجاد و اعمال بافت و الگوهای متنوع می‌توانید بهره ببرید.

4ـ مجموعه قلم‌موی تاریخچه: به کمک این مجموعه که با پانل تاریخچه در ارتباط است، می‌توانید فرامین و تغییرات اعمال شده را فقط در بخش‌های دلخواهی از تصویر بی‌تاثیر کنید و به عقب باز گردید.

5ـ مجموعه پاک‌کن: به کمک ابزارهای موجود در این مجموعه می‌توان بخش‌های مورد نظر تصویر را پاک یا حذف کرد.

6ـ مجموعه انتخاب رنگ: به کمک این مجموعه می‌توانیم طیف وسیعی از رنگ‌های مختلف را روی پروژه خود به صورت تک رنگ یا شیب‌های رنگی اعمال کنید.

7ـ مجموعهBlur: با کمک ابزارهای این مجموعه می‌توانید قسمت مورد نظر تصویر را محو کنید یا بروضوح آن را بیفزایید، یا اثر حرکت انگشت روی یک نقاشی رنگ روغن را شبیه‌سازی کنید.

8ـ مجموعه تاریکخانه عکاسی: به کمک این مجموعه می‌توانید نسبت به افزایش تیرگی، روشنایی و غلظت رنگ قسمت مورد نظر تصویر اقدام کنید.

منبع:jamejamonline.ir

نرم‌افزار را دانلود کرده و آن را نصب کنید. به دلیل سادگی از آموزش مراحل نصب می‌ گذریم. پس از نصب با محیطی مشابه تصویر زیر رو به رو خواهید شد.

این تصویر محیط کلی کار را نشان می‌دهد که به تشریح هر کدام از قسمت‌ها طبق شماره گذاری انجام شده می ‌پردازیم:
1- Start a new empty project، در شروع کار با انتخاب این گزینه محیطی برای اولین کار خود فراهم می‌کنید. این گزینه عملکردی مشابه new در محصولات مایکروسافت دارد.

2- Back Ground ، با رفتن به این تب، عملیات وتغییراتی که می‌خواهید روی تصویر پس زمینه انجام دهید را اعمال می‌کنید.

3- Fore Ground ، با رفتن به این تب، عملیات وتغییراتی که می‌خواهید روی تصویری که قرار است روی پس زمینه میکس شود را اعمال می‌کنید.

4- Composition ، این گزینه تبی است که در آن عملیات میکس شدن تصاویر انجام می‌گیرد.

5- Touch up، این تب برای اعمال تغییرات روی تصویر نهایی است.

6- Finished ، در این تب می‌توانید گزینه‌های مربوط به کادر بندی تصویر نهایی را اعمال و نحوه ذخیره آن را مشخص کنید.

7- در این منو سه انتخاب برای تصویر پس زمینه دارید. می‌توانید یکی از سه حالت Transparent ، photo و Artificial را انتخاب کنید. این سه گزینه به ترتیب عکس پس زمینه را در حالت شفاف، خود عکس و مصنوعی قرار دهید.

8- واضح است که گزینه Open تصاویر را باز می‌کند و گزینه Pate محتوای کلیپ برد را انتقال می‌دهد.

حال مراحل میکس کردن دو تصویر را قدم به قدم می ‌بینیم.

مرحله اول
روی گزینه Start a new empty project کلیک کنید. سپس روی گزینه Open کلیک کرده و تصویر دلخواه خود برای پس زمینه را انتخاب کنید. دقیق کنید که در تب Background قرار داشته باشید.

مرحله دوم
به تب Foreground بروید و روی گزینه Open کلیک کرده و تصویر دلخواه خود را انتخاب کنید.

مرحله سوم
وارد تب Composition شوید و تغییرات مورد نظرتان را بدهید. برای مثال من تصویر ساحل صخره‌ای را به عنوان background و تصویر لاله‌ها را به عنوان foreground انتخاب می‌کنم. حال در قسمت Composition از میان ابزارهای موجود ابتدا Size را تغییر می دهم و تصویر را به گوشه سمت راست می‌برم.
با گزینه Circle fade تصویر را به صورت دایره‌ای از لبه‌ها محو می‌کنم. اگر گزینه Edge fade را انتخاب کنید، لبه‌ ها به صورت مربعی به سمت مرکز محو می‌شوند. سپس با تغییر گزینه transparency تصویر لاله‌ ها را شفاف ‌تر می‌کنم.

حال با رفتن به تب Touch up تصویر نهایی را چک می ‌کنیم و تغییرات لازم را اعمال می ‌کنیم.
برای مثال من با ابزار Smooth Brush تصویر دوم را بیشتر محو و مخلوط تصویر پس زمینه می‌ کنم.
حال با رفتن به گزینه finished می توانید تصویر نهایی را ذخیره کنید.

منبع:noorportal.net

ما هرچقدر هم طراح حرفه‌ای باشیم باز ممكن است در حین طراحی مرتكب اشتباهاتی بشویم و بخواهیم كه به عقب بازگشته و اشتباهات خود را جبران كنیم. فتوشاپ یكی از اولین نرم‌افزارهایی بود كه در همان نگارش‌های نخست خود این امكان را به‌صورت یك پانل برای كاربران خود فراهم كرد و بتدریج با گسترش امكانات آن، قدرت این پانل را بیشتر و بیشتر كرد.

این هفته می‌خواهیم با پانل History‌ (تاریخچه عملیات انجام گرفته) در محیط فتوشاپ آشنا شده و روش‌های تنظیم و استفاده از آن را با هم بررسی نماییم.

پانل History‌ كه از مجموعه پانل‌های سمت راست فتوشاپ بوده و از قسمت Menu\Window قابل فراخوانی و مشاهده می‌باشد به محض باز كردن یك تصویر یا پروژه در محیط فتوشاپ یك Snapshot‌ یا عكس فوری از پروژه گرفته و پس از آن تا 20 مرحله كلیه عملیات انجام گرفته در محیط كاری فتوشاپ و استفاده از ابزارهای مختلف (البته بجز ابزار بزرگ نمایی) را در خود ذخیره كرده و با پر شدن ظرفیت 20 تایی این پانل، به‌صورت خودكار از قسمت ابتدایی پانل تاریخچه حذف كرده و عملیات جدید را جایگزین آن می نماید به‌صورتی كه در هر لحظه امكان بازگشت تا 20 مرحله از آخرین عملیات انجام گرفته وجود خواهد داشت. این كار با فشار دكمه‌هایی از صفحه كلید به‌صورت پی در پی و یا كلیك روی نام هر عمل انجام گرفته در پانل تاریخچه امكان پذیر خواهد بود. 20 مرحله بازگشت در این پانل از قسمت Edit\Preferences\Performance‌ تا 1000 مرحله قابل افزایش می باشد كه البته این افزایش باعث اشغال فضا و به مرور كندی سیستم خواهد گردید. بجای افزایش این مقدار می توانیم از ویژگی پانل تاریخچه استفاده نماییم.

با استفاده از این ویژگی یك عكس از وضعیت موجود پروژه گرفته شده و در قسمت بالایی پانل ذخیره می‌گردد كه با كلیك روی آن پروژه به‌صورت مستقیم به آن حالت بازگشته و می‌توانیم بدون ترس از تعداد مراحل نسبت به اعمال تغییرات در پروژه خود اقدام نماییم. فقط لازمه استفاده صحیح از این ویژگی، گرفتن یك عکس قبل از اعمال تغییرات عمده در پروژه می باشد یعنی به محض این‌كه احساس كردیم پروژه در حد قابل قبولی پیشرفت داشته یا چنانچه بخواهیم تغییرات عمده‌ای در پروژه اعمال نماییم بهتر است یك تصویر تهیه نماییم تا بدون نگرانی امكان بازگشت و اصلاح پروژه وجود داشته باشد. علاوه بر پانل فتوشاپ ابزار بسیار جالبی را نیز جهت بازگشت به عقب ارائه نموده با این تفاوت كه با استفاده از پانل، كل پروژه به عقب برگشته و فرمان اعمال شده حذف می‌گردد. در صورتی كه به كمك ابزاری كه با ویژگی‌های یك قلم مو قابل استفاده است می‌توانیم تنها قسمت مورد نظر از پروژه را تا مرحله دلخواه به عقب بازگردانده و فرامین اعمال شده در آن قسمت‌ها را بی‌تاثیر نماییم به این منظور در پانل سمت چپ فرمانی كه قصد داریم ابزار قلم موی تاریخچه تا آن مرحله اعمال شود كلیك می‌نماییم تا علامت قلم مو در آن قسمت ظاهر شود و سپس با انتخاب ابزار و كلیك در قسمت‌های دلخواه تصویر، بازگشت در آن قسمت‌ها را به انجام می‌رسانیم.

منبع:jamejamonline.ir

عکاسی در شب می‌تواند عکس‌هایی زیبا و دیدنی را برایتان به ارمغان بیاورد. خیابان‌های شهر در رنگارنگ‌ترین زمانشان هستند، هنگامی که چراغ‌های رنگارنگ خیابان‌ها روشن هستند. غروب آفتاب رنگ‌های درخشانی را می‌سازد که می‌تواند منظره‌ی زیبایی را برایتان به منظور عکاسی در شب ایجاد کند. شما می‌توانید عکس‌های در نور کم شب را به کمک یک اس‌ال‌آر و کیت‌لنزی که به همراه آن گرفته‌اید بگیرید. همه اس‌ال‌آرها نیازهای مقدماتی برای عکاسی در شب را دارند. دوربین‌های کامپکت «فشار بده و بگیر» یا point and shot که دارای تنظیمات دستی باشند نیز می‌توانند برای این‌کار استفاده شوند. در ادامه چند نکته مقدماتی برای گرفتن عکسای زیبا در شب و یا نور کم ارائه می‌شود.

از سه پایه استفاده کنید
اولین چیزی که شما به آن احتیاج دارید یک سه‌پایه است، حتی اگر حمل کردن آن ناراحت کننده و دردناک باشد. در عوض، این کار بهترین راه برای مطمئن شدن این مسئله است که عکس‌‌هایی که در نور کم می‌گیرید شارپ خواهند بود. تعدادی از دوربین‌های جدید دارای قابلیت کاهش لرزش هستند که به شما عکس‌هایی شارپ در سرعت کم شاتر می‌دهند. اما همچنان استفاده از سه پایه بهترین گزینه برای داشتن عکس‌هایی شارپ‌تر در نور کم خواهد بود. شما به راحتی می‌توانید سه‌پایه‌ای متناسب با بودجه‌ی خود پیدا کنید، ولی حتما مطمئن شوید که این سه‌پایه توانایی حمل وزن نهایی دوربین و لنزتان را داشته باشد و به اندازه‌ی کافی برای حمل کردن راحت باشد.

از تنظیمات «اولویت با دیافراگم» دوربین خود استفاده کنید
در این حالت شما با کنترل کردن دیافراگم، به دوربین اجازه می‌دهید که خودش سرعت شاتر مناسب را برای نوردهی صحیح انتخاب کند. در دوربین‌های معمول اس‌ال‌آر میزان دیافراگم f/8 ، شما را مطمئن خواهد کرد که عکس‌هایتان کاملاً شارپ و با عمق میدان مناسب خواهند بود. در دوربین‌های point-and-shot که سنسورهای کوچکی دارند، این کار را می‌توان با میزان دیافراگم f/4 نیز انجام داد. دوباره در اینجا استفاده از سه پایه به شما کمک خواهد کرد که عکس‌هایی که با سرعت‌های شاتر یک یا دوثانیه و یا بیشتر، می‌گیرید بدون بلور یا محوشدگی باشند. همچنین در این حالت بهتر است که ISO دوربین خود را در کمترین میزان قرار دهید تا عکس‌های شما نویز کمتری داشته باشند.

از سلف‌تایمر دوربین‌تان برای گرفتن عکس استفاده کنید
از سلف‌تایمر دوربینتان یا کابل شاتر (دکلانشور) و یا کنترل از راه دور برای گرفتن عکس استفاده کنید تا از هرگونه تکان خوردن دوربین هنگام فشردن دکمه شاتر جلوگیری کنید. اکثر دوربین‌ها دارای سلف‌تایمر ۲ یا ۱۰ ثانیه هستند، که استفاده از این قابلیت بهترین گزینه خواهد بود.

تراز سفیدی دوربین را روی نور روز تنظیم کنید
اکثر دوربین‌های دیجیتال به طور پیش‌فرض تنظیم تراز سفیدی (وایت بالانس) آن‌ها روی حالت اتوماتیک است. اما در حالت اتوماتیک دوربین سعی می‌کند تا رنگ نور چراغ‌ها به سفید برساند و در نتیجه رنگ‌های شفاف و زنده‌ی عکس را تغییر خواهد داد. تنظیم «نور روز» رنگ‌های زیبا و زنده‌ی غروب خورشید را بدون آنکه دستکاری زیادی بکند، بهتر حفظ خواهد کرد.

در بهترین زمان نور عکس بگیرید
بهترین زمان شب برای عکاسی هنگامی است که هنوز مقداری رنگ در آسمان باقی مانده است. این زمان عکس‌های رنگارنگ‌تری را نسبت به زمانی که هوا کاملا تاریک است، به شما می‌دهد. عکس زیر که میدان تایمز شهر نیویورک می‌باشد، در حدود ۱۵ دقیقه بعذ از غروب که آخرین رنگ‌های آسمان همچنان پابرجا بودند گرفته شده بود. هنگامی‌که نور طبیعی با نورهای خیابان مخلوط می‌شود، نتیجه کار می‌تواند کاملاً چشمگیر باشد. نیم‌ساعت قبل، همزمان و بعد از غروب می‌توانند بهترین زمان برای عکاسی باشند.

عکس‌ها و تنظیمات را بررسی کنید
عکس‌هایتان روی صفحه ال‌سی‌دی دوربینتان بررسی و مقایسه کنید. آیا از عکس‌هایی که گرفته‌اید راضی هستید و آن‌ها را دوست دارید؟ اگر عکس‌هایتان تاریک هستند از ابزار تصحیح نوردهی (exposure compensation) برای تنظیم نوردهی در سرعت شاتر بالا استفاده کنید. همینطور اگر عکس‌هایتان بیش از حد روشن است از همان ابزار برای تصحیح نوردهی در سرعت شاتر کم استفاده کنید. معمولا اکثر دوربین‌های اس‌ال‌آر ممکن است به تصحیح نوردهی نیاز داشته باشند تا عکس‌های گرفته شده زیبا و با نور مناسب به نظر بیایند.

توضیحات اضافی
تصحیح نوردهی چیست؟
ابزارهای سنجش نور دوربین‌ها کامل نیستند. گاهی اوقات اندازه‌های انتخاب شده توسط دوربین عکس‌هایی با نور خیلی زیاد و یا با نور خیلی کم ایجاد می‌کنند. تصیح نوردهی ویزگی‌ای در دوربین است که به شما اجازه می‌دهد تا نوردهی را تنظیم کنید. با انجام این کار شما می‌توانید به صورت دستی نوردهی را تا جایی‌که عکس به اندازه‌ی کافی روشن‌تر و یا تیره‌تر شود تنظیم کنید. معمولاً میزان این تغییرات بین -۲ تا +۲ EV و با گام‌های ۱/۳ (یک‌سوم) می‌باشد. هر دوربین ممکن است تفاوت‌های اندکی در روش‌های اعمال این تنظیمات داشته باشد، بنابراین لطفا به دفترچه راهنمای دوربین خود مراجعه کنید.

حالت الویت با دیافراگم چیست؟
حالت الویت با دیافراگم یا تقدم با دیافراگم، یک تنظیم در دوربین است که به شما اجازه می‌دهد تا عدد دیافراگم را خودتان انتخاب کنید. در این حالت دوربین به طور خودکار سرعت شاتر مناسب برای این دیافراگم را تشخیص می‌دهد. هدف اصلی از حالت الویت با دیافراگم کنترل عمق میدان است. عمق میدان فاصله‌ای است که در آن اشیا در پیش‌زمینه و پس‌زمینه‌ای که شما انتخاب کرده‌اید شارپ و یا محو (بلور) هستند. در عکاسی منظره در شب شما باید مطمئن باشید که فوکوس تصویرتان کاملا شارپ باشد. برای این‌کار بایستی عدد دیافراگم‌تان به میزان مناسب بزرگ باشد. دیافراگم لنز شما ممکن است از ۲٫۸ یا ۳٫۶ به عنوان بازترین دریچه شروع شود تا کوچک‌ترین دریچه که ممکن است f/16 یا f/22 باشد. دیافراگم (دریچه) بازتر منجر به محوتر شدن بک‌گراند عکستان و کاهش عمق میدان می‌شود. بسته‌تر شدن دیافراگم که همان بزرگتر شدن عدد آن است باعث شارپ‌تر شدن پس‌زمینه و پیش‌زمینه عکستان خواهد شد. تنظیم دیافراگم روی f/8 یا f/11 معمولاً برای بدست آوردن فوکوسی کاملاً شارپ در عکاسی منظره مناسب هستند.

منبع: 1pezeshk.com