« یکی بود یکی نبود ................. زیر گنبد کبود ، هیچ کس نبود ؟ خدا که بود!! دنیای من قشنگ بود ! یه باغ پر ز رنگ بود !! یه آسمون پری داشت !! کلی نوای دل داشت ! ستاره های بی غروب ؛ خورشیدو تا ابد داشت !!! دنیای من بهانه بود همش برام ترانه بود !! ترانه هام خوندنی بود بهانه هام رفتنی بود! دنیای من عیون بود ! یه دشته بی نشون بود! ! دنیای من کویر نداشت !! بیابوناش خار نداشت !! دنیای من بارونی بود اما کسی چتر نداشت ! دنیای دنیای من کوچیک بود اما برام دنیا بود !! دنیا ی من خدا داشت ! فرشته و ملک داشت ! بهشت و آخرت داشت ! دنیای من قشنگ بود !! یه آسمون پری داشت !! خورشید بی غروب داشت ! دنیای من قصه نبود ! پیغوم سر بسته نبود ....... اما یهو نمیدونم شب بوده یا شب شده !! کسی ستاره ها رو باز ندیده !!! چشم هامو باز کرده بودم ؛ ستاره دلم میخواست روز باشه باز دوباره صدات زدم ! ستاره آی ستاره کسی جواب نداد بازم دوباره ....................... صدایی گفت : کجا میری مسافر اینجا دیگه بهار نمیشه بازم اینجا کویر سوختهء زمینه کویر دلواپسی و کمینه کجا میری آخر راه رسیدی اینایی که دیدی همش تو خوابه ........................ ........................ ثانیه های بی صدا گذشتن گذشتنو تو جاده ها گذاشتن ........................ آی گلای ساده و بی نشونی دلم میگه خزون میآد مهمونی آهای درخت گمون کنم تو خوابی بهار ندیده باز خزونو دیدی پاشو پاشو که ماهی های دریا حالا هوای تُنگه تَنگو کردن حتی قناری ها ی توی باغا هوای زندونه قفس روکردن غنچه های قشنگه تو گلدونم دیگه هوای سر زدن ندارن نمیدونم شب بوده یا شب شده کسی ستاره ها رو باز ندیده ...................... ..................... »
آمد بهار ای دوستان منزل سوی بستان کنیم / گرد عروسان چمن خیزید تا جولان کنیم
امروز چون زنبورها پرران شویم از گل به گل / تا در عسل خوار جهان شش گوشه آبادان کنیم
بشنو سمای عاشقان خیزید و ای دیوانگان/جانم فدای عاشقان امروز و جان افشان کنیم
زنجیرها را بردریم ما هریکی آهنگریم/ آهنگران چون کلبتین آهنگ آتشدان کنیم
چون کوره آهنگران در آتش دل میدمیم / کآهن دلان از این صفت مستعمل فرمان کنیم
آتش بر این عالم زنیم وین چرخ را بر هم زنیم / وین عقل پا برجای را چون خویش سرگردان کنیم
خاموش کنیم و خاموشی هم مایه دیوانگی است/ کین عقل باشد آتشین در پنبه ای پنهان کنیم
زندگی درک همین امروز است شاید این خنده که امروز دریغم کردی آخرین فرصت همراهی ماست...
یك انسان یا باید بماند یا باید برود.
و این هر دو اكنون برایم تهی شده است
و دریغ كه راه سومی هم نیست...
میروم تا ته آن کوچه
که از پشت بلوغ سر به در می آرد و
... در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی ست
این مطلب رو الان (ساعت 1:20 بامداد) یکی از دوستان برام فرستاد و من با نام خودش ثبت میکنم
س.م
آنگاه که تنها شدی و در جستجوی یک تکیه گاه مطمئن هستی ، بر من تکیه کن
سوره نمل آیه 79
.... عقل شک بر انگیز هست اما در کارِ دل ، تردید راه ندارد فهمیدن از دل بر میآید فهمیدن کار عقل نیست کار دل است ....
علی شریعتی
" قلب آدمهای عاشق مثل یه جزیره است ؛ مهم نیست چه کسی و چه زمانی برای اولین بار پا توش میذاره ؛ مهم اینه که کی تا آخرش می مونه ...."
" باغ بیداری "
سلام دوستای خوبم
اومدم از همه عزیزانی که به منِ هیچ ،اهمیت میدن و برام نظر میدن تشکر کنم
یه عذرخواهی هم کنم که نمیتونم براشون نظر بدم
حال روحیم به قدری داغونه که نمیدونم دارم چیکار میکنم
فقط... اگه یکی از دوستان از مشهد مقدس الان مطلب من رو میخونه و تویه این چند شب به حرم حضرت رضا مشرف میشه برام دعا کنه
امشب بدجوری دلم هوای مشهد کرده
دارم تصنیف سلسله موی دوست با صدای استاد شجریان رو هم گوش میدم
یا علی
محدث نوری:
اگر در خانه ای نمازی قضا شود ، اهل آن خانه آمادگی نزول بلا را داشته باشد
