با دنیا نسازیم، دنیا را بسازیم.

این شعر کاندیدای شعر برگزیده سال 2005 شده. توسط یک بچه آفریقایی نوشته شده و استدلال شگفت انگیزی داره :

وقتی به دنیا میام، سیاهم، وقتی بزرگ میشم، سیاهم، وقتی میرم زیر آفتاب، سیاهم، وقتی می ترسم، سیاهم، وقتی مریض میشم، سیاهم، وقتی می میرم، هنوزم سیاهم... و تو، آدم سفید، وقتی به دنیا میای، صورتی ای، وقتی بزرگ میشی، سفیدی، وقتی میری زیر آفتاب، قرمزی، وقتی سردت میشه، آبی ای، وقتی می ترسی، زردی، وقتی مریض میشی، سبزی، و وقتی می میری، خاکستری ای... و تو به من میگی رنگین پوست؟؟؟

بین چه آواری به سقف خانه شد

کلبه این دل دگر ویرانه شد

این دل بی دست و پا گردد رها؟

او که خون آورد برون افسانه شد

از افراط و تفریط باید پرهیز كرد زیرا این امر تو را به اتخاذ تصمیماتی وا می دارد كه حساب شده نیست و در نتیجه زیان آور خواهد بود. اعتدال و میانه روی،راه مستقیم تو به سوی هدف خواهد بود.

اول از همه ، باید از سایت تبیان تشکر کنم ، که نسبت به من ارادت داشته . . .

بعد ، از همه دوستای گلم تشکر می کنم که مطالب من رو می خونن وبا نظرات زیباشون به من کمک می کنن تا هر روز با امیدی دوباره بیام و تو سایت تبیان باشم . . . !

شانس موفقیت خوبی را در اختیار تو گذاشته است. تردیدها را از خود دور كن زیرا این موقعیت به زودی از دست خواهد رفت امروز را دریاب و آینده را به فرداها بسپار.

هر چیز یا كاری حد و اندازه ای دارد ونباید از آن حدود خارج شد. پیوسته بخاطر رعایت نكردن همین خط و خطوط ها دچار آسیب می شوی و بعد فریاد بر می داری كه كسی تو را درك نمی كند.