• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 1774
تعداد نظرات : 506
زمان آخرین مطلب : 3542روز قبل
جهانگردی
امتداد عاشورا در شبه قاره هند و خاورمیانه

پدید آورنده : سید حسن احمدی نژاد ، صفحه 20

1ـ پاکستان

کشور پاکستان همسایه جنوب شرقی جمهوری اسلامی ایران تا سال 1326 شمسی جزو کشور هندوستان بود. در قرن هشتم میلادی نواحی اطراف «سند» به تصرف مسلمانان در آمد. سلطان محمود عزنوی قسمت اعظم شمال غربی هند، یعنی پاکستان امروزی را به تصرف در آورد و در نتیجه دین اسلام جایگزین بت پرستی گردید و لاهور مرکز فرهنگ مسلمانان شد.

دردوره مغول، حکام مسلمان در حدود شش قرن بر این شبه قاره حکومت کردند. از آغاز قرن 17 میلادی نفوذ انگلستان در هند آغاز گردید و آنها بیش از دویست سال بر این کشور حکمرانی نمودند، که سرانجام بر اثر مبارزات طولانی مردم هند به رهبری گاندی، انگلستان مجبور به خروج از این کشور گردید.

در این برهه، مسلمانان که در بخش غربی و شرقی شبه قاره هند اکثریت داشتند به فکر استقلال و ایجاد دولتی مسلمان افتادند و اولین بار فکر آزادی را علامه اقبال لاهوری با الهام از قیام عاشورا سال 61 هجری به ملت مسلمان هند آموخت :

رمز قرآن از حسین آموختیم ز آتش او شعله ها اندوختیم

آن امام عاشقان پور بتول سرور آزادی ز بستان رسول

چون خلافت رشته از قرآن گسیختحریت را زهر اندر کام ریخت

خاست آن سر جلوه خیر الامم چون سحاب قبله باران در قدم

بر زمین کربلا بارید و رفت لاله در ویرانه ها کارید و رفت

تا قیامت قطع استبداد کرد موج خون او چمن ایجاد کرد

سر ابراهیم و اسماعیل بود یعنی آن اجمال را تفصیل بود

ماسوی الله را مسلمان بنده نیست پیش فرعونی سرش افکنده نیست خون او تفسیر این اسرار کرد

ملت خوابیده را بیدار کردتیغ «لا» چون ازمیان بیرون کشیداز رگ ارباب باطل خون کشید

نقش «الا الله» بر صحرا نوشت سطر عنوان نجات ما نوشت

مسلمانان هند با شعار «عاشورای محرم، یاد آور وظیفه مسلمانان» انقلاب خودرا آغاز کردند و پس از پیروزی بر استعمار پیر، اسکندر میرزا را که یک شیعه بود به عنوان نخستین رئیس جمهور پاکستان برگزیدند.

«عشق به امام حسین (ع) در ایران اسلامی جای تعجب ندارد، چون اکثر مردم شیعه و به عشق امام حسین (ع) زنده اند، ولی در آنجا شیعیان در اقلیت و اهل سنت در اکثریت اند. لذا در نگاه اول انتظار نمی رود که عزاداری امام حسین (ع) در پاکستان به صورت یک امر همگانی و ملی تلقی شود... به طوری که در ایام عاشورا و محرم جامعه پاکستان حالت سوگوارانه ای به خود می گیرد... در پاکستان اکثر اهل تسنن نیز احترام خاصی برای حضرت فاطمه علیها السلام و ائمه معصومین علیهم السلام قائل اند... دولت پاکستان نیز خود را برای برگزاری مراسم عزاداری در فضای امن آماده می کرد. همچنین با تشکیل کمیته ویژه تدابیر امنیتی و انتظامی مؤثر و خوبی را اتخاذ نمود، که مجموعه این همکاری ها، تلاش ها و تدابیر توانست فضای امنی را برای عاشورای حسینی فراهم آورد».

مقامات سیاسی پاکستان هر یک پیام و دیدگاه های خود را که ـ ظاهرا سنت نیز هست ـ درباره عاشورا و امام حسین (ع) ارائه دادند، که توسط رسانه ها و روزنامه های پاکستان منتشر شد، که به عنوان نمونه به بعضی از آنها اشاره می کنیم :

رئیس جمهور (وقت) پاکستان آقای «فاروق احمد خان لغاری» می گوید :

«زندگانی مبارک امام حسین (ع) برای ما راه هدایت است. با پیروی از این راه ما می توانیم توطئه های دشمنان را خنثی کنیم».

نخست وزیر (وقت) پاکستان خانم «بی نظیر بوتو» در پیام خود چنین اظهار می کند:

«مسلمانان فلسطین، کشمیر و بوسنی باید بر سیره امام حسین (ع) عمل کنند»:

استاندار ایالت پنجاب آقای «چوهدری الطاف حسین» می گوید :

«بهترین راه برگزاری عاشورا این است که ما نقش امام حسین (ع) را بشناسیم و فلسفه شهادت را در پرتو قرآن و سنت ببینیم. ما باید درروز عاشورا پیمان ببندیم که طبق اصول راستی، عدل، مساوات، صبر، برادری و تمیز حق از باطل زندگی خود رااداره کنیم...»

عاشورا در رسانه های پاکستان

عاشورا و پاکستان به عنوان روز عزای ملی امت اسلامی تلقی می گردد، که همه اقشار و گروه ها این روز را پاس می دارند و این روز ازتعطیلات رسمی این کشور است. از دیگر شاخصه های عاشورا اختصاص یافتن برنامه های صدا و سیما در روزهای تاسوعا و عاشورا به امام حسین (ع) و اصحاب و یاران آن حضرت است که فوق العاده مورد ارزیابی است: اولا اخبار عزاداری به نحو گسترده و در سطح بسیار وسیع منتشر می شود و ثانیا برنامه های متعدد عزاداری، نوحه خوانی، ذکر مصیبت و تشریح ابعاد عاشورا از تلویزیون پاکستان پخش می گردد. علاوه بر شبکه سراسری، شبکه S.T.M که برنامه های خبری C.N.N و B.B.C را در پاکستان پخش می کند ـ نیز اخبار این روز را پوشش می دهد.، قابل ذکر است، که برنامه های عزاداری از همان اوایل محرم پخش می گردد و روزنامه ها نیز نقش بسیار مؤثری را در این زمینه ایفا می کنند. (2)

2ـ هند

بخش بزرگی از منطقه اوتارپراداش هند که در دو قرن هجدهم و نوزدهم میلادی استان «اوده» نامیده می شود، تحت حکومت یک سلسله شیعه ایرانی اداره می شد، که در سال 1770 از خراسان به هند مهاجرت کرده بودند.

این سلسله، ازمراسم شیعه که مهمترین آن ها محرم بود، حمایت می کردند و مراسم عاشورادر سراسر این منطقه برگزار می شد و سنیان و حتی هندوها نیز در آن شرکت می کردند.

روز عاشورا روز تعطیل رسمی و عمومی هند است.

در خارج از ایران، بزرگترین جامعه تشیع در شبه قاره هند و پاکستان وجود دارد، تا آنجا که شیعیان هند دست کم دو برابر شیعیان ایران اند، براساس منابع معتبری در دکن بهمنیان از آغاز کار، گرایشهای شیعی داشتند. در سال 832 هجری، احمد شاه ولی بهمنی به طور علنی به آیین تشیع در آمد، یوسف عادلشاه (895 ـ 916 هـ) بنیانگزار پادشاهی بیجاپور به آیین و مراسم عبادی رنگ شیعی داد، در عصر فرزندش اسماعیل عادل شاه (916 ـ 941 هـ) مذهب اهل بیت در نظام حکومتی و سیاسی کاملا جا افتاد.

قلی قطب شاه (918 ـ 950 هـ) پادشاهی گلکند را به عنوان یک حکومت شیعی پایه گذاری کرد، که در آن خطبه ای به نام ائمه دوازده گانه شیعه خوانده می شده است. برهان اول (915 ـ 961 هـ) دومین فرمانروای احمد نگر به وساطت شاه ظاهر، وزیر پرهیزگارش، به مذهب تشیع در آمد .

در زمان اکبر شاه، نور الله شوشتری برجسته ترین عالم دینی شیعه دوازده امامی در 996 هجری به هند مهاجرت کرد و توسط امرای شیعه مذهب دربار به عنوان قاضی القضات لاهور منصوب شد.

رهبری جناح شیعه را سادات بارهه بر عهده داشتند و آنها، یعنی سادات بارهه در«اوده» ظهور کردند.

تشیع اوده با پایتخت فرهنگیش در لکنهو، حلقه اتصال میان امپراتور مغول و تشیع امروزین هند است.

بعد از لکنهو، رامپور مرکز تشیع به شمار می رفت که تا این اواخر مرکز حکومت نشین شیعه بود.

وزرای نواب او ده به فرمانروایی حکومت نشین خودمختار اوده رسیدند و مدعی پادشاهی شدند و تحت اشراف این خاندان بود» که فرهنگ شیعه تلطیف و گسترش یافت.

در عصرفرمانروایی امجد علی (1258 ـ 1264 هـ) قوانین شیعی اوده، جانشین قوانین حنفی در محاکم شرع گردید.

در لکنهو، علیرغم نفوذ بریتانیا، فرهنگ شیعه ادامه یافت و مدرسه الواعظین به تربیت مبلغان شیعه می پرداخت و محققان نام آوری؛مانند تفضل حسین خان در این شهر پرورش یافتند.

گردهمایی شیعیان در 1325 هجری تاسیس دانشکده ای شیعی در لکنهو را به دنبال داشت و در دانشکده M.A.O، که سید احمد خان در علیگره بنا کرد، فرهنگ و علوم علوی تدریس می شد.

فلسفه عاشورا در هندوستان

در شبهه قاره هند عاشورا تا عمق جان مردم نفوذ کرده است. محرم آن سامان از نظر تراژدی و احساس، عمیق ترین آثار را در آن نواحی به جای گذاشته و حتی ملت های غیر مسلمان را مجذوب خود نموده است. تشیع هند همه ساله مراسم محرم را برپا می کنند و در این مراسم به سخنرانی و بیان وقایع کربلا با نثر و نظم می پردازند و به دنبال آن مآتم و مراسم سینه زنی اجرا می شود و شبیه کوچکی از آرامگاه امام حسین (ع) که« تعزیه» نام دارد را بر پا می کنند و علم های معروف به بیرق برادرش حضرت عباس را در اماکن متبرکی به نام «امام باره» نگاهداری می کنند، که همه اینها را طی مراسمی دسته جمعی در روزدهم محرم بیرون می آوردند (نظیر مراسم حمل نخل در یزد و جنوب خراسان) .

شور مصیبت امام حسین (ع) تاثیر روحی فوق العاده ای بر زبان باقی می گذارد، به طوری که النگوهای بلورین خود را می شکنند، سر خود را شانه نمی زنند، جواهر بر خویشتن نمی آویزند و از لباس های زینتی خودداری می ورزند و این سوگواری ها تا اربعین ادامه دارد.

مراسم عاشورا تاثیر شگرفی بر مذهب اهل تسنن و فرهنگ و آداب آنان گذاشته است، به طوری که در ایام عزاداری، آنان نیز در امام باره ها شرکت می کنند و از ته دل بر عزای سید مظلومان اشک می ریزند از این رو پیوندهای اجتماعی و خویشاوندی فوق العاده ای میان برادران اهل سنت و شیعی گره خورده که با صراحت از بنی امیه تبری می جویند و بر فضیلت علی (ع) و فرزندانش اصرار می ورزند .

تاریخچه امام باره (حسینیه ها)

در شهر لکنهو بناهای چشمگیری مربوط به پیشوایان تشیع، بخصوص شهدای کربلا وجود دارد، که در طول چند قرن اخیر، مردم مدل هایی از گنبد و بارگاه امام حسین (ع) را به نام «تعزیه» و «امام باره» برای مراسم سالیانه محرم در هند ساخته اند، که این تعزیه ها و امام باره ها به شکل ها و اندازه های مختلف ساخته می شوند. از ساختمان های سمبلیک کوچک از جنس نی گرفته تا بناهای بزرگی که روح چرخ حمل می شوند.

تاثیر پذیری مراسم مذهبی از مذهب هندو

در هند، مذهب هندو و مراسم آن تأثیر فراوانی از مراسم محرم گرفته، که یک نمونه آن بنای «تعزیه» در پایان مراسم محرم است.

در این کشور شیعیان، سنیان و هندوها همگی در مراسم محرم شرکت فعال دارند و عاشورا روز تعطیل عمومی است.

از سال 1845 تا 1917 میلادی عده زیادی ازشیعیان هندی به کارائیب مهاجرت کردند و فرهنگ محرم را در آن منطقه نیز رواج دادند.

نفوذ باورها خرافاتی در مراسم محرم

بدون تردید باورها خرافی و سنت های جاهلی، هنوز هم در میان امت اسلامی حضور دارد، حتی در کشورهای اسلامی و شیعی پدیده باورهای غلط به چشم می خورد تا چه رسد به شکوری مانند هندوستان که مسلمانان در آن دراقلیت هستند. قطعاً خرافه هایی وجود دارد؛ زیرا شیعیان هند با توجه به دور بودن آنان از مرکز تشیع (عراق و ایران) در وضعیت بسیار ضعیفی به سر می برند. علاقه وافر آنان نسبت به اهل بیت و مراسم عاشورا یک محبت ارثی و تقلیدی است که از دیر باز ریشه در عقاید آن سامان نهاده است.

متاسفانه دیگر جای افرادی هم چون علامه میر حامد حسین ها و سید دلدار علیها و... در هند خالی است و تعدد محافلی که در آن دیار برگزار می شود بسیار کم محتوا و اندک است. امروز بیشتر گردانندگان محافل و سخنرانی ها را خطبای کم سواد و بعضاً بی سواد تشکیل میدهند که این خود ضایعه بس دردناک است و باید متولیان حوزه تشیع در این زمینه فکر بازتری نموده و در صدد تربیت فضلای جوان و تاسیس حوزه های محلی بر آیند وگرنه فرهنگ بیگانه و شبیخون فرهنگی در اندک زمان در آن سامان و دیار خواهد شد.

تأثیر پذیری فرهنگ هندوها در مراسم عاشورا به اشکال مختلفی دیده می شود. آنچنان که هندوها تحت تأثیر مراسم عاشورا و عزاداری شیعیان قرارگرفته اند و حتی برخی از آنان در مراسم عاشورا علم و دستجات را حمل می کنند و خونی که بر اثرزدن قمه و زنجیر عزاداران بیرون آمده است بر پیشانی می مالند، شیعیان نیز تحت تأثیر بعضی از مراسم هندوها قرارگرفته اند. آنها با روشن کردن عمود و آویختن حلقه های گل به علم حضرت عباس، و متبرک دانستن ذوالجناح و آتش بازی سنتی، این عمل ها را درمراسم مذهبی خود اجرا می کنند.

ذوالجناح در میان شیعیان هند از اهمیت خاصی برخوردار است. قیمت این نوع اسب که باید از نژاد عربی باشد گزاف است. ذوالجناح را نباید کسی سوار شود، آزاد است و گماشته و مراقبی ندارد به هر خانه و مزرعه ای که بخواهد وارد می شود و اهالی منطقه باید متکفّل علوفه او باشند. آنها حتی تأمین مخارج علوفه اسب را برمخارج تحصیل فرزندان خود ترجیح می دهند و اگر چیزی جهت تبرک نزد ذوالجناح برده شود و او با پوزه خود به آن بزند آن را تبرک کرده می دانند و بیماری که قدرت رفتن نزد طبیب را ندارد به امید شفا پوزه مالیده ذوالجناح را می خواهد. پس از مرگ ذوالجناح، آن را با احترام خاص و مراسم تشییع در کنار شبیه ضریح یکی از ائمه به خاک می سپارند.

در خانه های شیعیان به تعداد افراد خانواده ماکت های شبیه حرم مطهر ائمه اطهار وجود دارد که به «شبیه روضه» مشهور است.

با نزدیک شدن محرم جنب و جوش عجیبی در منازل شیعیان دیده می شود: وضع زندگی تغییر می کند، لباس های کهنه از صندوقچه ها بیرون کشیده می شود، میز و صندلی و تخت کنار می رود، فرش ها عوض می شود، زن ها زیور آلات را بیرون می آورند، النگوهای شیشه ای و چینی را خرد می کنند؟ با ریختن تکه های شیشه اعضای بدن خود را خونین می نمایند، ضجه می کشند، تمام محله های شیعه نشین ماتم می گیرند، حجاب اسلامی رعایت نمی شود، انجمن های مختلفی تحت عنوان «انجمن ماتم» بر پایی مجالس را رهبری می کند. در روز عاشورا دسته های عزا به حرکت در می آیند، بر بدن خود ضربه می زنند به محل هایی که «کربلا» نام گذاری شده می روند و در آنجا شمایل را به خاک می سپارند.

3ـ عربستان

پس از حادثه کربلا، عبدالله بن زبیر در مکه قیام کرد، ولی حجاج بن یوسف این پایگاه را فتح کرده و تحت استیلای بنی امیه در آورد، اما پس از چندی از مراکز تبلیغات علویان و عباسیان بر ضد بنی امیه گردید، که سرانجام قبیله سفیان را برانداختند.

در دوره بعد، مکه پایگاه علویان علیه بنی عباس گردید و نخستین مدعی خلافت از علویان محمد نفس ذکیه بود، که در مدینه قیام کرد. پس از شهادت امام صادق (ع) در 148 هجری علویان به دوازده امامی و هفت امامی تقسیم شدند.

کار علویان در یمن پیشرفت کرد. در اواخر قرن دوم هجری علویان در عربستان غربی دست به قیام زدند و مدعیانی ازمیان آنان برخاستند. در یمن، ابراهیم از اعقاب امام صادق (ع) قدرتی یافت. در خراسان مامون برای خفه کردن وجلب رضایت علویان امام رضا (ع) را از مدینه به خراسان آورد و به ولایت عهدی خود منصوب کرد.

در سال 266 هجری شیعیان اسماعیلی به سبط نفوذ خود در سواحل خلیج فارس و یمن پرداختند. در سال 280 هجری، یحیی بن حسین نخستین امام زیدی ظهور کرد. در سال 286 هجری فرقه اسماعیلیه در شرق عربستان به وجود آمد و به ریاست جنابی قرمطی و فرزندش، دولت نیرومندی تشکیل دادند و به قرامطه معروف شدند.

قرامطه در سال 317 وارد مکه شدند و برقسمت اعظم شبه جزیره عربستان مسلط شدند. امروزه اثری از آیین قرمطی به چشم نمی خورد و شیعیان قطیف و احساء کنونی که گاه قرمطی شمرده می شوند، دوازده امامی یا شیخی هستند.

در اواسط قرن چهارم هجری خاندانی از سادات حسنی معروف به خاندان «موسوی» منصب شریفی مکه را دایر کردند که در حدود هزار سال دوام یافت. با ضعف قدرت شرفای مکه، خاندان صلیحی که تحت تبعیت رسمی فاطمیان مصر بر یمن فرمان می راندند در سال 455 منصب شریفی را در خاندان هاشمی قرار دادند.

در سال 598 یکی از علویان حسنی به نام قتاده بن ادریس از ینبع به مکه رفت و سلسله شرفای متاخر مکه را تاسیس نمود.

وی در سال 617 درگذشت و یوسف، آخرین فرمانروای ایوبی در یمن، مکه را گرفت.

در سال 1331 حسین بن علی شریف مکه خود را خلیفه مسلمانان خواند، اما در جنگی که بین او و عبدالعزیز بن سعود در گرفت، حسین بن علی مغلوب شد و از سال 1351 هجری عربستان به دست سعودی ها افتاد.

شانه های زخمی عاشورا در عربستان

1ـ به علت حاکمیت فرقه وهابیت در این کشور، شیعیان به صورتی مخفی در خانه های خود عزاداری می کنند. البته در مناطقی که اکثریت با شیعه است (مناطق شرقیه) شیعیان از آزادی عمل بیشتری برخوردارند و در مساجد و تکایا به عزاداری می پردازند، ولی امکان رفتن به میادین و خیابان ها را ندارند.

2ـ آمار رسمی و دقیقی از تعداد شیعیان در دست نیست، لیکن حدود دو میلیون نفر تخمین زده می شوند.

3ـ به علت وجود جو اختناق، عزاداری به صورت سنتی برگزار می گردد.

4ـ علمای درباری وهابی هر چند گاه با صدور فتاوی و نشر کتب مختلف به صورت دائم با عقائد شیعه به ویژه با عاشورا و عاشورائیان به مخالفت برخاسته اند، حتی اخیراً مفتی عربستان «بن باز» حکم گرفتن روزه در روز عاشورا را صادر کرده است. به علاوه این روز را نیز به علل واهی ومتعلق به امم گذشته (مثلا نجات یافتن حضرت موسی از دریا) جشن می گیرند.

5ـ در مناطق شیعه نشین مراکزی به نام اهل بیت، نظیر فاطمیه و حسینیه وجود دارد، که آمار دقیقی ازآنها در دست نیست.

4ـ بحرین

بحرین مجمع الجزایری است در قلب آب های خلیج فارس که در مشرق آن قطر و در مغرب آن عربستان و در شمال آن ایران واقع شده است. این کشور از سی و سه جزیره بزرگ و کوچک تشکیل شده که بزرگترین آنها منامه پایتخت بحرین است. جمعیت بحرین حدود 360000 نفر است، که 40 درصد آن ها از کشورهای دیگر؛ مانند ایران، هند، پاکستان، انگلستان، آمریکا، مصر، کره و عمان آمده اند. اکثریت نفوس این کشور را شیعیان تشکیل می دهند.

حضور عاشورا در بحرین

عاشورا در بحرین شور وحال زاید الوصفی دارد. از آغاز محرم، تمام حسینیه های بحرین یک پارچه سیاهپوش می شود و شعارهای عاشورایی و پرچم های سیاه در خارج از محدوده حسینیه ها نیز نصب می گردد. در اکثر حسینیه ها، به ویژه حسینیه های شیعیان عرب بحرینی صبح و شب وعاظ به روضه خوانی و مرثیه سرایی می پردازند.

روزهای هفتم، هشتم، نهم و دهم محرم مراسم سینه زنی و زنجیر زنی برگزار می گردد و دسته های عزادار در کوچه ها و خیابان ها به صورت منظم به راه می افتند، مراسم تعزیه خوانی نیز در برخی از مناطق بحرین رواج دارد.

پیشاپیش دسته های سینه زنی، پرچم های سیاه و شعارهای عاشورا و بعضاً اسب های سپاهپوش به صورت ذوالجناح امام به حرکت در می آیند، بعضی از دسته های سینه زنی به نواختن سنج و دمام اقدام می کنند. اطعام عمومی و پخش شربت در این چند روز به صورت گسترده صورت می گیرد. در بحرین عجم ها «ایرانی الاصل ها» حدود ده باب حسینیه دارند و به زبان فارسی اقامه عزا و سینه زنی می کنند شیعیان هندی و پاکستانی نیز به صورت جداگانه مراسم عزاداری به سبک خاص خودشان را بر پا می دارند. حدود 70 درصد جمعیت بحرین را شیعیان تشکیل می دهند.

قاطبه شیعیان بحرین به صورت گسترده در شهرها، شهرک ها و روستاهای اطراف در مراسم عزاداری شرکت می کنند. حسینیه های بحرین در تمام مدت ماه محرم و صفر دایر هستند و مراسم روضه خوانی را با شکوه خاصی برپا می دارند.

روزهای تاسوعا و عاشورا از طرف دولت تعطیل رسمی است و کلیه وزارت خانه ها و سازمان های دولتی و غیر دولتی تعطیل هستند.

عاشورا تأثیر زیادی برزندگی شیعیان بحرین داشته و تنها محملی که برای اعلام حضور سیاسی، اجتماعی خود دارند، حضور در حسینیه ها و اقامه عزاداری است و هر چه دارند از عاشورا دارند.

دولت بحرین نیز از مدت ها قبل تاکنون ممانعتی برای اقامه مراسم عاشورا ایجاد نکرده، ولی در چند سال اخیر که بحرین دچار بحران های سیاسی شد و میان شیعیان و دولت اختلافاتی بروزکرد،نیروهای انتظامی شدیداً مراسم روزهای تاسوعا و عاشورا، اربعین و 28 صفر، به ویژه دسته های سینه زنی را تحت کنترل دارند تا از ایجاد آشوب جلوگیری نمایند.

یادواره عاشورا در حال حاضر در این کشور دارای ابعاد وسیع تر و معنا دارتری شده و مردم، خصوصاً نسل جوان درس زندگی سعادت مندانه خود را از مکتب عاشورا فرا می گیرند و با توجه خاصی که به این مراسم دارند هر ساله عمق و ارزش آن را بیشتر درک می کنند.

برادران اهل سنت نیز ارادت و علاقه خاصی به خاندان نبوت و مراسم محرم دارند.

براساس گزارش های معتبر در حدود 300 باب حسینیه بزرگ و کوچک در بحرین وجود دارد، که برخی از آنها در خانه های مسکونی موقوفه برگزار می گردد. نزدیک به 500 تکیه خانه بزرگ و رسمی وجود دار دکه در طول سال اقامه عزاداری می شود.

در بحرین برای تکایا اصطلاح «مآتم» به کار برده می شود و شیعیان تمام مراسم اجتماع، اعیاد مذهبی و حتی مراسم عروسی فرزندانشان را در مآتم ها برگزار می کنند.

5 ـ ترکیه

کشور ترکیه در قلب کشورهای گرجستان و ارمنستان، ایران، عراق،سوریه، دریای مدیترانه، یونان، بلغارستان و دریای سیاه واقع شده و دارای دو قسمت: ترکیه آسیا و ترکیه اروپاست، که حدود 60 میلیون نفر جمیعت دارد.

شیعه در ترکیه

نیاکان ترکان کنونی در اوایل قرن دوم هجری اسلام آوردند و پس از سال 922 تا 1343 هجری وارث آخرین خلافت اسلامی «عثمانی» شدند. از قرن هشتم هجری سپاهیان نیرومند عثمانی با هدف وحدت جهان اسلام روی کار آمدند و از قرن نهم به صورت بزرگترین قدرت اسلامی در برابر اروپا و صلیبی ها قرار گرفتند و با جبران ویرانی های صلیبی ها و مغول ها، روح امید را در دل مسلمانان دمیدند. اروپائیان که از وحدت و اقتدار مسلمانان سخت به وحشت افتاده بودند، در صدد بر آمدند تا با ایجاد تفرقه و جدا کردن مسلمانان از یکدیگر قدرت آنان را درهم بشکنند؛ بنابراین بهترین راه را ایجاد اختلاف میان دو دولت قدرتمند صفوی و عثمانی دیدند. آنها با ایران از در مراوده و طرح دوستی و ارتباط تجاری توانستند تعصبات فرقه ای را در میان توده مردم ایران و آسیای صغیر تقویت کنند.

تعداد شیعیان ترکیه

پس از سقوط دولت عثمانی و برپایی حکومت لائیک، شیعیان همواره مورد سرکوب و تحقیر دولت های وقت بودند و لذا هیچگاه حکام وقت تمایلی به اظهار عدّ و عده آنان نداشتند، اما بررسی ها در مورد مسلمانان آناطولی نشان داد که طوایف بسیاری ،خصوصاً در آناطولی شرقی شیعه هستند.

یکی دیگر از دلایل نامشخص بودن شمار دقیق شیعیان، کوچ نشینی بسیاری از آنان است، برخی از منابع تنها حدود یک سوم از کل کردهای ساکن ترکیه را شیعه یا علوی می دانند و بعضی دیگر عده علویان را بالغ بر 25 درصد ؛یعنی یک چهارم سکنه ترکیه می دانند.

عاشورا در ترکیه

بزرگترین همایش شیعیان در محرم و دهه عاشورا است، که بیانگر حضور تشیع در آن جامعه است. روزنامه های ترکیه بیشتر از محرم و عاشورا تصویر زیر را دارند:

«دهم محرم سال هجری قمری مصادف با «یوم عاشورا» است. اگر چه در مذهب شیعه این روز با شهادت حسین (ع) شناخته شده و در آن مراسم خاص عزاداری برپا می شود، اما در چار چوب کلی اسلام،روز عاشورا روز« نجات» است، به طوری که قبول توبه حضرتآدم، نجات کشتی حضرت نوح از طوفان، نجات حضرت ابراهیم از آتش، گذشتن حضرت موسی از دریای سرخ و غرق شدن فرعون و لشکریانش، همه و همه در این روز یعنی روز عاشورا اتفاق افتاده است.»

هزاران نفر از علویان و جعفری مذهبان به مناسبت سالگرد شهادت امام حسین (ع) همه ساله در منطقه «هالکالی» استانبول گردهم می آیند و آن روز را با گریه و نوحه پاس می دارند و شیخ صلاح الدین اوزگونه رهبر شعیان دوازده امامی برای حضار سخنرانی می کند. در طول سال مراسم زیادی در مساجد ومنابر شیعیان، از جمله در مسجد امام حسین (ع) در منطقه «کایشلی داغی» برگزار می گردد. از سال 1356 به این طرف شیعیان جعفری از اول تا دهم محرم لباس سیاه بر تن می کنند و نیز اقدام به نمایش حادثه کربلا در میدان عاشورای زینبیه واقع در محله آیتاش می نمایند، که بیشتر جلب توجه می کند.

پنج شنبه 25/8/1391 - 16:57
جهانگردی

امتداد عاشورا در آمریكا واروپا(1)





1ـ عاشورا در كارائیب

دریای كارائیب شاخه ای است از اقیانوس اطلس بین ساحل شرقی آمریكای مركزی، ساحل شمالی آمریكای جنوبی كه از سواحل بندرهای آن، موز، قهوه و نفت به دیگر نقاط جهان صادر می گردد.

تاریخچه عاشورا

پس از آنكه هندیان به سواحل كارائیب قدم نهادند، مراسم ماه محرم را به نام «حوسه» یا «حسین (ع)» به پا كردند. این مراسم وسیله اتحاد و قیام آنان علیه حكومت استعماری گشت. بسیاری از كسانی كه امروزه «تجه» «تعزیه در هند» را می سازند مسلمان نیستند، بلكه مسیحی یا هندو میباشند. در نظر انگلیسیها، تجه نشانه طغیان مردم علیه اربابان انگلیسی است و سمبل مقاومت علیه استبداد می باشد. از این رو در اكتبر سال 1884، عده ای از شیعیان شركت كننده در مراسم محرم كه در این جزیره به نام فستیوال حسین یا «حوسه» نامیده می شوند، هدف گلوله پلیس استعماری قرار گرفتند، كه این حادثه حاكی از ترس و وحشت استعمارگران از مراسم عاشورای حسینی است.
امروزه در ترینیداد برای مراسم محرم دو مركز اصلی وجود دارد: یكی در شهر «سن جیمز» در شمال و دیگری در منطقه «سید روس» در جنوب غربی جزیره. در جنوب سن جیمز علاوه بر ساختن و گرداندن تجه، دو «ماه» بزرگ هم میسازند و در مراسم حمل می كنند، كه این دو ماه یكی نمودار ماكت حرم امام حسن (ع) و دیگری نمودار ماكت حرم امام حسین (ع) است.
در شمال، قسم اصلی مراسم به دست مسلمانان، به خصوص شیعیان اداره می شود و در جنوب تعداد مسلمانان بسیار كم است و مراسم ماه محرم بیشتر توسط هندوها و مسیحیان برگزار می شود. در هر دو منطقه مراسم حوسه عبارت است از :
1ـ حمل ماكتی از بارگاه و حرم امامان معصوم، امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) كه امروزه به آن تجه و یا حوسه می گویند؛
2ـ پرچمها و علم هایی می سازند و در مراسم ها حمل می كنند؛
3ـ پختن غذاهای مخصوص و اطعام عزاداران ؛
4ـ نواختن طبل های ویژه به نام «تاسا» و «باس».

تناسب تجه با تعزیه

تعزیه نوعی نمایش درایران و برخی از كشورهای اسلامی است. گفته می شود تیمور لنگ برای اولین بار فرهنگ تعزیه را به هند برد. او محبت ویژه ای به امام حسین (ع) داشت به همین دلیل دستور داد تا ماكت كوچكی از مقبره امام ساخته شود، لذا هر كجا كه تیمور می رفت این ماكت نیز همراه اردوی او بود.
تعزیه از عزا گرفته شده از عربی به فرهنگ هندی رفته و پس از تغییراتی به تجه تبدیل شده است. گاهی نیز تجه را حوسه می گویند كه از كلمه حسن مشتق شده و به شكل (HOSAYIN) نیز نوشته می شود.
تجه یا حوسه را روی چرخ می گذارند تا بتوانند آن را به همراه دسته حركت دهند اطراف پایه ها را با پارچه می پوشانند و دو پرچم به رنگ قرمز و سبز بر بالای آن نصب می كنند و در حالی كه طبل می زنند، دوازده مرد تجه را روی شانه هایشان به «چوك» می برند. این مراسم از اول محرم آغاز می شود. آنها كه مسئول ساختن تجه هستند از خوردن گوشت غذاهای سرخ شده و نزدیكی با زن پرهیز می كنند. كسانی كه در تجه كار می كنند باید پاك باشند. چوك یك كلمه هندی بوده و عبارت است از یك میدان مربع كه مراسم تعزیه در آن فضا صورت میگیرد. روز هفتم محرم مراسم پرچم آغاز می شود.در این روز شخصی به نام مجاور برای خواندن دعا به محل اجرای مراسم می آید. درحال حاضر مجاور، آقای قاسم آیت الله است كه سر جوخه پلیس هم هست. قبلاًپدر این مرد مجاور و متولی این كار بوده كه در منطقه سدروس زندگی می كرده است. در وسط چوك گودالی است با دو چراغ نفتی كه نماینده و مظهر امام حسن و امام حسین (ع) می باشد. در یك طرف گودال یك عدد عود سوز و یك لیوان شربت قرار دارد. مجاور، مقداری عود به روی ذغال ها می ریزد و مراسم را به زبان عربی شروع می كند. خواندن دعا با صدای بلند و كوتاه در حدود یكی دو دقیقه ادامه دارد. این ادعیه معمولا آیاتی از قرآن است و با سوره فاتحه شروع می شود. بعد از آنكه دعا خوانده شد پرچمهای سرخ و سبز اطراف چوك نصب می شوند. پرچم سرخ علامت خون رگهای بریده امام حسین (ع) و پرچم سبز نمادی از مسموم كردن امام حسن(ع) است.
در بالای چوب پرچم ها، پنجه های فلزی نصب می كنند و پرچم ها بیشتر توسط زنها حمل می شود و طبلها به صدا در می آیند. درطول شب، پنج نفر با سینی های مخصوص مخفیانه از محل اجرای مراسم خارج شده به سمت كربلای ( فرضی) می روند،هر گروه كربلای خود را در كنار ساحل دارد. این نقاط محله ای مخصوصی است كه در طول سال از آنها به عنوان مكان مقدس حفاظت می شود. از این محل مشتی از خاك برداشته میان دو پارچه به صورت تابوت در می آورند و روی سینی گذاشته، روی آن عطر می پاشند.
مرثیه خوان ها مرثیه سرایی می كنند. در آخر شب محتوای پارچه را داخل گودالی می گذارند. روز هشتم محرم مراسم تجه كوچك انجام می شود، كه تقریبا. شبیه همان مراسم یی است قبلاً ذكر شد و شور و هیجانی میان مردم ایجاد می كند. هیجان تجه وقتی است كه دو گروه با همدیگر تلاقی نمایند و علم های همدیگر را لمس كنند، كه این مسئله نشانه بوسیدن دو برادر ؛ یعنی حسن و حسین (علیهما السلام) است. بالاخره مراسم روز عاشورا با یك شكوه خاصی كه اجمالاً توضیح داده شد ختم می گردد.

2ـ عاشورا در كلمبیا

كلمبیا كشوری است در آمریكای جنوبی كه در كنار اقیانوس كبیر و دریای كارائیب قراردارد. این كشور در سال 1499 میلادی توسط آلونسؤا وخیدا مهاجر اسپانیایی كشف شد.
نقطه آغاز مهاجرت مسلمانان در این كشور پس از جنگ جهانی دوم صورت پذیرفت. اكثر مسلمانان این منطقه از كشورهای سوریه و لبنان بوده و عمدتاً در شهرهای مایكائو و بوئنوآ و نتورا سكونت دارند. آمار دقیقی از مسلمانان وجود ندارد. اما خود مسلمانان آمار تقریبی جمعیت را بین سی تا چهل هزار نفرتخمین می زنند، كه از این تعداد بین 3 تا 4 هزار نفر در بوگوتا زندگی می كنند. جمعیت شیعیان كمتر از ده درصد است. اما فعالیت های پیروان اهل بیت علیهم السلام بیشتر از همه است و آنها در مراكز فرهنگی حضور بیشتری دارند. مسجد شیعیان تنها مركز قابل توجه مسلمانان است.
اطلاعات به دست آمده از مركز فرهنگ اسلامی شیعیان در بوگوتا دال براین است كه مراسم عاشورا یكی از مراسمهای با شكوهی است كه شیعیان مایكائو در آن به طور گسترده شركت می كنند و مراسم محرم به طور سنتی و تاریخی در ایام سوگواری جگر كوشه پیامبر اجرا می شود. مكان مشخصی برای عزاداری وجود ندارد، و شیعه و سنی از یك مسجد استفاده می كنند.
منبع: http://www.pegahhowzeh.com
پنج شنبه 25/8/1391 - 16:54
جهانگردی
امتداد عاشورا در امریکا و اروپا

پدید آورنده : ، صفحه 24

عاشورا در کارائیب

دریای کارائیب شاخه ای است از اقیانوس اطلس بین ساحل شرقی آمریکای مرکزی، ساحل شمالی آمریکای جنوبی که از سواحل بندرهای آن، موز، قهوه و نفت به دیگر نقاط جهان صادر می گردد.

تاریخچه عاشورا

پس از آنکه هندیان به سواحل کارائیب قدم نهادند، مراسم ماه محرم را به نام «حوسه» یا «حسین (ع)» به پا کردند. این مراسم وسیله اتحاد و قیام آنان علیه حکومت استعماری گشت. بسیاری از کسانی که امروزه «تجه» «تعزیه در هند» را می سازند مسلمان نیستند، بلکه مسیحی یا هندو می باشند. در نظر انگلیسی ها، تجه نشانه طغیان مردم علیه اربابان انگلیسی است و سمبل مقاومت علیه استبداد می باشد. از این رو در اکتبر سال 1884، عده ای از شیعیان شرکت کننده در مراسم محرم که در این جزیره به نام فستیوال حسین یا «حوسه» نامیده می شوند، هدف گلوله پلیس استعماری قرار گرفتند، که این حادثه حاکی از ترس و وحشت استعمارگران از مراسم عاشورای حسینی است.

امروزه در ترینیداد برای مراسم محرم دو مرکز اصلی وجود دارد: یکی در شهر «سن جیمز» در شمال و دیگری در منطقه «سید روس» در جنوب غربی جزیره. در جنوب سن جیمز علاوه بر ساختن و گرداندن تجه، دو «ماه» بزرگ هم می سازند و در مراسم حمل می کنند، که این دو ماه یکی نمودار ماکت حرم امام حسن (ع) و دیگری نمودار ماکت حرم امام حسین (ع) است.

در شمال، قسم اصلی مراسم به دست مسلمانان، به خصوص شیعیان اداره می شود و در جنوب تعداد مسلمانان بسیار کم است و مراسم ماه محرم بیشتر توسط هندوها و مسیحیان برگزار می شود. در هر دو منطقه مراسم حوسه عبارت است از :

1ـ حمل ماکتی از بارگاه و حرم امامان معصوم، امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) که امروزه به آن تجه و یا حوسه می گویند؛

2ـ پرچم ها و علم هایی می سازند و در مراسم ها حمل می کنند؛

3ـ پختن غذاهای مخصوص و اطعام عزاداران ؛

4ـ نواختن طبل های ویژه به نام «تاسا» و «باس».

تناسب تجه با تعزیه

تعزیه نوعی نمایش درایران و برخی از کشورهای اسلامی است. گفته می شود تیمور لنگ برای اولین بار فرهنگ تعزیه را به هند برد. او محبت ویژه ای به امام حسین (ع) داشت به همین دلیل دستور داد تا ماکت کوچکی از مقبره امام ساخته شود، لذا هر کجا که تیمور می رفت این ماکت نیز همراه اردوی او بود.

تعزیه از عزا گرفته شده از عربی به فرهنگ هندی رفته و پس از تغییراتی به تجه تبدیل شده است. گاهی نیز تجه را حوسه می گویند که از کلمه حسن مشتق شده و به شکل (HOSAYIN) نیز نوشته می شود.

تجه یا حوسه را روی چرخ می گذارند تا بتوانند آن را به همراه دسته حرکت دهند اطراف پایه ها را با پارچه می پوشانند و دو پرچم به رنگ قرمز و سبز بر بالای آن نصب می کنند و در حالی که طبل می زنند، دوازده مرد تجه را روی شانه هایشان به «چوک» می برند. این مراسم از اول محرم آغاز می شود. آنها که مسئول ساختن تجه هستند از خوردن گوشت غذاهای سرخ شده و نزدیکی با زن پرهیز می کنند. کسانی که در تجه کار می کنند باید پاک باشند. چوک یک کلمه هندی بوده و عبارت است از یک میدان مربع که مراسم تعزیه در آن فضا صورت می گیرد. روز هفتم محرم مراسم پرچم آغاز می شود.در این روز شخصی به نام مجاور برای خواندن دعا به محل اجرای مراسم می آید. درحال حاضر مجاور، آقای قاسم آیت الله است که سر جوخه پلیس هم هست. قبلاًپدر این مرد مجاور و متولی این کار بوده که در منطقه سدروس زندگی می کرده است. در وسط چوک گودالی است با دو چراغ نفتی که نماینده و مظهر امام حسن و امام حسین (ع) می باشد. در یک طرف گودال یک عدد عود سوز و یک لیوان شربت قرار دارد. مجاور، مقداری عود به روی ذغال ها می ریزد و مراسم را به زبان عربی شروع می کند. خواندن دعا با صدای بلند و کوتاه در حدود یکی دو دقیقه ادامه دارد. این ادعیه معمولا آیاتی از قرآن است و با سوره فاتحه شروع می شود. بعد از آنکه دعا خوانده شد پرچم های سرخ و سبز اطراف چوک نصب می شوند. پرچم سرخ علامت خون رگ های بریده امام حسین (ع) و پرچم سبز نمادی از مسموم کردن امام حسن(ع) است.

در بالای چوب پرچم ها، پنجه های فلزی نصب می کنند و پرچم ها بیشتر توسط زن ها حمل می شود و طبل ها به صدا در می آیند. درطول شب، پنج نفر با سینی های مخصوص مخفیانه از محل اجرای مراسم خارج شده به سمت کربلای ( فرضی) می روند،هر گروه کربلای خود را در کنار ساحل دارد. این نقاط محل های مخصوصی است که در طول سال از آنها به عنوان مکان مقدس حفاظت می شود. از این محل مشتی از خاک برداشته میان دو پارچه به صورت تابوت در می آورند و روی سینی گذاشته، روی آن عطر می پاشند.

مرثیه خوان ها مرثیه سرایی می کنند. در آخر شب محتوای پارچه را داخل گودالی می گذارند. روز هشتم محرم مراسم تجه کوچک انجام می شود، که تقریبا. شبیه همان مراسم یی است قبلاً ذکر شد و شور و هیجانی میان مردم ایجاد می کند. هیجان تجه وقتی است که دو گروه با همدیگر تلاقی نمایند و علم های همدیگر را لمس کنند، که این مسئله نشانه بوسیدن دو برادر ؛ یعنی حسن و حسین علیهما السلام) است. بالاخره مراسم روز عاشورا با یک شکوه خاصی که اجمالاً توضیح داده شد ختم می گردد.

عاشورا در کلمبیا

کلمبیا کشوریاست در آمریکای جنوبی که در کنار اقیانوس کبیر و دریای کارائیب قراردارد. این کشور در سال 1499 میلادی توسط آلونسؤا وخیدا مهاجر اسپانیایی کشف شد.

نقطه آغاز مهاجرت مسلمانان در این کشور پس از جنگ جهانی دوم صورت پذیرفت. اکثر مسلمانان این منطقه از کشورهای سوریه و لبنان بوده و عمدتاً در شهرهای مایکائو و بوئنوآ و نتورا سکونت دارند. آمار دقیقی از مسلمانان وجود ندارد. اما خود مسلمانان آمار تقریبی جمعیت را بین سی تا چهل هزار نفرتخمین می زنند، که از این تعداد بین 3 تا 4 هزار نفر در بوگوتا زندگی می کنند. جمعیت شیعیان کمتر از ده درصد است. اما فعالیت های پیروان اهل بیت علیهم السلام بیشتر از همه است و آنها در مراکز فرهنگی حضور بیشتری دارند. مسجد شیعیان تنها مرکز قابل توجه مسلمانان است.

اطلاعات به دست آمده از مرکز فرهنگ اسلامی شیعیان در بوگوتا دال براین است که مراسم عاشورا یکی از مراسم های با شکوهی است که شیعیان مایکائو در آن به طور گسترده شرکت می کنند و مراسم محرم به طور سنتی و تاریخی در ایام سوگواری جگر کوشه پیامبر اجرا می شود. مکان مشخصی برای عزاداری وجود ندارد، و شیعه و سنی از یک مسجد استفاده می کنند.

عاشورا در کانادا

کانادا کشور پهناوری است در شمال آمریکای شمالی که از شمال به اقیانوس منجمد شمالی، از شرق به اقیانوس اطلس و از غرب به اقیانوس کبیر محدود می شود. جمعیت آن بیش از 23 میلیون نفر، پایتخت آن اوتاواست، که همه ساله مراسم عاشورا توسط شیعیان در آنجا برگزار می شود.

آمار دقیقی از شیعیان کانادا در دست نیست، اما قریب به یک سوم از سیصد هزار مسلمان کانادا شیعه هستند. شیعیان مانند سایر ملیت ها از آزادی و امکانات لازم برخوردارند. با توجه به وجود اقوام و فرهنگ های گوناگون، در بیشتر شهرهای کانادا دهه محرم با ویژگی هر شهربرگزار می شود. تنها نقطه مشترک عزاداری، برگزاری مجالس سخنرانی است، که با دعوت از یک روحانی از کشورهای مختلفی، مانند: ایران، عراق، افغانستان و یا پاکستان در ایام سوگواری از آنان بهره کافی می برند.

مراسم عزاداری بیشتر در مکان های سرپوشیده و تکایا صورت می گیرد و نمود بیرونی چندانی ندارد.اخیراً برخی از دسته های عزاداراقدام به راهپیمایی در روز عاشورا در سطح شهرها و میادین نموده اند، که فوق العاده تاثیر داشته است. سینه زنی و نوحه خوانی به صورت عموم انجام می گیرد و در پایان محفل، پرچمی به یاد امام حسین (ع) وپرچمدار کربلا قمر بنی هاشم (ع) دربرابر شهرداری تورنتو به اهتزاز در می آید. یکی از کارهای بسیار جالب و چشم گیری که در کانادا صورت گرفته، پلاکارت ها، پوسترها و برچسب های تبلیغاتی در معرفی امام حسین (ع) است که در ایام عاشورا چهره شهر و وسایل نقلیه را تحت پوشش قرار می دهد. اخیراً شیعیان اقدام به تأسیس حسینیه ها و مراکز مذهبی نموده اند، که عمده ترین آنها «مجمع اهل بیت» آمریکای شمالی است که در شهر تورنتو قرار دارد. بزرگترین مسجد شیعیان نیز در همین شهر به نام مسجد شیعیان جعفری تورنتو معروف است.

4ـ آلمان

آلمان منطقه وسیعی در اروپای مرکزی است، که در میان کشورهای دانمارک، لهستان، اتریش، سوئیس، فرانسه، لوکزامبورک، بلژیک و هلند قرار دارد.

اسلام در آلمان

تا اوایل قرن حاضر بیشتر مسلمانان مقیم این کشور را بازرگانان، دانشجویان و جهانگردان مسلمان تشکیل می دادند. پس از جنگ جهانی اول گروهی از سربازان و افسران مسلمان ارتش های درگیر در آلمان باقی ماندند. اینها با مهاجرانی که بعد از انقلاب 1917 شوروی (سابق) از مناطق مسلمان نشین روسیه به این سرزمین آمدند، شمار مسلمانان این کشور را افزایش دادند. بعد از جنگ جهانی دوم نیز حدود پنج هزار مسلمان از مناطق مسلمان نشین شوروی سابق همچون ترکمنستان، آذربایجان، قفقاز و ولگای شمالی به این کشورهجرت کردند. و سپس با رفتن مسلمانان ترک و یوگسلاوی به آلمان غربی، به تدریج آمار مسلمانان در این کشور به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت.

امروزه بنابر منابع خود آلمانی ها نزدیک به دو میلیون نفر مسلمان در جمهوری فدرال آلمان زندگی می کنند.

شیعه در آلمان

جمع کثیری از مسلمانان مقیم آلمان، شیعه مذهب هستند که بیشتر آنها در شهرهای فرانکفورت، مونیخ، آخن، هانوفر و هامبورگ زندگی می کنند.

در این میان بزرگترین جامعه مسلمانان شیعه در شهر هامبورگ اقامت دارند. تا سال 1358 شمسی بین هفت تا پانزده هزار ایرانی در آلمان غربی زندگی می کرده اند. نخستین مسجدی که در آلمان بنا شد «اشویستینگ» بود، که در سال 1297 هجری در پارکی که به همان نام معروف بود، تأسیس گردید.

این مسجد توسط یک شاهزاده آلمانی که با دختری ترک ازدواج کرد و به دین اسلام درآمده بود، احداث گردیده است، در حال حاضر نماز عید فطر و قربان در این مسجد بر پا می شود.

مراسم محرم

هر ساله مراسم عاشورا در مرکز اسلامی هامبورگ با شرکت عده بسیاری تا دو هزار نفر برگزار می گردد.

تعداد مسلمانان شیعه و سنی در شهر هامبورگ ما بین 000/80 تا 000/100 نفر و در کل آلمان تا دو و نیم میلیون نفر است.

در روزهای تاسوعا و عاشورا در مرکز اسلامی، اغلب مراسم ها با سخنرانی آغاز می شود و در پایان سخنرانی عزاداری و سینه زنی برگزار می گردد، که کمتر با خرافات آمیخته است. البته در طبقه زیرین مسجد هر ساله دردهه اول محرم خواهران و برادران پاکستانی به عزاداری می پردازند که بیشتر عزاداری سنتی است تا تاریخی .

بیش از دو هزار نفر از شیعیان افغانی همه ساله در هامبورگ، دهه محرم را با شکوه خاصی بر پا می دارند که بسیار در خور توجه است.

5 ـ بلژیک

بلژیک کشوری است اروپایی میان کشورهای هلند، آلمان، لوکزامبورک، فرانسه، و دریای شمال با جمعیت 000/840/9 نفر. پایتخت آن بروکسل و شهرهای آن بند آنورس ولی یژ است. براساس قانون 1353 شمسی که به تصویب پادشاه بلژیک رسیده، مسیحیت و اسلام به عنوان دومین مذهب این کشور به رسمیت شناخته شده و شورای اسلامی مسلمانان تشکیل گردیده است. با همکاری دولت، در میدان «سنت کانتز» بلژیک مسجد جامع بروکسل ساخته شده و این مسجد مهمترین مسجدی است که در بلژیک پایگاه قانونی دارد و به رسمیت شناخته شده است، در حالی که آمار تعداد مساجد ثبت شده بلژیک را بین 240 تا 400 باب ذکر می نمایند.

طبق اساسنامه شورای عالی مسلمانان بروکسل، کلیه مساجد و محافل مذهبی مسلمانان در بلژیک بایستی در شورای عالی عضویت داشته باشند و پس از رای نسبی در شورای مذکور می توانند از دولت درخواست ثبت و اخذ مجوز رسمی نمایند.

آمار مسلمانان بلژیک بین 275 تا 300 هزار نفر اعلام شده است.

هیات مذهبی بلژیک

آن دسته از شیعیانی که در بلژیک دارای تشکیلات مذهبی شناخته شده هستند، اجمالا به شرح زیراند :

1ـ شیعیان عرب که عمدتاً مراکشی، الجزایری، تونسی و... هستند؛

2ـ شیعیان ترک ؛

3ـ شیعیان پاکستانی ؛

4ـ شیعیان عراقی.

شیعیان عرب، که جایگاه قانونی ثبت شده ندارند، غالباً در زیر سایبان مسجدالرضا (ع) گردهم می آیند.

شیعیان ترک دارای یک باب مسجد هستند، ولی به مرور زمان، اهل تسنن و نیز شیعیان رسمی، گردانندگی آن را به دست گرفته اند .

پاکستانی ها نیز در لیالی بخصوص محرم با اجاره نمودن محلی به عزاداری می پردازند.

شیعیان عراقی در آنورس در یک منزل شخصی گردهم می آیند.

مراسم عاشورا در بین شیعیان بلژیک به صورت کاملاً طبیعی و بدون خرافه اجرا و گرامی داشته می شود .

6ـ رمانی

رومانی یکی از کشورهای اروپای شرقی بین شوروی سابق، مجارستان، یوگسلاوی، بلغارستان و دریای سیاه است که نزدیک به 000/850/21 نفر جمعیت دارد. پایتخت آن بخارست است.

این کشور نیز مدتی تحت تسلط سلاطین عثمانی قرار داشت و از آن زمان جمع کثیری از مسلمانان در این کشور زندگی می کنند. در میان آنان شیعیان ایرانی ،لبنانی، پاکستانی و عراقی هر ساله مراسم عاشورا را برپا می دارند.

مراسم محرم از سوی سفارت جمهوری اسلامی ایران در محل یک مدرسه برگزار می شود. هر ساله از ششم محرم تا پایان همراه با سخنرانی و صرف شام، غزاداری نیز صورت می گیرد. همچنین در مساجد اهل سنت نیز مراسم مختصری با پذیرایی ساده برگزار می شود. در مراسمی که از طرف نمایندگی جمهوری اسلامی ایران برگزار می شود، نزدیک به یک هزار شیعه ایرانی، لبنانی، پاکستانی، عراقی و غیره شرکت می کنند.

7. انگلستان

در انگلستان حسینیه ای است به نام «امام حسین (ع)» که زیر نظر آقای سید مکی می باشد، بیشتر گردانندگان آن ایرانی و عرب هستند، بسیاری از مسلمانان انگلیسی، مشتاق شرکت و حضور در این حسینیه هستند، ولی به خاطر عدم آشنایی به زبان فارسی غبطه می خورند.

عاشورا از منظر مرحوم دکتر کلیم صدیقی

مرحوم دکتر کلیم صدیقی، اسلام شناس، متفکر و رئیس پارلمان مسلمانان انگلیس با الهام از قیام عاشورا می گوید: «در نزد اهل تشیع نخستین گام مؤثر در جهت صحیح ،در همان اوایل تاریخ آنان برداشته شد و در قالب رد و نفی هرگونه سازشی با نظام های موجود متجلی گردید و ریشه های آن به رد حاکمیت یزید از سوی امام حسین (ع) و متعاقب آن شهادت ایشان در کربلا بر می گردد. او به خوبی چالش جهان تسنن را مد نظر داشته، می گوید: «باید اذعان کرد که در میان اهل تسنن این مرحله اصلاحی هنوز آغاز نشده است. اندیشه سیاسی در میان اکثریت اهل تسنن همچنان در جاده های انحرافی سردرگم است!».

8. دانمارک

کشور پادشاهی دانمارک به صورت شبه جزیره ای است، که از خشکی به آلمان غربی ارتباط دارد. به انضمام چند جزیره بزرگ و کوچک در دریای بالتیک و دریای شمال.

مراکز فرهنگی

در دانمارک مراکز مختلف فرهنگی زیادی وجود دارد، که تحت نام های حسینیه، کتابخانه، مسجد، مرکز آموزشی و مدرسه تأسیس شده و هر یک کمک های مختلفی را از دولت دانمارک دریافت می کنند. براساس قوانین دانمارک هر گروهی که بتواند مدرسه و یا مرکز فرهنگی تأسیس نماید، که حداقل 25 دانش آموز یا عضو داشته باشد می تواند از کمک های دولت تا میزان 70 درصد هزینه ها برخوردار گردد.

شیعیان و مؤسسات مذهبی

شیعیان مقیم دانمارک از مهاجرات کشورهای ایران، عراق، لبنان، پاکستان و افغانستان هستند، که عمدتاً پس از سال1974 مهاجرت کرده اند.

در این حسینیه ها هر ساله مراسم عاشورا و تاسوعا با قداست خاص خود و با نوحه خوانی و سینه زنی به سبک شیعیان ایرانی برگزار می گردد.

آمار دقیقی از پیروان اهل بیت و اهل سنت در این کشور وجود ندارد. شمار شیعیان مقیم دانمارک بین سی و پنج تا چهل هزار تخمین زده می شود.

9. پرتغال

با گسترش اسلام در جنوب اروپا، بخصوص اسپانیا، حضور مسلمانان در پرتغال بیش از ده قرن به طول انجامید. در طی این مدت مردم پرتغال، بی آنکه هیچ اجبار و اکراهی وجود داشته باشد، با آزادی به اسلام گرویدند.

در این دوره مساجد زیادی در سر تا سر پرتغال بنا گردید که بیشتر آنها بعد از شیوع مسیحیت به کلیسا تبدیل شد. اکنون جوامع مسلمان در پرتغال شمار خود را بالغ بر هفت هزار نفر می دانند.

مسلمانان در انجام فرایض خود مقید هستند و هر جمعه در مسجد بزرگ جامع شهر نماز جمعه را برگزار می کنند.

مسلمانان شیعه مذهب نیز بر انجام فرایض و آداب و سنن مذهبی خویش متعهدند. رهبر شیعیان لیسبون، بشیر رحمت الله و معاون وی آقای بشیر است.

ورود عاشورا در پرتغال

بنا به گزارش سفارت جمهوری اسلامی ایران، همه ساله مراسم عاشورا و شام غریبان در محل «محفل شیعیان امام زمان (عج) در شهر «آلمآدا» واقع در نزدیکی لیسبون برگزار می شود. در این مراسم پس از اقامه نماز، سینه زنی، نوحه سرایی و سخنرانی برگزار می گردد و در پایان عزاداران اطعام می شوند. تعداد کل مسلمانان این کشور در حدود پانزده هزار نفر ذکر شده که عمدتاً مسلمان مهاجر از هندوستان، موزامبیک، گینه بیسائو، آنگولا و پاکستان هستند. آمار تقریبی عزاداران به هشتاد نفر مرد و زن می رسد. مراسم به صورت سنتی برگزار شده و آمیخته با خرافات نیست.

10. یونان

کشورپادشاهی یونان واقع در جنوب شرقی اروپا و جنوب غربی شبه جزیره بالکان، از شمال به آلبانی و یوگسلاوی و بلغارستان، از شمال غربی به ترکیه اروپایی، از مشرق به دریای اژه و از جنوب به دریای مدیترانه محدود است.

آتن پایتخت یونان است و از تاریخ کهن و آثار باستانی سرشاری برخودار است. ترک های عثمانی چهار صد سال بر یونان حکومت کردند و در سال 1830 یونانیان توانستند به استقلال دست یابند. در شمال یونان صد و سی هزار مسلمان وجود دارد، ولی دولت تا به حال اجازه احداث مسجد جدید به آنان نداده است. بیشتر مسلمانان یونان ترک نژادند.

قابل ذکر است که مساجد قدیم کماکان متروکه و بلا استفاده مانده است. آتن پایتخت یونان است که تا به حال دولت اجازه تأسیس مراکزمذهبی و فرهنگی برای مسلمانان، بخصوص شیعیان نداده است ،ولی مراسم عزاداری قافله سالار کربلا توسط جمعی ازپاکستانی های مقیم این کشور در منازلشان برپا می گردد. از سایر کشورهای مسلمان نیز در این مراسم شرکت می کنند و از سوی نمایندگی جمهوری اسلامی ایران هم جلسات و محافلی در ایام و مناسبت ها برگزار می شود.

پنج شنبه 25/8/1391 - 16:45
ایرانگردی
عكس: آیین سنتی طشت گذاری

آیین طشت گذاری یکی از قدیمی ترین سنتها و مناسک ایرانی است که جمع کثیری از مردم آذری زبان ایران، با این آیین عزاداریهای محرم را شروع می‌کنند.

کد خبر:142958 -
پنج شنبه 25/8/1391 - 13:18
ایرانگردی

عکس های علم کشی و طبق کشی در محرم 88 "قزوین"

  • دسته بندی: گالری عکس

http://forward09.persiangig.com/Image/IMG_0049.jpg

 

http://forward09.persiangig.com/Image/IMG_0054.jpg

 

http://forward09.persiangig.com/Image/IMG_0062.jpg

 

http://forward09.persiangig.com/Image/sdf.jpg

خیابان سپه

http://forward09.persiangig.com/Image/R%20%2811%29.jpg

 

http://forward09.persiangig.com/Image/20071025297.jpg

 

http://forward09.persiangig.com/Image/20071027305.jpg

علامت 15 مسجد سنجده

http://forward09.persiangig.com/Image/20081016226.jpg

علامت 11 مسجد دباغان

http://forward09.persiangig.com/Image/20081016228.jpg

علامت 5 طلاکوب مسجد دباغان

http://forward09.persiangig.com/Image/20081016231.jpg

چلچراغ مسجد سنجده

http://forward09.persiangig.com/Image/Alamat.jpg

علامت 21 امامزاده علی

http://forward09.persiangig.com/Image/IMG_0044.jpg

 

http://forward09.persiangig.com/Image/IMG_0046.jpg

چلچراغ امامزاده بی بی شهربانو

http://forward09.persiangig.com/Image/IMG_0071.jpg

چلچراغ مسجد ولیعصر
پنج شنبه 25/8/1391 - 11:49
ایرانگردی
شاید برایتان جالب باشد كه بدانید زرتشتیان نیز همانند بسیاری از مردم غیر شیعه جهان  در روز نهم و دهم محرم برای حسن بن علی امام سوم شیعیان عزاداری می كنند اما علت آن چیست؟
ماه محرم همه ایران سیاهپوش می شود، زرتشتیان استان یزد، مركز استقرار زرتشتی های ایران، در این روزها مانند دیگر هموطنانشان عزا دارند. 
«مهرشاد بزرگی» از اقلیت زرتشتیان ایران مقیم یزد، بیان می دارد: «هر ساله با شروع محرم بسیاری از زرتشتیان یزد همپای مسلمانان به عزاداری می پردازند. شیوه عزاداری زرتشتیان با شیعیان كمی متفاوت است. آنها در آیین خود پوشیدن لباس سفید را مقدس می دانند. زنان و مردان سپید پوش زرتشتی با حضور در آتشكده گردهم می آیند و برای امام حسین و یارانش به سوگواری می پردازند .آنها امام حسین را داماد ایرانیها می دانند، چون پس از جنگ اعراب و ایران در اواخر دوره ساسانی شاهدخت شهربانو به همسری فرزند علی(ع) در آمد آنها به داشتن داماد شجاعی چون امام حسین افتخار می كنند».
در مراسم زرتشتیان غذاهای زیادی طبخ می شود و مانند هموطنان مسلمانشان نذری می دهند، زرتشتیان با خواندن دعا و طلب ادامه راه آزادگان دنیا، مراسم خود را برگزار می كنند .هر ساله زرتشتیان زیادی از شهر های بافق، میبد، تفت، مهریز و بهاباد به مركز استان شهر یزد، می آیند تا در عزاداری امام حسین شركت كنند.

شكوه عزداری مردم سرزمین بادها و بادگیرها در سوگواری  روز عاشورا ، آیین نخل‌برداری  است. در یزد، نخل را به شکل تابوت سیدالشهدا یا نمادی از یکی از شهدای کربلا درمی آورند. نخل از جنس چوب و به شکل برگ درخت یا سرو است . با آن که نخل هیچ شباهتی به درخت نخل ندارد، اما به این نام خوانده می شود.مراسم نخل برداری از ویژگیهای منحصر به فرد محرم و عزاداری در یزد است  که با همکاری  و همیاری گوناگون اهالی در تمام مراحل مراسم، از کمک مالی و تهیه چوب و دیگر وسایل آن گرفته تا کمک در تزئین و عَلَم کردن آن و حمل آن در روز عاشورا برگزار می شود. دربرخی موارد، زرتشتیان یزد نیز در ساختن نخل ها، همیاری و همکاری دارند. آنها حضرت سیدالشهدا (ع) را همسر شهربانوی ایرانی دانسته و نسبت به وی احترام و ارادت خاصی قائل هستند. مراسم آذین بندی و آماده کردن نخلها برای ایام عزاداری ماه محرم با یک فراخوان، بسیج همگانی اهل محل و یا آبادی صورت می گیرد.در  تعزیه ها یی که در شهر کرمان برگزار می شود، کلیه مراحل واقعه کربلا به تصویر کشیده می شود،زرتشتیان کرمان نیز برای مراسم سوگواری امام حسین(ع) احترام زیادی قائل هستند و مراسم ویژه ای را در این باب برگزار می کنند.

 بین سینه زنان هیات ثارالله علاوه بر اقلیت ارمنی، هموطنان زرتشتی نیز حضور دارند. آنان امام حسین (ع ) را داماد نژاد ایرانی می دانند. معروف است كه پس از پیروزی اسلام بر ایران، دختر یزدگرد سوم به نام شهربانو كه شاهزاده بود به عقد امام درآمد. زرتشتیان و ارامنه كنار هم عزاداری می كنند.

پنج شنبه 25/8/1391 - 11:43
تاریخ
رسم و آداب عزاداری ومحرم در لرستان





مردم لرستان با نزدیک شدن ایام محرم، با پوشیدن لباس و یا بازوبندهای مشکی، سیاه بندی تکیه­گاه­ها، مساجد و حسینیه­ها، و نصب پرچم­های این ایام و ... جهت عزاداری و سوگواری سالار شهیدان و یاران گرامیشان آماده میشوند. از جمله مراسم مردم لرستان در این ایام، حضور در مراکز عزاداری و تشکیل مجالس نوحه سرایی و سینه زنی می­باشد. سینه زنها كه عزاداران اصلی هستند دسته دسته گرد می آیند. شبها در جلو دسته­های سینه­زنی، چلچراغ حركت میكند كه در حدود سی تا چهل چراغ توری را به طرز جالب، دیدنی و با مهارت خاصی بر پایه صلیب شکل چوبی سوار میكنند و بوسیله یك نفر زورمند و كارآزموده كه نذر دارد حمل می­شود.

یکی دیگر از اعمالی که مردم لرستان در ایام محرم انجام می دهند این است که در روز هفتم محرم همگی به حمام رفته و پس از اصلاح سرو صورت و نظافت كامل، لباسهای تمیز می پوشند. و این روز را "تراش عباس" می نامند. از این روز به بعد، عده ای جهت افروختن آتش در صبح عاشورا به جمع كردن و گردآوری هیزم می پردازند. تا اگر در روز عاشورا برف و باران ببارد و هوا سرد باشد عزادارانی كه درگِل می افتند (مراسم گِل افتادن) از سرما حفظ گردند. بهمین خاطر عده ای در محل، دور گشته و با خواندن جملاتی از خانه­ها تقاضای هیزم میكنند. مردم نیز با كمال میل به آنان هیزم می­دهند.همچنین برای روز عاشورا خاك نرم و مخصوصی بنام گِل باغچاله (گِل رُس) آماده می كنند و در میدانهای شهر قرار می­دهند.گِل بعنوان نماد عزاداری و ماتم ، یکی از عناصری است که در مراسم­های سوگواری اکثر مناطق لرستان حضور دارد.





آداب عزاداری در خرم آباد

چند روز پیش از عاشورا یعنی در همان روزهای اول ماه محرم اهالی خرم آباد و سایر مناطق لرستان، خودشان را برای عزاداری شهدای كربلا آماده می كنند. اغلب مردم پیراهن سیاه می پوشند و یا بازوبندهای سیاه را با نوشته های یا حسین، یا حسین مظلوم، و . . . به بازو می بندند. برای بجا آوردن نذرهای خویش كه غالبا خوراكی هستند برنج، روغن، آرد، شكر، گلاب و زعفران و سایر مواد لازم را از این قبیل تهیه می بینند.
هر محله ای از جمله درب دلاكان و پشت بازار علم های خود را سر گذارها و خیابانهای اصلی برپا می كنند. صدای ساز و دهل كه آهنگ غم انگیز چمریونه مینوازد در محله و كوچه های اطراف بگوش می رسد.
سینه زنها كه عزاداران اصلی هستند دسته دسته گرد می آیند. شعرها و ابیات روزهای نخست عزاداری بیشتر از این قبیل است:

هر كه دارد عشق شاه كربلا عریان شود گر تكبر می كند از این عزا بیرون شود

یا:

محرم آمد و عیشم عزا شد حسینم وارد كرب و بلا شد


ماه محرم چو پدیدار شد خون بدل احمد مختار شد

وقتی دسته های سینه زن جمع شدند، بسوی حسینیه ها و مساجد شهر حركت می كنند. وقتی سینه زنها كاملا در محل مورد نظر استقرار یافتند، قبل از هر كاری نوحه خوان مرثیه جانسوزی میخواند و سینه زنی شروع می شود.
روش سینه زنی در خرم آباد به اینصورت است، اول نشسته و با یك دست سینه می زنند بعد وقتی نوحه خوان فریاد می زند ای وای شهیدا به دشت كربلا، همگی سرپا می ایستند و ضمن جواب دادن به نوحه خوان در مقابل هم با دو دست بشدت به سینه میزنند و بعد از مسجد یا حسینیه به عزاخانه دیگری میروند.
روز هفتم را اهالی تراش عباس می دانند در این روز همگی به حمام می روند و پس از اصلاح سرو صورت و نظافت كامل، لباسهای تمیز می پوشند.
از روز هفتم به بعد عده ای برای افروختن آتش در صبح عاشورا به جمع كردن و گردآوری هیزم می پردازند. زیرا اگر در روز عاشورا برف و باران ببارد و یخبندان هم باشد عزادارانی كه نذر دارند حتما باید در گل بیفتند، بهمین خاطر عده ای دور خانه ها میگردند و با خواندن جملاتی تقاضای هیزم میكنند. مردم نیز با كمال میل به آنان هیزم میدهند.

چویی هیمه درنن داس نذر حسین و عباس

برای روز عاشورا خاك نرم و مخصوصی بنام گل باغچاله (گل رس) آماده می كنند و در میدانهای بزرگ و كوچك شهر می ریزند.
شبها در جلو دسته های سینه زنی چل چراغ حركت میكند كه در حدود سی تا چهل چراغ توری را به طرز جالب، دیدنی و با مهارت خاصی بر پایه ای صلیب مانند و چوبی سوار میكنند و بوسیله یك نفر زورمند و كارآزموده كه همه ساله نذر دارد حمل میشود.
شب عاشورا دسته های سینه زنی اغلب از این قبیل اشعار را كه مناسبت هم دارند میخوانند:

شب عاشوراست یا عید قربان است


كرب وبلا یكسر از خون گلستان است


امشبی را شه دین در حرمش مهمان است


مكن ای صبح طلوع


عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است


مكن ای صبح طلوع


صبح عاشورا و مراسم گل افتادن

صبح خیلی زود، قبل از طلوع آفتاب صدای آشنا و دلگیرانه ساز و دهل كه نوای چمریونه مینوازد، همه را سراسیمه بسوی میدان شهر و خره (گل) عاشورا میخواند.
دسته دسته افراد سینه زنی كه از سر تا بپا در گل غلط خورده اند در میدان می چرخند و یا در اطراف آتشهای جای جای میدان محله بر سر میزنند و هی روو هی روو میكنند.
در میانه میدان دسته ای بدنبال ذوالجناح هستند و فریاد میزنند:

ای ذوالجناح با وفا پس كو حسین من (دسته اول)


ای مركب شیر خدا پس كو حسین من (دسته دوم)

و یا:

این بدن از كیست كه سر ندارد عزیز زهراست كفن ندارد


زاده زهراست عزیز زینب بی كس و یاور صحت ندارد

پس از چند ساعت عزاداری بی ریا و بدون تكبر و صادقانه و جانسوز گلی ها و كلیه سینه زنان و عزاداران بسوی مركز شهر حركت می كنند و این مراسم تا ظهر عاشورا ادامه دارد. پایان عزاداری و مراسم روز عاشورا با ضرب المثل طوق اشگس اعلام میشود.
طوق بر وزن سوق علامت ویژه و عمودی عزاداران ماه محرم در خرم آباد است، محور اصلی چوب نسبتا بلندی است بطول هشت تا ده متر كه از یك متر به بالا از چندین حلقه كه مركز آنها چوب اصلی است تشكیل میشود.
یك پارچه از جنس مخمل دور حلقه ها می بندند و در بالا و انتهای آن یك قندیل نقره قرار میدهند و اطراف آنرا با نوارهای رنگی ریشه دار و آینه های كوچك زینت می دهند.
قدیمی ترین این علم مخصوص روستای ماسور بوده است كه بوسیله یكی از محترمین و معتمدین محل ساخته و حمل میشده است. این علم را از چترهای متعدد و وسیع می ساختند كه باكت و گلونی و پارچه های رنگارنگ دیگر تزئین میدادند و روی شالی كه به كمر می بستند حمل میشده است، دو نفر نیز از دو طرف با رسن آنرا مهار میكردند.
عزاداران روستای ماسور پس از وارد شدن بشهر و انجام مراسم و گرداندن طوق در شهر و سینه زنی ظهر عاشورا طوق را می شكستند (قسمتهای مختلف آنرا از هم جدا میكردند) و در واقع عزاداری پایان می پذیرفت.

اصطلاح (طوق اشگس) از آن زمان باقی مانده است كه به صورت یك ضرب المثل در بین مردم جا افتاده است و هر وقت جریانی پیچیده و یا جلسه و مجلسی پایان می پذیرد میگویند: "طوق اشگس" به این معنی كه موضوع خاتمه یافت.
بویژه در ظهر عاشورا كه مراسم سوگواری پایان می پذیرد و عزاداران متفرق می شوند این مثل كاربرد بیشتری دارد.

قمه زنی و تعزیه خوانی




قمه زنی و تعزیه خوانی از روزگاران بسیار دور در خرم آباد و سایر مناطق لرستان مرسوم بوده و در حال حاضر نیز انجام میگیرد. بویژه تعزیه خوانی در شهرستان بروجرد و بخش های تابعه آن بنحو شایسته و با شكوهی خاطره جانسوز كربلا را یاد آور میشود.

دختران چهل منبری


از اول صبح عاشورا، دخترانی سیاه پوش و نقابدار با پای بدون كفش بصورت گروهی، مجالس عزا و حسینیه های شهر را میگردند، و با نیت و خواستهای مختلف بویژه بخت گشائی در هر جلسه و مراسم عزاداری یك شمع روشن میكنند تا چهل منبر را سر بزنند و چهل شمع روشن كنند.





مراسم شام غریبان حسین

از عصر عاشورا به مدت سه شب با انجام مراسم شام غریبان عزاداری می كنند. هر نفر از عزاداران یك دستار سیاه مخصوص بنام كترا به سر و گردن و شانه های خود می پیچاند و در عزا شركت میكند.
پیمایش دسته گهواره ای سیاه پوش را بر دوش میكشند نفر بعدی یك تك روی سر دارد كه مقداری نان و حلوا و شمع روشن را درون آن حمل میكند، كسی دیگر نیز گاهگاهی مشتی كاه روی سر عزاداران میپاشد و با ورود آنان به مجالس عزا چراغها را خاموش میكنند.

در طول راه و در مساجد و عزاخانه با كمك نوحه خوان خود این اشعار را همراه با نوای غم انگیز فلوت میخوانند:

حسین گمشدم ای رودم ای رود نهال خم شدم ای رودم ای رود


روم گویم به زینب كنج زندان كه ای زندانیان منزل مبارك


شام غریبان حسین امشب است امشب است


غلغله در ارض و سماء امشب است امشب است



یتیمی درد بی درمان یتیمی یتیمی خواری دوران یتیمی



اگردست حسین می بود به دستم چرا كنج خرابه می نشستم


بدین ترتیب مراسم و آداب عزاداری ماه محرم بپایان میرسد.


محرّم در بروجرد




در دهه اول محرم شهر بروجرد میهمانان زیادی را به خود جلب می کند که مشتاق دیدن مراسم محلی تاسوعا و عاشورا هستند. شهرستان بروجرد بیش از سیصد هیات و دسته سینی زنی، زنجیرزنی و ... دارد که با شروع محرم فعال شده و عمدتا تا پایان صفر به کار خود ادامه می دهند. برپایی سقاخانه، تکیه و روضه از کارهای رایج این ایام است هرچند فعالیت های کوچک و بزرگ فراوانی در این ایام انجام می شود. به هرحال مراسم محرم شامل بخش های مختلفی است:

سقاخانه

یکی از دیدنی های بروجرد در ماه محرم تشکیل سقاخانه است به این صورت که با آغاز این ماه برخی خانواده ها یک یا چند اتاق بزرگ را سراسر با پارچه مشکی می پوشانند و دیوارها را با تصاویر امامان و آیات قرآن منقش می کنند و منبری چوبی در بالای این اتاقها قرار می دهند که بر روی آن تعداد زیادی چراغ به احترام و یادبود امام حسین (ع) و یارانش روشن می ماند. با غروب آفتاب درب خانه ها را باز می گذارند و معمولا با روشن کردن چراغ و آویختن پرچمی سیاه یا سبز باز بودن سقاخانه را نشان می دهند. مردم نیز در قالب گروههای کوچک و بزرگ و با فرستادن صلوات و یا خواندن اشعاری گروهی در مدح امام حسین (ع) در کوچه پس کوچه های شهر به راه می افتند و با عنوان میهمان از این سقاخانه به آن سقاخانه می روند. زنان نیز همراه با مردان خانواده یا بصورت گروههای زنانه به سقاخانه می روند و این ایام معمولا از امن ترین ایام برای تردد شبانه است چرا که بیشتر مردم تا پاسی از شب در معابر هستند. سقاخانه را قلیچ هم می گویند از آن رو که به هنگام ورود به منزل و برای اطمینان از باز بودن سقاخانه و آمادگی میزبان رسم بوده با صدای بلند بگویند:" قلیچه یا قولوچه" و در صورت شنیدن "قلیچه" به خانه وارد می شدند. "قولوچه" به معنی تمام شدن زمان و به هر روی عدم پذیرش میهمان بوده است. در بدو ورود به اتاقی که سقاخانه را تشکیل می دهد ابتدا به جای سلام رسم است بگویند:"بر قاتلان سید الشهدا لعنت". میزبان و یا دیگر میهمانان حاضر نیز در پاسخ می گویند:"بیش باد!". سپس شعرهایی در مدح شهدای کربلا خوانده می شود و بعضا سینه زنی مختصری نیز انجام می شود و چند دعایی در خصوص شفای بیماران، گشایش کار حاضران و برآوردن حاجات میزبان گفته می شود. صاحب خانه نیز با چای، شیر، میوه، شیرینی و مانند آن از میهمانان پذیرایی می کند. خیلی از مردم نذر می کنند که در صورت برآورده شدن حاجاتشان خدمتی به سقاخانه کنند و معمولا پارچه سیاه، چراغ و یا چای و شربت ... سقاخانه تا حدی از این راه تامین می شود. به هنگام خروج نیز رسم است بگویند: "اجرتان با سید الشهدا !" و بعد به سقاخانه دیگری بروند و این کار معمولا تا نیمه شب ادامه دارد. البته هرچند در سالهای اخیر از تعداد سقاخانه ها کاسته شده و یا مردم بیشتر با ورود به سقاخانه به دیدن دوستان قدیمی و گفتگو با آنان می پردازند اما هنوز هم این رسم از مهمترین رسوم اجتماعی بروجردی هاست. بویژه از گذشته در کنار فال و تماشا بودن و البته ثواب سقاخانه، یکی از بهترین مکان ها برای دیدن دختر ها توسط خانواده ها و امکان خواستگاری و امر خیر همین سقاخانه ها بوده است.

چهل منبر

در غروب و شامگاه تاسوعا، بسیاری از مردم و بویژه کسانی که در شبهای قبل سقاخانه داشته اند درهای خانه خود را به روی مردم باز می کنند و سینی بزرگی در ورودی خانه یا حیاط می گذارند و در آن به یادبود شهدای کربلا شمع روشن می کنند و با نوشیدنی و دیگر نذورات از میهمانان پذیرایی می کنند. بسیاری از زنان و مردان با تهیه چهل شمع، با پای برهنه و بدون این كه با كسی صحبت كنند از این خانه به آن خانه رفته و شمع های خود را در چهل سقاخانه می گذارند. با این کار ضمن عزاداری، حاجات و خواسته های خود را نیز یادآوری می کنند و از امام حسین و یارانش شفاعت می طلبند. این آئین به چهل منبر مشهور است.

سینه زنی و زنجیرزنی

هیات های سینه زن و زنجیر زن بروجرد، فعالترین و پرطرفدارترین دسته های عزاداری این شهر و روستاها و مناطق اطراف هستند. معمولا در شبهای اول تا نهم محرم، اعضا و میهمانان این دسته ها، با تاریک شدن هوا در منزل یا تکیه ای جمع شده و پس از سخنرانی یک روحانی و شنیدن مداحی، شروع به به سینه زنی و زنجیر زنی می کنند. با توجه به کوچک بودن فضای اکثر خانه ها، ممکن است دسته های زنجیرزن تنها به سینه زنی بپردازند. با نزدیک شدن به شب تاسوعا، این دسته ها علاوه بر حضور در مجالس، به حرکت در معابر نیز می پردازند که بویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا، جمعیت زیادی از اهالی شهر و میهمانان با تجمع در خیابانهای اصلی به استقبال این دسته ها می روند. بطور سنتی، این دسته ها از میدان رازان، خیابان صفا، شریعتی، بحرالعلوم و جعفری عبور می کنند و در در سه راه جعفری و نیز در صحن امامزاده جعفر به نوبت توقفی کوتاه کرده و بصورت نمایشی به سینه زنی و زنجیرزنی در مقابل مردم، روحانیون و مسئولان شهر می پردازند.

سینه زنی در بروجرد در قالب دسته های کوچک انجام می گیرد. به این ترتیب که بنابر بزرگی هیات، اعضا به سه، چهار، پنج ... دسته تقسیم می شوند و هر دسته دارای یک رهبر یا سردسته می شود. سردسته مسئول نگه داری گروه و جلوگیری از تفرق آنان است و شعار یا دم گروه به وی محول می شود. برای سهولت یادآوری دم، معمولا از قطعات شعری کوتاه استفاده می شود. کلیه دسته ها در انتهای دم خود، یک بخش مشترک با گروه دیگر دارند مثل "حسین یکه و تنهاست" که با رسیدن به آن دسته بعدی شروع به سینه زنی و خواندن دم خود می کند. معمولا دسته های نخست مربوط به افراد مسن و پیشکسوت است. دسته های میانی را جوانان تشکیل می دهند و آخرین دسته ها نیز نوجوانان هستند. لباس سینه زنهای بروجرد عمدتا یک پیراهن مشکی است جلوی آن مانند دریچه ای است که با دکمه باز و بسته می شود. در مجالس مردانه، دکمه های جلویی را باز می کنند و سینه می زنند. همچنین برخی جوانترها در اوج سینه زنی پیراهن خود را بطور کامل از تن بیرون می آورند.
هیات های زنجیرزن بصورت قطاری در دو صف موازی حرکت می کنند و باز هم به ترتیب از افراد سالخورده تا نوجوانان مرتب می شوند. چندین طبل و سنج زن مسئول ریتم بخشیدن و هماهنگ کردن زنجیرزنان هستند. لباس زنجیرزنی یک پیراهن سیاه ضخیم و بلند است که تا سر زانو ادامه می یابد و پشت آن دو دریچه همیشه باز دارد که محل برخورد زنجیر به بدن است. با رسیدن به هیات های دیگر، عزاداران به نشانه احترام زنجیرهای خود را بالا گرفته و تکان می دهند و همزمان یا حسین می گویند.

علامت گیری




اکثر دسته های سینه زن و زنجیرزن بروجرد دارای دست کم یک علم بزرگ فلزی هستند که در بروجرد به علامت مشهور است. علم ها معمولا در طول سال در حسینه ها و مساجد نگهداری می شوند و در روزهای تاسوعا و عاشورا در شهر گردانده می شوند. با شروع محرم، علم ها در سر کوچه یا کنار محل اجتماع هیات نگه داشته می شوند. در روزهای نهم و دهم محرم، در جلوی هر دسته ابتدا چندین پرچم در رنگهای مختلف با پایه هایی از نی بلند توسط نوجوانان حرکت می کند و بعد از آن یک یا چند علامت بزرگ و کوچک توسط جوانان پر زور و بازو حمل می شود. حمل این علم های بزرگ فلزی بخاطر سنگین بودن و نیز لنگر زدنشان بسیار دشوار است و علامت گیرها پی در پی تعویض می شوند. با رسیدن دو دسته به هم، علم ها روبروی هم قرار می گیرند و به اصطلاح سلام می کنند و ممکن است همزمان شروع به چرخیدن کنند. علامت سازی از حرفه های سنتی بروجرد هست و هنوز هم چند کارگاهی مشغول به آن هستند.

خَرّه گیری

خَرّه به معنای گِل و یا خاک مرطوب است. برخی عزاداران، سحرگاه عاشورا به حمام های عمومی شهر که در این روز همگی رایگانند می روند و پس از خره گیری با روشن شدن هوا در قالب دسته های عزادار در حالی كه سر و صورت خود را با گل آغشته اند به خیابان ها می آیند. رسم است که در هنگام سینه زنی در صبح عاشورا این نوحه را بخوانند:

عزیزان قتل شاهان است امروز


حسین تا چاشت مهمان است امروز


گلوی نازک و بی شیر اصغر


نشانِ تیر عدوان است امروز


به زینب زندگی دیگر حرام است...

امروزه این کار بیشتر توسط قدیمی ترها انجام می گیرد و جوانان ترجیح می دهند طرحی از دست (به یاد ابوالفضل عباس) یا نوشته ای چون یا حسین بر لباس خود نقش کنند و یا قدری از گل را به موهای خود بمالند.

شام غریبان

با تاریک شدن هوا در غروب عاشورا، گروههایی از زنان و مردان با روشن کردن شمع و با بر سر نهادن طبق هایی حاوی کاه و خرما و شمع و یا عروسکهایی نشانگر کودکان یتیم کربلا، در کوچه پس کوچه های شهر به راه می افتند و با صدایی اندوهناک می خوانند:

امشب به صحرا بی کفن جسم شهیدان است شام غریبان است...

و یا در همدردی با بازماندگان این واقعه، اینگونه زمزمه می کنند:

یتیمی درد بی درمان یتیمی


یتیمی خواری دوران یتیمی


الهی طفل بی بابا نباشد


اگر باشد در این دوران نباشد


یتیمی گردن طفلان کند کج


یتیمی درد بی درمان یتیمی...






تعزیه دوطفلان مسلم

یک نمایشنامه تراژیک (تعزیه) کاملا منحصر به فرد است که در ایام محرم توسط دسته های ویژه ای در بروجرد اجرا می شود. طی شبهای اول تا دهم محرم، این تعزیه هر شب سه چهار بار در خانه های مختلف، سقاخانه ها و تکیه ها اجرا می شود و در روزهای تاسوعا و عاشورا، همزمان با سایر هیات های عزادار، هیات های دوطفلی هم به حرکت در خیابانها و در مقابل مردم می پردازند. تعزیه دوطفلان مسلم، زبانی آهنگین دارد و جملاتی که خوانده می شود عمدتا شعرگونه و دارای وزن هستند و به نوعی نقالی شبیه هستند. شخصیت های اصلی داستان شامل دوطفلان مسلم، دو چوپان نیکوکار، حارث و عبیدالله حاکم کوفه است. لباس دوطفلان مسلم سبز رنگ است و لباس حارث قرمز رنگ. چوپانان نیز شولای نمدین همراه با کلاه نمدی بر سر می کنند. ویرایش بلند تری از این تعزیه نیز وجود دارد که عمدتا همراه با نواختن نی است و از موسیقی محلی تبعیت می کند. آوازهای معروف به دشتی همراه با نغمه نی به زیبایی اجرا می شوند. داستان این تعزیه بنا بر فولکور محلی روایت می شود که قدری با منابع تاریخی متفاوت است. از جمله این که گویا در واقعه اصلی چوپانی در کار نبوده و دوطفلان توسط خدمتکار زن حارث یافته و به خانه حارث برده می شوند و یا این که شروع حرکتشان از زندان است نه از خانه مادری.
خلاصه داستان: دو پسر نوجوان مُسلم ابن عقیل از یاران امام حسین (ع) دلتنگ مادر خود از زندان کوفه فرار می کنند و تشنه و نا امید سر به بیابان می گذارند. عبیدالله جایزه ای بزرگ برای دستگیری آنان تعیین می کند. کودکان به دو چوپان پناه می آورند اما حارث سر انجام آنان را یافته و به طمع جایزه بیشتر سر آنان را می برد.
صحنه اول:عبیدالله حاکم کوفه که از ماجرا با خبر شده، همه جنگجویان و بزرگان را فرا می خواند و به آنان دستور می دهد که طفلان را بیابند و در عوض جایزه بزرگی دریافت کنند:

یکی از غلامان خاص این دربار


رود به کوچه و بازار


پی گرفتن دو طفل مسلم زار


هر آنکه آورد نزد من دو طفل مسلم زار


دهمش اسب و زر و خلعت از همه بسیار

حارث بن ذی الجوشن از سپاهیان وی، پیشقدم می شود و می گوید:

به چشم ای امیر کار من است این خدمت


از برای خدمتت می دهم ز دست ملت


حارثم من، در جهان من نام دارم


خشم اولاد علی ام من ولی تاج دارم


همین الان شوم عازم به کوچه و بازار


تا بیارم بهر تو، دو طفل مسلم زار

امیر نیز با تاکید بر اصل قضیه به حمایت از وی می پردازد و وی را تشویق به نبرد می کند:

تو برو


من در پی ات از قسطنطنیه


سیصد هزار لشکر می فرستم


اگر از زور و بازوی عباس علی می ترسی


شمر را در کربلا


چون برق آذر می فرستم

و حارث می گوید:

رفتم پی مقصود اگر بخت بود یار


داغی بگذارم به دل حیدر کرار

صحنه دوم: دو چوپان شروع به چراندن گله گوسفندان خود می کنند و آواز می خوانند:

به حکمت ای خداوند جهاندار


برم این گوسفندان را به کهسار ...

دو کودک با این چوپانان مهربان که از دوستداران امام حسین (ع) هستند برخورد می کنند که به آنان شیر و نان می دهند. بعد از خوردن غذا، چوپانان با کشیدن شولای خود بر سر کودکان، آنان را مخفی می کنند.
صحنه سوم: حارث خشمگین سر رسیده و از چوپانان می پرسد آیا کودکان مسلم را دیده اند یا خیر. چوپانان در ابتدا انکار می کنند اما کودکان که ترسیده اند می خوانند:

برادر حارث آمد حارث آمد


به قصد کشتن ما حارث آمد

حارث مخفی گاه آنان را یافته و می پرسد شما که هستید. کودکان ساده دل نیز می گویند آیا در صورت گفتن حقیقت در امان خواهیم ماند و حارث نیز به آنان قول می دهد که کاری به آنها نداشته باشد. آنها هم می سرایند:

دو طفل مسلمیم خوار و صغیریم


در این صحرا به دست تو اسیریم

حارث که تمام روز در صحرا به دنبال آنان بوده، خشمگین شروع به تازیانه زدن به آنها می کند:

زمانی که ضربت زنم بر سرت


بسوزد دل مهربان مادرت

چوپانان با یادآوری بزرگی امام حسین (ع) و خاندان علی (ع)، از حارث می خواهند که کودکان را بخشیده و رها سازد و آنها هم در عوض تمام گوسفندان خود را به وی دهند. حارث که طمع پاداش بزرگتری از سوی حاکمان را دارد در جواب می گوید:

برو ای مرد چوپان این همه چون و چرا یعنی چه


دوستی با پسر شیر خدا یعنی چه

تلاش چوپانان در مبارزه با وی و یا التماس در بخشیدن کودکان به جایی نمی رسد و حارث آماده کشتن دو کودک می شود. کودکان محزونانه می سرایند:

به حارث آن دو طفل زار و نالان


چنین گفتند با حال پریشان


که ای ظالم بیا ترس از خدا کن


دمی اندیشه از روز جزا کن


مکش ما را که ما طفل صغیریم


در این صحرا به دست تو اسیریم


بیا و چون غلام حلقه در گوش


ببر ما را سر بازار و بفروش

اما حارث آرام نمی شود و قصد کشتن آنان را می کند. کودکان نیز آماده شهادت می شوند. برادر بزرگتر گرد برادر کوچکتر می گردد و می خواند:

یک دم روان شو


دورت بگردم


تو نوجوانی


مرگت نبینم


از دوری تو


در آه و دردم

سپس هر دو مشغول نماز می شوند. با گفتن الله اکبر، حارث به خشم می آید:

از این الله اکبر چیست مقصود


امیرم حکم مرگ هر دو فرمود

و بر سر نماز سر هر دو را می برد.
صحنه نهایی: طفلان سربریده بر زمین آرمیده اند و پارچه ای خونین بر روی آنهاست. چوپانان شعرهای محزونی بر جسدهای بی سر طفلان می خوانند.
نحوه روایت این داستان بسیار اندوهگین است بویژه صحنه هایی که چوپانان با کودکان مواجه می شوند، تلاش ناکام چوپانان در مبارزه با حارث، نماز خواندن کودکان پیش از مرگ و نیز التماس آنان مبنی بر زنده نگه داشتنشان و ... تماشاگران را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. معمولا بخش آخر نمایش (بریدن سر کودکان) به گونه ای اندوهناک است که کاراکتر های حارث، عبیدالله و ... نیز همگی ناخودآگاه به گریه می افتند. با خاتمه نمایش، مردم با ذکر صلوات و دعا صحنه را ترک می کنند. هنرمندان نیز مورد پذیرایی قرار می گیرند و آماده رفتن به مجلس بعدی می شوند.

کتل بندی

کتل بندی نوعی نمایش مذهبی در سطح خیابانهای شهر است که طی آن حیوانات گوناگونی چون اسب و شتر را به سبک قدیم آذین بندی می کنند و با تهیه لباسهای رنگی و زیور آلات، شخصیت های خوب و بد واقعه کربلا را بازسازی می کنند. هدف کتل، بازسازی صحنه های گرداندن اسیران کربلا در شام است که عموما با دهل و سرنا و سازهای محلی همراه است. کتل ها عموما همراه با دیگر دسته های عزاداری، در روزهای تاسوعا و عاشورا در خیابانهای شهر گردانده می شوند.

آتش زدن خیمه ها

عصر عاشورا، با برپایی چندین خیمه در یک فضای باز، چند اسب سوار خیمه ها را به آتش می کشند که نشان از جنایات عصر عاشوراست. مردم نیز با نوحه خوانی و سینه زنی، این صحنه های خاطره آوری کننده را تماشا می کنند.

تکیه بندی

عبارت است از ترتیب دادن چادر بزرگی در صحن یا حیاط یک خانه یا در پیاده روی خیابان. تکیه محلی برای اجتماع عزاداران است و عمدتا با نقاشی ها و شعرهایی در مدح امامان و نیز با پارچه های سبز و مشکی تزئین می شود. تکیه های قدیمی تر با برپا ردن خیمه های سایبانی بسیار بزرگ و دایره مانند در حیاط مساجد، حسینیه ها و خانه های مهم برپا می شدند. برخی از این چادرها به نحو بسیار زیبایی نقاشی و خطاطی شده بودند. اوج این هنر مربوط به دوره قاجار و اوائل پهلوی است.

نذر چراغ

یکی از آداب تاسوعا و عاشورا نذر کردن چراغ برای سقاخانه هاست. به این نحو که معمولا از سقاخانه های مشخصی که ویژه این کار است چراغی با اجازه صاحبخانه بر می دارند و نذر می کنند که با برآورده شدن حاجاتشان مثلا ده چراغ جایگزین آن کنند. در برخی مواقع به جای چراغ از کالاهای دیگر بویژه لیوان و استکان که مورد استفاده هیاتها و سقاخانه هاست استفاده می شود.

پرده خوانی

نوعی حماسه سرایی و نقالی است که طی آن راوی، در یک محل عمومی نظیر صحن یک امامزاده یا گورستان، بساط می گسترد و پرده بزرگی را به درختان یا دیوار می آویزد. این پرده تصویرهای مختلفی از قیام عاشورا و حوادث بعد از آن بویژه قیام مختار و انتقام از قاتلان حسین (ع) دارد. اسامی شخصیت ها در کنار آنان نوشته شده و نقّال از صحنه ای به صحنه دیگر رفته و با آب و تاب و یا با صدایی غمناک قصه ها را روایت می کند و بییندگان متاثر نیز به گریه می افتند. خاتمه کار ذکر دعا و صلوات و جمع کردن پول برای نقال است.

روضه

یکی از پر مخاطب ترین برنامه های مذهبی بروجرد برپایی روضه است. روضه مجلسی مذهبی است که در خانه ها برگزار می شود و میزبان ضمن پذیرایی از میهمانان ترتیب حضور مبلغان مذهبی و نوحه خوانان را نیز می دهد. با شروع محرم صدها مجلس روضه در بروجرد برپا می شود که عمدتا ده روزه اند. این کار تا پایان صفر ادامه دارد و معمولا زنان مخاطبان اصلی آن هستند. به این ترتیب که عصر ها بصورت گروهی در کوچه پس کوچه های شهر به راه افتاده و از یک مجلس روضه به مجلس دیگر می روند. روضه با سقاخانه کاملا متفاوت است و عمدتا در ساعات عصر و بعضا صبح برپا می شود و لزومی به سیاهپوش کردن خانه ها در آن نیست. عمدتا روضه ها با آویختن پرچم، باز گذاشتن در و پخش نوحه و نوارهای مذهبی و مصیبت، خود را نشان می دهند. زنان و دختران در روضه ها، به ملاقات هم می روند و عموما گپ زدن بی پایانشان موجب دلخوری سخنرانان و مداحان می شود. قلیان از لازمه های بیشتر مجالس زنانه و از جمله روضه هاست و چنانچه روضه ای فاقد قلیان باشد عمدتا مشتریان خود را از دست می دهد. زنان معمولا با دست پر از روضه ها بر می گردند و نقل و شیرینی و حلوا و میوه برای فرزندان یا شوهران خود می آورند.

قمه زنی

در گذشته در بروجرد رایج بوده و امروزه بصورت محدود و مخفیانه انجام می شود. قمه زنان معمولا در سحرگاه عاشورا در محل امامزاده جعفر بروجرد اجتماع و قمه زنی می کرده اند.

اربعین

همانند سایر شهرها، همزمان با چهلمین روز واقعه عاشورا مردم بروجرد نیز کسب و کار خود را تعطیل کرده و با پوشیدن لباس سیاه در قالب دسته های سینه زنی و زنجیر زنی به عزاداری می پردازند.

موسیقی محرم

موسیقی محرم بطور خاص بازتاب موسیقی محلی است. آوازهای معروف به دشتی یا دشتی لری بسیار گسترده اند و عمدتا با نی یا سرنا همراه می شوند که حزن زیادی دارند. در ایام تاسوعا و عاشورا نیز همین سازها به همراه دهل مورد استفاده هیات ها قرار می گیرند و عبور دسته جات عزادار از خیابانها با پخش نوحه ها و آوازهای دشتی و همراهی ساز انجام می گیرد.

دیگر آداب مذهبی بروجرد

در مناسبتهای مختلف مذهبی، برنامه های گوناگونی توسط بروجردی ها انجام می گیرد. از جمله می توان به جشنهای نیمه شعبان و یا عزاداری شهادت امام علی یا پیامبر اکرم را مثال زد. برخی از برنامه های مذهبی بروجرد از این قرارند:

مناقب خوانی

گونه ای ستایشگری مذهبی و روایات حماسی و آئینی است که به شکل تلویحی و ضمنی و با آواز انجام می شود.

چاوش خوانی

نوعی آواز است که با صدا و آواهای خوش شوق زیارت را در دل ها برمی انگیزند. در قدیم چاوش خوانان به همراه کاروانان زیارتی، زائران را همراهی می کردند.

نقد نبرد حضرت علی (ع) و مرحب

نوعی نقالی است که شهامت و شجاعت امام علی (ع) را در نبرد خیبر روایت می کند. مرحب رئیس نگهبانان قلعه خیبر بوده است که در نبرد با سپاهیان اسلام چند تن از مسلمانان را می کشد اما در نهایت به دست علی (ع) کشته می شود. این نوع نقالی به نوعی رجزخوانی و شعرهای رد و بدل شده بین دو پهلوان را حکایت می کند.


محرم در ایلام




سوگواری‌های مخصوص ایام شهادت امام حسین (ع) یکی از مهم‌ترینمراسم های سوگواری عمومی در ایلام به شمار می رود. دراستان ایلام، بیرق های سبز وسرخ و سیاه بر بام منازل، سر درب مساجد، مغازه ها و ... فرا رسیدن ایام محرم را خبرمی دهند و مردم آماده می شوند تا با شکوه هر چه تمام تر مراسم عزاداری سالار شهیدانرا برگزار نمایند.
در دهه اول ماه محرم، در هر یک از روزها خانواده های ایلامیبه تهیه نذری(انواع خورش ها و پلوها) آش رشته، حلیم و شربت می پردازند و به فقرا ونیازمندان و همسایگان و عزاداران می دهند. در شب عاشورا و تاسوعا در پای دیگ هایحلیم كه در خانه ها و كوچه ها و خیابان ها بار گذاشته شده اند؛ شب زنده داری میكنند و در روزهای عاشورا و تاسوعا با رفتن به خیابان ها و تشكیل دسته های عزاداری وسینه زنی و ذکر مصیبت برای سالار شهیدان؛ حضرت امام حسین (ع) عزاداری می كنند. مردمایلام ماه صفر را دوست ندارند چرا که معتقدند در این ماه گل سرسبد آفرینش حضرتمحمد(ص) وفات نمودند.

منابع:
۱- آداب عزاداری در ماه محرم http://www.irib.ir
۲- آیین های عزاداری و سوگواری سالار شهیدان در سرتاسر استان های ایران
http://www.istta.ir
۳- سایت بروجرد http://www.boroujerd.info
۴- فرهنگ عاشورا http://www.hawzah.net


کل این مطلب از وبلاگ: http://www.loresoon.blogfa.com/post-518.aspx
آورده شده است.
یا رب با تو سخن می گویم:
گر به تو افتدم نظر؛ چهره به چهره، رو به رو
شرح دهم غم فراق؛ نکته به نکته، مو به مو

****

(پروردگارا! مرا و والدین مرا و مومنان را روزی که حساب برپا شود، ببخشا) 41سوره ی ابراهیم
پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
#4
تاری
تاری آنلاین نیست.
همکار تالار هنر های تجسمی
تاری آواتار ها
رشته تحصیلی
هنر
نوشته ها
1,111
ارسال تشکر
2,368
دریافت تشکر: 3,386
قدرت امتیاز دهی
26
Array

پیش فرض پاسخ : نمادشنااسی سنن عزاداری2

عزاداری سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع)
کربلا







نجف







بصره





منامه بحرین





منبع:
پنج شنبه 25/8/1391 - 11:34
تاریخ
  1. احترام جامعه زرتشتیان به ماه محرم و صفر




    در سالهای نچندان دور که تاسوعا و عاشورا و اربعین با نوروز و جشن سده مقارن شده بود!از طرف انجمن زرتشتیان اعلام شد که بخاطر ماه عزاداری مراسم سنتی انجام نمی شود و لازم است بدانید که زرتشتیان یزد در سال 88 هم جشن شب یلدا خود را بخاطر مصادف بودن آن با ماه محرم زودتر برگزار کردند.

    توضیح:
    ماه محرم همه ایران سیاهپوش می شود، زرتشتیان استان یزد، مركز استقرار زرتشتی های ایران، در این روزها مانند دیگر هموطنانشان عزا دارند.
    «مهرشاد بزرگی» از اقلیت زرتشتیان ایران مقیم یزد، بیان می دارد: «هر ساله با شروع محرم بسیاری از زرتشتیان یزد همپای مسلمانان به عزاداری می پردازند. شیوه عزاداری زرتشتیان با شیعیان كمی متفاوت است. آنها در آیین خود پوشیدن لباس سفید را مقدس می دانند. زنان و مردان سپید پوش زرتشتی با حضور در آتشكده گردهم می آیند و برای امام حسین و یارانش به سوگواری می پردازند .آنها امام حسین را داماد ایرانیها می دانند، چون پس از جنگ اعراب و ایران در اواخر دوره ساسانی شاهدخت شهربانو به همسری فرزند علی(ع) در آمد آنها به داشتن داماد شجاعی چون امام حسین افتخار می كنند».
    در مراسم زرتشتیان غذاهای زیادی طبخ می شود و مانند هموطنان مسلمانشان نذری می دهند، زرتشتیان با خواندن دعا و طلب ادامه راه آزادگان دنیا، مراسم خود را برگزار می كنند .هر ساله زرتشتیان زیادی از شهر های بافق، میبد، تفت، مهریز و بهاباد به مركز استان شهر یزد، می آیند تا در عزاداری امام حسین شركت كنند.




    شكوه عزداری مردم سرزمین بادها و بادگیرها در سوگواری روز عاشورا ، آیین نخل‌برداری است. در یزد، نخل را به شکل تابوت سیدالشهدا یا نمادی از یکی از شهدای کربلا درمی آورند. نخل از جنس چوب و به شکل برگ درخت یا سرو است . با آن که نخل هیچ شباهتی به درخت نخل ندارد، اما به این نام خوانده می شود.مراسم نخل برداری از ویژگیهای منحصر به فرد محرم و عزاداری در یزد است که با همکاری و همیاری گوناگون اهالی در تمام مراحل مراسم، از کمک مالی و تهیه چوب و دیگر وسایل آن گرفته تا کمک در تزئین و عَلَم کردن آن و حمل آن در روز عاشورا برگزار می شود. دربرخی موارد، زرتشتیان یزد نیز در ساختن نخل ها، همیاری و همکاری دارند. آنها حضرت سیدالشهدا (ع) را همسر شهربانوی ایرانی دانسته و نسبت به وی احترام و ارادت خاصی قائل هستند. مراسم آذین بندی و آماده کردن نخلها برای ایام عزاداری ماه محرم با یک فراخوان، بسیج همگانی اهل محل و یا آبادی صورت می گیرد.

    در تعزیه ها یی که در شهر کرمان برگزار می شود، کلیه مراحل واقعه کربلا به تصویر کشیده می شود،زرتشتیان کرمان نیز برای مراسم سوگواری امام حسین(ع) احترام زیادی قائل هستند و مراسم ویژه ای را در این باب برگزار می کنند.

    بین سینه زنان هیات ثارالله علاوه بر اقلیت ارمنی، هموطنان زرتشتی نیز حضور دارند. آنان امام حسین (ع ) را داماد نژاد ایرانی می دانند. معروف است كه پس از پیروزی اسلام بر ایران، دختر یزدگرد سوم به نام شهربانو كه شاهزاده بود به عقد امام درآمد. زرتشتیان و ارامنه كنار هم عزاداری می كنند. با هیات بیرون می روند و می آیند و شام را مانند ما قیمه میل می كنند؛ غذایی مرسوم ایام محرم و حتی بعضی از این عزیزان مقداری از غذای مراسم امام حسین را برای تبرک در طول سال نگهداری و در غذای سالیان خود استفاده می کنند.

    موفق و پیروز باشید.
    ویرایش توسط مدیر انجمن : 1389/11/09 در ساعت 10:15 قبل از ظهر
    نقل قول نقل قول
  2. ذی طوی

    ذی طوی

    لیست موضوعات تصادفی این انجمن
    • نقد نوشته ای با موضوع «مقایسه اسلام و زرتشت»
    • نگاهی به آئین زرتشت
    • احترام جامعه زرتشتیان به ماه محرم و صفر
    • موعود در دین زرتشت سه نفر یا بیشمار؟
    • آیا در دین زرتشت هم روزه وجود دارد؟
    • بحثی درباره سالنامه زرتشتیان
    • جشن تیرگان یا هدر دادن آب؟
    • ازدواج با محارم در دین زرتشت ؟
    • احکامی سخت زرتشتیان، درباره عادت ماهیانه...
    • آیا زرتشت، پیامبر بوده؟
    • خانواده ایرانی و دین زرتشت
  3. #2
    seyyed ab0zar
    عضو كوشا
    seyyed ab0zar آواتار ها
    تاریخ عضویت : 1390/07/26
    گالری تصاویر
    0   نظرات : 0
    نوشته : 145      تشکر : 0
    29 بار در25 پست تشکر شده
    دریافت : 0      آپلود : 0
    حضور : 23 ساعت 12 دقیقه
    seyyed ab0zar آنلاین نیست.



    زرتشتیان و امام حسین
    اگر نگاهی به جوامع مسلمان داشته باشیم، درمی‌یابیم كه مراسم‌‌ عزاداری و تعزیه بیشتر در كشور ایران و سپس در میان مسلمانان شیعه‌مذهب رشد كرده است و مسلمانان اهل تسنن در ماتم الگوهای جامعه‌ی خویش سوگواری نمی‌كنند اما در كشورهای شیعه‌مذهب مراسم عزاداری و اجرای تعزیه اشكال مختلفی دارد و مورد استقبال زیادی قرار می‌گیرد.
    با توجه به حضور دین زرتشت در ایران باستان، جامعه‌ی ایرانی زمینه‌ی دستیابی بیشتری به توحید و آموزه‌های قیام امام حسین(ع) را داشت و این آمادگی و همچنین شعارها و آرمانهای والای الهی و انسانی اسلام، منجر به پذیرش سریع دین اسلام در ایران شد؛ هم‌چنین با رواج مكتب شیعه در قرن نهم و دهم هجری، زمینه‌های زیادی برای تعامل فرهنگ قبل از اسلام با علایق مردم و اعتقادات اسلامی برقرار شد به گونه‌ای كه ما خودمان با الگوبرداری از واقعه‌ی عاشورا و با توجه به رسوم ایرانی خویش، آنها را استحاله كرده و این مراسم را به خودمان اختصاص دادیم؛ به همین دلیل تعزیه در فرهنگ عزاداری ایرانیان، جایگاهی ویژه به دست آورد.در دیدگاهی مقایسه‌ای، عناصر مشابه زیادی میان رسوم ایرانیان باستان مانند سوگ سیاوشان و عزاداری‌های امروز حسینی وجود دارد كه از آن میان می‌توان به دسته‌روی نمایشی ـ حركت دسته‌جمعی افراد عزادار و خواندن اشعاری در ماتم از دست دادن شخص محبوب‌ ـ یا حمل عماری و تابوت او بر دوش افراد عزادار اشاره كرد. از دیگر عناصر مشابه عزاداری حسینی و مراسم سوگ سیاوشان، استفاده از پرچم‌ها و كتل‌های سبزرنگ است كه گروه عزادار با خود حمل می‌كردند؛ زیرا رنگ سبز نماد رویش و زندگی است و همان‌طور كه امام حسین(ع) و یاران‌شان به حیات ابدی در دنیای پس از مرگ دست می‌یابند، سوگ‌نشینان سیاوش نیز به باور زندگی جاوید برای او رسیده‌ بودند؛ زیرا او را مظهر پاكی و وارستگی می‌دانستند. رسم ایران باستان در مرثیه‌سرایی آنقدر مهم بود كه اگر كسی در میدان جنگ كشته می‌شد، در همان جا برای او مرثیه‌سرایی و مویه می‌كردند و از شدت غم بر سر، صورت و سینه‌ی خود می‌زدند؛ بنابراین مرثیه‌سرایی در میان ایرانیان به زمان قبل از اسلام باز‌می‌گردد و مخصوص عزارداری حسینی نیست. البته این شیوه درمیان هندوها نیز وجود دارد كه ریشه‌های مشترك شرقی با ایرانیان دارند اما این سنت تا حد زیادی متأثر از اعتقادات مكاتب مختلف به مرگ است
    ماه محرم همه ایران سیاهپوش می شود، زرتشتیان استان یزد، مركز استقرار زرتشتی های ایران، در این روزها مانند دیگر هموطنانشان عزا دارند.
    «مهرشاد بزرگی» از اقلیت زرتشتیان ایران مقیم یزد، می فرماید : «هر ساله با شروع محرم بسیاری از زرتشتیان یزد همپای مسلمانان به عزاداری می پردازند. شیوه عزاداری زرتشتیان با شیعیان كمی متفاوت است. آنها در آیین خود پوشیدن لباس سفید را مقدس می دانند. زنان و مردان سپید پوش زرتشتی با حضور در آتشكده گردهم می آیند و برای امام حسین و یارانش به سوگواری می پردازند .آنها امام حسین را داماد ایرانیها می دانند، چون پس از جنگ اعراب و ایران در اواخر دوره ساسانی شاهدخت شهربانو به همسری فرزند علی(ع) در آمد آنها به داشتن داماد شجاعی چون امام حسین افتخار می كنند».
    در مراسم زرتشتیان غذاهای زیادی طبخ می شود و مانند هموطنان مسلمانشان نذری می دهند، زرتشتیان با خواندن دعا و طلب ادامه راه آزادگان دنیا، مراسم خود را برگزار می كنند .هر ساله زرتشتیان زیادی از شهر های بافق، میبد، تفت، مهریز و بهاباد به مركز استان شهر یزد، می آیند تا در عزاداری امام حسین شركت كنند.

پنج شنبه 25/8/1391 - 11:24
تبریک و تسلیت
پنج شنبه 25/8/1391 - 9:19
تبریک و تسلیت
در میان اعراب رسم بوده که وقتی کسی به نا حق کشته می شده بر روی
 مقبره ی وی پرچم قرمز رنگی قرار می دادند تا زمانی که از قاتلانش انتقام بگیرند.
 و در زمان شهادت امام حسین (ع) بر روی گنبد حرم این حضرت پرچم قرمز رنگی
 قرار دادند و هنوز آن پرچم وجود دارد.
تا انشاءالله منتقم خون سیدالشهداء با شعار یالثارات الحسین علیه السلام ظهور نمایند.




















باز محرم شدو دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست

باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست


آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست


قاسم ولیلا همه در خون شدند این چه غمی بود که دنیا شکست


محرم ماه غم نیست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسین است









دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود

دلها همه آماده ی پرواز شود


با بوی محرم الحرام تو حسین


ایام عزا و غصه آغاز شود.







امام سجاد (ع) : هر مؤمنی كه بگرید بر قتل حسین (ع) به نحوی كه اشك بر چهره اش جاری شود ، خداوند او را جاودانه در خانه ای از خانه های بهشت جا می دهد.









به سر غیر از تو سودایی ندارم یا حسین جان ، به دل جز تو تمنایی ندارم یا حسین جان ،

 خدا داند كه دربازار عشقت ، به جز جان هیچ كالایی ندارم یاحسین جان
.









نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز

دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند

ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین

بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند


.
















عالم همه قطره و دریاست حسین

خوبان همه بنده و مولاست حسین

    ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش

   از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین

 












 








































 










































پنج شنبه 25/8/1391 - 9:17
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته