تبیان، دستیار زندگی

دوازدهم ژوئن 1429 و در جریان جنگهای 116 ساله انگلستان و فرانسه (در تاریخ، معروف به جنگهای صد ساله)، فرانسویان برای نخستین بار بر انگلیسی‌ها پیروزشدند و ویلیام لاپل امیر سافولك فرمانده نیروی انگلیسی را به اسارت گرفتند. ژاندارك جوان از11 ژوئن کار فرماندهی فرانسویان را برعهده گرفته بود. قبلا ژاندارك تنها در جریان نبرد، فرانسویان ناامید و فرسوده را تشویق به ادامه محاربه می‌كرد كه از 11 ژوئن كار فرماندهی را مستقیما به دست گرفت. جنگ‌های انگلستان و فرانسه كه ازسال 1337 آغاز شده بود تا 1453 ادامه یافت. اینك این دو كشور در اتحادیه اروپا با هم متحد شده اند.

میرزا مرتضی خان متخلص به فرهنگ با تلاش و پشتكار بسیار به تحصیل دانش‌‏های متداول زمان خود پرداخت. میرزا مرتضی فرهنگ با آغاز نهضت مشروطیت به صف مبارزانِ مشروطه خواه پیوست و هم‏زمان با فعالیت‏‎های سیاسی بر ضد استبداد قاجاریه، به كار روزنامه نگاری نیز اشتغال ورزید. او روزنامه‎‏هایى را با نام‏‌های فرهنگ، خاورستان و پایتخت منتشر كرد. میرزا مرتضی خان فرهنگ مدتی را در شهرهای استامبول، ویَن و پاریس گذرانید و در این مدت، ضمن تكمیل تحصیلات علمی خود، به نشر علوم و معارف اسلامی نیز همت گماشت. فرهنگ در سرودن شعر، دارای طبعی روان و در نویسندگی نیز چیره دست بود. اشعار او بیشتر در روزنامه‏‌های ایران، فرانسه و تركیه به چاپ رسیده است.

ابوعبداللَّه محمد بن احمد بن محمد، معروف به ابن مرزوق حفید، در ربیع الاول سال 766 قمری در مغرب به دنیا آمد. او در روزگار جوانی در طی سفرهایى كه به مكه، قسطنطنیه، اسكندریه، قاهره و... داشت، نزد مشایخ و بزرگان علم و ادب آن سرزمین‏‌ها نظیر سراج‌‏الدین بَلقینی، زین الدین عراقی، ابن خلدون، ابوحیّان نحوی و ابن هِشام انصاری دانش آموخت. برخی دیگر از خاندان ابن مرزوق نیز از بزرگان فقه و ادب و سیاست بوده‌‏اند. ابن مرزوق حفید در زمینه‏‎ی فرهنگ اسلامی عصر خویش، تأثیری بسزا برجای نهاده است. آن چه در مورد حفید حائز اهمیت می‏‌نماید، وجود نام وی در بسیار از طُرُق اجازات، به ویژه اجازات حجاز و مغرب است. او صاحب تالیفات متعدد بوده كه برخی از آن‏ها به صورت خطّی در كتابخانه‏‎های جهان نگه‎داری می‏‎شوند. رَوضةالاعلام در حدیث، المفتاتیحُ المَرزوقیَّه و نیز منظومه‌‏ای در حدیث از جمله آثار ابن مرزوق حفید است. این محدث و دانشمند مسلمان در سال 842 قمری در 78 سالگی در مصر یا مغرب درگذشت.

ابوالفتح كمال الدین موسی بن یونس معروف به ابن منعه، فقیهِ شافعی، طبیب، منجم و ریاضی دان مسلمان در سال 551 قمری در موصِل عراق به دنیا آمد. پس از فراگیری علوم مقدماتی در زادگاه خود، راهی بغداد گردید و در مدرسه‏ی نظامیه‏‎ی آن شهر به تكمیل تحصیلات خود پرداخت. ابن یونس در عصری كه دوره‎‏ی شكوفایى علمی در تمدن اسلامی به شمار می‏‎رفت، در علوم و فنون گوناگون، صاحبِ دانش و مهارت بود به طوری كه حَنَفیان نزد او فقه حنفی می‎‏آموختند و یهودیان و مسیحیان در تفسیر تورات و انجیل به او رجوع می‏‎كردند. این دانشمند مسلمان پس از اتمام تحصیلات خود، در قاهره به تدریس پرداخت و آثار فراوانی را تألیف نمود. اسرار السلطانیه، عیون المنطق و مفردات الفاظ القانون از آن جمله‏‎‎‏اند.

آیت‌اللَّه شیخ مجدالدین محلاتی، در سال 1305 شمسی (1345 قمری) در نجف اشرف به دنیا آمد. وی در كودكی به همراه پدر به شیراز رفت و پس از فراگیری ادبیات و سطوح اولیه نزد والدش و همزمان، تحصیل علوم جدید و اخذ لیسانس در رشته حقوق، در 1325 شمسی، وارد حوزه علمیه قم شد. آیت‏‌اللَّه محلاتی در قم از محضر درس حضرات آیات: سید حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، محمد علی اراكی، امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی و... استفاده كرد و در شمار فضلای مشهور حوزه درآمد. وی در سال 1337 ش به همراه عده‏ای از افاضل حوزه، مجله دینی مكتب اسلام را بنیان نهاد و مقالاتی در حقوق اسلامی و تطبیق آن با حقوق ملل، نگاشت. آیت‏اللَّه محلاتی در 35 سالگی به شیراز بازگشت و به تدریس، تعلیم و تربیت جوانان، نقد مكاتب مادی و ترویج شعائر دینی و تأسیس مؤسسات خیریه همت گماشت. معظم له در جریان انقلاب اسلامی و قیام 15 خرداد، به همراه پدرش دستگیر و چند ماه زندانی شد. وی پس از آزادی در كنار پدرش رهبری مبارزات مردم و علمای استان فارس را بر عهده داشت و در این راستا در سال 1351 ش به شهرهای ایرانشهر، زاهدان و یزد به مدت 14 ماه در تبعید به سر برد. آیت‏اللَّه محلاتی بارها به كشورهای اروپایی و آمریكا سفر كرد و با بیان شیوا و منطق زیبایش، مردم را با مبانی اسلام آشنا ساخت و آثار خیری از خود به یادگار نهاد. سرانجام این عالم مجاهد پس از 73 سال زندگی پربركت، در روز 22 خرداد 1378 ش بدرود حیات گفت و پس از تشییعی باشكوه، در مدرسه ولی عصر(عج) كه از یادگارهای وی در شیراز بود، به خاك سپرده شد.

آیت‏‌اللَّه حاج میرزا كاظم دینوری در سال 1281 شمسی (1320 قمری) در خاندانی كه همگی از علمای مبارز و مراجع تبریز و از علمای بزرگ آذربایجان بودند به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات علوم، به نجف اشرف رفت و از محضر آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، آقاضیاءالدین ‏عراقی، میرزای نائینی و محمد حسین غروی اصفهانی و دیگران استفاده نموده و به مدارج بالای علمی دست یافت. آیت‏‎اللَّه دینوری سپس به وطن مراجعت كرد و به انجام وظائف دینی، اقامه جماعت و تدریس و ترویج دین پرداخت. از آثار ایشان می‌‏توان به تقریرات درس فقه و اصولِ استادان خویش و نیز رساله توضیح المسائل اشاره كرد. سرانجام آن مرد بزرگ پس از عمری تلاش در راه اعلای كلمه توحید در 23 خرداد 1374 شمسی برابر با 14 محرم 1416 قمری در 93 سالگی بدرود حیات گفت و در تبریز به خاك سپرده شد.

برادر (مجید) رسول منتظری، دیپلمات ایرانی شاغل در سفارت ایران در زاگرب، پایتخت كرواسی، در حین انجام وظیفه به عنوان مسؤول كمك‏‌های ارسالی كشورمان به جمهوری بوسنی و هرزگوین توسط شبه نظامیان كروات به شهادت رسید. سفیر كرواسی در تهران، پس از شهادت آقای رسول منتظری، ضمن ابراز تأسف خود و دولت متبوعش از این حادثه، آمادگی كشورش را برای مجازات عاملان این جنایت و جلوگیری از تكرار این وقایع اعلام كرد.

آیت‎‏اللَّه شیخ علی مشكات سده‎ی اصفهانی در حدود سال 1280 شمسی (1319 قمری) در قریه خوزان اصفهان به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات و سطوح در حوزه علمیه اصفهان، به قم رفت و از محضر حضرات آیات شیخ عبدالكریم حائری یزدی، سید محمد حجت كوه كمره‌‏ای و سید محمد تقی خوانساری استفاده برد. آیت‎‏اللَّه مشكات سپس راهی نجف اشرف شد و پس از بهره‏‎گیری از دروس آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و شیخ محمد حسین غروی اصفهانی، خود عهده‌‏دار تدریس فقه و اصول گردید. وی سپس به اصفهان بازگشت در مدرسه چهارباغ و صدر به تدریس سطوح عالی و اقامه جماعت پرداخت. حاشیه بر كفایة الاصول، تقریرات دروس حضرات آیات حائری یزدی، آقا ضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی، از جمله آثار علمی وی می‏‎باشند. آیت‏‎اللَّه علی مشكات سرانجام در بیست و دوم خرداد ماه 1369شمسی برابر با سیزدهم ذی‏قعده 1415قمری در 89 سالگی دار فانی را وداع گفت و به سرای جاوید شتافت.

شهید رسول جاهدالوار، پانزدهم اسفندماه ۱۳۴۷شمسی در محله‌ حکم‌آباد شهر تبریز چشم به جهان هستی گشود. رسول در خانواده‌ای منور و مزین به نور اسلام و ایمان رشد کرد و پرورش یافت. او هم‌چون دیگر هم‌سالانش در هفت سالگی قدم در راه کسب علم و دانش گذارد. اما به‌علت نیاز خانواده‌اش نصف روز را به نقاشی اتومبیل مشغول بود و نصف دیگر روز را به درس خواندن سپری می‌کرد. رسول، عاشق اسلام و انقلاب بود. هنوز هم پایگاه مقاومت «مسجد بزرگ حکم‌آباد» و پایگاه مقاومت «مالک اشتر»، نوجوان باوقار و بی‌باکی را که شب و روزش به خدمت می‌گذشت و سیمای مهربانش یادآور برادر شهیدش «صمد» بود را فراموش نکرده است. رسول، چهارده سال بیش‌تر نداشت که شوق پرواز و هجرت در دلش آشیانه ساخت. او به راه رفته‌ برادر می‌اندیشید، به سلاح او، به سرزمین عروج.
زمانی که در شهر بود اندوهی بی‌حصار میان چشم‌های آسمانی‌اش سوسو می‌زد. بیست و دوم خردادماه سال ۱۳۶۶ هجری شمسی از راه رسیده بود. آفتاب تازه خود را به بام آسمان رسانده و ستارگان خاکی را با اشتیاق به نظاره نشسته بود و رسول تازه از راز و نیاز فارغ شده بود و هنوز چشمانش از نم اشک مرطوب بود و آتش آه سینه‌اش از حسرت فراق خاموش نشده بود. چشمانش رنگ دیگری داشت، نگاهش بوی یاس می‌داد و شاید در خلسه‌ آن آرامش آسمانی، آخرین دقایق انتظار را به شمارش ایستاده بود که تیر مستقیمی به بهانه‌ عروج او، فضا را شکافت و بر سینه‌ مهربانش بوسه زد. رسول تاب ماندن نداشت، برادرش صمد او را به میهمانی شقایق‌ها فراخوانده و این زخم چون عطر بارانی نباریده، شوق سیراب شدن و طراوت را در جانش شعله‌ور ساخته بود که آرام نالید: «خدایا! تاب ماندن ندارم، خدایا مرا از قفس جان برهان...» منطقه‌ شلمچه بود گروهان یکم، گردان حبیب بن مظاهر (س) لشکر ۳۱ عاشورا و رسول بی‌تاب رفتن... که در مسیر انتقال به پشت خط مقدم، اصابت خمپاره‌ای به ماشین حامل مجروحان، جان آسمانی رسول را در نوزدهمین بهار عمرش از قفس تن وارهانید و در جوار حسینیان آسود.

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد نوعی گیرنده بویایی خاص اغلب در تومورهای بدخیم مثانه نقش دارد که این یافته به درمان بهتر سرطان مثانه منجر خواهد شد.

به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، سرطان مثانه به طور معمول در افراد مسن، افرادی که سابقه خانوادگی سرطان دارند و افرادی که با مواد شیمیایی مضر کار می‌کنند، رخ می‌دهد.

محققان دانشگاه رور بوخوم آلمان طی مطالعه‌ای جدید گیرنده‌ای بویایی در مثانه انسان کشف کرده‌اند که در بافت‌های سرطانی به نسبت بافت‌های سالم و در ادرار افراد مبتلا به سرطان مثانه بیشتر وجود دارد و به همین دلیل محققان آن را نشانگر زیستی حیاتی برای شناسایی حضور این نوع از سرطان دانسته‌اند.

مرکز پیشگیری و کنترل امراض آمریکا (CDC) ادعا کرده این گیرنده که هدفی درمانی برای سرطان مثانه است هر ساله در حدود 55 هزار مرد و 17 هزار زن در ایالت متحده تشخیص داده می‌شود.

عطر خوش چوب صندل تومورها را مهار می‌کند

این مطالعه توضیح می‌دهد که یکی از گیرنده‌های بویایی موسوم به OR10H1، عمدتا در مثانه انسان بیان شده و در بافت‌های سرطانی مثانه سطح بالاتری از "RNAپیک" و پروتئین را دارد.

این گیرنده نیز مانند گیرنده‌های بویایی دیگر پروتئین است که به مواد خوشبو یا موادی که به بوها مرتبطند، واکنش نشان می‌دهد.

محققان خاطرنشان کردند که گیرنده OR10H1 به رایحه‌هایی که از مشخصه‌های روغن چوب صندل هستند مانند ترکیبات ساندرانول و سانتانول وابسته است. در کار با کشت سلول‌های مثانه، محققان دریافتند هنگامی که این گیرنده به یکی از این ترکیبات رایحه‌ها متصل می‌شود، سلول‌های سرطانی مدورتر شده و در تناوب کمتری تقسیم و نیز تمایل به حرکت کمتری داشتند.

همچنین اتصال گیرنده‌های بویایی با ترکیبات چوب صندل باعث فعال شدن برخی مکانیسم‌های سلولی تقویت کننده سیستم ایمنی می‌شود. به عنوان مثال یکی از این واکنش‌ها منجر به آزاد شدن اینترلوکین‌ها می‌شود که نوعی پروتئین است که به تنظیم پاسخ ایمنی طبیعی بدن کمک می‌کند.

علاوه بر آن در این واکنش‌ها آدنوزین‌تری فسفات (ATP) بیشتری تولید می‌شود. ATP مولکولی است که انتقال انرژی را درون واحدهای سلولی حفظ کرده و کمک می‌کند تا سیگنال‌های خطر را به نوعی سلول ایمنی که به عنوان سلول‌های T شناخته می‌شوند، ارسال کند.

این یافته نشان می‌دهد که ترکیبات چوب صندل از رشد تومورهای سرطان مثانه ممانعت به عمل آورده و گیرنده OR10H1 می‌تواند هدفی جدید برای درمان باشد.

با توجه به مقادیر بالای گیرنده OR10H1 در نمونه‌های ادرار افراد مبتلا به سرطان مثانه، غربالگری این گیرنده در مثانه می‌تواند راه خوبی برای تشخیص سرطان مثانه باشد.

با توجه به این یافته‌ها بررسی تعداد غیر معمول گیرنده‌های بویایی در خارج از بافت بینی می‌تواند راهی خوب برای تشخیص انواع دیگر سرطان در سایر قسمت‌های بدن باشد.

مطالعه دیگری که اخیرا توسط همین تیم تحقیقاتی صورت گرفته نشان می‌دهد گیرنده بویایی OR2B6 در بافت‌های سرطانی پستان یافت شده و هرگز در بافت‌های سالم وجود ندارد.

علاوه بر این گیرنده بویایی OR2B6 تنها زمانی در خارج از بینی یافت می‌شود که تومورها به ویژه در سرطان ریه و پانکراس حتی به اندازه بسیار کوچک ایجاد شده باشند.

هر دوی این مطالعه تایید کرده‌اند که گیرنده‌های بویایی در خارج از بینی هم در سلول‌های سالم و هم در سلول‌های بیمار بدن فرد یافت می‌شوند اما میزان آنها در سلول‌های تومورهای سرطانی بسیار قابل توجه بوده که می‌تواند نقش آنها را به عنوان نشانگرهای زیستی سرطانی برجسته سازد.