تبیان، دستیار زندگی

مه شو: آیا دارای پوستی تیره با نقاط و لکه های تیره هستید؟  آیا نمی دانید چگونه از لکه های تیره و قهوه ای پوست رها شوید؟  آیا از استفاده مکرر پوشاننده های پوست، کرم های روشن کننده و سفید کننده پوست خسته شده اید؟

با وجود محصولات آرایشی بسیار گوناگون در بازار، قدرت داروهای گیاهی را فراموش نکنید. داروهای گیاهی، عاری از هرگونه مواد شیمیایی بوده و برای استفاده بر روی پوست بی خطر هستند. اکنون یک سفید کننده طبیعی و گیاهی را معرفی می کنیم که برای پوست بسیار مؤثر می باشد.

با سیب زمینی، نقاط و لکه های قهوه ای و تیره را از روی پوست بردارید. سیب زمینی، باعث روشن شدن و سفیدی پوست می شود و می تواند لکه های تیره پوست را بهبود بخشد.

ماسک سیب زمینی

پوست یک سیب زمینی را بگیرید و آن را رنده کنید. سپس مقداری گلاب به آن اضافه نمایید. آنها را خوب با هم مخلوط کنید تا به شکل خمیری درآید. اگر پوستی چرب دارید، چند قطره آب لیمو و اگر پوستی خشک دارید، چند قطره عسل به آن مخلوط اضافه کنید.

سپس آن ترکیب را بر روی پوست خود قرار دهید و پس از 15 دقیقه آن را بشویید. سیب زمینی دارای خواص سفید کننده ملایمی است و استفاده منظم از این ترکیب، نقاط و لکه های تیره پوست شما را کاهش می دهد و پوست را روشن و سفید می سازد.

با مطالعه نکات آرایشی زیر برای چشم های قهوه ای،از حالا انتخاب خط چشم مناسب این چشم های زیبا ،آسانتر خواهد بود.

اگر آرایشی صحیح و با رنگ های مناسب برای این رنگ چشم انجام شود،زیبایی آنها را چندین برابر خواد کرد.

بر خلاف تصور برخی خانمها،رنگ های متنوعی برای آرایش این چشم ها مناسب و زیبا هستند؛سایه هایی مثل قهوه ای،طلایی،برنز و قهوه ای موکا جزءزیباترین ها هستند.از این پس سایه و خط چشم را راحت تر انتخاب کنید،البته قبل از هر کار،بهتر است نکات زیر را در نظر داشته باشید:

رنگ چشم

برای شروع هر آرایشی،خط چشم مناسب بسیار اهمیت دارد،چرا که این ابزار آرایشی،نه تنها جذابیت چشم های شما را بیشتر می کند،بلکه آرایش شما را هم کامل تر و زیباتر خواهد کرد.

قبل از انتخاب خط چشم ،بهتر است ابتدا در مورد رنگ سایه خود تصمیم بگیرید.

چشم های تیره با های لایت تیره و چشم های قهوه ای متوسط،تقریبا با هر رنگ خط چشم ،زیباتر می شوند.

برای چشم های قهوه ای روشن،برای های لایت کردن چشم ها ،بهتر است به جای آرایش اغراق آمیز چشم ها ،از آرایشی طبیعی تر بهره ببرید.چرا که آرایش بسیار زیاد،مانعی دربروز زیبایی بیشتر این چشم ها خواهد بود.

سایه

برای های لایت چشم های قهوه ای،می توانید از سایه های خاکستری،آلویی،آبی و مشکی استفاده کنید.از آنجایی که این رنگ چشم بسیار زیباست،بنابراین بدون هیچ تلاشی و تقریبا با هر رنگ سایه،می توان زیبایی آنها را چندین برابر ساخت.

سایه هایی مثل برنز،قهوه ای طلایی،قرمز آلویی و سایه های گرم،این چشم ها را گرمتر و ملایم تر جلوه خواهد داد،حتی رنگ های سردی مثل خاکستری تیره متالیک،قهوه ای تیره و آبی ملوانی هم برای جذابیت هر چه بیشتر این چشم ها مناسب و زیبا هستند.

رنگ هایی که بهتر است برای چشم های قهوه ای استفاده نکنیم :

خط چشم های به رنگ صورتی کمرنگ و ارغوانی روشن ،برای این رنگ چشم زیاد مناسب نیستندو این چشم ها را پف آلود و متورم نشان می دهند.علت این است که اکثر افرادی که چشم های قهوه ای دارند،رنگ پوستشان هم متمایل به زرد می باشد و این رنگ ها با رنگ پوست آنها هماهنگی ندارند.

برای استفاده از خط چشم یا ریمل ،ابتدا آرایش خود را تکمیل کنید و همیشه خط چشم را در آخرین مرحله و با دستانی محکم و بدون لرزش بکشید.

برای اینکار ،پلک را کمی بکشید و حتما مدل چشم خود را در نظر بگیریدو با توجه به مدل چشم ،از گوشه داخلی چشم شروع و به سمت گوشه خارجی آن و روی خط مژه ،ادمه دهید و هر چه  به گوشه خارجی چشم نزدیک تر می شوید ،کمی آنرا ضخیم تر کنید.

البته با توجه به سایز و مدل چشم ها ،می توانید زیر پلک پایین هم ،خط بکشید

و در آخر اینکه یکی از بهترین گزینه ها برای این چشم های زیبا،آبی ملوانی،سبز و مسی هستند.

دلایل زیادی برای پف چشم وجود دارد؛گاهی موارد پزشکی و گاهی روش زندگی و نحوه برخوردو نگهداری ازچشم ها از دلایل ایجاد این پف ها، محسوب می شوند و تعدادی از آنها به زمان تولد فرد برمی گردد که در مورد کار زیادی نمی توان برای آن انجام داد.

در هر صورت در بسیاری از موارد ،به کمک آرایش ،استفاده از بعضی کرمها و حتی عینک ضد آفتاب ،تا حدی می توان کاری کرد تااین پف ها کمتر به چشم بیایند.

اما چنانچه بی خوابی و خستگی از دلایل ایجاد پف چشم باشند،با چند حرکت ساده یوگا،نه تنها به رفع این پف ها و خستگی چشم ها کمک می کند ،بلکه برای سلامت آنها نیز بسیار مفید و تاثیر گذار خواهد بود.

سایت مه شو چند حرکت موثر یوگا را در اینجا به شما پیشنهاد می کند :

-چشم ها را کاملا باز کنید و چند بار پلک بزنید،حالا کره چشم ها را از چپ به راست و بعد از راست به چپ،بالا و پایین حرکت داده و بعد یک دایره کامل بچرخانید و این کار را 5 بار انجام دهید.

-حالا نوبت تمرین ساعت است ،در این تمرین جلوی دیواری که ساعت روی آن قرار دارد بایستید،یک ثانیه روی عدد 12 تمرکز کنید و بعد به آرامی و در جهت عقربه های ساعت از 12تا 1 و بعد 2و به همین ترتیب تا عدد 12 ،کره چشم را بچرخانید،10 بار این حرکت را تکرار کنید،(هم در جهت عقربه های ساعت و هم در خلاف جهت عقربه های ساعت).اما فراموش نکنید بین هر چرخش ،چند بار پلک بزنیدو دوباره شروع کنید.

-در تمرین بعد،کف دستها را جلوی چشم ها نگه دارید و به آنها خیره شوید،بعد به آرامی کف دستها را از چشم ها دور کنیدو سپس با تمرکز بر کف دستها ،انها را به چشم ها نزدیک و نزدیک تر کنید.این حرکت را 5 بار تکرار نمایید.

-چشم ها را ببندید و با نوک انگشت وسط یا انگشت حلقه ،گوشه خارجی چشم را ،یکبار در جهت عقربه های ساعت و یکبار در جهت خلاف عقربه های ساعت ،به آرامی بچرخانید.

به همین حالت ،چشم را بسته نگه دارید وآنها را ریلکس نمایید.حالا کف دست ها را روی چشم ها قرار داده و با گرمای کف دست ،چشم ها را به آرامی ماساژداده و اینکار را 1 دقیقه انجام دهید.

به غیر از مسایل احساسی و اجتماعی، چاق بودن در كودكی تهدیدی جدی برای زندگی است. در اینجا هرآنچه والدین باید بدانند آورده شده است.
متلك‌ها از كلاس پنجم شروع شدند وقتی كه احمد قد 170 سانتی متر و 100كیلو وزن داشت. بچه‌ها صدایش می‌كردند «هی چاقالو!». «سایز ممه‌بندت چنده؟». مادر احمد یادش می‌آید كه پسرش هرروز با چشم گریان به خانه می‌آمد.
مادرش فكر می‌كرد كه مشكل یكهو به وجود آمده واحمد یك شبه باد كرده است. اما حالا كه به گذشته برمی‌گردد درمی‌یابد كه همه اینها نتیجه‌ی افزایش تدریجی و آرام كیلو به كیلو و عادتهای مداوم ناسالم و رایجی بوده است كه همه با هم اثر كرده اند: شكلات و نوشابه‌ی هرشب بعد از شام، عدم تمایل به ورزش به جز بوكس كامپیوتری؛ و هر روز  دكه‌‌ی  ساندویچی بعد از مدرسه در راه خانه.
مادری می‌گوید «هروقت اتاق فرزندم را تمیز می‌كردم كاغذ شكلات و سودا و چی‌توز پیدا می‌كردم. به او هشدار می‌دادم چاق می‌شی ها. اما نمی‌توانستم كنترلش كنم. تمام وقت كار می‌كردم و او هم به حرفم گوش نمی‌داد».
تحقیقات نشان می‌دهد كه به رغم بزرگسالان، افزایش درآمد خانواده عامل موثری در كاهش خطر چاقی كودكان نیست. واقعیت آن است كه تقریبا همه آسیب پذیرند – حتی پسری مثل احمد كه مادرش پزشك است و به والدین درباره خطرات چاقی كودكان مشاوره می‌دهد!
مشكل آنقدر جدی است كه متخصصان پیش بینی كرده‌اند اگر جریان فعلی ادامه پیدا كند، حدود نیمی از كودكان لاتینی‌الاصل متولد سال 2000 هم مثل بزرگسالان به دیابت دچار خواهند شد – بیماری كه اغلب مستقیما با اضافه وزن رابطه دارد. آنها هم تمایل بیشتری به ابتلا به فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی و كلیوی نشان خواهند داد.

چه طور این اتفاق افتاد؟

جواب ساده‌ای وجود ندارد.
عامل محیط بزرگترین نقش را در این اپیدمی بازی می‌كند. جوامع برون‌شهری پیاده‌رو و پاركی كه مشوق پیاده روی باشد ندارند، و نواحی شهری هم معمولا مملو از خشونت است. بدتر از همه این كه بسیاری از مدارس سراسر كشور با حذف وقت و هزینه اضافی، كلاسهای تربیت بدنی و ساعات تفریح را كم كرده یا حذف كرده‌اند. و بعد از مدرسه هم، به گواه پدر و مادرها، كودكان با بازی‌های ویدیویی و تلویزیون و كامپیوتر اغوا می‌شوند. 
و بعد مسئله غذا هم هست. در حالی كه در بعضی ایالات می‌كوشند مصرف فست فود، غذاهای بی ارزش، و نوشیدنی های شیرین را در مدارس عمومی محدود كنند، غذاهایی هم كه در ساعات ناهار در این مكان‌ها ارایه می‌شود دارای گزینه سلامت نیستند.
پس به راستی چه چیزی خطرساز است؟ كودكان چاق استعداد بیشتری برای ابتلا به آسم، كلسترول بالا، بیماری فشار خون، آپنه خواب، مشكلات ارتوپدی، افسردگی و دیابت دارند.
یك نوع بیماری قابل تامل دیابت نوع دوم است كه شیوع آن در تمام كودكان افزایش یافته است. دیابت نوع دوم كه ده سال پیش در كودكان بروز پیدا نمی‌كرد و زمانی تنها بیماری بزرگسالی به حساب می‌آمد، حالا كودكان را در معرض خطر هیپوگلیسمیا (كم شدن قند خون)، كوری، آسیبهای عصبی و دیگر مشكلات سلامت قرار می‌دهد، صرف نظر از این كه عمر كودكان را به میزان قابل توجهی كوتاهتر می‌كند. 

مهد كودك: كودكان خوشحال كه دورهم می‌چرخند؛ دانش‌آموزان شاد و باهوش كه كتاب‌ها و مدادرنگی‌هایشان را با هم شریك می‌شوند... بچه‌های رقیب كه همدیگر را برای نفر اول بودن در صف هل می‌دهند.
علی‌رغم اینكه پرخاشگری برای شما (و دیگر والدینی كه با آن روبرو می‌شوند) ناخوشایند است، در فرایند رشد كودك 5 ساله كاملاً عادی‌ست. در حقیقت، تقریباً هر كودكی در این سن اسباب‌بازی دوست خود را می‌دزدد، لگد می‌زند، مشت می‌زند، یا گاه به گاه داد می‌زند. برخی اوقات دلیل این امر یك ترس ساده است. برای مثال اگر كودك شما احساس می‌كند كه از جانب كس دیگری به حاشیه رانده می‌شود ممكن است از كوره در برود. دیگر محرك‌ها بیشتر به شرایط پیش‌آمده بستگی دارند تا به غریزه. در نهایت، كودك مهدكودكی شما در حال تنظیم خود با یك برنامه‌ی جدید استرس زا و یادگیری مهارت‌های جدید است. وی ممكن است به راحتی از هرچه كه سعی می‌كند انجام دهد عصبانی شود، و عصبانیت خود را سر هم‌كلاسی‌اش خالی كند. و برخی اوقات كودك شما فقط خسته و گرسنه است. او دقیقاً نمی‌داند چه‌كار باید كند، لذا با فریاد، دعوا یا خشم به این وضعیت واكنش نشان می‌دهد.
خبر خوب این است كه، كودك شما به زودی بر قسمت عمده‌ی رفتار پرخاشگرانه‌ی خود غلبه خواهد كرد. در 5 سالگی، مهارت‌های زبانی وی تا حد زیادی توسعه یافته است و می‌آموزد كه می‌تواند به جای مشت و لگد از كلمات برای حل مسائل خود استفاده كند. همچنین به واسطه‌ی آزمون و خطا (و كمك شما) می‌آموزد كه از حرف زدن و بحث در مورد یك مسئله نتیجه‌ی بهتری می‌گیرد تا از نزاع و درگیری فیزیكی. در این حین، همچنان لازم است كه كودك خود را به سمت رویكردی عاری از پرخاش به زندگی راهنمایی كنید  و چشم به راه مسائل عمیق‌تری باشید كه رخ می‌دهند.

برای مقابله با پرخاش‌گری چه می‌توان كرد ؟

به سرعت پاسخ دهید. سعی كنید وقتی كودك‌تان پرخاشگری می‌كند سریعاً پاسخ دهید، تا همان لحظه بداند كه كار نادرستی انجام داده است. وی را به مدت كوتاهی از وضعیت پرخاش‌گری خارج كنید – برای یك كودك مهدكودكی 5 دقیقه كافی‌ست تا در رفتارش بازنگری كند. همچنین می‌توانید در واكنش به پرخاشگری او مجوز كاری را از او بگیرید: مثلاً 15 دقیقه كمتر تماشای تلویزیون یا پول‌توجیبی كمتر. بهتر است كه این كار را هر دفعه انجام دهید، تا كودك شما به طور كامل بداند كه این كاهش‌ها به رفتار او بستگی دارد.
مثال بیاورید. مهم نیست كه چقدر از دست او عصبانی باشید، سعی كنید از داد زدن، برخورد فیزیكی، و بَد نامیدن وی خودداری كنید. این كار به جای اینكه رفتار وی را تغییر دهد، به وی می‌آموزد كه پرخاشگری كلامی و فیزیكی راهی برای برخورد در زمان عصبانیت است. در مقابل، با كنترل خشم خود و برخورد خونسردانه در مواقعی كه پایش را از خط بیرون می‌گذارد، به وی مثالی خوب از نحوه‌ی برخورد ارائه دهید.
به برنامه وفادار باشید. تا جای ممكن، به طریقی یكسان به پرخاشگری‌های او پاسخ دهید. پاسخ كسل‌كننده و قابل پیش‌بینی شما (خیلی خب، باز هم دوستت‌رو زدی، دوباره جریمه می‌شی) الگویی پدید خواهد آورد كه كودك شما آنرا تشخیص داده و انتظارش را خواهد داشت. در نهایت، پیش از اینكه مرتكب عملی اشتباه شود پیامدهای آن را پیش‌بینی خواهد كرد-اولین قدم در كنترل رفتارش. حتی اگر در ملاعام كاری كند كه شما را آزار دهد، به برنامه ی جریمه‌ی خود وفادار بمانید. اغلب بزرگترها وضعیت شما را درك می‌كنند، در نهایت، همه‌ چنین وضعیتی را تجربه كرده‌ایم. اگر مردم به شما خیره شدند، سخنی كنایه‌آمیز بگویید چون «چه سن دوست‌داشتنی‌ای!!» و بعد آنطور كه خود تشخیص می‌دهید وضعیت را اداره كنید.
حال زمان خوبی‌ست برای اینكه به وی بیاموزید از شرایط و افرادی كه موجب بروز پرخاش‌گری می‌شوند اجتناب كند، تا زمانی كه راهی بهتر از مشت و لگدپرانی برای اداره‌ی مسئله بیابد. می‌توانید به وی كمك كنید كه با خواندن كتاب‌هایی در این زمینه (با هم) خشم خود را كنترل كند.
حس مسئولیت را تقویت نمایید. اگر پرخاشگری كودك شما به دارایی‌های كس دیگری صدمه وارد سازد یا خرابی به بار آورد، باید خودش آن را درست كند. او می‌تواند یك اسباب‌بازی شكسته را با چسب بچسباند، یا اشیایی را كه در زمان عصبانیت پرت كرده است جمع كند. حتی ممكن است لازم باشد كه از پول‌توجیبی خود برای جایگزینی یا تعمیر شیئ مورد نظر استفاده كند. این كار را به عنوان یك تنبیه بروز ندهید، بلكه آنرا نتیجه ای طبیعی از عملی پرخاشگرانه بدانید ، كاری كه هركسی كه چیزی را شكسته باشد باید انجام دهد.
همچنین مطمئن شوید كه كودك‌تان وقتی پایش را از حدود فراتر می‌گذارد حتما عذرخواهی كند ، حتی اگر مجبور باشید خودتان وی را نزد فرد آسیب‌دیده ببرید و تا زمانی كه عذرخواهی كند صبر كنید. عذرخواهی وی ممكن است در وهله‌ی اول ریاكارانه به نظر آید ولی درس مورد نظر را در نهایت خواهد آموخت.
به رفتار خوب جایزه دهید. به جای اینكه تنها وقتی كه وی كار بدی می‌كند به وی توجه نشان دهید، سعی كنید وقتی كار خوبی می‌كند هم او را تشویق كنید. مثلاً: وقتی از او می‌خواهند نوبت بازی را به دیگری بدهد، به جای اینكه موس را از جایش بكند جای خود را به كودك دیگری كه منتظر است می دهد، بگویید كه چقدر به او افتخار می‌كنید. به او نشان دهید كه كنترل نفس و حل دعوا  رضایت‌بخش‌تر از برخورد فیزیكی با دیگر كودكان است و نتایج بهتری در پی دارد. تقویمی روی در یخچال یا در اتاق خوابش بگذارید، و به وقتهایی كه می‌تواند عصبانیت و خشم خود را كنترل كند، به وی با چسب‌های رنگی جایزه دهید. وقتی تعداد خاصی از این چسب‌ها را دریافت كرد، یك جایزه‌ی كوچك به وی دهید – مثل رفتن به شهر بازی، یا یك اسباب بازی جدید.
وقت تماشای تلوزیون را كاهش دهید. كارتون‌ها و دیگر برنامه‌های به ظاهر معصومانه‌ی كودكان گاه سرشارند از داد و فریاد، تهدیدها، هل دادن‌ها، یا برخورد‌های فیزیكی. پس سعی كنید به برنامه‌هایی كه تماشا می‌كند نظارت داشته باشید ، مخصوصاً اگر پرخاشگر شده باشد. اگر در یك برنامه اتفاقی می‌افتد كه شما نمی‌پسندید، در موردش با او حرف بزنید: «دیدی چطور پسره اون یكی رو هل داد تا چیزی رو كه می‌خواست بگیره ؟ این اصلا كار خوبی نیست، هست ؟» ( آكادمی پزشكان اطفال آمریكا پیشنهاد می‌كند كه بچه‌ها در این سن حداكثر یك یا دو ساعت برنامه‌ی خوب تلوزیونی را بینند).
از كمك گرفتن نترسید. برخی كودكان در مقایسه با دیگران مشكل پرخاشگری بیشتری دارند. اگر رفتار كودك مهد كودكی شما مداوم و شدید است، در كارهای مدرسه و دیگر فعالیت‌های گروهی مزاحمت ایجاد می‌كند، یا به حمله‌های فیزیكی به كودكان یا بزرگسالان دیگر می‌پردازد، با دكتر او مشورت كنید. به كمك هم می‌توانید به ریشه‌ی مشكل پی ببرید و تصمیم بگیرید كه آیا مراجعه به یك روان‌شناس یا روان‌پزشك لازم است یا نه. برخی اوقات یك مشكل یادگیری تشخیص داده نشده یا اختلال رفتاری پشت این عصبانیت و خشم قرار دارد؛ برخی اوقات هم مشكل به خانواده یا مسائل عاطفی بازمی‌گردد. منبع مشكل هرچه باشد، مشاور می‌تواند به كودك شما در مدیرت احساساتی كه به پرخاشگری می‌انجامد كمك كند، و به او یاد دهد كه چگونه آن احساسات را در آینده كنترل نماید.
حل مشكل پرخاشگری در كودك كاری پیچیده است و به صبر و حوصله‌ی زیاد نیاز دارد. ولی با كمك گرفتن می‌توانید به نحو بهتری به هدایت عاطفی موردنیاز كودك بپردازید تا رفتار ناشایست خود را پشت سر بگذارد.