تبیان، دستیار زندگی

نمی دونم چر ما وقتی فیلمی می سازیم به جزئیاتش زیاد توجه نمی كنیم وفكر می كنیم كه این كلیات هستند كه باید زیبا وخوب باشند در حالی كه این جزئیات خوب است كه باعث كلیات خوب می شد واتفاقا مردم بیشتر به جزئیات توجه می كند وشاید این یكی از دلایل ضعف سینمای ما نسبت به سینماهای دیگر نقاط جهان است

البته می توان گفت كه عامل ایجاد این مشكل یاری نگرفتن عوامل ساخت فیلم ها از متخصصان در زمینه ی فیلمشان است ولو اینكه آن لحظه از فیلم كه نیاز به مشاور دارد 2دقیقه بیشتر هم نباشد

مثلا در مجموعه هوش سیاه درهمین قسمت اخیری كه پخش شد اشكالاتی بود كه نشان می داد كارگردان محترم از هیچ متخصصی برای صحنه بیمارستان استفاده نكرده است و به طبع خود او هم كه عالم به تمام علوم نبوده است پس ایجاد مشكل در سریال می گردد مشكل هم از این قرار بود كه كامران به محض اصابت تیر با نقطه ای از بدن كه هیچ عضو حیاتی در آنجا حضور ندارد بی معطلی از هوش رفت وبه بیمارستان منتقل شد ودر آنجا پزشك بیان كرد كه مشكل خاصی ندارد ولی مشخص نیست چرا بهوش نمی اید ؟در اینجا این سوال پیش می آید كه آیا پزشكان ما نمی تواند یك بیهوشی واقعی را از یك بیهوشی كه تظاهر است تشخیص دهند؟

و نكته بعد اینكه كامران به دستگاهی متصل بود به نام ونتیلاتور كه این دستگاه برای افرادی استفاده می شود كه یا به خودی خود نمی توانند نفس بكشند و یا تننفس بسیار كمی دارند درحالی كه كامران در تنفس مشكلی نداشت از طرفی به خاطر اهمیت تنفس اگر این دستگاه از بیمار جدا شود سریعا شروع به آلارم زدن می كند درحالی كه كامران همان طور كه یك سرم را به راحتی جدا می كنند آن را جدا كرد وهیچ اتفاقی رخ نداد ودیگر اینكه پلیس محترم چه نیازی داشت كه پسر خود را بالای سر مجرمی ببرد كه بسیار هم خطرناك است وبخواهد كه در آنجا به فرزندش درس اخلاقی بدهد

در نهایت این مشكلات تنها مربوط به این سریال نیست و در بسیاری از فیلم های ما این بی دقتی ها رخ می دهد 

همان طور كه در چند قسمت قبل سریال در چشم باد دختركانی از صحنه رد شدند كه بركیف های خود عكس یانگوم را داشتند درحالی كه آن صحنه از فیلم مربوط به سال 57-58بود 

در آخر امیدوارم كه همه ی تلاشگران عرصه ی هنر این مرزوبوم دقت وهمت خود را بیشتر كنند تا آنجا كه روزی بیاید كه هیچ اشكالی نتوان بر آثار هنرمندان گرفت 

به امید آن روز 

گزارش‌هایی که به تازگی منتشر شده نشان می‌دهد که ارتش آلمان از نوعی تاکتیک نظامی با نام "ارتش شبح" برای اولین بار بهره برده است که در آن از ماکت‌هایی سبک، به جای تجهیزات و ادوات نظامی برای ترساندن دشمنان خود استفاده می‌کرده است.

گزارش‌های طبقه‌بندی شده موجود در پنتاگون که وجود آنها 50 سال از سوی این وزارتخانه تکذیب می‌شد، اکنون نه تنها انتشار یافته بلکه اسناد آن توسط یک کتابخانه در میشیگان آمریکا به معرض نمایش گذاشته شده و حتی مورد توجه یک فیلمساز مستند نیز قرار گرفته است.

در این اسناد که برای اولین بار از سوی یک پایگاه اینترنتی در سیاتل منتشر شده، این طور آمده است: "ارتش شبح آلمان" را گروهی از طراحان، هنرمندان، متخصصان صوتی، اصحاب رسانه و هنرمندان گریم و عکاسان حرفه‌ای تشکیل می‌دادند.

وظیفه اصلی واحد ارتش شبح در آلمان، فریب نیروهای دشمن با استفاده از ماکت‌هایی سبک بود تا این نیروها همواره بر این باور باشند که ارتش آلمان به تجهیزات بسیار زیادی مجهز است و توانایی مقابله با آنها وجود ندارد. این واحد حتی گاهی به جنگ با دشمن فرستاده می‌شد چرا که طبیعتاً ارتش آلمان، به خاطر تعداد بالای تجهیزات متحمل هیچ خسارتی نمی‌شد.

در این گزارش همچنین آمده است که متخصصان صوتی این واحد، ادوات موجود را به صدای حرکت انواع کامیون، تانک و حتی سخنرانی‌های آتشین مجهز کرده بودند.

ابزار دیگر ارتش آلمان، ساخت ماکت‌هایی در اندازه واقعی تجهیزاتی مانند توپخانه، نفربر، خودروی نظامی، کامیون، تانک و حتی ساختمان بود که به راحتی توسط نیروها قابل جابجایی بودند.