تبیان، دستیار زندگی

حکایت جالبی است که فراموش شدگان فراموش کنندگان را هرگز فراموش نمی کنند

دوست خوب داشتن بهتر از تنهایی وتنهایی بهتر از با هرکس بودن است

فقط کسی معنی دل تنگی رادرک می کند که طعم وابستگی را چشیده باشد پس هیچوقت به کسی وابسته نشو که سرانجام آن  وابستگی دلتنگیست

من غروب عشق خود رادر نگاهت دیده ام ....من بنای آرزوهارااز هم پاشیده ام...آنچه باید من بفهم این زمان فهمیده ام...در دل خودمن به عشق پوچ تو خندیده ام

وقتی معلم پرسید عشق چند بخشه؟زود دستمو بالا بردم گفتم یک بخش اما از وقتی تو را شناختم فهمیدم عشق سه بخشه :عشق دیدنت...شوق بودنت...واندوه بی توموندنت

بی تو بودن را برای باتو بودن دوست دارم

پلکهای مرطوب مرا باور کن این باران نیست که می بارد صدای خسته من است که از چشمانم بیرون می ریزد

بی اراده متولد می شویم با حسرت زندگی می کنیم وبا اندوه می میریم....وآنچه در آن فنا راه ندارد محبت خالصانه است

یادمون باشه اگه کسی دوستمون داشت بهش نگیم برو نمی خوام ببینمت چون زندگیش رو ازش میگیریم

یادمون باشه قولی را که به کسی میدیم عمل کنیم وهیچوقت  کسی رو بیشتر از چند روز چشم به راه نذاریم چون امکان داره زیاد طاقت نیاره