تبیان، دستیار زندگی

آب
 

بسیاری از ما از آب غافل هستیم. در واقع ما از آب غافلیم و آنرا جزء رژیم غذایی خود نمی دانیم در حالی که نقش حیاتی را در کمک به هضم غذا ایفا می کند. آب دارای خاصیت شیمیایی ویژه ای است که با بهبود متابولیسم و تعادل میزان مایعات بدن به کاهش وزن کمک می کند.

سیب زمینی
 

تعجب نکنید سیب زمینی سرشار از چربی است که این به نحوه پخت آن بستگی دارد. چیپس سیب زمینی و سیب زمینی سرخ کرده، چربی زیادی دارند و چاق کننده اند اما سیب زمینی آب پز و کباب بدون چربی واقعا لاغرکننده است.

پرتغال
 

اگر پرتغال دوست دارید باید خوشحال باشید زیرا یک پرتغال محتوی 48 کالری است. بنابراین اگر نمی دانید چه چیزهایی را به لیست غذای کاهش وزن خود اضافه کنید مطمئن باشید که پرتغال یکی از آنهاست.

انگور
 

آیا عادت کرده اید که پس از کمی کار یک پاکت بیسکوییت را بردارید و بخورید. خیلی ها مثل شما به خوردن بیسکویت و شکلات عادت دارند. از این پس به جای بیسکوییت یک خوشه انگور بخورید. انگور با وجود قندی که دارد انتخاب خوبی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

سالاد
 

افراد زیادی را دور بر خود می بینیم که با مصرف سالاد در وعده ناهار و شام لاغر شده اند. این بهترین راه برای کم کردن کالری مصرفی و کسب انرژی است. گوجه فرنگی، هویج، لبو، کلم، کاهو یا خیار برخی از سبزیجاتی هستند که یک سالاد خوب را می سازند.

چای سبز
 

اگر هنوز به مزایای چای سبز شک دارید در اشتباه هستید. ثابت شده که چای سبز در کنترل وزن و افزایش متابولیسم بسیار موثر است.

جوانه ها
 

جوانه ها حاوی ویتامین ها و مواد معدنی مناسبی هستند و از بهترین منابع غذایی هستند که باعث کاهش وزن می شوند. شما می توانید آنها را در فاصله های زمانی معین و هر بار به مقدار کم میل کنید. جوانه ها کم کالری هستند و گرسنگی را کنترل می کنند.
منبع: نشریه زندگی سالم شماره8

رژیم غذایی متعادل
 

همه ما اسم رژیم متعادل را شنیده ایم اما خیلی از ما معنی آن را نمی دانیم. اکثر ما فراموش می کنیم که غذا یک ضرورت در زندگی است. برای داشتن بدنی سالم و عاری از هر بیماری لازم است که یک رژیم غذایی مناسب و متعادل داشته باشیم. مردم با خوشحالی از خوردن غذاهای آماده و بی فایده مانند همبرگر، پیتزا یا چیپس برای رفع گرسنگی لذت می برند در حالی که از تاثیرات مضر پس از آن در درازمدت غافلند، رژیم غذایی متعادل رژیمی است که تمام مواد مغذی ضروری برای بدن به منظور رشد و نمو را به مقدار مقتضی و مناسب داشته باشد. یک رژیم غذایی متعادل حاوی مقدار مناسب کربوهیدرات، پروتئین، چربی، ویتامینهاو مواد معدنی است. یک رژیم متعادل همچنین انرژی بدن برای انجام کار را تامین می کند.

رژیم کم کالری
 

اگر می خواهید وزن کم کنید، کاهش کالری دریافتی یکی از چندین انتخاب موجود است. کالری مصرفی نرمال برای یک فرد بالغ باید حدود 2000 کالری باشد. این مقدار به جنبه های مختلفی مانند میزان فعالیت، قد و وزن بستگی دارد. اگر شما چاق هستید و می خواهید لاغر شوید پیروی از یک رژیم غذایی کم کالری می تواند به شما کمک کند. رژیم 1000 کالری یکی از این رژیم هاست. اما این رژیم برای افراد بسیار فعال توصیه نمی شود. همچنین این رژیم را نباید بیش از پنج روز دنبال کرد چرا که کاهش دریافت کالری شما را ضعیف می کند. متخصصان این رژیم را جزء رژیم های زودگذر می دانند بنابراین پیروی طولانی مدت از آن را توصیه نمی کنند. نکته مهم در گرفتن این نوع رژیم کم کردن تدریجی کالری است تا بدن بتواند خود را با این شرایط وفق دهد. نکته مهم دیگر تعادل در دریافت مواد غذایی و رساندن تمام مواد مغذی به بدن برای جلوگیری از سوء تغذیه است. در این رژیم آب زیاد بنوشید. آب به سوختن چربی در بدن کمک می کند. میوه ها، شیر کم چرب، نان کامل، گوشت کم چرب، غلات و سبزیجات از مواد غذایی هستند که می توان در این نوع رژیم مصرف کرد.

رژیم عاری از شکر
 

قند تصفیه شده یکی از مهمترین عوامل اضافه وزن است. بنابراین به مدت یک هفته از خوردن شکر خودداری کنید و خود را به یک رژیم غذایی فاقد شکر وابسته نمایید. برای اینکار می توانید شکر قهوه ای را جایگزین شکر سفید کنید. غذاهای فاقد شکر رژیمی عبارتند از پاپ کرن، سفیده تخم مرغ و سوپ سبزیجات. از مصرف آبمیوه های صنعتی و کیک و کلوچه های شیرین بپرهیزید.

رژیم های سقوطی
 

در این نوع رژیم مقدار مصرف غذاهای سخت هضم کاهش می یابد. این رژیم محتوی تمام مواد غذایی است که به هضم کمک می کند، سلامت سیستم هضم و جذب را بهبود می بخشد و متابولیسم را بالا می برند. این رژیم اغلب توسط مدلها و افرادی که باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند و ناچار به کاهش وزن سریع هستند، استفاده می شود. رژیم آب میوه، رژیم گریپ فروت، رژیم سوپ کلم و رژیم مایعات چهار نوع از انواع این رژیم هستند. برای پیروی از این رژیم ابتدا با یک متخصص تغذیه مشورت کنید. انجام این رژیم می تواند برای بدن بسیار خطرناک باشد و اثرات جانبی خود را در آینده بروز دهد.

رژیم گیاه خواری
 

رژیم کربوهیدرات پایین در گیاهخواری یکی از متداول ترین برنامه های رژیمی است که نه تنها موجب کاهش وزن می شود بلکه برای بیماران دیابتی و کنترل قند خون نیز کمک کننده است. این رژیم همانطور که از نامش پیداست طرفدار محدودیت کربوهیدرات اضافه از غذاها و در عوض شمول پروتئین و فیبر است. تقریبا تمام میوه ها و سبزیجات حاوی مقادیر کمی کربوهیدرات هستند که می توانند در رژیم گیاهخواری جای داشته باشند. اگر محصولات لبنی نیز دارای پروتئین فراوان و فاقد کربوهیدراتها هستند. محصولات تهیه شده از سویا جایگزین خوبی برای اکثر محصولات پروتئینی و گوشتها هستند. سوپ سبزیجات، سالادها، میوه های تازه و ماست همراه با برخی از میوه ها و سبزیجات تازه بخشی از میان وعده های غذایی روزانه شما هستند، می توانید کره، پنیر و خامه کم چرب را در دسرهای خود استفاده کنید.

رژیم مایعات
 

هنگامی که فردی پیروی از یک رژیم مایعات را شروع می کند تمام غذاهایی که سنگین و دیر هضم هستند مانند پروتئین های پیچیده، کربوهیدراتهای مرکب و چربیها، با پروتئین کافی و برخی از کربوهیدراتهای انرژی بخش جایگزین می شوند. آنها مصرف کالری را تا 400 الی 800 کالری در روز کاهش می دهند، بنابراین فرد در پیروی از این رژیم هیچ غذای جامدی مصرف نمی کند از جمله مزایای این رژیم افزایش متابولیسم بدن است که چربیها و کالری های اضافی ذخیره شده در بدن را می سوزاند. در این نوع رژیم فرد باید تحت مراقبتهای جدی پزشکی باشد. البته در این رژیم فرد نباید از خوردن وعده های عادی غذایی دست بکشد بلکه باید یک وعده را با غذاهای مایع جایگزین کند.

رژیم مدیترانه ای
 

رژیم مدیترانه ای شیوه ای از تغذیه منطقه جنوب مدیترانه مانند ایتالیا، یونان و اسپانیا است. این نوع رژیم اصول تغذیه سالم را تلفیق کرده است. مهمترین مواد تشکیل دهنده این نوع رژیم میوه ها، سبزیجات، غلات، روغن زیتون و محصولات لبنی را شامل می شود. رژیم مدیترانه ای به خاطر مزایای سلامتی بی شماری که دارد بسیار شناخته شده است. تمرینات ورزشی روزانه مانند پیاده روی، دویدن، تنیس، شنا، بسکتبال، گلف، فوتبال، بدنسازی همراه با رژیم مدیترانه ای توصیه می شود. رژیم مدیترانه ای یک رژیم تازه و سالم است. مواد اصلی این رژیم سبزیجات و میوه های تازه، دانه ها، غلات کامل، بنشن، ماست غذاهای دریایی و روغن زیتون هستند. مولفه های اصلی رژیم مدیترانه ای عبارتند از: غذای وافر از منابع گیاهی مانند سبزیها، میوه ها، سیب زمینی، دانه ها، نان، حبوبات. آواکادو زیتون، انگور، برنج، پاستا، بادنجان، بروکلی، اسفناج، سیر، فلفل، قارچ، گردو، بادام، عدس، بادام زمینی، ساردین، حلزون، مرغ، تخم مرغ، گوشت گوساله و بره و شیرینی هایی مانند بستنی و برخی کلوچه ها به مقدار کم در این نوع رژیم مجازند.

رژیم آب و لیمو
 

این یکی از بهترین انتخاب ها بعنوان یک رژیم کاهش چربی های شکم است. این مخلوط بعنوان یک تمیزکننده به از بین رفتن چربیهای درون بدن کمک می کند. یک لیوان آب گرم را با نصف یک لیمو و یک قاشق چایخوری عسل مخلوط کنید و صبح بعد از بیدار شدن و شب قبل از رفتن به رختخواب بنوشید و در طول روز از رژیمی پیروی کنید که حاوی مقدار کمی کربوهیدرات باشد به این ترتیب تاثیر این رژیم ظرف دو روز آشکار می شود.
منبع: نشریه زندگی سالم شماره8

همه روزه تعدادی از مراجعین به مطب متخصصین پوست را کسانی تشکیل می دهند که از ایجاد یا افزایش خال ها به خصوص در روی صورت شاکی هستند.
خال های بدن به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

1- خال های مادرزادی
 

حدود یک درصد نوزادان در بدو تولد یک یا چند خال مادرزادی دارند. متناسب با رشد بدن در سنین بالاتر، این خال ها هم بزرگتر و پررنگ تر می شوند و به خصوص اگر قطر آنها بیش از چند سانتیمتر باشد اغلب موهای ضخیمی روی آنها رشد می کند. کمتر از یک درصد این خال ها ممکن است در سنین بالاتر تبدیل به سرطان پوست شوند.

2- خال های اکتسابی
 

ابعاد این خال ها معمولا یک یا چند میلیمتر بوده و از کودکی ایجاد و به مرور زمان به خصوص در دهه دوم زندگی بیشتر می شوند هر فردی به طور طبیعی حدود 20-10 خال در قسمت های مختلف بدن به خصوص روی صورت می تواند داشته باشد و احتمال بدخیمی در این خال ها که بیشترین مراجعه کنندگان را تشکیل می دهد به حدی ناچیز است که برداشتن آنها صرفا برای زیبایی خواهد بود.

روش های رفع خال
 

خال های مادرزادی تنها با روش های جراحی و گاهی چندین بار جراحی قابل رفع هستند. اما خال های اکتسابی اغلب مسطح بوده که توسط لیزر، کوتر، رادیوفرکوئنسی و... قابل برداشت شدن هستند. تعدادی از خال ها از سطح پوست برجسته تر هستند. به خاطر داشته باشید که خال ها معمولا به همان اندازه که برجسته هستند عمیق نیز می باشند لذا بهتر است در رفع خال ها به روش جراحی متوسل شویم چون اگر تا عمق خال سوزانده شود اسکار بدی شبیه جای آبله مرغان بر جای می گذارد.

چه خال هایی را می توان برداشت؟
 

خال لب و خال هندو که اشعار فراوانی در وصف آنها سروده شده است حیف است برداشته شوند!! اما به هر حال هر خالی که بیمار متمایل باشد با نظر پزشک متخصص قابل رفع خواهد بود. بدیهی است گاهی محل خال به صورتی است که احتمال اسکاری بدتر از خال می رود در این موارد لطفا به پزشک خود اعتماد کرده و اگر توصیه به عدم برداشتن می کند به آن عمل نمایید.

رعایت نکات پس از لیزر یا جراحی خال
 

معمولا خال های بزرگتر که با جراحی و بخیه زدن برداشته می شوند 7-4 روز بعد در روی صورت و 2-1 هفته بعد در دیگر نقاط بدن بایستی بخیه ها را کشید. مسلما پزشک شما در این خصوص با شما صحبت خواهد کرد. حداقل تا 1 هفته پس از جراحی نیز از وارد شدن تروما در مسیر خلاف بخیه ها مثل تراشیدن، برداشتن لقمه های بزرگ، کشیده شدن پوست در هنگام خواب و... پرهیز شود. حتی گاهی توصیه می شود حداقل تا یک هفته پس از کشیدن بخیه ها از چسب جهت نگهداری لبه های زخم و جلوگیری از باز شدن آن استفاده گردد و یا غذا خوردن با طرف مقابل صورت انجام شود. شستشو معمولا از فردای آنروز مشکلی نداشته و ضمن استفاده مرتب از پمادهای آنتی بوتیک و کرم های ترمیم کننده از دستکاری کردن و کندن سطح نکروزه ضایعه اجتناب کرده و از ضد آفتاب یا ماسک جهت جلوگیری از ایجاد لکه های بعد از التهاب استفاده شود.

سن برداشت خال ها
 

معمولا بعد از 18 سال به علت احتمال کمتر کلوئید (گوشت اضافی) و نیز تقریبا رشد کامل پوست در بهترین زمان برای رفع خال ها می باشد. اما چنانچه در سنین پائین تر از نظر روحی برای فرد مشکل ایجاد کرده است نیز با تمهیدات خاصی حداقل تعدادی از خال ها را می توان چه با جراحی و چه با لیزر و... برطرف نمود. نکته نهایی اینکه گاهی اسکارهای باقیمانده از دستکاری خال ها، بدشکل تر از خود خال ها هستند لذا حتما به پزشک متخصص پوست مراجعه نمایید تا این احتمال را به حداقل ممکن برسانید.
منبع: نشریه زندگی سالم شماره8

آرتروز یا استئوآرتریت، بیماری مفصلی است که باعث تحلیل رفتن بالشتک موجود بین استخوان ها (یعنی غضروف) می شود. به همین علت به این بیماری، بیماری دژنراتیو مفصل نیز گفته می شود. استئوآرتریت می تواند هر مفصلی را در بدن گرفتار نماید و شایعترین نوع آرتریت (التهاب مفصل) می باشد.

علل مسبب استئوآرتریت
 

پزشکان نمی دانند که چه چیزی موجب تحلیل غضروف مفصل می شود، ولیکن می دانند که هرچه سن افزایش یابد و همچنین اگر دچار چاقی مفرط باشید شیوع آن زیادتر می شود. بعضی مواقع یک آسیب شدید و جدی وارده شده به زانو، بعد از گذشت زمان کوتاهی می تواند موجب آرتروز زانو شود.

پزشک چگونه می تواند بگوید که شما دچار آرتروز هستید یا نه؟
 

پزشک با پرسیدن سوالاتی در مورد چگونگی درد می تواند متوجه آرتروز شود. احتمالا سوالات در این مورد خواهد بود که آیا درد زانو با فعالیت بیشتر می شود، آیا درد زانو با استراحت بهتر می شود. پزشک معاینه خواهد نمود که آیا حرکت اندام تحتانی دشوار هست یا نه. پزشک احتمالا بر روی زانو فشار خواهد آورد تا ببیند آیا حساسیت موضعی وجود دارد یا نه. پزشک همچنین ممکن است درخواست انجام رادیوگرافی خواهد نمود. تا متوجه علت درد شود. آزمایش خون سبب کنار گذاشته شدن سایر انواع آرتریت خواهد شد.

طریقه درمان آرتروز زانو
 

پزشک ممکن است به شما بگوید:
1- به زانوی خود استراحت بدهید یا از فعالیت هایی که سبب بدتر شدن درد می شود اجتناب کنید.
2- با گذاشتن کیسه یخ به مدت 20 تا 30 دقیقه و چند نوبت در روز برای زانو سبب کاهش التهاب شده و درد را کم کنید.
3- از داروهای مسکن معمولی همچون استامینوفن یا بروفن استفاده کنید.
4- با انجام فیزیوتراپی و انجام بعضی نرمش های خاص به تقویت عضلات اطراف زانو کمک کنید.
آیا انتخاب دیگری برای درمان آرتروز زانو وجود دارد؟
بله اگر داروی خوراکی و فیزیوتراپی به بهبود درد زانو کمک نکند، پزشک ممکن است از تزریق موضعی داخل مفصل بهره جوید ( بی حس کننده) که می تواند باعث توقف درد به مدت چندین روز یا هفته شود. اضافه کردن داروی دیگری (کورتون) به این بی حس کننده سبب برطرف شدن درد و التهاب به مدت طولانی تر شود.
اگر این کار به اندازه کافی کمک کننده نباشد ممکن است پزشک در مورد عمل جراحی و یا تزریق هیالورونیک اسید با بیمار صحبت کند.

درمان جراحی
 

گاهی آرتروز به قدری شدید می باشد که جهت بهبود علایم به درمان جراحی نیاز می باشد.
درمان های جراحی عبارتند از:
1- آرتروسکوپی: این عمل جراحی با استفاده از یک دوربین (کامرا) که از طریق برش های کوچکی در زانو ایجاد و وارد آن می شود، صورت می گیرد. با استفاده از این وسیله، جراح می تواند وضع داخل زانو را و آسیب های وارده را مورد مشاهده و ارزیابی قرار دهد. با استفاده از ابزار دیگری در حین آرتروسکوپی استفاده می شود. جراح می تواند قسمت های آسیب دیده داخل زانو همانند مینیسک ها را از داخل زانو خارج نماید و یا آنکه زانو را شستشو داده و قطعات کوچک معلق در زانو را خارج نماید. این ذرات می توانند مسبب ایجاد درد باشند. البته آرتروسکوپی برای همه کسانیکه دچار آرتروز زانو هستند، مناسب نمی باشند و ممکن است سبب ایجاد تسکین موقتی یا باعث تاخیر در نیاز به انجام سایر جراحی ها شود.
2- استئوترمی: عمل جراحی است که باعث تغییر شکل استخوان ها و یا تغییر وضعیت زانو می شود. این عمل جراحی تنها در مواردی که یک قسمت و یا یک طرف از زانو دچار آسیب شده است، به کار می آید. این عمل جراحی باعث جابجایی در محل وارد شدن فشار وزن به زانو شده و سبب می شود که به منطقه آسیب دیده زانو فشار کمتری وارد شود. این عمل باعث بازگشت حرکت در زانو شده و باعث کاهش درد زانو می شود. به هر حال ممکن است کسانی که تحت این عمل جراحی قرار می گیرند در آینده به عمل تعویض مفصل نیاز پیدا کنند.
3- آرتروپلاستی یا تعویض مفصل: در این مورد جراح قسمت آسیب دیده زانو را برداشته و یا مفصل مصنوعی که از فلز پلاستیک ساخته شده جایگزین می شود. در این عمل جراحی تمام و یا قسمتی از زانو تعویض شده جایگزین می شود. اگر چه بسته به وسعت جراحی بهبودی و بازگشت به زندگی طبیعی به مدت زمان طولانی نیاز دارد. ولی غالبا نتیجه عمل آرتروپلاستی با موفقیت همراه می باشد. عمل تعویض مفصل زانو می تواند نقطه ای بر پایان درد زانو باشد و سبب بهبود حرکت زانو شود.
منبع: نشریه زندگی سالم شماره8

سوزش معده با اولین لقمه شروع می شود. زمانی که یک لقمه از غذا را می بلعید، دستگاه گوارش وارد عمل می شود. اسیدها به داخل معده سرازیر شده است تا غذا را تجزیه کند. در بسیاری از افراد به دلیل نقص دریچه مری، اسیدهای معده به داخل مری بازگشت می کند و باعث ایجاد احساس سوزش در قفسه سینه می شود. سوزش معده(ترش کردن) از مشکلات بسیار رایج می باشد که بسیاری از افراد از آن شکایت می کنند.

علل سوزش معده:
 

زمانی که اولین لقمه را فورت می دهید، در طول مری حرکت کرده تا وارد معده شود. دریچه پایینی مری که در محل اتصال مری به معده قرار دارد و اسفنکتورمری نام دارد باز شده تا غذا از مری به معده سرازیر شود. سپس دریچه باید بسته شود تا از برگشت اسیدها به داخل مری ممانعت کند. در بعضی افراد این دریچه به درستی عمل نمی کند و اجازه نمی دهد که اسید معده به داخل مری تراوش کند و همین مسئله باعث ایجاد درد و آزار می شود. البته همه افراد مبتلا به رفلکس اسیدی از سوزش معده رنج نمی برند و بر عکس بسیاری از افراد مبتلا به سوزش معده دچار رفلکس اسیدی نیستند و ناراحتی آنها ناشی از اختلالات دیگری است.

علائم رفلکس اسیدی:
 

نشانه سوزش معده احساس دردناک و سوزنده در وسط قفسه سینه است. این درد معمولا بعد از صرف غذا شروع می شود و تا چند ساعت بعد از آن ادامه می یابد. این ناراحتی ممکن است با دراز کشیدن و یا خم شدن بدتر هم شود. سایر علائم سوزش معده شدید عبارتند از: احساس مزه ترش در پشت گلو، مشکل بلع و احساس چسبنده بودن غذا به قفسه سینه و یا گلو، سرفه های مزمن و یا حملات آسم نیز می تواند از دلایل رفلکس اسیدی باشد.

افراد تحت خطر:
 

بعضی از عادت های خاص می تواند عملکرد دریچه مری را تحت تاثیر قرار دهد. اضافه وزن، خوردن وعده های غذایی سنگین، پوشیدن لباس های تنگ و استعمال دخانیات از جمله عوامل بروز این اختلال می باشد.

احتمال ابتلا به بیماری رفلکس مری-معده:
 

سوزش معده معمولا خطر جدی برای سلامت کل بدن به همراه ندارد. با این حال اگر به صورت شدید، متوالی و پایدار بروز کند به طوری که بیش از دو مرتبه در هفته این احساس را تجربه کنید می توانید دال بر ابتلا به بیماری رفلکس مری - معده باشد. عدم توجه به درمان این اختلال می تواند منجر به التهاب، زخم و تغییر سطح مری شود که بعدها تبدیل به سرطان می شود.

کنترل سوزش معده:
 

با تغییر جزیی در روال رژیم غذایی می تواند این عارضه را کنترل و درمان نمود. ابتدا بهتر است حجم هر وعده غذایی را کم کنید. 3تا4 ساعت قبل از خواب شام را صرف کنید و بعد از آن از خوردن هله هوله و سایر خوراکی ها اجتناب کنید. بعضی از غذاها با افزایش بیش از حد اسید معده و یا شل کردن دریچه ی مری-معده ابتلا به سوزش معده را افزایش می دهد. مثلا گوجه فرنگی، سیر، پیاز، شکلات، نعنا، غذاهای چرب و مرکبات مثل پرتقال و گریپ فروت این عارضه را تشدید می کند. همچنین لازم است سایر غذاهای چاشنی دار که این اختلال را تحریک می کنند محدود کرد.
بعضی نوشیدنی ها مثل قهوه، چای، الکل و آب پرتقال نیز باعث بروز سوزش معده می شود. آب بهترین نوشیدنی می باشد که اسیدهای دستگاه گوارش را رقیق می کند. در هنگام خواب سر خود را بالاتر از بدن قرار دهید. اگر در شب دچار سوزش معده می شوید بهتر است بالشی بلندتر زیر سر خود قرار دهید. این کار مانع بازگشت اسید معده به داخل مری می شود. همچنین بهتر است به طرف چپ بدن قرار گیرید، در این حال سوزش معده تخفیف می یابد. از پوشیدن لباس های تنگ اجتناب کنید. برداشتن فشار از روی امعاء و احشا روش مناسبی برای پیشگیری از ابتلا به سوزش معده می باشد.

سوزش معده در دوران بارداری:
 

بیشتر زنان باردار به خاطر این اختلال به خصوص در ماه های دوم و سوم بارداری شکایت می کنند. این عارضه در این دوران به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش فشار به دستگاه گوارش بروز می کند. علائم خفیف سوزش معده در دوران بارداری با تغییر در روش زندگی قابل درمان است. مثلا افزایش توالی مصرف غذا و کاهش حجم وعده ها، اجتناب از خوابیدن بلافاصله بعد از صرف غذا، عدم مصرف غذاهای چاشنی دار و سرخ شده. چنانچه علائم شدید باشد بهتر است قبل از مصرف هر دارو به پزشک مراجعه کنید.
منبع: اطلاعات هفتگی-شماره 3398