26 ـ از شدّت شهامت و شجاعت ، صدق و كرامت ، درستى و فضیلت ، مورد مدح دشمن قرار گرفتند .
25 ـ به توسط حضرت حسین (علیه السلام) به نعیم دائمه بشارت داده شدند .
24 ـ مباشر حفر قبور دفن اجساد مطهّرشان روح باعظمت رسول الهى بود .
23 ـ قسمتى از خون شریفشان به هنگام شهادت به وسیله رسول الهى براى عرضه در قیامت ضبط شد .
22 ـ به وقت شهادت از دست رسول حقّ (صلى الله علیه وآله وسلم)و امیرالمؤمنین على (علیه السلام) آب بهشتى نوشیدند .
21 ـ به محض شهادت به جنّت خاص حقّ « و ادخلى جنّتى » وارد شدند .
20 ـ پیش از شهادت به اعجاز حسینى جایگاه خود را در بهشت دیدند .
18 ـ از شدّت عشق و شوق به شهادت از اسم تیر و نیزه و شمشیر تو گویى غافل بودند .
19 ـ خود حضرت حقّ به وقت شهادتشان متولّى قبض روحشان بود ، ملائكه آنان را به آب بهشت شستند ، و به طیب بهشتى حنوط كردند و بر آنان نماز گذاردند .
17 ـ اگر رسول خدا (صلى الله علیه وآله) آنان را در زمان خود مى یافت دهانشان را مى بوسید ، و در كنار خود به عنوان بهترین انسان ها مى نشاند .
