راسخون:دو نویسنده چینی در مقالهای با بررسی نقش رسانههای اجتماعی در حوادث پس از انتخابات ایران نوشتند كه وزارت خارجه آمریكا از فیسبوك، توییتر و فلیكر خواسته بود در فضای مجازی از میرحسین موسوی حمایت كنند.
به گزارش خبرنگار دیپلماسی عمومی خبرگزاری فارس، "لی ژیگوانگ " (Li Xiguang) و "وانگ جینگ " (Wang Jing) دو نویسنده چینی در مقالهای به بررسی نقش رسانههای اجتماعی در دیپلماسی عمومی و چگونگی تاثیرگذاری این رسانهها در آشوبهای "سینگكیانگ " و "ایران " در سال 2009 پرداختند.
در بخشی از این مقاله آمده است: در سالهای اخیر، هم دولتها و هم گروههای تجزیهطلب یا افراطی با انتشار اطلاعات میان حامیان و طرفداران خود و نیز احیاناً با دعوت به اتخاذ اقدامات خشونتآمیز در رسانههای اجتماعی شروع به استفاده از این ابزار كردهاند.
این مقاله افزوده است: این ابزارها میتوانند به اغتشاشگران كمك كند تا سیستم قضایی محلی را دور زده و بدون اینكه شناسایی شوند، اعتراضات سیاسی، شورشها و یا حملات تروریستی را سازماندهی كنند.
توییتر، یوتیوب، فیسبوك در كار سازماندهی آشوبها و اعتراضات
این مقاله سپس به انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری ایران اشاره كرده و میافزاید: پس از انتخابات ریاستجمهوری ایران (2009)، "محمود احمدینژاد "، كه در دور اول تصدی خود بر مسند ریاست جمهوری، غرب (بالاخص آمریكا) را به علت اتخاذ موضعی جسورانه در قبال برنامه هستهای ایران بسیار خشمگین كرده بود، در انتخاباتی جنجالی به پیروزی رسید.
این مقاله كه در فصلنامه ارتباطات بینالمللی به چاپ رسیده افزوده است: بلافاصله پس از پیروزی احمدی نژاد، توییتر، یوتیوب، فیسبوك و "فلیكر " تبدیل به واسطهها و پلتفرمهای انتشار اطلاعات و سازماندهی اعتراضات و آشوبها توسط گروههای مخالف و حامیان غربی آنها شدند.
نویسندگان چینی در ادامه مقاله خود آوردهاند: در گذشته كشورهای غربی بالاخص آمریكا، از رسانههای سنتی مانند ایستگاههای رادیویی بینالمللی برای تحریك و سازماندهی مخالفان استفاده میكردند، با این حال، غربیها در انتخابات ریاستجمهوری ایران تنها به ایستگاههای رادیویی و یا خبرگزاریها برای دستیابی به برنامههای سیاسی خود اتكاء نكردند؛ آنها با استفاده از رسانههای اجتماعی جدید توانستند این كار را بهتر و مؤثرتر انجام دهند.
نویسندگان در ادامه به چگونگی طرفداری و حمایت دولتهای غربی و رسانههای وابسته از اعتراضات و آشوبهای پس از انتخابات ایران اشاره كرده و مینویسند: گروههای مخالف از طریق رسانههای اجتماعی شبكهای كمكها و پشتیبانی زیادی از جانب غرب كسب كردند، برای مثال، گوگل و فیسبوك بلافاصله زبان فارسی را نیز به خدمات خود افزودند تا به معترضان ایرانی یاری رسانند.
این مقاله می افزاید: علاوه بر این، وزارت امور خارجه آمریكا از توییتر خواست كه تعطیلی موقت وبسایت را به علت تعمیرات، به تعویق اندازد تا در روز انتخابات نیز كاربران بتوانند از آن استفاده كنند، از حامیان گروههای مخالف در خارج از كشور خواسته میشد تا اطلاعات مكان و زمان خود را به نحوی تنظیم كنند كه به نظر برسد در داخل ایران فعالیت میكنند. همچنین از آنها خواسته میشد ماسكهایی سبز بر صورت كنند و به صفحه "میرحسین موسوی " (رهبر گروه مخالفان) در فیسبوك بپیوندند تا نشانگر حمایت بینالمللی قوی از مخالفان باشد.
در بخش دیگری از این مقاله با اعلام اینكه رسانه اجتماعی به عنوان رسانه شبكههای اجتماعی نیز خوانده میشود و به عنوان پلتفرمی برای دیپلماسی وبمحور شناخته میشود، آمده است: علیرغم این حقیقت كه در مورد كارآیی و تأثیر رسانههای اجتماعی شبكهای بر ارتباطات بینالمللی و بسیج سیاسی باید تحقیقات زیادی صورت پذیرد اما مورد ایران نشان داد كه این ابزار میتواند تأثیر بسیار زیادی در دیپلماسی عمومی الكترونیكی داشته باشد، گروه مخالف و حامیان غربی آنها از طریق توییتر و وبسایتهای شبكههای اجتماعی، نه تنها در داخل و خارج از ایران به جمعآوری حامی و طرفدار پرداختند بلكه توانست اعتراضات وسیعی در زمان كم ترتیب دهند.
در ادامه این مقاله آمده است: در ماه می صفحه فیسبوك موسوی رهبر مخالفان ایران حدود 5000 عضو داشت، اما این رقم در كمتر از یك ماه مانده به انتخابات 110000 نفر شد، این حامیان به طور فعالی خبرها را كه شامل اطلاعات اعتراضات، لیست قربانیها و لینك مقالات مربوطه میشدند را به روزرسانی میكردند. تصاویر ثابت و متحرك اعتراضات خیابانی، بالاخص خشونت پلیس، - در برخی مواقع بهطور مستقیم از تلفنهای همراه - به یوتیوب، فلیكر و دیگر وبسایتهای اشتراك ویدئو و تصویر آپلود میشدند.
به نوشته دو نویسنده چینی، در حین ناآرامیهای ایران، برخی رسانههای دولتی در غرب همكاری نزدیكی را با وبسایتهای رسانهای اجتماعی بزرگ آغاز كردند. برای مثال، گروههای مخالف از وبسایتها و تلویزیونهای ماهوارهای "صدای آمریكا " و "بیبیسی " برای بسیج كردن حامیان موسوی استفاده میكردند. صدای آمریكا در گزارشهای خبری خود، از مطالب ارسالی به توییتر، وبلاگها و یا ویدئوهای تولید شده توسط كاربران نیز استفاده میكرد.
این مقاله می افزاید: علاوه بر 15 میلیون بیننده صدای آمریكا، در زمان ناآرامیها تعداد مراجعان به وبسایت این شبكه نیز 800 درصد افزایش یافت. با این حال، اگرچه "شبكه خبر فارسی صدای آمریكا " (PPN) هر روز در حدود 300 ویدئو از شهروندان ایرانی دریافت میكرد اما گاهی خود گزارشگران نیز اصالت این كلیپهای ویدئویی را زیر سؤال میبردند. در میزگردی با عنوان "نقش رسانههای جدید در انتخابات ایران " كه در "مركز كمك به رسانههای بینالمللی " (Center for International Media Assistance) برگزار گردید، "ستاره درخشش "، از گزارشگران "شبكه خبر فارسی صدای آمریكا " پرسشی بدین مضمون مطرح كرد: "سؤال اصلی این است: آیا آنها اصالت دارند؟ "
1000