تبیان، دستیار زندگی

دریای توفانی ناخدای لایق می سازد، پس همیشه ممنون لحظه های سخت زندگی باش

مولانا:در دنیا همه دلتنگی ها از دل نهادگی بر این عالم است .

وقتی به چیزی که آرزوت بود می رسی تازه می فهمی آرزوش از بودنش زیباتره

وقتی دلت تنگ شد برو بالای کوهی بلند و فریاد بزن هنوز امید هست بعد می شنوی که ((هست هست ))

ناپلئون : ناامیدی نخستین گامی است که شخص به سوی گور برمی دارد.

بعد از غروب یک ستاره به گل آفتابگردون چشمک زد گل آفتابگردون سرش را پایین انداخت و گفت هنوز به خورشید وفا دارد .

در شیلی منطقه ای صحرایی وجود دارد که هزاران سال است در آن باران نباریده است ؟

هر 50 ثانیه یک نفر در دنیا به بیماری ایدز مبتلا می شود؟

وزن اسکلت انسان بالغ بر سیزده تا پانزده کیلوگرم است ؟

خرس قطبی هنگامی که روی دو پا می ایسند حدود سه متر است ؟

زرافه می تواند با زبانهایش گوشهایش را تمیز کند ؟

خرگوش وطوطی تنها حیواناتی هستند که می توانند بدون برگشتن ،اشیاء پشت سر خود را ببینند؟

اگر همه یخهای قطب جنوب آب شود برسطح آب اقیانوسها هفتاد متر اضافه می شود و در این صورت یک چهارم خشکی های کره زمین زیر آب می رود ؟

کبد تنها عضو داخلی بدن است که اگر با عمل جراحی قسمتی از آن برداشته شود دوباره رشد می کند ؟

حضرت رسول اکرم (ص) فرمود:

خداوند متعال مرا به 9 چیز سفارش کرده و من هم شما را به آنها سفارش می کنم .

1.      اخلاص در نهان و آشکار

2.      دادگری در خوشحالی و غضب

3.      میانه روی در حال بی نیازی و نیازمندی

4.      ببخشم کسی را که به من ستم کرده

5.      عطا کنم به کسی که مرا مرحوم کرده

6.      بپیوندم به کسی که از من بریده

7.      سکوت من فکر باشد

8.      سخن من ذکر باشد

9.      نگاه من عبرت آموز باشد .

 شهرت در بهترین حالت ، یک فریبکاری معمولی است ، خوشبختی اصلی در ناشناس بودن است .   الکساندر پوپ

 با سه گروه دوستی جایز نباشد:اول چاپلوسان ، بعد ریاکاران و سپس یاوه گویان که مورث بدبختی و رسوایی می باشند. کنفوسیوس

 اگر بگوییم خدایی وجود ندارد ،مانند آن است که بگوییم فرهنگ لغات در اثر انفجار چاپخانه پدید آمده است .  آنتونی رابینز

 هر گاه خشم شما را از جاده اعتدال خارج ساخت ، فورا به آیینه نگاه کنید ، بی اختیار به خود می خندید.  ژان ژاک روسو

 وجدان یا شعور اخلاقی را ،تنها خدایی دادگر ممکن است به ما ارزانی داشته باشد .    جوزف باتلر

جوانی زیبا به نام نارسیس همه روزه برای تماشای خودش به کنار دریاچه می رفت. او یک روز که محو زیبایی خودش بود به داخل دریاچه افتاد و غرق شد.اما داستان به اینجا ختم نمی شود و وقتی که نارسیس می میرد ،یک روز عارفی از آنجا می گذرد و متوجه گریه دریاچه می شود.

او می پرسد:برای چه شما گریه می کنید ؟ دریاچه جواب داد : برای نارسیس

و ادامه می دهد : آن گریه کردن شما برای نارسیس ما را نمی ترساند .در هر حال شما تنها کسی بودید که از نزدیک شاهد زیبایی او بودید .

دریاچه پرسید: مگر نارسیس زیبا بود؟

عارف ، حیرت زده پاسخ داد: چه کسی بجز شما می توانست این موضوع را بداند ؟ چرا که در هر حال ، او در حاشیه تو ، همه روزه می نشسته است و دریاچه  برای مدتی به فکر فرو رفته  و ساکت ماند و سرانجام گفت :

من برای نارسیس گریه می کنم ، چرا که هر وقت بر روی حاشیه من خم می شد، من می توانستم در عمق چشمهایش ، زیبایی خودم را که در آنها انعکاس داشت ببینم .

دلشکسته ترین  نامه اشکهایم را با قاصدک آرزوهایم برایت فرستادم .

التهابم را که تمام قلبم بود، پای عشقم بایگانی کردی و به تمام نگاهم از سربی کسی خندیدی-با تمام نگاهت ،جای پایت را چه آسان از کوچه هایم پاک کردی . ای مدعی بی ادعا، گفتم از آسمان بیشتر دوستت دارم با رعد نگاهت هر دم آتش به جانم زدی و گفتی ابرها همیشه در گلویشان بغضی گیر کرده است که دوست دارند زیر چتر نگاهشان آرام تر از خیال من راه بروی،گفتم پس در کنار سادگی هایم بمان. گفتی :نقطه ای  بیش بین جرم و حرم نیست.تا آمدم خویشتن را پیدا کنم دیدم قربانی نگاهت شدم تا نباشم که بخواهم از تبسم ها یت انتقام بگیرم و من هر شب به روی ماه لبخند می زنم تا خورشید دستهایم را رها نکند.

لحظه ها بدون تو حرام شد نیامدی

خنده های چشممان تمام شد نیامدی

با طلوع عشق تو ، تو ای همیشه جاودان

قلبمان پر از گل سلام شد نیامدی

سهم دستهای ما ، در انتهای هر قنوت

استغاثه های صبح و شام شد نیامدی

شاخه های عشق تو درون کوچه های دل

مملو از شکوفه پیام شد نیامدی

ای طلیعه ظفر،تو ای گل محمدی

بابت ظهور تو قیام شد نیامدی

جمعه گذشته هم به خاطر طلوع تو

بهتر از همیشه احترام شد نیامدی

آفتاب آسمان عاشقی طلوع کن

صبر انتظار ما تمام شد نیامدی

زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست و دلم بس تنگ است ، بی خیالی ، سپر هر درد است .باز هم می خندم آنقدر می خندم که غم از روی رود.

خدایا ! هر که چاهی کنده است در راه ما چاه ما در راه او هموار کن ، هر که خاری کاشت اندر راه ما خار ما در راه او گلزار کن.