تبیان، دستیار زندگی

دکتر مسعود ملکی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خراسان، تصریح کرد: سولاریوم دستگاهی برای برنزه ‌کردن پوست است که استفاده از این دستگاه در درازمدت می‌تواند سبب پیری، کدر شدن، کک و مک، افزایش چین و چروک، شلی، افتادگی و ضخیم شدن پوست شود.

وی با اشاره به اینکه افزایش خطر سرطان پوست از عوارض استفاده از سولاریوم است، اظهار کرد: برنزه کردن با آفتاب در تابستان بیشتر صورت می‌گیرد اما استفاده از سولاریوم که در آن اشعه مصنوعی استفاده می‌شود در هر فصلی ممکن است.

ملکی عنوان کرد: اشعه ماوراء بنفش باعث تکثیر ملانوسیت‌ها (سلول‌هایی که در پوست رنگدانه‌سازی می‌کنند) و افزایش مهاجرت و رنگدانه‌سازی آنها می‌شود و بدین طریق باعث افزایش رنگدانه در پوست و برنزه شدن آن می‌شود.

این متخصص پوست و مو تصریح کرد: استفاده از سولاریوم یکی از دلایل افزایش سرطان پوست در آمریکا و استرالیا طی چند دهه گذشته است و مردم باید از نتایج این اشتباه در سایر نقاط دنیا استفاده و از انجام این کار مضر خودداری کنند.

ملکی بیان کرد: پوست ایرانی‌ها، پوستی متوسط از نظر رنگ است و به همین دلیل نیازی به برنزه کردن ندارد.

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از یورونیوز، اول دسامبر روز جهانی بیماری ایدز است و این فرصتی برای ارزیابی پیشرفت پژوهش‌های پزشکی برای مقابله با این بیماری است.

در حال حاضر 35 میلیون نفر با ویروس «اچ آی وی»، عامل بیماری ایدز زندگی می‌کنند و 25 میلیون نفر از آنها در آفریقا هستند. این ویروس حدود 2 میلیون نفر را در سال آلوده می‌کند.

سالهاست دانشمندان به دنبال کشف واکسن ایدز هستند و این هدف برنامه «یورونوت 41» است که شامل 17 شریک اروپایی می‌شود.

هدف از این کار، مسدود کردن راه ورود «HIV» به بدن توسط یک واکسن جدید است که از «جی پی41»، پروتئین موجود در ویروس استفاده می‌کند.

«پی اکس تراپوتیکس»، یک شرکت فرانسوی، با استفاده از یک نسخه بهبود یافته این پروتئین می‌خواهد بهترین پاسخ ایمنی ممکن را به دست آورد.

«نیکولا موز» مدیر «پی اکس تراپوتیکس» گفت: «پروتئین «جی پی‌41» را انتخاب کردیم زیرا در سطح ویروس قرار دارد، بنابراین در سیستم ایمنی دیده می‌شود. آن نقش مهمی در مکانیزم سلولی ویروس بازی می‌کند.

«اچ آی وی» همواره تغییر می‌کند تا سیستم ایمنی بدن را گمراه کند. ولی «جی پی 41» تغییر نمی‌کند و می‌توان گفت «پاشنه آشیل» ویروس محسوب می‌شود. اگر بدن انسان پادتن‌های خنثی کننده این پروتئین را تولید کند، واکسن می‌تواند علیه انواع مختلف ویروس موثر باشد.

بیش از 40 نسخه از این پروتئین برای بهینه‌سازی پاسخ ایمنی ایجاد شده است.

فرد انتخاب شده از میان زنان داوطلب سالم، در مرحله اول آزمایش بالینی در انگلیس مورد آزمایش قرار گرفت. یکی از راههای انتقال ویروس «اچ آی وی» از طریق جنسی است.

دکتر دیوید لوییس، ایمن شناس مرکز پژوهش‌های بالینی‌سازی در انگلستان، ناظر این آزمایش بود.

وی گفت: اگر واکسن را از راه بینی تزریق کنیم، پاسخ خوبی در دستگاه تناسلی برمی‌انگیزد.

بنابراین آنچه جدید است، آغاز تزریق واکسن از طریق بینی در 3دوز است. این بدن را برای پاسخ خوب در دستگاه تناسلی آماده می‌کند تا با تولید پادتن‌ها مانع از آلودگی شود.

تاکنون ایمنی موثر در بدن هیچکدام از داوطلبان ایجاد نشده است.

مرحله دوم آزمایش بالینی، موثر بودن یا نبودن واکسن را تعیین خواهد کرد اما کارشناسان می‌گویند که این روند، زمان خواهد برد.

رضا چایچیان در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان اظهار داشت: تغییر ارتفاع می‌تواند به گرفتگی گوش میانی منجر شود.

متخصص گوش، حلق و بینی گفت: در ارتفاع به دلیل تغییر فشار جو خارجی پرده به سمت بیرون کشیده می‌شود و صدا گرفته می‌شود بنابراین فرد احساس گرفتگی گوش و در نهایت سنگینی می‌کند.

چایچیان تصریح کرد: در زیر دریا نیز فشار بیش از اندازه است و این فشار غیر متناسب باعث می‌شود که پرده گوش به سمت داخل کشیده شود و در نهایت فرد احساس کند که گوشش کیپ شده و احساس سنگینی گوش داشته باشد.

متخصص گوش، حلق و بینی ادامه داد: افرادی که در ارتفاعات دچار کاهش شنوایی می‌شوند بهتر است با خوردن آب‌نبات، آدامس جویدن و قورت دادن آب دهان فشار دو طرف پرده گوششان را متعادل کنند چرا که با این روش شنوایی شان بهبود پیدا می‌کند و احساس سنگینی گوش نخواهند داشت.

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از «شبکه اجتهاد» حجت‌الاسلام علی ربانی‌گلپایگانی، استاد سطح و مدرس کلام حوزه علمیه قم به مناسبت نهم آذرماه روز بزرگداشت «شیخ مفید»، با اشاره به جایگاه ممتاز شیخ مفید در بین علمای اسلامی و به ویژه علمای شیعه، این اندیشمند بزرگ را از عالمان کم نظیر در طول تاریخ معرفی کرد و گفت: «محمد بن نعمان» معروف به «شیخ مفید» در علوم دینی جامعیت خاص و در بین اندیشمندان و عالمان مذاهب مختلف مقبولیت بالایی داشته است.

وی افزود: در کتاب «الفصول المختاره» که سید مرتضی از کتاب عیون و مجالس شیخ برگزیده، قسمت‌های زیادی دارد که مربوط به جلسات ایشان با حضور عالمان بزرگی از مذاهب گوناگون است و این‌گونه نبوده که درس ایشان فقط مخصوص علمای امامیه باشد.

نویسنده کتاب «قواعد کلامی» با اشاره به این که در علم کلام و عقاید شیخ مفید کارهای بزرگی انجام داده است اظهار داشت: دوره شیخ مفید همزمان با اوایل دوران غیبت کبری بود. در عصر ائمه علیهم‌السلام به دلیل حضور معصومین و تبیین احکام دینی از سوی آن‌ها و شاگردانشان این احساس نیاز که عالمانی سبک و شیوه‌ای را در پیش بگیرند وجود نداشت، همچنین اشخاص برجسته‌ای هم که بودند در پرتو رهنمودهای ائمه ایفای نقش می‌کردند اما در غیبت کبری این نیاز احساس شد.

وی ادامه داد: از سوی دیگر اتهاماتی هم از سوی برخی به شیعه زده می‌شد که شما شیعیان عقاید و افکار خاصی ندارید و برخی عقایدتان برگرفته از معتزله و برخی برگرفته از اهل حدیث است از این رو شیخ مفید احساس کرد که باید مشرب امامیه را در حوزه فقه و کلام و دیگر علوم تنقیح کند.

ربانی گلپایگانی خاطرنشان کرد: شیخ مفید در علم کلام کتابی به نام «اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات» دارد که در آن گفتارها و اعتقادات مذاهب مختلف به ویژه معتزله و اهل حدیث مطرح و اعتقادات شیعه را بیان و مشخص کرده است که در چه مواردی متحد الرأی و در چه مسائلی اختلاف نظر دارند و هر جا هم که خودش می‌خواهد داوری کند و نظرش را بگوید تحت عنوان «انا اقول» آن را بیان کرده است. ایشان در این کتاب اصول و روش و منش شیعه در حوزه اعتقادات را ترسیم و تبیین کرده است.

استاد کلام حوزه علمیه قم ادامه داد: کتاب «تصحیح الاعتقاد» شیخ مفید شرح انتقادی کتاب رساله اعتقادات شیخ صدوق است. مرحوم شیخ صدوق با وجود این که یک متفکر عقلی بوده اما کتاب الاعتقادات را صرفا بر اساس روایات تنظیم کرده و ماحصل روایات را گرفته ولی آن طور که می‌بایست، از نظر سندی و دلالی روی آن دقت نکرده از این رو شیخ مفید آن‌ها را بیان و تشریح کرده است.

وی عنوان کرد: این کتاب در واقع روش فکری و مشرب کلامی شیخ را مشخص می‌کند که متکی بر عقل، تدبر و تعمق عقلی است. برخورد ایشان با نقل بدین گونه است که هر روایتی را بدون دقت در سند و تامل در مدلول، مستند اعتقادات خویش قرار نمی‌داد.

ربانی گلپایگانی گفت: شیخ مفید در حالی که به فرمایشات ائمه اطهار علیهم‌السلام توجه دارد اما دغدغه هم دارد و این دغدغه را با دقت عقلی نشان می‌دهد.

وی یادآور شد: روش شیخ مفید بعدها تبدیل به یک روش کلامی‌ در شیعه شد و پیروان بزرگی مانند سید مرتضی، شیخ طوسی، ابوالصلاح حلبی، ابوالفتح کراچکی و ... پیدا کرد.

نویسنده کتاب آشنایی با کلام جدید با اشاره به این که شیخ مفید در روش فقهی نیز همین سبک را دارد، اظهار داشت: هر چند حیطه مباحث فقهی تعبدیات است و عقل دستش در آنجا کوتاه می‌شود و بیشتر باید سراغ نقل رفت ولی در همان مقداری که شیخ می‌خواهد از نقل برداشت می‌کند یا به لحاظ سند، همان رویکرد عقلی را دارد. به هر حال مقتضای فقه و تعبدیات با مقتضای عقاید متفاوت است.

ربانی گلپایگانی با شاره به برگزاری کنگره هزاره شیخ مفید در سال1372 در قم گفت: رهبر معظم انقلاب پیام جامعی درباره این شخصیت بزرگ صادر کردند که در طول کنگره هر کس صحبتی در هر بعدی از شخصیت شیخ می‌کرد رهبر انقلاب در پیام خودشان به آن بعد اشاره کرده بودند. آیت‌الله جوادی آملی هم در آن کنگره پیشنهاد کردند که شیخ مفید را به عنوان شیخ در عقاید و کلام مطرح کنیم همان‌گونه که وقتی در فقه می‌گوییم شیخ، شیخ انصاری به ذهن متبادر می‌شود.

این پژوهشگر عرصه کلام و عقاید تصریح کرد: شیخ مفید مذهب و عقاید شیعه را در مقابل اهل حدیث، ظاهرگراها، اشاعره و معتزله احیا کرد و روش عقلی معتدل، متقن و قوی را طراحی و مطرح کرد که بعدها توسط بزرگان این روش ادامه پیدا کرد.

وی با بیان اینکه امروزه نیازمند روش شیخ مفید در برخورد با مسائل روز جامعه هستیم، گفت: با توجه به شرایط خاص زمان و ابعاد مختلفی که مسائل پیدا کرده باید آن شیوه را که هم به نقل و هم به عقل و وحی نگاه متقن دارد را تقویت و مورد بهره برداری بیشتر قرار دهیم.

ربانی گلپایگانی ادامه داد: کتاب الارشاد شیخ مفید با این که یک کتاب تاریخی است اما در بخش‌های مربوط به امامت در حقیقت یک دوره کامل امام شناسی است.

وی در پایان بیان داشت: شیخ مفید مصداق «العالم بزمانه» بوده و زمان شناسی و نیاز سنجی شیخ از ویژگی‌های شخصیتی ایشان بوده است برای همین آثارش تا این حد مورد توجه قرار گرفته است. شیخ دست روی نیازهایی گذاشته که اختصاص به زمان خاصی ندارد از این رو امروز هم می‌توانیم از این ویژگی ایشان و سبک تفکر الگو بگیریم.

به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت فارس (باشگاه توانا)، رژیم بعث عراق در طول جنگ تحمیلی علیه ایران از روش‌های مختلفی برای ایجاد مانع از جمله کاشت مین، رها کردن آب در منطقه، ایجاد کانال‌‌ قیر روان و موانع دیگری استفاده می‌کرد؛ «میرمحمد حسینی» گوشه‌ای از این اقدامات را روایت می‌کند.

                                                             ***

مرداد ماه 64 در منطقه بودم؛ برای منطقه نفت‌شهر عملیات شناسایی در نظر گرفته بودند؛ تازه به آن منطقه اعزام شده بودم و هنوز آن طور که باید و شاید نمی‌شناختم؛ بیشتر مأموریت‌های من ویژه بود و در مناطق و محورهای مختلفی انجام وظیفه می‌کردم؛ ممکن بود دو، سه روزی در یک منطقه باشم و چند روز آینده در یک نقطه دیگر. برای همین شناختی از بچه‌هایی که در نفت‌شهر باهم بودیم، نداشتیم.

بچه‌هایی که باید برای شناسایی می‌رفتند از بچه‌های گردان شهادت لشکر 77 بودند؛ هشت نفر داوطلب شدند که با اعلام آمادگی من شدیم نه نفر. فکر می‌کنم شناسایی به این خاطر بود که موانع و امکانات منطقه را بشناسند تا با برنامه‌هایی که بعدا انجام می‌دادند، از باز پس گیری آن منطقه توسط عراقی‌ها، جلوگیری شود.

بچه‌ها توسط مسئولان نسبت به ترسیم عوارض، امکانات و موانع منطقه توجیه شدند؛ صبر کردیم هوا کاملاً تاریک شد؛ نسیمی آمیخته به گرما در هوا بود و ماه می‌رفت پشت ابرها و چند دقیقه بعد می‌آمد بیرون. در سکوتی که به راحتی می‌شد کوچک‌ترین صدا را شنید در حالی که تجهیزات‌مان فقط چند خشاب بود و اسلحه‌مان، پشت سر هم راه افتادیم.

تا نزدیکی‌های عراقی‌ها بدون برخورد به مانعی جلو رفتیم. به سنگرهای عراقی خیلی نزدیک شده بودیم و منطقه در سکوت کامل بود. یک دفعه متوجه شدم تا بالای قوزک پا رفته‌ام در قیر. اول فکر کردم گل است ولی دقت که کردم دیدم پایم چسبیده زمین و دارد کم‌کم فرو می‌رود.

همگی افتاده بودیم در تله کانال قیر؛ اولین بارم بود چنین چیزی می‌دیدم؛ متوجه شدم عراقی‌‌ها کانال‌هایی کنده‌اند و داخل آن را پر کرده‌اند از قیر شل و روی قیرها را هم با خاک نرم پوشانده‌اند. بچه‌ها به فاصله از هم تقلا می‌کردند خودشان را از آن وضعیت برهانند ولی چون غافلگیر شده بودیم نمی‌دانستیم چه کار کنیم.

همه بچه‌ها سعی می‌کردند تا یک پایشان را از قیر در بیاورند ولی در عوض آن یکی پایشان فرو می‌رفت و تقلایشان باعث می‌شد بیشتر پایین بروند؛ در وضعیت بدی گیر کرده بودیم؛ سر و صدا هم نمی‌توانستیم بکنیم؛ کسی هم نمی‌توانست به دیگری کمک کند؛ همه‌مان در وضعیت مشابهی گیر کرده بودیم و دست و پا می‌زدیم.

یک دفعه چیزی به ذهنم رسید؛ خودم را به پشت انداختم روی قیرها؛ این طوری وزنم در سطح قیر تقسیم می‌شد و فرو نمی‌رفتم؛ چیزی که باعث می‌شد بیشتر فرو برویم، وزنمان بود که روی پاهایمان وارد می‌شد؛ چند دقیقه‌ای طول کشید تا همان طور دراز کشیده، پایم را از توی قیر در آوردم؛ به صورت سینه خیز خودم را از توی کانال بیرون کشیدم؛ بقیه بچه‌‌ها همچنان تلاش می‌کردند؛ از کمی جلوتر سر و صدایی شنیدم؛ عراقی‌ها بودند؛ مثل شکارچی‌هایی که مطمئن باشند پرنده‌ای، چیزی در تله افتاده است، داشتند می‌آمدند سراغمان فرصتی برای کمک کردن به بچه‌ها نبود.

از آن جمع فقط من برگشتم؛ به دلیل مأموریت‌های ویژه‌ای که داشتم، باید هر طوری بود، خودم را نجات می‌دادم؛ سه تا از آن بچه‌ها همان جا شهید شده بودند. نفهمیدم در درگیری با عراقی‌ها شهید شده بودند یا در کانال قیر فرو رفته بودند؛ بقیه را هم عراقی‌ها اسیر کرده بودند.

یکی از آنها سیدی نامی بود از بچه‌های مشهد. یک پایش قطع شده بود؛ بعدها صدایش را از رادیو عراق شنیدم؛ عراقی‌ها صدای اسرای ایرانی را به عنوان مدرک زنده بودن و اسارتشان توسط آنها پخش می‌کردند رادیو عراق چند باری صدای آن سید را پخش کرد؛ در آن جمع یکی از بچه‌ها هم دستش قطع شده بود؛ سال‌ها بعد که تبادل اسرا شد، به ایران برگشتند.