تبیان، دستیار زندگی

مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛

قال الرضا (ع): فعلى مثل الحسین فلیبك الباكون فان البكاء علیه یحط الذنوب العظام.

امام رضا (ع) فرمود: گریه كنندگان باید بر كسى همچون حسین (ع) گریه كنند، چرا كه گریستن براى او، گناهان بزرگ را فرو مى‏ریزد.
( بحارالانوار، ج 44، ص284)

 به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، "اربعین حسینی" در راه است، پس فردا بیستم صفر میعادگاه دل‌های عاشقی است که سوگواره اشک و ماتم سیدالشهدا(ع) را در چهل منزل طی کردند.

اربعین، روز تکمیل انقلاب سترگ عاشوراست و برای این روز اعمال بسیاری از سوی معصومین(ع) مطرح شده است، چنانکه  امام رضا (ع) در این مورد می‌فرمایند:" براستی محرم ماهی است که مردمان عهد جاهلیت جنگ و خونریزی را در آن حرام می‌شمردند لیکن خون‌های ما را در این ماه حلال شمردند، و حرمت ما را شکستند و فرزندان و زنان را به اسارت کشیدند و آتش در خیمه‌های ما افروختند و آنچه در آنها زاد و توشه داشتیم به یغما بردند و حرمت رسول الله(ص) را در امر ما نگاه نداشتند..."
 
اعمال روز اربعین امام حسین (ع):

در این روز زیارت امام حسین (ع) مستحب است و این زیارت‌، همانا خواندن زیارت اربعین است كه از امام عسكری (ع) روایت ‌شده كه فرمود: " علامات مؤمن پنج چیز است، پنجاه و یك ركعت نماز فریضه و نافله در شب و روز گذاردن و زیارت اربعین كردن و انگشتر بر دست راست كردن و جَبین را در سجده بر خاك گذاشتن و بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ را بلند گفتن است."

شیخ طوسی سپس متن زیارت اربعین را با سند به نقل از حضرت صادق (ع) آورده است‌:

السلام علی ولی الله و حبیبه‌، السلام علی خلیل الله و نجیبه‌، السلام علی صفی الله و ابن صفیه‌.........

این مطلبی است كه شیخ طوسی‌، عالم فرهیخته و معتبر و معقول شیعه در قرن ‌پنجم درباره اربعین آورده است‌.

 طبعا بر اساس اعتباری كه این روز میان ‌شیعیان داشته است‌، از همان آغاز كه تاریخش معلوم نیست‌، شیعیان به حرمت ‌آن‌، زیارت اربعین می‌خوانده‌اند و اگر می‌توانسته‌اند مانند جابر بن عبدالله انصاری بر مزار امام ‌حسین (ع) گرد آمده و آن امام را زیارت می‌كردند.

این سنت تا به امروز درعراق با قوت برپاست ‌و شاهدیم که میلیون‌ها شیعه عراقی و غیر عراقی در این روز بر مزار امام حسین (ع) جمع می شون و جابر اولین زائر قبر حسی (ع)بود.

 به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  آنانكه توفیق پیدا مى كنند و به زیارت مرقد مطهرش مشرف مى شوند، روى به آستان امام حسین علیه السلام آورده و به جانب این مدرسه عشق و فضیلت و دانشگاه كمال و تربیت مى‏گرایند، مدرسه ای که براى هیچ ملتى از ملل گیتى میسر و مقدور نیست.
 
مطمئن‌ترین راه
 
ملحدین و معاندین و مخالفین مكتب تشیع به خیال خود شبهات و اشكالهاى مى كنند و مى گویند: «زیارت قبور، بت پرستى است؟!» در حالى كه هر كس كه به زیارت قبور ائمه علیهم السلام مى رود هرگز به عنوان «بت» آنها را زیارت نمى‏كند.

چه كسى است كه حسین بن على علیهماالسلام را خدا بداند؟!! شیعه، امام را مقرب درگاه خدا مى ‏داند و با توسل به او قربى به خداوند پیدا مى كند، همانطور كه خودش در قرآن مجید فرمود: «به سوى او وسیله بگیرید» (مائده/۳۹) امام را وسیله الهى مى ‏داند. زیرا توسل و شفاعت، بُعدى از ابعاد زیارت است كه زائر از این طریق خود را به درگاه الهى نزدیك مى‏ كند، و پیشوایان ما وعده فرموده ‏اند كه از زائران خود دستگیرى كنند.
 
امام رضا علیه السلام مى فرماید: هر امامى بر گردن دوستان و پیروانش عهد و پیمانى دارد و وفاى به این عهد، با زیارت قبر آنان ممكن مى‏باشد. و كسى كه به شوق زیارت آنها و با تصدیق به فضیلت آنها به سوى قبور آنها برود مورد شفاعت ائمه علیهم السلام در قیامت قرار مى‏ گیرد.
شفاخانه یار
 
پس هر زائرى باید بكوشد تا هر زائرى كه با معرفت و شناخت مقام صاحب این مرقد و اهداف او به زیارت برود، از صاحب قبر الهام مى ‏گیرد و اصول و تعالیم مكتب را به یاد مى ‏آورد، و هر زیارت و سلام او سرشار از این آموزشها و الهام‏ ها است.

از این شفاخانه فیض، خواستار آن شود كه صفاى دل و دوستى خاطر و پاكیزگى روح و قداست روان و سلامت تن، از سوی آفریدگار جهان به وى عطا گردد ، تا اینكه هم ظاهر او به جمال و كمال آراسته شود و هم باطن وى از آلودگى‏ها پاك و مصفا گردد.
 
هر زائرى كه با معرفت و شناخت مقام صاحب این مرقد و اهداف او به زیارت برود، از صاحب قبر الهام مى ‏گیرد و اصول و تعالیم مكتب را به یاد مى ‏آورد، و هر زیارت و سلام او سرشار از این آموزشها و الهام‏ ها است.
 
درسنامه زندگی
 
از طرفى زیارتنامه‏ هاى وارده، و خواندن هر كدام از آنها، خواننده و زائر را به دقت و تفكر واداشته ، متذكر تاریخ و احوال انبیاء و اولیاى معصوم علیهم السلام مى‏گرداند. تأمل در زیارت عاشورا و دیگر زیارات، این مطلب را به خوبى روشن مى سازد كه امامان معصوم علیهم السلام به این وسیله در صدد ساختن انسانهاى مۆمن و متعهد بوده‏اند ، لذا به آنها تعلیم داده‏اند كه در زیارت امام حسین علیه السلام از خداوند بخواهند كه زندگى و مرگشان را «حسین گونه» قرار دهد، و آنها را در دنیا و آخرت همراه آن حضرت بدارد: «اللهم اجعل محیاى محیا محمد و آل محمد ، و مماتى ممات محمد و آل محمد ... و ان یجعلنى معكم فى الدنیا و الاخرة».
 
اقیانوس بی کرانه فیض
 
از آن جا كه آوردن تمامى روایات وارده در فضیلت زیارت سیدالشهداء علیه السلام در گنجایش این نوشتار نیست، و از طرفى تا انسان، انبوه صدها روایت را در این مورد نبیند، به اهمیت قیام عاشوراء در حفظ دین و عظمت اباعبدالله الحسین علیه السلام و عنایت ائمه اطهار علیهم السلام در محور قرار دادن امام حسین علیه السلام نسبت به دین را در نمى یابد، به ناچار تنها به فهرستى از آنچه در فضیلت مادى و معنوى زیارت امام حسین علیه السلام ذكر شده است ، بسنده مى شود:
 
۱) روزى را زیاد مى كند.
 
۲) عمر را طولانى مى كند.
 
۳) خطرات را دفع مى كند.
 
۴) گناهان گذشته و آینده را مى آمرزد.
 
۵) مى تواند پنجاه نفر را شفاعت كند.
 
۶) حاجت او كنار قبر مستجاب است .
 
۷) ملائكه براى زوار دعا مى كنند.
 
۸) نام او را در اعلى علیین مى نویسند.
 
۹) هنگام خروج از خانه از گناه خارج مى شود.
 
۱۰) ثواب هزار حج مقبول دارد.
 
۱۱) ملائكه مأمور حفظ او و مالش هستند تا برگردد.
 
۱۲) روز قیامت خداوند بهترین حافظ اوست .
 
۱۳) در قدم اول آمرزیده و در قدمهاى بعدى
شیعه، امام را مقرب درگاه خدا مى ‏داند و با توسل به او قربى به خداوند پیدا مى كند، همانطور كه خودش در قرآن مجید فرمود: «به سوى او وسیله بگیرید» امام را وسیله الهى مى ‏داند. زیرا توسل و شفاعت، بُعدى از ابعاد زیارت است كه زائر از این طریق خود را به درگاه الهى نزدیك مى‏ كند
تقدیس مى شود.
 
۱۴) به هر درهمى ده هزار درهم در دنیا و آخرت به او عوض مى دهند.
 
۱۵) در قیامت همه آرزو مى كنند از زوار آن امام حسین علیه السلام باشند.
 
۱۶) زوار امام حسین علیه السلام بر سفره هاى نور هستند در قیامت .
 
۱۷) زوار امام حسین علیه السلام در جوار پیامبر خدا و امام على و حضرت فاطمه علیهم السلام هستند.
 
۱۸) زوار امام حسین علیه السلام چهل سال قبل از دیگران به بهشت داخل مى شوند.
 
۱۹) خداوند مهمات دنیوى زائر را بر آورده مى كند.
 
۲۰) زائر امام حسین علیه السلام شهید مى میرد.
 
۲۱) ثواب دو ماه اعتكاف و روزه در مسجدالحرام را دارد.
 
۲۲) زیارت هر ماه امام حسین علیه السلام ثواب هزار شهید دارد.
 
۲۳) هر یك قدم كه با پاى پیاده بردارد موجب هزار حسنه و آمرزش هزار گناه و بالا رفتن هزار درجه ، براى زائر مى‌شود.
 
۲۴) هر قدم كه پیاده بردارد ثواب آزاد كردن یك بنده از فرزندان اسماعیل دارد.
 
۲۵) هر یك روز اقامت نزد حضرت معادل هزار ماه است .
 
۲۶) هر قدم كه مى گذارد ثواب یك حج و هر قدم كه بر مى دارد ثواب یك عمره دارد، به شرط آنكه بخاطر ریا و شنیدن مردم و بیهوده نباشد.
 
۲۷) زیارت سیدالشهداء علیه السلام ثواب هزار شهید از شهداى بدر دارد.
 
۲۸) زیارت سیدالشهداء علیه السلام ثواب هزار صدقه مقبوله دارد.
 
۲۹) و ثواب هزار روزه دار به زائر مى دهند.
 
۳۰) و ثواب هزار بنده آزاد كردن دارد.
 
۳۱) زائر امام حسین علیه السلام اگر از اشقیاء باشد، جزء سعادتمندان نوشته مى شود.
 
۳۲) ثواب آماده كردن هزار اسب با زین و لجام در راه خدا دارد.
 
۳۳) زیارت امام حسین علیه السلام، زیارت خداست .
 
۳۴) ثواب هزار جنگ همراه با پیامبر مرسل یا امام عادل دارد.
 
۳۵) ثواب زیارت امام حسین علیه السلام قابل شمارش نیست .
 
۳۶) زیارت حضرت در عرفه ثواب یك میلیون حج و یك میلیون عمره دارد.
 
۳۷) زیارت امام حسین علیه السلام بهترین عمل است .
 
۳۸) خداوند به زائر امام حسین علیه السلام مباهات مى كند.
 
۳۹) پیامبر و ائمه اطهار علیهم السلام براى او دعا مى كنند.
 
۴۰) پیامبر صلی الله علیه و آله و ملائكه در قیامت با زائر مصافحه مى كنند و با امام حسین علیه السلام محشور مى‌شود.
 
آرى اگر در این روایات که از جلد دهم كتاب شریف وسائل الشیعة نقل شده است، دقت كنید، در مى یابید كه خداوند متعال چگونه از امام حسین علیه السلام، حمایت همه جانبه نموده است و هر چه داشته ، براى حضرت قرار داده است . رحمت و مغفرت را، بهشت را، شهادت را، نماز را، روزه را، حج را، جهاد را، روزى را، عمر را، اجابت را، شفا را، ملائكه را و دعاى انبیاء و ائمه علیهم السلام و مهمتر از همه اینكه حسین علیه السلام خون خداست و زیارت او زیارت خداوند جل جلاله.

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، شاید آدم هایی را دیده باشید که در کل به دیگران بدبین اند و قبول ندارند فردی بدون در نظر گرفتن منافع شخصی می‌تواند به دیگران کمک کند. حتی اگر شما هم بخواهید به این افراد کمک کنید یا با آن‌ها دوست شوید، خیلی سخت به شما اعتماد می‌کنند و هر رفتاری از سوی شما را مشکوک و تلاش برای سوء استفاده تلقی می‌کنند.

افرادی که به دیگران بدبینی کاذب دارند و بدون هیچ دلیلی به دیگران مشکوک اند، معمولا منزوی و گوشه گیر هستند. در خور ذکر است دلیل منزوی شدن این افراد، احساس مورد سوء استفاده قرار گرفتن از سوی دیگران است.

 اگر می‌خواهید میزان بدبینی تان را بسنجید باید به 10 پرسش آزمون این هفته «خانواده و مشاوره» پاسخ دهید. برای این که نتیجه این آزمون به واقعیت نزدیک تر باشد باید در پاسخ به پرسش ها، اولین گزینه‌ای‌ را که به رفتار و افکار شما نزدیک تر است، علامت بزنید.

ردیف عبارت صحیح

1 امروزه هیچ کس نمی‌داند واقعا به چه فردی می‌تواند اعتماد کند.

2 طبیعت انسان بر اساس زندگی در اجتماع و همکاری شکل گرفته است.

3 همان طور که بسیاری می‌گویند، رفتار انسان‌ها روز به روز بدتر از گذشته می‌شود.

4 بیش تر افرادی که رئیس هستند، اصلا به فکر کارمندان و زیردستان خود نیستند.

5 برای افرادی مانند من سخت است که در مسائل اجتماعی شرکت داشته باشند.

6 زندگی سخت و خطرناک و رسیدن به موفقیت و پیروزی فقط یک شانس است که برای همه‌امکان پذیر نیست.

7 زمانی که مشکلی جدی برای من رخ می‌دهد، احساس می‌کنم هیچ فردی نگران من نخواهد شد و باید به تنهایی مشکلم را برطرف کنم.

8 حتی با وجود داشتن بدترین مشکلات، افراد می‌توانند موضوعی برای شاد بودن خود بیابند.

9 در حال حاضر، تعداد افراد منطقی بیش تر از افراد غیر منطقی است.

10 من برای نسل‌های‌ آینده زندگی بهتر، آینده روشن تر و احتمال بیش تری برای موفقیت می‌بینم.

نحوه محاسبه‌امتیاز نهایی

نمره نهایی این پرسشنامه از طریق جمع نمرات همه پرسش‌ها به دست می‌آید اما نکته قابل توجه این است که انتخاب گزینه «صحیح» یا «غلط» برای جمله‌های‌ انتخاب شده در همه پرسش ها، نمرات یکسانی ندارد.

برای آگاهی از نمرات هر یک از جملات، باید به جدول امتیازات مراجعه کنید و نمره مربوط به آن را بیابید. به عنوان مثال اگر فردی در پاسخ به پرسش ۲، گزینه «غلط» را انتخاب کرده باشد، یک امتیاز می‌گیرد و اگر گزینه «صحیح» را علامت زده باشد، امتیازی به او تعلق نمی‌گیرد.

به این ترتیب، همان طور که گفته شد پس از استخراج نمرات هر یک از پرسش ها، نمره کل فرد از حاصل جمع نمرات همه سوال‌ها به دست می‌آید که باید عددی بین صفر تا 10 باشد./خراسان

جدول امتیازدهی

پرسش گزینه دارای امتیاز

1 صحیح

2 غلط

3 صحیح

4 صحیح

5 صحیح

6 صحیح

7 صحیح

8 غلط

9 غلط

10 غلط

 به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، قیام خونین امام حسین (ع) و در پی آن نهضت تبلیغی اهل بیت(ع) به رهبری امام سجاد(ع) و زینب کبری(س)، روح بیداری، آزادگی، ظلم‌ستیزی، مقاومت و ایثار و جانفشانی در راه حق را در جامعه دمید و بخش وسیعی از جامعه اسلامی را که در خواب غفلت به سر می‌بردند، بیدار کرد.

این حادثه، به ویژه خواص جامعه اسلامی را که از قافله کربلا عقب مانده و نتوانسته بودند رسالت سنگین خود را به درستی ایفا کنند و در شرایط حساس و بحرانی امام خود را تنها گذاشته بودند، به خود آورده و موجب توجه آنها به تقصیر و اشتباهشان شده بود. شیعیان عراق به دلیل عدم تصمیم‌گیری مناسب و اقدام به موقع، از حرکت اصلاحی امام حسین(ع) جا مانده بودند.

سکوت و اقدام نکردن به موقع شیعیان کوفه باعث شد که حرکت‌های پس از عاشورا نتیجه چندانی نداشته باشد هر چند برخی از آن انقلاب‌ها دل اهل بیت را شاد کرد و انتقام خون‌های ریخته شده را گرفت.

اگر انتخاب عراق از سوی امام حسین(ع) و پافشاری بر آن را بر اساس معادله‌های معقول و محاسبه عقلانی اوضاع و شرایط مناسب عراق ارزیابی کنیم، بی‌گمان سیل نامه ‌نگاری‌های مردم عراق به امام و بیعت گسترده آنان با نماینده امام، یعنی مسلم بن عقیل از جمله شرایط زمینه‌ساز برای انتخاب عراق بوده است. گرچه در جمع نامه‌نگاران به امام گروه‌های مختلف سیاسی با انگیزه‌های گوناگون وجود داشتند، اما طلایه‌دار نامه‌نگاری و دعوت از امام، شیعیان مشهور عراق بودند؛ کسانی که در کربلا کم‌ترین حضور را داشتند.

نهضت توابین به رهبری سلیمان بن صُرد خزاعی سرحلقه قیام‌های شیعی عراق و از شاخص‌ترین پیامد‌های اجتماعی واقعه عاشوراست. منطق قیام توابین جبران اشتباه تاریخی آن‌ها در یاری نکردن امامشان است؛ و عدم حمایت از امام را گناهی می‌دانستند که تنها با کشتن قاتلان امام یا کشته شدن خودشان قابل جبران است.

با این مقدمه نخستین پرسش درباره توابین، علت عدم حضور آن‌ها در کربلاست. این پرسشی است که در مورد دیگر خواص شیعه، مانند محمد حنفیه، عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر همواره مطرح بوده و پاسخ‌های متفاوتی به آن داده شده است.

سلیمان بن صرد و کربلا

درباره علت عدم حضور سلیمان بن صرد در حادثه عاشورا چند احتمال مطرح است که خلاصه آن را بیان می‌کنیم:

نخست، آنکه سلیمان و سایر بزرگان شیعه از آغاز شکل‌گیری نهضت امام حسین(ع) و ورود مسلم بن عقیل به کوفه، در زندان عبیدالله بن زیاد گرفتار بودند. این احتمال گرچه معقول به نظر می‌رسد و سلیمان و یارانش را از هر گناهی تبرئه می‌کند، اما در هیچ یک از منابع اصیل تاریخی بر آن تأییدی نمی‌توان یافت. گذشته از این که با ورود مسلم، اکثر شیعیان و سران آن‌ها با مسلم بن عقیل بیعت کردند و همین بیعت باعث شد مسلم، امام(ع) را از آمادگی کوفه آگاه سازد. از این رو بعید است که آن‌ها در زندان بوده باشند.

دوم، آنکه با توجه به تدابیر شدید امنیتی از سوی عبیدالله موانعی برای رسیدن شیعیان به کوفه پدید آمده بود و سلیمان و یارانش نتوانستند خود را به امام برسانند. این احتمال نیز با رسیدن به موقع شیعیانی مثل حبیب بن مظاهر به کربلا منتفی است و حضور حبیب در کربلا دلیل محکمی است بر امکان حضور شیعیان در کربلا.

سوم، عدم پیش‌بینی شهادت امام حسین(ع) و احتمال عدم جنگ و درگیری میان امام و سپاه یزید احتمال دیگری است که برخی مطرح کرده‌اند که این خود عذری بدتر از گناه است، زیرا مجموع شرایط حاکم بر کوفه و سخت‌گیری‌های شدید امویان و شهادت مسلم و هانی و قیس و عبدالله بن یقطر و دیگران و تجهیز سپاه چند هزار نفری برای رویارویی با امام حسین(ع) هر صاحب بصیرتی را به وقوع حادثه‌ای بزرگ و خونین آگاه می‌ساخت و بنابراین بیداری و تحرک بیشتری را از خواص شیعه کوفه طلب می‌کرد.

نتیجه

با توجه به اعتراف صریح سران توابین به اشتباه خود در یاری نکردن امام و اظهار پشیمانی از ضعف عملکرد خود در جریان کربلا و دچارشدن به عذاب وجدان شدید در تنها گذاشتن امام که جز با کشته شدنشان از آن رهایی نمی‌یافتند و همچنین سابقه عهد‌شکنی آن‌ها با امامان قبل، می‌توان به این نتیجه رسید که سلیمان و یارانش که خواص شیعه کوفه به شمار می‌آمدند، در یاری رساندن به امام کوتاهی کردند و امام خویش را تنها گذاشتند.

نهضت توابین به‌رغم دستاوردهای اندک خود بیشتر به حرکتی احساسی و عاطفی شبیه بود تا حرکت اصلاحی اثرگذار اجتماعی. با توجه به سخنان سران توابین می‌توان گفت که نهضت توابین یک واکنش روحی و روانی برخاسته از احساسی مقدس بود، اما این نهضت، به علت عدم بصیرت لازم و عدم کارایی نظامی رهبران آن، دستاوردی نداشت. به تعبیر دیگر آن‌ها برای شهادت قیام کرده بودند و هدف آن‌ها خلاصی از عذاب وجدانی بود که گرفتار آن شده بودند.

رفتار و حرکت آنان اگرچه خوب بود ولی صلاحی به دنبال نداشت. رفتار صالح رفتاری است که علاوه بر خوب بودن، در زمان و مکان مناسب نیز واقع شود. حرکت توابین اگر همراه امام حسین(ع) بود شاید سرنوشت عاشورا گونۀ دیگری رقم می‌خورد.

بنابراین نمی‌توان حرکت توابین را حرکتی کاملاً موفق و مورد تأیید ارزیابی کرد. بی‌تردید اگر سلیمان و نزدیکان او با بینش و بصیرت بالا و برنامه و سازمان‌دهی بهتر عمل می‌کردند سرنوشت شیعیان به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.

دیدگاه مختار درباره سلیمان بن صرد

به نظر می‌رسد که اگر قضاوت مختار بن ابی‌عبیده ثقفی را درباره سلیمان بن صرد بپذیریم به پاسخ بسیاری از پرسش‌ها و ابهام‌ها درباره سلیمان دست خواهیم یافت. مختار که در آستانه قیام توابین به کوفه آمده بود و شاهد شکل‌گیری و آغاز نهضت توابین بود شیعیان را از شرکت در سپاه سلیمان بر حذر داشت و درباره سلیمان این گونه اظهار نظر کرد که «لا علم له بالحروب و السیاسه؛ سلیمان فاقد دانش و بصیرت سیاسی و نظامی است».

دیدگاه مختار بن ابی‌عبیده درباره سلیمان که در جریان قیام توابین معنا و مفهوم یافت، بیانگر این حقیقت تلخ درباره سلیمان و هم‌ردیفان اوست که خواص کوفه به‌‌رغم ایمان و اعتقادشان به امامت و سابقه درخشان برخی ایشان در دفاع از ولایت؛ از بصیرت سیاسی، شجاعت، زمان‌شناسی، اقتدار و ثبات در تصمیم و عمل بی‌بهره بودند و همین امر باعث شد تا درباره حضور به موقع خود در کربلا دچار تردید و اشتباه شوند، همچنان‌که موجب شد برای جبران آن اشتباه نیز ناموفق باشند.

 به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، جابر آمد و شد فراوانی با پیامبر داشت و رسول خدا نیز به این‏ جوان با محبت، صمیمی و امین اعتماد می‏ ورزیدند. این اعتماد به‏ حدی بود که روزی رسول خدا، جابر را برای رفتن به منزل فاطمه‏ زهرا (س) ، همراه خویش ساخت... جابر این همراهی را چنین حکایت‏ می‏کرد:

«....هنگامی که به در خانه فاطمه(س)رسیدیم، پیامبر دست ‏خودرا روی در نهاد و خطاب به دختر خود فرمود:

السلام علیکم .
علیک السلام، ای رسول الله!
وارد شوم؟
بفرمایید، ای رسول الله!
آیا من با همراه خود وارد شوم؟!
ای رسول الله! روپوش(و مقنعه‏ ای)که بر سر بنهم، ندارم!
فاطمه! گوشه روانداز خود را بردارو سر خود را با آن‏ بپوشان.
فاطمه زهرا چنین کرد، دوباره رسول خدا فرمود:
السلام علیکم .
علیک السلام، ای رسول خدا!
آیا وارد شوم؟
آری، رسول خدا!
با همراهم وارد شویم؟
آری! شما و همراه شما.
آنگاه پیامبر وارد خانه فاطمه شد، من نیز در پی او داخل‏ منزل شدم، در آن حال، صورت فاطمه بسیار زرد بود! پیامبراکرم به‏ فاطمه فرمود:
چرا صورت تو را زرد می‏بینم؟!
ای رسول الله ! از گرسنگی است!
رسول خدا دست‏ به دعا بالا برد و فرمود: ای خدای سیرکننده‏ گرسنه و برطرف کننده گرفتاری، فاطمه، دختر محمد را سیرکن!
در آن هنگام به سیمای زهرا نگریستم، صورت او برافروخته شد وگرسنگی ‏اش برطرف گردید...»

لوح سبز

اعتماد بسیار پیامبر به جابر او را میان اهل بیت نیز امین ومحرم راز ساخته بود. به گونه ‏ای که فاطمه و علی(ع)جابر را ازخود می‏دانستند و گاه او را از اسرار این خاندان، آگاه ‏می‏ ساختند.

جابر پس از آگاهی از تولد امام حسین(ع) ، راهی منزل‏ فاطمه (ع) شد تا این میلاد را به دختر رسول خدا تبریک و تهنیت ‏گوید. او پس از ورود ، ولادت دومین فرزند را به حضرت ‏زهرا (س) تبریک گفت. جابر، جریان ملاقات را چنین شرح می‏دهد:

«در آن حال، در دستان فاطمه(س) لوح سبزی را دیدم، گمان بردم‏ که آن زمرد است ، نگاهم به نوشته سفید بر روی آن افتاد ، مکتوبی‏ که به نور خورشید شباهت داشت! به حضرت فاطمه گفتم:
پدر و مادرم فدای شما ای دختر رسول خدا! این لوح چیست؟!

این لوحی است که پروردگار به رسول و فرستاده ‏اش اهدا کرده ‏است ، در آن نام پدرم ، نام همسرم، نام دو پسرم و اسامی اوصیا وجانشینان فرزندم می‏باشد. آن را پدرم به من عطا کرده، تا بدان‏ خشنود گردم. آنگاه حضرت فاطمه لوح را به من داد تا بدان بنگرم.

پس از دریافت لوح و نگاه به نوشته زیبای آن، مکتوبات آن رایادداشت کردم....»
جابر بن عبدالله، در عصر امام باقر(ع)، و در پاسخ به پرسش ‏امام، ماجرای دیدار لوح را به حضرت فرمود و آن نوشته را نیزنشان امام داد.

یاور امام زمان(ع)

بعضی از دانشمندان و سیره‏ نویسان، تاویل معنای آیه (ان الذی‏فرض علیک القرآن لرادک الی معاد) را به رجعت جابر با امام‏ زمان حضرت مهدی(ع) مربوط می‏دانند. شاید رسول خدا(ص) یا یکی از امامان(ع) با خواندن آیه فوق به جابر بشارت داد که ، هنگام ظهور حضرت مهدی(ع) زنده می‏شوی; از یاران نزدیک و مخلص‏ آن حضرت خواهی بود و در تثبیت و گسترش حکومت جهانی آن حضرت‏ نقش بسزایی بر عهده خواهی داشت.

   وقتی سرکلاس چادرت را درمی آوری .می شوی مثل بقیه پوزخند دیگران به تو آزارم می دهد . نه پسران هم کلاسیت محرمند ونه آن استاد 60 ساله . نامحرم ، نامحرم است. چه درخیابان ، چه درکلاس درس ، وچه در ...

   خواهرم   سادگی رازیورخویش ساز تامحتاج نگاه دیگران نباشی چرا که زنان جلوه گر فقیر نگاه دیگرانند...

  حجاب وقاراست متانت است  ارزشگذاری زن است  سنگین شدن کفه ی آبرو واحترام اوست.