مساجد بهترین کارگاه ارتباط انسان با خداست. نظام تشکیل دهنده مساجد دو عنصر اصلی گنبد و گلدسته ها یا مناره ها می باشد. و این دو عنصر اصلی در هسته مرکزی به نام محراب خلاصه می شود .

محراب همان محلی است که الگوی زبانی مسجد در آن قرار دارد پس تحلیل ما این است که از گنبد و مناره ها شروع و به محراب ختم می شود دراین بحث سه عنصر گنبد، مناره و محراب را شرح می دهیم.

با دیدن گنبد یا مناره متوجه جایی به نام مسجد می شویم شکل آن غالباً کروی شکل است. و نمی توان ابتدا وانتهایی برای آن مشخص کرد.

این کروی بودن نمایانگر کلیت یا کلی بودن می باشد بر بالای گنبد نیز میله ای که به نام مقدم الله روی آن قرار دارد مزین می باشد و در کنار مسجد غالباً گلدسته ها قرار دارند که تعداد آنها متغیر می باشد وبعضی از مساجد نه گنبد و نه گلدسته دارند به همین دلیل نتیجه می گیریم این دو عنصر عناصر اصلی مسجد نمی باشند و عنصراصلی دیگری وجود دارد.

در بالای گلدسته ها میله ی بلندی می باشد که کلمه الله روی هر یک قرار دارد غالباً این گلدسته ها القاکننده معانی ضمنی حرکت از زمین به بالا یا الله می باشند . واژه الله در بالای گنبد یا مناره مسجد نیز این ادعا را ثابت می کند. اضافه می کنیم که جهت گیری از پایین به بالا می باشد.

مسجد القا کننده افقی هم دارد و آن متمایل شدن نمازگذار به طرف قبله می باشد پس در مسجد دو حرکت افقی (از مسیر حرکت نمازگذار در سطح افق) و عمودی (از پایین به بالا ) می باشد. این دو حرکت القای این می باشد که خداوند در همه جا حضور دارد. در ورودی مسجد را ببینید که با تقسیم کردن گنبد به دو قسمت مساوی ، تصویر هلالی در ورودی که به محراب مسجد نیز شبیه است.

مسجد و آشنایی با معماری آن

با لایه لایه کردن در ورودی مسجد القای معنی بی پایانی را حس می کنیم. غالباً اطراف در ورودی با کلمات مقدس تزئین شده و اکثراً مساجد با بافت شهری پیوند خورده است.

با وارد شدن به مسجد صحنی را می بینیم که دور تا دور آن حجره های کوچکی به شکل محراب را نشان می دهد این حجره ها تکرار شده است که به معانی تکثیر و القای بی پایانی می باشد دراین تکرار علاوه بر القای بی پایانی این ادعا وجود دارد که تمام محراب های کوچک در دل یک هلال قرار گرفته اند و در هلال یا دایره نمی توان آغاز یا انتها را تشخیص داد.

وانگهی باید در ذهن جای دهیم این هلال در دل خود محراب های بی شماری را جای داده است در دل یک چهارچوب مربع شکل قرار گرفته است که آن هم با واژگان مقدس تزئین شده که این امر نشاندهنده حضور معنویت در حد بسیار زیاد در معماری می باشد. در معماری مساجد حرکت از بیرون به داخل را هم می توان مشاهده کرد .

بالاخره محراب قلب و مغز و اصل و اساس مسجد می باشد و اصولاً وقتی وارد مسجد می شویم محراب در جلو قرار دارد و همان محلی می باشد که امام جماعت مقابل آن یا در داخل آن نماز می گذارد درمحراب تناسب بین اجزاء دیده می شود گویی تمام عناصری که در طرف راست قرار دارد در طرف چپ نیز دیده می شود.

از منتها علیه چپ و منتها علیه راست به طرف مرکز هدایت می شویم وقبل از رسیدن به محراب در دو ستون راست و چپ نوشته هایی مقدس دیده می شود . کارکرد این نوشته ها وواژگان دادن ساحتی معنوی به این محل و تزئین آن می باشد. این زیبایی در خطوط هم دیده می شود که به تصویر شباهت دارد .

تمام این فضا نوعی انباشتگی و فشردگی مقدس دارد. این نوشته ها را نمی شود گفت از کجا آغاز و به کجا منتهی شده . مسجد تکرار است و آهنگ جاودانگی دارد بالای محراب فضای خالی دیده می شود که آن هم با واژه الله تزئین شده و همه چیز به آن ختم می شود و اوج معنویت را نشان میدهد.

و دراین مکان که حرکت افقی نمازگذار به حرکت عمودی تبدیل می شود.در محراب چیز دیگری فرای این معانی وجود دارد و ان معنی مسجد است و همانطوری که قبلا گفتیم ویژگی محراب در این دو عنصر و جهتگیری عنصر کنشگر نماز گزار به طرف کعبه می باشد .

1-کنشگر نماز گزار 2-کعبه 3-جهت گیری نماز گزار به طرف کعبه این ویژگی در هیچ کجای مسجد دیده نمی شود.

دانش  فناوری - موزه ملی هوافضای اسمیت‌سونیان مجموعه‌ای از عکس‌های پرتو ایکس لباس‌های فضایی را به نمایش گذاشته که تصویر کامل‌تری از پوشش فضانوردان را در زمان فعالیت فضایی نشان می‌دهد.

• مفاصل آلومینیومی

  این عکس پرتو ایکس از نمونه آزمایشی لباس فضایی پیشرفته‌ای که توسط شرکت Air Research و در سال 1968 / 1347 ساخته شده است، مجموعه‌ای از لوله‌ها و چنبره‌های آلومینیومی داخل لباس را نمایان کرده است.

  

• در خلاء

  این لباس فضایی به عنوان پیش نمونه‌ای جهت آزمایش درون اتاقک خلاء مرکز تحقیقاتی ایمز ناسا ساخته شده بود.

  

• سرها بالا

  این کلاهخود ساخت دارای بلبرینگ‌های توپی در ناحیه گردن بود که به فضانوردان امکان می‌داد تا سر خود را به چپ و راست بچرخانند.

  

• شانه حرفه‌ای

  هنر طراحی بازویی مناسب برای لباس فضایی کار دشواری است. اگر فضانوردان بخواهند کار مثبتی در فضا انجام دهند، کنترل کامل دستان خود را لازم دارند.

  

• گالش فضایی

  این کفش که البته نام درستش گالش فضایی است؛ هنگام راه رفتن فضانوردان روی ماه، روی کفش آنها پوشیده شود.

  

• کمک دست

  دستکش‌ها سخت‌ترین بخش لباس فضایی از نظر ساخت هستند. نوک انگشتان دستکش از سیلیکون ساخته شده است که هیچ تابشی را جذب نمی‌کند و بنابراین در عکس دیده نمی‌شود.

  

محمود حاج‌زمان: موزه ملی هوافضای اسمیت‌سونیان مجموعه‌ای از عکس‌های پرتو ایکس لباس‌های فضایی را به نمایش گذاشته است. این عکس‌ها تصویر کامل‌تری از پوشش فضانوردان را زمانی‌که خارج از شاتل و ایستگاه‌های فضایی خود هستند فراهم می‌کند؛ پوششی که از این انسان‌های جسور در برابر خلاء فضا محافظت می‌کند و آنها را زنده نگاه می‌دارد.

این عکس‌های پرتو ایکس جزئی از نمایشگاه بزرگ‌تری به نام «جامه‌های فضایی» هستند، که سیر تکامل لباس‌های فضایی را طی 60 سال صنعت فضایی به تصویر می‌کشد.

مفاصل آلومینیومی
این عکس پرتو ایکس از نمونه آزمایشی لباس فضایی پیشرفته‌ای که توسط شرکت Air Research و در سال 1968 / 1347 ساخته شده است، مجموعه‌ای از لوله‌ها و چنبره‌های آلومینیومی داخل لباس را نمایان کرده است. کاتلین لویس، تاریخ‌دان و متصدی برنامه‌های فضایی موزه اسمیت‌سونیان توضیح می‌‌دهد که طراحی چنبره‌های آلومینیومی که در قسمت آرنج و زانوها تعبیه شده‌اند، برای کمک به فضانوردان در حرکت دادن مفاصل‌شان در لباس‌های فضایی تحت فشار بوده است. در صورت عدم وجود این مفاصل، زمانی‌که فضانورد بازوی خود را در فضا بالا می‌آورد، هوای تحت فشار پشت مفصل خم شده جمع می‌شد و باد کردن لباس مانع از کار کردن فضانورد می‌شد.

در خلاء
این لباس فضایی به عنوان پیش نمونه‌ای جهت آزمایش درون اتاقک خلاء مرکز تحقیقاتی ایمز ناسا ساخته شده بود. طراحی اتاقک مذکور به گونه‌ای بود که محیط خارج از جو را شبیه‌سازی کند. فضانوردان لباس خود را به تن می‌کردند، خودشان را به مخزن اکسیژن قلاب می‌کردند، و سپس به درون این اتاقک می‌رفتند که وضعیت فضا را در فاصله 121 کیلومتری سطح زمین شبیه‌سازی می‌کرد.
لویس می‌گوید: «از فضانوردان خواسته می‌شد تا یک سری وظایف تکراری و خسته‌کننده ذهنی را انجام دهند؛ مثلا از روی یک سکو بالا و پایین بروند تا کارشناسان بتوانند کارکرد لباس‌ها را بررسی کنند.» اگرچه برنامه فضایی در اواخر دهه 1960 / 1340 که این لباس طراحی شده است نسبتا جوان محسوب می‌شد، اما طراحی این لباس محصول تقریبا 20 سال تجربه ساخت و طراحی لباس‌های مقاوم است. این لباس‌ها در اصل برای نیروی هوایی آمریکا در اوایل دهه 1950 / 1330 ساخته شدند، زمانی‌که نیروی هوایی از محفظه‌های خلاء در هواپیماهای خود استفاده می‌کرد.

سرها بالا
این کلاهخود ساخت 1964 / 1343 کار بسیار بیشتری از محافظت صرف سر بر عهده داشت. طراحی کلاه به گونه‌ای بود که بتوان آن را روی لباس‌های مختلف سوار کرد، و دارای بلبرینگ‌های توپی در ناحیه گردن بود که به فضانوردان امکان می‌داد تا سر خود را به چپ و راست بچرخانند. لویس می‌گوید: «آب‌بندی کلاه امکان نگه داشتن هوا را فراهم می‌کرد. در عین حال، سیم‌های ارتباط مخابراتی را درون خود جای می‌داد و وظیفه تامین اکسیژن را نیز بر عهده داشت.» تمام بخش‌های تیره‌تر که درمرکز عکس می‌بینید، تجهیزات تامین اکسیژن است.
نکته جالب درباره این عکس این است که در این عکس پرتو ایکس، اثری از مه‌زدا (Defogger) وجود ندارد، ماده‌ای که برای جلوگیری از بخار گرفتن کلاه در فضا روی شیشه جلو آن پاشیده می‌شود. لویس می‌گوید: «امروزه، مه‌زدا ماده پیچیده و شیمیایی خاصی است که کاملا اختصاصی طراحی می‌شود، اما آن زمان از شوینده‌های معمولی ظروف برای این کار استفاده می‌کردند!»

شانه حرفه‌ای
هنر طراحی بازویی مناسب برای لباس فضایی کار دشواری است، که بخشی از آن به دلیل لزوم حفظ تحت فشار بودن لباس است. لویس می‌گوید: «تحت فشار، حرکت کردن درون لباس کار بسیار دشواری است. هنر این است که بتوان آن را به کاری راحت تبدیل کرد.» مهندسان جابه‌جایی هوا را به شکل موضعی طراحی کردند تا خم کردن یک بازو باعث نشود بازوی دیگر به سمت بیرون حرکت کند؛ مانند پیچاندن بخشی از یک بالون که باعث باد کردن بخش دیگری از آن می‌شود. لویس می‌گوید: «بهبود تحرک بازوی لباس پس از ماموریت‌های جمینی و مرکوری در دستور کار قرار گرفت. اگر فضانوردان می‌خواستند کار مثبتی در فضا انجام دهند، لازم بود تا دستان خود را در اختیار داشته باشند.»

گالش فضایی
این کفش که البته نام درستش گالش فضایی (Space Suit Overshoe) است، طراحی شده بود تا هنگام راه رفتن فضانوردان روی ماه، روی کفش آنها پوشیده شود. هدف از طراحی آنها عایق کردن بهتر پای فضانوردان بود. زیر کف کفش از سیلیکون ساخته شده بود، و روی آن را نیز ماده‌ای از جنس کروم و فولاد ضدزنگ تشکیل می‌داد. در مواردی که قرار بود فضانوردان هر چیز تیزی را روی سطح ماه لمس کنند یا روی آن قدم بگذراند، این مواد به عنوان لایه محافظتی اضافی برای کفش‌ها و دستکش آنها استفاده می‌شد. اگرچه این گالش‌ها در تمام ماموریت‌های آپولو استفاده شدند، تنها یک جفت از آنها (جفتی که عکس آن را می‌بینید و مربوط به ماموریت آپولو 17 است) از ماه به زمین برگردانده شد. بقیه کفش‌ها به دلیل محدودیت‌های وزنی سفر بازگشت، روی سطح ماه رها شدند.

کمک دست

دستکش‌ها سخت‌ترین بخش لباس فضایی از نظر ساخت هستند؛ و البته دلیل خوبی نیز برای این سختی وجود دارد. لویس می‌گوید: «اگر فضانوردی می‌خواهد زمانی‌که به فضا می‌رود بتواند کار مفیدی انجام دهد، برای کار کردن با ابزار به چالاکی و احساس لمس نیاز مبرم دارد. همچنین دستکش‌ها باید به خوبی از آنها محافظت کنند. بنابراین تعادل ظریفی وجود دارد که باید در این میان برآورده شود.»
دستکشی که در عکس می‌بینید مربوط به ماموریت آپولو است. شاید به نظر رسد که این دستکش بدون انگشت است، اما عکس‌های پرتو ایکس می‌تواند فریبنده باشد. نوک انگشتان دستکش از سیلیکون ساخته شده است، که هیچ تابشی را جذب نمی‌کند و بنابراین در عکس دیده نمی‌شود. حلقه زیر مچ نیز برای این است که وقتی دستکش باد می‌شود، مانع از رها شدن آن شود. لویس می‌گوید: «از یک طرف باید دستکش را به لباس محکم کنید و از طرف دیگر هم باید مراقب باشید که با مشکلات ناشی از فشردگی عصب مواجه نشوید.» وی ادامه می‌دهد: «با تمام این اوصاف، همه فضانورادن از دستکش‌ها شکایت می‌کنند. آنها هنوز هم از دستکش‌ها ناراضی هستند.»

53275

بررسی ویندوزهای مختلف

روزی را فراموش نمی‌کنیم که ویندوز XP جایگاه بسیار ویژه ای در دنیای رو به رشد تکنولوژی ایفا می‌کرد، و هنوز از این جایگاه، که دارای کیفیت خاص خودش هم هست، کاسته نشده است، چرا که تمام نرم افزارهای ساخته شده، مناسب با ویندوز XP و در خود ویندوز طراحی می‌شدند. با ورود ویندوز Vista، شاید برای کنجکاوی از چگونیگی آن، تا حدودی از طرفداران XP کاسته شد، اما به دلایلی این ویندوز زیاد مورد استفاده قرار نگرفت، چرا که ویندوز نوپایی بوده و از نرم افزارهای ساخته شده پشتیبانی نمی‌کرد.

تا این که ویندوز ۷ پا به عرصه‌ی تکنولوژی گذاشت و با کیفیت و رنگ و لعاب و گرافیک خاص خود، کاربران بسیاری را به خود جلب کرده است. هر چند که ویندوز ۷ نوپا بوده و بسیاری از نرم افزارهای ساخته شده را پشتیبانی نمی‌کرد و روی آن نه نصب می‌شدند و نه اجرا. تا این که ویندوز ۸ رونمایی شد و باز این ویندوز با وجود طراحی بسیار زیبا، به دلیل نوپایی فاقد پشتیبانی نرم افزارهای ساخته شده بود و می‌بایست برای هر کدام از این ویندوزها، ورژن جدیدی ساخته می‌شد تا بتوانند روی ویندوزهای Vista & ۷ & ۸ بتوان از آن‌ها استفاده کرد.

هر چند که پیشرفت در کمیت و کیفیت تکنولوژی خوب است، اما باید مقارن با سایر ساخته‌ها پیش برود. منظور این است که با ساخت ویندوز Vista یا ۷ یا ۸، باید همزمان با ورود این ویندوزها، ورژن های نرم افزارهای کاربردی مهم را برای استفاده در آن‌ها بساختند، تا نه تنها کاربران را غافلگیر کرده، بلکه خود را از محبوبیت و سود بیشتری برخوردار کنند.

امروزه در هر کشوری این ویندوزها با توجه به زبان آن کشورها عرضه می‌شود. اما متأسفانه با توجه به گران بودن نسخه های اصل این ویندوزها، کاربران بسیار بیشماری هستند که قدرت خرید حتی یک ویندوز را نداشته و ندارند. در این میان، متخصصان نرم افزار، دست به تغییر نسخه های اصلی زده و آن‌ها را مطابق با قدرت خرید مردم کشور، به بازار عرضه می‌کنند. یعنی اگر ویندوز اصل ۱۵۰ هزار تومان باشد، نسخهٔ دستکاری شدهٔ آن، با قیمت ۶ یا ۷ هزار تومان فروخته می‌شود. نسخه های با کرک‌های ساختهٔ دست خود متخصصین نه مایکروسافت.

همین عامل سبب شده است که ویندوزهای موجود در برخی کشورها، به درستی عمل نکنند و برای بروز رسانی با مشکل روبرو شوند. چرا که Serial و یا Crack یا Patch آن‌ها با مایکروسافت همخوانی ندارد و در بروز رسانی دچار مشکلات فراوانی از جمله کاهش سرعت ویندوز، اختلال در گرافیک، قفل کردن مداوم نرم افزارهای در حال اجرا و ... می‌شود.

با این وجود، افزونه‌هایی ساخته‌اند که به قول خود با مایکروسافت کاملاً سازگار بوده و در بروز رسانی ویندوز کمک شایانی می‌کند. اما با امتحان این افزونه‌ها می‌فهمید که باز دچار همان مشکلات همیشگی کاهش سرعت و کیفیت ویندوز می‌شوید.

غیر از مشکل بروز رسانی، مشکل کاهش سرعت و کیفیت در ویندوزها، مشکل دیگری هم هست و آن وجود نرم افزارهایی است که برای بروز رسانی سایر نرم افزارها و بالاخص درایوهای ویندوز طراحی شده‌اند.

وقتی که در این ویندوزهای دستکاری شده، چنین نرم افزارهایی نصب شوند، اجازه‌ی بروز رسانی برخی نرم افزارهای کاربردی که روی کامپیوتر نصب شده‌اند، را نمی‌دهند.

یا وقتی که درایوهای ویندوز مانند Audio Drive، Network Drive، Nvidia Drive، Printer Drive، Scanner Drive و بالاخص Chipset، را بخواهیم بروز رسانی کنیم، بعد از نصب این بروز رسانی ها، باز هم دچار مشکلات کاهش سرعت و کیفیت عملکرد در ویندوزها می‌شویم.

بدترین حالت کاهش سرعت و کیفیت عملکردی این ویندوزها، بعد از اتصال زیاد به اینترنت صورت می‌گیرد و شاید دلیلش بروز رسانی برخی نرم افزارهای خود ویندوز به صورت کاملاً اتوماتیک و یا به دلیل ارسال خطاهایی که به مایکروسافت ارسال می‌شوند، باشد و حتی به دلیل ورود بسیاری از کوکی‌ها و پلاگین‌ها و افزونه های اینترنتی و از این قبیل موارد.

به هر حال ناشناخته بودن افزونه‌ها و کرک‌ها و سریال‌ها و ... که غیر از شرکت مایکروسافت باشد، در کار ویندوز اختلال ایجاد می‌کند و نه تنها از کیفیت و سرعت آن‌ها می‌کاهند، بلکه در امر بروز رسانی درایورها و نرم افزارها و حتی خود ویندوز با مشکلاتی مواجه می‌شویم.

خیلی محدود پیش آمده که این اختلالات سبب سوختن قطعات سخت افزاری به دلیل بالا رفتن برخی عوامل کمیتی و کیفیتی و یا ناسازگاری، شوند.