تبیان، دستیار زندگی

 

 

احکام روزه

 

چیزهایی که روزه را باطل می کند
س 43 _ چند چیز روزه را باطل می کند؟ ج _ نه چیز روزه را باطل می کند.
س 44 _ اول و دوم از چیزهایی که روزه را باطل می کند، کدام است؟ ج _ اول: خوردن و آشامیدن. دوم: جماع.

س 45 _ سوم و چهارم از چیزهایی که روزه را باطل می کند، چیست؟ ج _ سوم: استمناء، یعنی انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید.
چهارم: دروغ بستن به خدا، پیامبر _ صلی الله علیه و آله و سلم _ و ائمه _علیهم السلام _ و حضرت زهرا سلام الله علیها.

  س 46 _ مورد پنجم و ششم از چیزهایی که روزه را باطل می کند، کدام است؟ ج _ پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق.
ششم: فرو بردن تمام سر در آب.

س 47 _ هفتمین و هشتمین موردی که روزه را باطل می کند، کدام است؟ ج _ هفتم: باقی ماندن بر جنابت، حیض و نفاس تا اذان صبح.
هشتم: اماله کردن با چیز روان.

س 48 _ نهمین موردی که باعث ابطال روزه می شود کدام است؟ ج _ نهمین: قی کردن.   

 

 

 

 

احکام روزه

س 37 _ در این صورت چه وظیفه ای دارد؟ ج _ باید نیت روزه قضا یا مستحب و یا مانند آن بنماید.
س 38 _ اگر در روزی که مردد است، آخر رمضان است یا اول شعبان، روزه قضایی بگیرد یا مستحب، و بعد معلوم شود اول رمضان بوده، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج _ روزه ماه رمضان حساب می شود.
س 39 _ اگر روزی را که شک دارد آخر ماه شعبان است یا اول ماه رمضان، به نیت روزه قضا یا روزه مستحب و مانند آن روزه بگیرد و در بین روز، بفهمد ماه رمضان است، چه وظیفه ای دارد؟ ج _ باید نیت روزه ماه رمضان کند.
س 40 _ اگر در روزه واجب معینی،مانند روزه ماه رمضان مردّد شود که روزه خود را باطل کند یا نه، یا قصد کند روزه را باطل کند، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج _ بنابر احتیاط، روزه اش باطل می شود. اگر چه از قصدی که کرده، توبه نماید و کاری که روزه را باطل می کند، انجام ندهد.
س 41 _ اگر کسی به جهت رخ دادن کاری که نداند روزه را باطل می کند یا نه، مردد شود، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج _ اگر کاری که روزه را باطل می کند، انجام نداده، روزه اش صحیح است، در صورتی که تردّد در صحت روزه موجب تردد در نیت روزه نشود.
س 42 _ اگر در روزه واجبی که وقت آن معین نیست. مانند روزه کفاره، قصد کند کاری که روزه را باطل می کند، انجام دهد، یا مردّد شود به جا آورد یا نه، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج _ چنانچه به جا نیاورد و پیش از ظهر دوباره نیت روزه کند، روزه او صحیح است و در روزه مستحب تا قبل از مغرب اگر نیت کند صحیح است.
 

 

 

 

احکام روزه

س 28_ اگر نداند روزه آن روز بر او واجب است یا فراموش کند و پیش از ظهر یادش بیاید، آیا روزه اش اشکال پیدا می کند؟ ج_ چنانچه کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد و نیت کند روزه او صحیح و گرنه باطل می باشد.
س 29 _ اگر برای روزه واجب غیر معینی مانند روزه کفاره، عمداً تا نزدیک ظهر نیت نکند، آیا روزه اش اشکال پیدا می کند؟ ج _ اشکال ندارد.
س 30 _ اگر پیش از نیت، تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد یا تردّد داشته که بگیرد یا نه، چنانچه کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد و پیش از ظهر نیت کند، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج _ روزه او صحیح است.
س 31 _ اگر در ماه رمضان، پیش از ظهر کافر مسلمان شود و چیزی نیز نخورده باشد، آیا روزه او در آن روز صحیح است؟ ج _ روزه او صحیح نیست. حتی اگر نیت روزه را نیز قبل از ظهر کرده باشد.
س 32 _ اگر بیماری پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت کاری که روزه را باطل می کند، انجام نداده باشد، نسبت به روزه آن روز چه تکلیفی دارد؟ ج _ بنابر احتیاط مستحب نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد.
س 33 _ اگر بیمار بعد از ظهر خوب شود، نسبت به روزه آن روز چه وظیفه ای دارد؟ ج _ اگر بعد از ظهر خوب شود، روزه آن روز بر او واجب نیست.
س 34 _ در روزی که انسان شک دارد. آخر ماه شعبان است یا اول ماه رمضان، چه وظیفه ای دارد؟ ج _ واجب نیست روزه بگیرد.
س 35 _ اگر بخواهد روزه بگیرد، آیا می تواند نیت روزه ماه رمضان بنماید؟ ج _ نمی تواند نیت روزه ماه رمضان کند.
س 36 _ آیا در روزی که شک دارد آخر ماه شعبان است یا اول ماه رمضان، می تواند بنابر احتیاط مستحب نیت کند که اگر ماه رمضان است، روزه ماه رمضان و اگر ماه رمضان نیست، روزه قضا یا مانند آن باشد؟ ج _ نمی تواند.

 

 

احکام روزه
س 19_ اگر کاری که روزه را باطل می کند انجام داده باشد یا بعد از ظهر متوجه شود ماه رمضان است، روزه او چه حکمی پیدا می کند؟ ج_ روزه او باطل می باشد، ولی باید تا مغرب امساک کند. یعنی کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد و بعد از ماه رمضان نیز آن را قضا نماید.
س 20_ اگر بچه، پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، چه وظیفه ای دارد؟ ج_ باید روزه بگیرد.
س 21_ اگر بعد از اذان بالغ شود، چه وظیفه ای دارد؟ ج_ اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نیست خواه نیت روزه، قبلاً کرده باشد یا نه و خواه قبل از ظهر مفطری انجام داده باشد یا خیر.
س 22_ اگر بعد از اذان بالغ شود، بنا بر احتیاط مستحب چه تکلیفی دارد؟ ج_ احتیاط مستحب است که اگر قبل از فجر نیت روزه کرده باشد و تا قبل از ظهر مفطری انجام نداده باشد، روزه آن روز را بگیرد.
س 23_ کسی که برای بجا آوردن روزه میتی اجیر شده، آیا می تواند روزه مستحب بگیرد؟ ج_ اگر روزه مستحب بگیرد، اشکال ندارد.
س 24_ اگر کسی روزه قضا داشت، آیا می تواند روزه مستحبی بگیرد؟ ج_ کسی که روزه قضا دارد، نمی تواند روزه مستحبی بگیرد.
س 25_ کسی که روزه قضا دارد، چنانچه فراموش کند و روزه مستحب بگیرد، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج_ اگر پیش از ظهر یادش بیاید، روزه مستحب او به هم می خورد و می تواند نیت خود را به روزه قضا برگرداند.
س 26_ اگر بعد از ظهر متوجه شود، روزه او چه حکمی پیدا می کند؟ ج_ روزه او باطل است.
س 27_ اگر غیر از روزه ماه رمضان، روزه معین دیگری بر انسان واجب باشد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نیت نکند، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج_ اگر غیر از روزه ماه رمضان، روزه معین دیگری بر انسان واجب باشد، مثلا نذر کرده باشد، روز معینی روزه بگیرد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نیت نکند، روزه اش باطل است.

 

 

احکام روزه

نیّت

س 9_ کسی که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه، خوابیده است در چه صورت روزه او صحیح است؟ ج_ اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت کند، روزه او صحیح است. چه روزه واجب باشد، چه مستحب.
س 10_ اگر بعدازظهر بیدار شد، چه وظیفه ای دارد؟ ج_ اگر بعدازظهر بیدار شود، نمی تواند نیت روزه واجب نماید.
س 11_ اگر بخواهد غیر از روزه ماه رمضان روزه دیگری بگیرد، چه وظیفه ای دارد؟ ج_ باید آن را معین نماید. مثلاً نیت کند روزه قضا، یا روزه نذر می گیرم.
س 12_ آیا لازم است در ماه رمضان، نیت کند، روزه ماه رمضان می گیرم؟ ج_ در ماه رمضان، لازم نیست نیت کند، روزه ماه رمضان می گیرم.
س 13_ اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش نماید و روزه دیگری را نیت کند، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج_ اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش نماید و روزه دیگری را نیت کند، روزه ماه رمضان حساب می شود.
س 14_ اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزه غیر رمضان کند، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج_ نه روزه ماه رمضان حساب می شود و نه روزه ای که قصد کرده است.
س 15_ اگر کسی به نیت روز اول ماه، روزه بگیرد، بعد بفهمد روز دوم یا سوم بوده، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج_ روزه او صحیح است.
س 16_ اگر کسی پیش از اذان صبح، نیت کند و بیهوش شود و در بین روز به هوش آید، چه وظیفه ای دارد؟ ج_ بنا بر احتیاط مستحب روزه آن روز را، تمام نماید و قضای آن را نیز بجا آورد.
س 17_ اگر پیش از اذان صبح، نیت کند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود، روزه اش چه حکمی پیدا می کند؟ ج_ روزه اش صحیح است.
س 18_ اگر نداند یا فراموش کند، ماه رمضان است و پیش از ظهر متوجه شود چه وظیفه ای دارد؟ ج_ چنانچه کاری که روزه را باطل می کند، انجام نداده باشد باید نیت کند و روزه او صحیح است.

 

 

احکام روزه

سئوال 1_ روزه چگونه عبادتی است؟ جواب_ عبادتی است که انسان برای انجام فرمان خدا، از اذان صبح تا اذان مغرب، از چیزهایی که روزه را باطل می کند خودداری نماید.
س 2_ آیا لازم است نیت روزه را بر زبان آورده و از قلب گذراند؟ ج_ لازم نیست انسان نیت روزه را بر زبان آورده یا از قلب خود بگذراند. مثلا بگوید: فردا روزه می گیرم.
س 3_ در صحت روزه چه چیزی، کفایت می کند؟ ج_ اگر برای انجام فرمان خدا از اذان صبح تا اذان مغرب، کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد کافی است.
س 4_ برای آن که یقین کند، تمام مدت روزه بوده، چه کاری لازم است انجام دهد؟ ج_ برای آن که یقین کند، تمام این مدت روزه بوده، باید مقداری پیش از اذان صبح و مقداری نیز بعد از اذان مغرب از انجام کاری که روزه را باطل می کند، خودداری می نماید.
س 5_ آیا انسان می تواند در هر شب از ماه رمضان، برای روزه فردا نیت کند؟ ج_ انسان می تواند در هر شب از ماه رمضان، برای روزه فردا نیت کند.
س 6_ بهتر است نیت روزه را چگونه انجام داد؟ ج_ بهتر است که شب اول ماه، نیت روزه همه ماه را بنماید.
س 7_ وقت نیت روزه ماه رمضان، چه هنگامی است؟ ج_ وقت نیت روزه ماه رمضان از اول شب تا اذان صبح.
س 8_ وقت نیت روه مستحب، چه هنگامی است؟ ج_ از اول شب است تا هنگامی که به اندازه نیت کردن به اذان مغرب، وقت مانده باشد. بنابراین اگر تا این وقت کاری که روزه را باطل می کند، انجام نداده باشد و نیت روزه مستحب کند، روزه او صحیح است.

 

 

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: «ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است؛ ماهی که نزد خداوند بهترین ماه‌ها است؛ روزهایش بهترین روزها، شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است.

 

بر مهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار گرفتید. در این ماه، نفس‌های شما تسبیح، خواب شما عبادت، عمل‌هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.

 

پس با نیت‌ای درست و دلی پاکیزه،‌ پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد. با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»

 

آن گاه پیامبر اکرم وظیفه روزه‌داران را برشمرد و از صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت.

 

منابع :

مفاتیح الجنان،‌ تفسیر نمونه، ‌ج 1، ص 634؛ المیزان، ‌ج 2، ص15

 

 

 

 

 

 

درباره ماه رمضان

رمضان اسمى از اسماء الهى می ‏باشد و نبایست‏ به تنهائى ذكر كرد مثلا بگوئیم، رمضان آمد یا رفت، بلكه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنى ماه را باید به اسم اضافه نمود، در این رابطه به سخنان حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) گوش فرا می دهیم.

 

رمضان از اسماء الله است

هشام بن سالم نقل روایت می ‏نماید و می ‏گوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابى جعفر امام باقر (علیهما السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم.

 

فقال علیه السلام: لا تقولوا هذا رمضان، و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان، فان رمضان اسم من اسماء الله عز و جل لا یجیى و لا یذهب و انما یجیى‏ء و یذهب الزائل و لكن قولوا شهر رمضان فالشهر المضاف الى الاسم و الاسم اسم الله و هو الشهر الذى انزل فیه القرآن، جعله الله تعالى مثلا و عیدا و كقوله تعالى فى عیسى بن مریم (علیهما السلام) و جعلناه مثلا لبنى اسرائیل. (1)

 

امام علیه السلام فرمود: نگوئید این است رمضان، و نگوئید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامى از اسماء الله است كه نمی ‏رود و نمی ‏آید كه شى‏ء زائل و نابود شدنى می ‏رود و می ‏آید، بلكه بگوئید ماه رمضان، پس ماه را اضافه كنید در تلفظ به اسم، كه اسم اسم الله می ‏باشد، و ماه رمضان ماهى است، كه قرآن در او نازل شده است، و خداوند آن را مثل و عید قرار داده است همچنانكه پروردگار بزرگ عیسى بن مریم (سلام الله علیهما) را براى بنى اسرائیل مثل قرار داده است، و از حضرت على بن ابى طالب (علیه السلام) روایت ‏شده كه حضرت فرمود:

«لا تقولوا رمضان و لكن قولوا شهر رمضان فانكم لا تدرون ما رمضان‏» (2) شما به راستى نمى‏دانید كه رمضان چیست (و چه فضائلى در او نهفته است).

 

واژه رمضان و معناى اصطلاحى آن

رمضان از مصدر «رمض‏» به معناى شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل... معنا شده است، انتخاب چنین واژه‏ اى براستى از دقت نظر و لطافت ‏خاصى برخوردار است. چرا كه سخن از گداخته شدن است، و شاید به تعبیرى دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بى امانش،زیرا كه رمضان ماه تحمل شدائد و عطش می ‏باشد، عطشى ناشى از آفتاب سوزان یا گرماى شدید روزهاى طولانى تابستان.

 

و عطش دیگر حاصل از نفس سركشى كه پیوسته می ‏گدازد، و سوزشش براستى جبران ناپذیر است.

 

در مقایسه این دو سوزش، دقیقا رابطه عكس برقرار است، بدین مفهوم كه نفس سركش با چشیدن آب تشنه‏ تر مى گردد، وهرگز به یك جرعه بسنده نمی ‏كند، و پیوسته آدمى را در تلاش خستگى ناپذیر جهت ارضاى تمایلات خود وا می ‏دارد.

پى‏نوشت‏ها:

1- بحار جلد 96، ص 376، طبع اسلامیه

2- بحار، ج 96، ص 377

روزه، درمان بیماریهاى روح و جسم صفحه 22

سید حسین موسوى راد لاهیجى

منبع:hawzah.net

 

 

 

تغذیه در ماه رمضان

 

سیستم غذایی در ماه مبارک رمضان

روش صحیح تغذیه در ماه رمضان یکی از موارد مهمی است که لازم است مورد توجه قرار گیرد تا از عوارض جسمی و یا عصبی جلوگیری شود. در غیر اینصورت ممکن است عوارضی حاصل شود که یا روزه گرفتن را عامل آنها محسوب کنند و یا اثرات آن باعث عدم تداوم روزه گرفتن گردد.

بطور کلی چهار فاکتور در تغذیه در ماه رمضان باید مورد توجه قرار گیرد که عبارت اند از: 

الف- زمان غذا خوردن، ب- میزان غذا خوردن، پ – چگونه غذا خوردن، ت- انتخاب نوع غذا.

 

الف-تغذیه در ماه رمضان- زمان غذا خوردن:

در ماه مبارک رمضان زمان غذا خوردن اصلی سه مرحلة سحر، افطار و شام می باشد که لازم است کاملاً از هم مجزا باشند. دو زمان سحر و افطار تقریباً مشخص شده است. در سحر لازم است که طوری برنامه ریزی شود که علاوه بر زمان کافی برای ذکر و دعا و عبادت زمان کافی برای غذا خوردن در نظر گرفته شده باشد. یکی از موارد اشتباه غذایی در این مرحله تسریع در غذا خوردن در وقت سحر است که اثرش بعد از چند روز روزه گرفتن در سیستم گوارش خواهد بود مثل سنگینی معده، عدم مراحل هضم طبیعی غذا در طول روز، ترشی معده و در ادامه به ناراحتی های معده و روده دچار خواهند شد.

 

نکته دیگر در مورد تغذیه در ماه رمضان این است که باید به زمان صرف افطار و شام توجه داشت.نبایستی بدون درنظر داشتن حجم غذای خورده شده در افطار وارد مرحله شام خوردن شد. صرف افطار می بایست در اولین فرصت ممکن صورت گیرد تا تداخلی با زمان شام خوردن پیش نیاید.فاصله زمانی افطار و شام باید آنقدر باشد که در موقع صرف شام غذای هضم نشده در معده نباشد. زمان شام خوردن هم باید طوری برنامه ریزی شود که تا قبل از خواب زمان کافی برای هضم وجود داشته باشد و نباید با شکم پر به رختخواب رفت.

 

ب- تغذیه در ماه رمضان-میزان غذا خوردن:

یکی دیگر از نکاتی که در مورد تغذیه در ماه رمضان باید به آن توجه کرد میزان غذا خوردن است.یکی از مشکلات در سیستم غذایی بسیاری از افراد این است که حجم غذا تحت کنترل نیست. حجم غذای افطار باید بسیار کم باشد تا قبل از شام خوردن از معده خارج شده و امکان شام خوردن بدون اثر مضر جانبی وجود داشته باشد. حجم شام باید بنحوی کنترل شود تا هم امکان خوردن میوه بعد از شام باشد، نه تنقلات مرسوم بعد از شام بر محتویات معده فشار آورد، نه مشکلی در روند خواب پیش آید، و نه مانعی بر غذا خوردن در وقت سحر حاصل شود.

 

پ- تغذیه در ماه رمضان- چگونه غذا خوردن

یکی از معضلات غذا خوردن خیلی افراد سریع خوردن غذا است که معمولاً یا به دلیل محدودیت زمانی است ویا استرس داشتن در موقع غذا خوردن ویا به رسم عادت. به هر دلیل که باشد تاثیرات مضرش در روی معده بسیار شدید خواهد بود و عواقبی ناگوار به دنبال خواهد داشت. پس در ماه مبارک باید دقت داشت تا تنظیم وقت بصورتی انجام شود تا غذا خوردن در سحر، افطار وشام به تعجیل صورت نگیرد. بنابراین با آرامش غذا خوردن و در شرایط نگرانی ، استرس و ناراحتی غذا نخوردن خیلی در تأمین سلامتی دستگاه گوارش مؤثر است.

 

 

 

 

 

ت- تغذیه در ماه رمضان -انتخاب نوع غذا

یکی دیگر از نکات در مورد تغذیه ماه رمضان این است که باید توجه خاصی به نوع غذای مصرفی خود داشته باشید.غذاهایی که ما میخوریم مهمترین فاکتور تعیین کنندة سلامتی و بیماریهای ماست. با کمال تاًسف عوامل متعددی چون عدم اطلاع از مواد غذایی، قدرت هوس در انتخاب، انتخاب غذا در تنوعات مکانی-زمانی، تبلیغات تولید کننده ها، و انتخاب بر اساس قدرت اقتصادی در انتخاب نادرست غذایی ما دخالت دارند.

 

در این مقاله هدف اشاره به مواد اولیه سالم ویا ناسالم موجود در مواد غذایی نیست بلکه مقصد انتخاب غذاهایی است که برای شام ، سحر و افطار مناسب هستند.تغذیه در ماه رمضان باید به گونه ای باشد غذا های انتخاب شده در سحر، افطار، و شام می بایست مواد لازمه ۲۴ ساعته بدن یعنی کربوهیدراتها، چربی، پروتئین، فیبر، ویتامینها، آنزیم ها و مواد معدنی لازم را به بدن برسانند. به عبارت دیگر بجای افزایش حجم در یک وعده غذا ، تاًمین نیازهای غذایی باید بین غذاهای سحر، افطار، و شام تقسیم شوند.

 

 

نکات تغذیه ایی ماه رمضان در وقت سحر:

موارد زیر در موقع سحری خوردن پیشنهاد میشوند:

-خوردن غذا های اصلی با در نظر گرفتن حجم آن، شرایط جسمی ، سنی، وضعیت های خاص روزه گیر و یا داشتن بیماری اشکال ندارد.

-بایستی از چندین نوع غذای پختنی استفاده کرد.

 

-یکی از نکاتی که باید در مورد تغذیه در ماه رمضان به آن توجه کرد این است که به جای اینکه معده خود را ازچندین نوع غذای پختنی پر کنید، از میوه جات، سبزی جات، صیفی جات، و نوشیدنی های سالم و چای های گیاهی متعدد که به منظور های مختلفی وجود دارند استفاده کنید.

 

-جای نوشابه های مضر، قندی، رنگی ودارای مواد نگهدارنده از چای های گیاهی متعدد برای تصفیه خون، جگر، کلیه ها، وشستن معده و روده از مواد نامناسبی که توسط غذاها و خوردنی ها وارد بدن میشوند ویا برای جلو گیری از افزایش کلسترول، قند، چربی، فشار خون و… استفاده نمایید.

 

 

 

 

حتماً از غذاهای قلیا ساز مثل میوه ها، سبزیجات، صیفی جات، و غلات نیز به همراه غذا استفاده کنید.خوردن و نوشیدن مواد غذایی را که تولید اسید می نمایند کنترل نمایید مثل: انواع گوشت، ماهی و غذاهای دریایی، لبنیات، تخم مرغ، حبوبات، خشکبار، شکر ، روغن ها وسرکه.

 

غذا ها را خوب بجوید زیرا بزاق قلیایی(تیالین)در اثر خوب جویدن غذا ، حالت اسیدی آن را تبدیل به قلیایی میکند.از خوردن غذا های رنگیزه دار، طعم دهنده دار، دارای مواد نگهدارنده و نیز از غذا های تصفیه شده مثل: آرد سفید، قند، نوشیدنی های شیرین ورنگی، قهوه، پنیر های فرآوری شده، آب میوه های ساختگی، سوسیس و کالباس که عوارض متعدد غیر قابل جبرانی دارند و بعضی نیز باعث خستگی روزانه می شوند پرهیز کنید.

 

-از خوردن نمک تا حد امکان بپرهیزید.

 

-یکی دیگر از نکات تغذیه ایی در ماه رمضان این است که از خوردن آب قبل از خوردن سحری خودداری کنید و همچنین از خوردن نوشابه های قند دار نیز در وقت سحر جلوگیری کنید.

 

نکات تغذیه ایی ماه رمضان در وقت افطار:

به دلایل مختلف غذا های افطار نباید شامل غذا های اصلی، حجیم وسنگین باشد زیرا:

-معده مدتی خالی بوده و نبایستی به یکباره آنرا به فعالیت وادا شت.

-باید معده آمادگی پذیرش شام را داشته با شد.

-ابتدا با مقداری آب گرم و خرما، خوردن را آغاز کنید.

-خوردن مقداری کمی آش بدون حبوبات توصیه می شود.

-از غذا های بدون چربی در افطار استفاده نمایید.

-از خوردن آجیل جات، بستنی، چیبس، گوشت جات، پنیر، ماست وشیر پر چرب در افطار بپرهیزید.

-در خوردن شیرینی جات در موقع افطار افراط نکنید از قند های ساده بجای قند های مرکب استفاده کنید تا بتوا نید به میزان لازم شام صرف کنید.

-در خوردن نوشیدنی اصراف نکنید زیرا مانع شام خوردن خواهد شد.

 

 

نکات تغذیه ایی ماه رمضان در وقت شام:

همانطور که گفته شد سعی کنید بین افطار و شام فاصله کوتاه باشد.

-قبل از شام آب میل نکنید.

-اگر حجم غذا ی شام بیش از حد باشد، هم خواب را تحت تاًثیر قرار میدهد ، هم مانع خوردن غذادر سحر خواهد شد و هم تکرار آن باعث سوء هاضمه و بروز بیماری های گوارشی خواهد شد.

-حجم شام باید آنقدر کنترل شده باشد که جلو خوردن میوه جات را نگیرد.

-اگر بعد از شام قصد خوردن تنقلات را دارید، از قبل میزان شام را کنترل نمایید.

-آنچه در مورد خوردن سحری قابل ملاحظه است ، در مورد شام هم صادق است.

 

دکترسید غلامرضا موسی پناه

مشاوره رژیم غذایی و تغذیه سالم با داروهای گیاهی

منبع:pezeshkan.org

 

 

و من اكثر فیه من الصلوه على ثقل الله میزانه یوم تخفف فیه الموازین (1)

هر كس در این ماه بر من زیاد صلوات بفرستد ترازوى اعمالش ‍ سنگین خواهد شد، روزى كه ترازوى اعمال بسیارى از مردم سبك مى شود.

در رابطه با صلوات بر پیامبر و اهل بیتشان تاکیدات فراوانی وارد شده است. معناى صلوات دادن بر رسول خدا آن است كه خدایا رحمتت را بر پیامبر و آل پیامبر نازل فرما. وقتى این رحمت بر حضرت نازل شد به دیگران هم مى رسد چون او مجراى فیض ‍ است.

در قیامت اعمال انسان را با یك واحد مخصوصى مى سنجند، نه با اجرام مادى و امثال آن در دنیا انسان اگر خواسته باشد متاع مادى را بسنجد آن را با یك ترازوى خاصّ مادّى توزین مى كند مثلاً درجه حرارت را با میزان مخصوص آن، شیى كیلویى را با كیلو، در مسائل ادبى اگر خواستند شعرى را بسنجند با یك وزن خاصى مى سنجند.

حال این سوال مطرح که اعمال ما را كه در قیامت با چه واحدى مى سنجند؟ آیا اعمال ما را با سنگ و متر و عدد و رقم مى سنجند؟ كه چقدر عبادت كردیم یا واحد وزن در قیامت چیز دیگرى است ؟ قرآن مى فرماید: والوزن یومئذ الحق(اعراف آیه8)، یعنى در قیامت اعمال را با حق مى سنجند كه مشخص شود چه عملى حق داشت و چه عملى از حق بى بهره بود؛ لذا در قرآن كریم وقتى سخن از توزین اعمال مطرح است مى فرماید: آنان كه اعمالشان سنگین است . اهل سعادتند و آنان كه اعمالشان سبك است ، از سعادت محروم اند. یعنى این واحد را كه حق است عده اى دارند و عده اى ندارند.

در بیانات امیرالمؤمنین(علیه السلام)آمده است، چه این كه در بیان رسول الله(صلى الله علیه وآله)هم رسیده است كه حضرتش فرمود:

«زِنُوا قَبْلَ أنْ تُوزَنوا» (2)

روزى مى رسد كه انسانها را وزن مى كنند كه كدام انسان سبك و كدام انسان سنگین است. كمال انسان به عقل و معارف عقلى اوست، خود را با یك میزانى كه خدا نازل كرده است بسنجد، با میزان قرآن كریم و با وزنى كه حق است. و تشخیص این كار كه انسان بفهمد روى حقیقت كار مى كند یا خیر، خیلى دشوار نیست .

در سفینة البحار از عیون اخبار الرضا چنین نقل مى كند:

امام رضا علیه السلام فرمود: هر كس توانایى نداشته باشد كه كفاره گناهان خود را بدهد، پس باید بر محمد و آل او زیاد صلوات بفرستد؛ به درستى كه صلوات گناهان را به تمام معنا از بین مى برد.(3)

مفهوم خطبه حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) که فرمود در ماه مبارك رمضان هر كس بیشتر بر من صلوات بفرستد خدا ترازوى او را سنگین مى كند این است که صلواتى را كه ما مى فرستیم از طرف ما نسبت به حضرت كمالى عائد نمى شود. خداى سبحان كمالات لائق را به آن حضرت (صلی الله علیه و آله) مرحمت كرد و مى كند، ما آن چیزى را كه از خداى سبحان مسئلت مى كنیم ، بعنوان یك علت فاعلى و واسطه در فیض سبب خیر نخواهیم بود كه پیامبر بوسیله درود ما كامل بشوند، بلكه بوسیله درود ما كمالاتشان ظاهر مى شود و علت فیاضه اش خداى سبحان است .

از ما خیرى به آن حضرت (صلی الله علیه و اله ) نمى رسد، چون هر چه ما داریم محصول تربیت ایشان است . مثل یك باغبانى كه در روزه عید دسته گلى از باغ صاحب باغ داده است ؟ ما به هر كه برسیم ، گلهائى است كه بوستان رسول خدا - علیه آلاف التحیه و الثناء - نصیب ما شده است ؛ اگر هم یك دسته گلى مى چینیم و به حضرتش تقدیم مى كنیم از باغ او است . بنابراین درودهاى ما چیزى نیست كه حضرت (صلی الله علیه و آله) از آن به كمال برسند، اما براى خود ما یك تقربى است كه ما از آن راه به كمال نائل مى شویم . لذا على - علیه السلام - فرمود هرگاه حاجتى داشتید، دعائى كردید. چیزى از خدا خواستید، همراه با آن یا بعدا صلوات بر پیامبر را فراموش نكنید(4) .زیرا صلوات بر آن حضرت یك دعائى مستجاب است ، و چون همراه صلوات حاجت خود را خواستید، خداى سبحان این چنین نیست كه یكى را برآورده كند و دیگرى را برآورده نكند؛ لذا گفتند اگر خواستید دعا كنید او از خداى سبحان را درود بر پیامبر را مسئلت كنید تا در پرتو این صلوات كه یك دعائى است مستجاب ، سائر دعاها هم مستجاب بشود. لذا در برنامه هاى آموزنده امام سجاد - سلام الله علیه - كه مثل اعلاى نیایش و دعا را به ما مى آموزاند، در بسیارى از فرازهاى ادعیه ایشان صلوات بچشم مى خورد. هر مطلبى را كه آن حضرت از خدا مى خواهند قبل و بعدش صلوات است چون آن اول و این آخر را خداوند مستجاب مى كند بین آن ها را هم مستجاب خواهد فرمود.

این صلوات را كه خدا و ملائكه بر پیامبر مى فرستند بر مؤمنین هم مى فرستند این مؤمن چه مقامى دارد كه خداى سبحان بر او صلوات مى فرستد.

در سوره مباركه احزاب آمده است که هو الذى یصل علیكم و ملائكته لیخرجكم من الظلمات الى النور (احزاب 43). خدا و ملائكه او بر شما صلوات مى فرستند تا شما را از تاریكى ها به نور هدایت فرماید.

مؤ من به جائى مى رسد كه خدا بر او صلوات مى فرستد تا او را به فضاى نور منتقل كند. خداوند بر شما صلوات مى فرستد و فرشتگان او نیز، تا شما را از ظلمت ها به نور بیرون بیاورند. معلوم مى شود صلوات خدا بر مومنین یعنى نورانى كردن و اگر این فیض قطع بشود و خدا بر كسى صلوات نفرستد، یعنى در ظلمت ماندن . ما باید خود را با این معیار وزن كنیم . ببینیم از صلوات خدا بهره مى بریم یا خیر؟ بدانیم هر جا كه لغزیدیم و گرفتار گناه شدیم در آن حال صلوات فرشتگان خدا نصیب ما نشده است ؛و هر لحظه كه توفیق اطاعت و انجام تكالیف شرعى نصیب ما شد، از احكام و آداب عبادات كم و بیش به اسرار عبادات راه پیدا كردیم ، بفهیم به اینكه صلوات خدا و فرشتگان خدا و فرشتگان خدا نصیب ما شده است .

این مقام شامخ مؤ من است كه مؤ من به جائى مى رسد كه خدا و ملائكه او بروى صلوات مى فرستند، تا او را نورانى كنند. اگر كسى از این راه نور گرفت ، هم راه خود را مى بیند و هم راه را به دیگران نشان مى دهد؛و اگر از این راه نور نگرفت ، نه راه خود را مى بیند و نه مى تواند راهنماى دیگران باشد.

پس بیاییم در این ماه عزیز صلوات بسیار بر پیامبر و اهل بیت بفرستیم تا از فیض دنیا و آخرتی آن، برآورده شدن حوایج دنیایی، نجات از تاریکی ها و رسیدن به نور و سنگین شدن اعمالمان در قیامت بی نصیب نمانیم.

پی نوشت ها:

1.وسائل ‏الشیعة ج : 10 ص : 314

2.قال على - علیه السلام - زنوا انفسكم من قبل ان توزنوا وحاسبوها من قبل ان تحاسبوا و تنفسوا قبل ضیق الخناق و انقاد و اقبل عنف السیاق . نهج البلاغه ، خطبه 90.

3. سفینة البحار ج 5، ص 170

4. بحار الانوار، ج 94، ص 54، و ج 2، ص 491، خبر 2-1 و ج 93، ص 316 -311؛ثواب الاعمال ، ص 312؛كنز العمال ، خبر 3988.

منابع:

_ اسرار عبادات

آیه الله جوادى آملى

_ آیین رمضان؛ مناسبتها، احکام، ادعیه و آداب  

معاونت آموزش و تحقیقات بعثه مقام معظّم رهبرى

سایت لیله القدر