تبیان، دستیار زندگی

نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی در بیانیه‌ای اعلام كرد: به نیابت از جامعه آشوری، همراه و هم صدا با همه آحاد میهن مان پشتیبانی و حمایت بی دریغ خود را از فلسطینیان مظلوم اعلام می‌كنم.

در این بیانیه آمده است: سال نو ‪ ۲۰۰۹‬میلادی را در حالی آغاز خواهیم كرد كه برادران و خواهران فلسطینی، مسلمان و مسیحی در زیر ستم و تجاوز متجاوزان روزهای دهشتناك و سختی را می‌گذرانند. اكنون نه تنها خانه فلسطینیان كه اماكن مقدسه همه ادیان زیر بمب‌های آتش افروز قدرت‌های جهانی درحمایت از صهیونیست‌ها قرار دارند.كلیساها نیز همانند مساجد هدف بمب‌ها و موشك‌های آتش افروز است.

وی با بیان اینكه بمب‌ها و موشك‌ها فلسطینیان ساكن غزه را مورد حمله قرار داده‌اند و جهان شاهد نزدیكی و تفاهم و زندگی مسالمت آمیز مسلمانان و مسیحیان در سرزمین مان ایران است، پرسید: مگر فلسطینی درسرزمین خود چه می خواهد؟ زندگی مسالمت آمیز با همه، با یهودیان یا مسیحیان و دیگر مسلمانان. مگر در بیروت چنین نمی‌كنند؟ مگر اوج و نهایت این زندگی مسالمت آمیز را در میهن مان ایران نمی‌بینیم؟ این چه اصراری است كه فلسطینی مظلوم را از خانه‌اش بیرون كنند و آواره جهان بسازند؟ این چه عدالتی است كه خانه را بر سر فلسطینی ویران كنند و گروه گروه شهیدان، كودك و سالخورده، جوان و میانسال را به خاك و خون بكشند؟
در ادامه بیانیه دبیركل اتحادیه جهانی آشوریان آمده است: ما آشوریان نیز صراحتا انزجار و نفرت خود را از این حركت‌های ددمنشانه و غیر انسانی، اعلام می‌داریم و به حمایت و پشتیبانی از ملت مظلوم فلسطین فریاد سر می دهیم. ما همانند همه ملت ایران یكپارچه و هم صدا فجایع غزه و تجاوز به فلسطینیان، این مظلومان تاریخ را محكوم می‌كنیم، ما خواهان اجرای عدالت در نوار غزه و كشور فلسطین و سراسر جهان هستیم .

عضو آشوری كمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی افزود: آشوریان یك صدا با همه آحاد ملت خواستار تنبیه متجاوز و استقرار عدل و عدالت در سرزمین فلسطین هستیم .

در بیانیه تاكید شده است: ما یك صدا به دولتمردان نظام جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌داریم كه پا به پای همه آحاد میهن مان همانند همیشه در همه حركت‌های سرنوشت ساز حضوری مقاوم داریم و از جوامع بشری خواستاریم تا سریعا اقدامات بشردوستانه‌ای را در حمایت از مظلومان فلسطین به اجرا بگذارند

27 دسامبر 2008 را كه بنا به گزارش‌های مختلف خونبار‌ترین روز در تاریخ 41 ساله‌ی اشغالگری صهیونیست‌ها در اراضی فلسطینی نام گرفت، باید تاییدی دیگر بر بی‌مبالاتی‌های جهان عرب و رهبران آن نسبت به مساله‌ی فلسطین دانست. بر هیچ كس پوشیده نیست كه سكوت و حتی در برخی موارد همگامی برخی سران عرب با سران صهیونیست در تشویق و ترغیب آنها برای ارتكاب جنایاتی خونبار هم چون حملات هوایی اخیر به غزه سهیم بوده است و به جرات باید این روز فجیع در تاریخ بشریت را لكه‌ی ننگی بر پیشانی كسانی دانست كه هم چنان صلح را از اشغالگران صهیونیست گدایی می‌كنند.

به گزارش دفتر مطالعات بین‌الملل خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روز شنبه 28 دسامبر 2008 میلادی برابر با 27 ذی‌الحجه‌ 1429 قمری، نوار غزه محاصره شده حال و هوایی دیگر داشت. بنا بود مسیحیان و مسلمانان رنج كشیده‌ی غزه ولو با كمبود‌های غذایی و اوضاع انسانی بغرنج در این منطقه كه به دلیل تشدید محاصره‌ی ظالمانه‌ی صهیونیست‌ها به وجود آمده است به استقبال سال نو میلادی و قمری بروند. علاوه بر آن تنها چند روز از میلاد حضرت مسیح (ع) پیام آور صلح و آزادی گذشته است و به تازگی زنگ‌های كلیسای المهد در بیت‌لحم به نشان حق برخورداری ملت‌ها از صلح و عدالت به صدا در آمده است.

كودكان مظلوم و بی‌پناه غزه با كوله‌ باری خالی، قصد رفتن به مدرسه را دارند و تنها چشم امید به كشتی‌هایی دوخته‌اند كه انتظار می‌رود با فرا رسیدن سال نو وارد شهر محاصره شده‌شان شود. ناگاه صدای شدید چندین انفجار ابتدا سكوتی مرگبار و رعب آور را بر این منطقه حاكم می‌سازد و پس از آن صدای شیون و فریاد مردم بیگناهی به آسمان می‌رود كه در میان پیكره‌ی بی‌جان و تكه تكه شده‌ی خویشان و برادرانشان قدم بر می‌دارند.

در شرایطی كه تمام مسیحیان جهان عید میلاد حضرت مسیح (ع) را جشن می‌گیرند و مسلمانان سراسر جهان نیز به پیشواز سال جدید قمری می‌روند، طراحان جنگ و دشمنان صهیونیست صلح نیز به روش نژادپرستانه‌ی خود مراسم جشن و پایكوبی برگزار كرده‌اند و همزمان با نواختن زنگ كلیسا‌ها به نشان صلح و دوستی، اشغالگران غاصب طبل‌های جنگ می‌نوازند و در مدت زمانی كوتاه غزه را به خاك و خون می‌كشند.

آیا به راستی بیش از یك‌سال محاصره‌ی ظالمانه‌ی یك و نیم میلیون جمعیت غیرنظامی غزه و مجازات گروهی زنان، كودكان و افراد سالخورده كافی نیست كه باید این منطقه‌ی مظلوم و به انزوا كشیده شده آماج چنین حملات وحشیانه‌ای قرار گیرد؟

كجایند مدعیان دموكراسی و حقوق بشر؟ كسانی كه به ادعای حمایت از آزادی و دموكراسی، منطقه‌ی شكوفای خاورمیانه را دستخوش تحولاتی بغرنج كرده‌اند و با برگزاری كنفرانس‌های به اصطلاح صلح متعهد به پایان بحران 60 ساله در سرزمین فلسطین شده‌اند، اما امروز به جای واكنش جدی و عملی به جنایات اشغالگران صهیونیست در غزه سكوت اختیار كرده‌اند.

آیا تنها صدور بیانیه‌ی محكومیت برای التیام جراحت‌های صعب العلاج مردم مظلوم فلسطین كافی است و آیا می‌توان عدم اتخاذ اقدامی عملی و جدی را در قبال این ظلم و جور توجیه كرد.

با توجه به این كه آمریكا حامی بی‌قید و شرط رژیم صهیونیستی نیز به جای محكومیت این حملات، جنبش حماس را مسوول اصلی بحران و خشونت دانسته است و تنها به تاكید بر عدم كشته شدن تعداد بیشتر غیر نظامیان در این حملات بسنده كرده است باید حمله صهیونیست‌ها به غزه را هدیه‌ی سال نو جورج بوش، رییس جمهور آمریكا و سران صهیونیستی به مردم غزه بدانیم. در آن سو رییس جمهوری كه آخرین روزهای حیات سیاسی‌اش در كاخ سفید را با چنین جنایات مفتضحانه‌ای پشت سر می‌گذارد و سیاه‌ترین برگه‌ها را در كارنامه‌ی هشت سال جنگ افروزی‌اش ثبت می‌كند و در این سو، نخست‌وزیری كه او نیز روزهای پایانی تصدی ننگینش را با پرونده‌ای از فساد و اكنون آغشتن دستانش به خون فلسطینیان بی‌گناه سپری می‌كند.

از آنجا كه غرب و آمریكا به عنوان به وجود آورندگان رژیم منحوس صهیونیستی در خاورمیانه و كسانی كه به زور و با هدف تحقق اهداف صلح جویانه‌ی خود این رژیم را به منطقه تحمیل كرده‌اند، در حمایت‌ مالی، سیاسی و تسلیحاتی از این رژیم شهره هستند، سوالی كه افكار عمومی میلیون‌ها مسلمان و غیر مسلمان سراسر جهان را به خود مشغول ساخته این است كه آیا سكوت، بی‌تفاوتی و سهل‌انگاری اعراب را نیز می توان توجیه كرد؟ اعرابی كه گویا فاقد هر گونه حس ناسیونالیستی شده‌اند و بی‌تفاوت نسبت به آنچه كه طی ماه‌ها بر سر قومیت و ملیت‌شان آمده است، تنها به صدور چند بیانیه‌ی محكومیت و سردادن شعارهای پوچ و توخالی تكیه كرده‌اند.

عجیب‌تر از آن اینكه تزیپی لیونی، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی از تریبون كشوری مهم و كلیدی در خاورمیانه همچون مصر برای بیان تهدید‌های شدیداللحن علیه جنبش حماس و غزه استفاد می‌كند و این اقدام او با هیچ واكنشی از سوی رهبران مصر روبه‌رو نمی‌شود.

دیگر آنكه ایهود المرت، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با یك شبكه‌ی پرمخاطب عربی (العربیه) به بهانه واهی حملات موشكی گروه‌های فلسطینی به غزه، حماس و دیگر گروه‌های مقاومت را تهدید به حمله گسترده كند. رژیمی كه با در اختیار داشتن حدود 200 بمب هسته‌یی بزرگترین خطر و تهدید برای كل منطقه محسوب می‌شود. رژیمی كه بارها تهدید آمیز بودنش را برای همه به اثبات رسانده است و پرونده‌هایی سیاهی همچون دیر یاسین، صبرا و شتیلا و غانا را در آرشیو دارد. با این تفاصیل حمله‌ی نژادپرستانه‌ی رژیم صهیونیستی و تروریسم دولتی این رژیم علیه ملت مظلوم غزه چیزی غیر قابل پیش بینی و دور از تصور نبوده است و چه بسا با ادامه موضع منفعل كشورهای عربی در قبال این فجایع باید شاهد افزایش این اقدامات تروریستی نه تنها علیه غزه بلكه دیگر كشور‌ها باشیم.

از سوی دیگر نباید بورس داغ انتخابات در سرزمین‌های اشغالی را از این موضوع مستثنی دانست. رهبران صهیونیستی كه دریافته‌اند تنها راه برای جلب آرا بیشتر تندرو‌های صهیونیستی در انتخابات و رسیدن به قدرت ریختن خون تعداد بیشتری از فلسطینیان است، سرانجام تهدید‌های مداوم خود مبنی بر حمله به غزه را عملی ساختند. اكنون لیونی می‌تواند با این اقدام جنایتكارانه به احراز پست نخست وزیری رژیم صهیونیستی امید داشته باشد همانطور كه ایهود باراك، وزیر جنگ این رژیم نیز با این اقدام توانسته است جایگاهش را در دولت آینده‌ی این رژیم تثبیت كند.

به رغم این مسایل فاجعه‌ی غزه واقعیتی محسوس و غیر قابل انكار پیش روی چشمان باز و بسته‌ی تمامی جهانیان است و بار اصلی این مسولیت خطیر بر دوش كشورهای عربی و اسلامی و گروه‌های فلسطینی است كه باید چاره‌ای مناسب بیندیشند. اكنون زمان آن فرا رسیده است كه گروه‌های فلسطینی به اختلافات داخلی پایان دهند و جبهه‌ای متحد در برابر این جنایات اتخاذ كنند، همانطور كه زمان آن فرا رسیده است تشكیلات خودگردان فلسطین به مذاكرات بی‌نتیجه و نمادینش با سران اشغالگر پایان دهد. كشورهای عربی و اسلامی نیز باید از موضع منفعل خود خارج شده و به طور جدی برای توقف جنایات صهیونیست‌ها وارد عمل شوند كه یقینا اتحاد، همبستگی و مقاومت آنها هیبت هر ابرقدرت را در هم خواهد شكست و تنها گام‌های عملی آنها به دور از شعارهای توخالی می‌تواند التیام بخش آلام مرم بیگناه و مظلوم فلسطین شود.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی درباره مصیبت هولناک قتل عام مردم مظلوم غزه به دست صهیونیست‌های جنایتکار، ضمن محکوم کردن شدید همدستی ننگین دولت جنایتکار بوش با صهیونیستها، سکوت و بی‌اعتنایی سازمان‌های جهانی و برخی دولتهای عربی را زمینه ساز این جنایات خواندند و با اعلام روز دوشنبه 9 دی به عنوان عزای عمومی همه مجاهدان فلسطینی، ملتهای مسلمان و آزادیخواه، علما، روشنفکران و رسانه‌های جهان اسلام را به ادای مسئولیت بسیار سنگین خود در مقابله با جنایات صهیونیزم خونخوار فراخواندند.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری متن پیام به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
جنایت هولناك رژیم صهیونیستی در غزه و قتل‌عام صدها مرد و زن و كودك مظلوم، بار دیگر چهره‌ی خونخوار گرگهای صهیونیست را از پشت پرده‌ی تزویرِ سالهای اخیر بیرون آورد و خطر حضور این كافر حربی را در قلب سرزمینهای اُمت اسلام، به غافلان و مسامحه‌كاران گوشزد كرد. مصیبت این حادثه‌ی هولناك برای هر مسلمان بلكه برای هر انسان با وِجدان و با شرف در هر نقطه‌ی جهان بسی گران و كوبنده است، ولی مصیبت بزرگتر سكوت تشویق‌آمیز برخی دولتهای عربی و مدّعی مسلمانی است. چه مصیبتی از این بالاتر كه دولتهای مسلمان كه باید در برابر رژیم غاصب و كافر و محارب، از مردم مظلوم غزه حمایت میكردند، رفتاری پیشه كنند كه مقامات جنایتكار صهیونیست، گستاخانه آنها را هماهنگ و موافق با این فاجعه‌آفرینیِ بزرگ معرفی كنند؟

سران این كشورها چه جوابی در برابر رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله خواهند داشت؟ چه جوابی به ملتهای خود كه یقیناً عزادار این فاجعه‌اند خواهند داد؟ به یقین امروز دل مردم مصر و اردن و سایر كشورهای اسلامی از این كشتار، پس از آن محاصره‌ی طولانی غذائی و داروئی لبالب از خون است.

دولت جنایتكار بوش در واپسین روزهای حكمرانی ننگین خود با همدستی در این جنایت بزرگ، رژیم آمریكا را بیش از پیش روسیاه كرد و پرونده‌ی جرائم خود را به عنوان جنایتكار جنگی قطورتر ساخت. دولتهای اروپائی با بی‌تفاوتی و شاید همراهی خود در این فاجعه‌ی بزرگ،‌ یكبار دیگر دروغ بودن ادعاهای طرفداری از حقوق بشر را ثابت كردند و شركت خود در جبهه‌ی ضدیت با اسلام و مسلمین را نشان دادند.

اكنون سئوال من از علماء و روحانیون جهان عرب و رؤسای ازهر مصر این است كه آیا هنگام آن نرسیده است كه برای اسلام و مسلمین احساس خطر كنید؟ آیا هنگام آن نرسیده است كه به واجب نهی از منكر و كلمةُ حقٍ عندَ امامٍ جائر عمل كنید؟

آیا عرصه‌ی دیگری عریان‌تر از آنچه در غزه و فلسطین در جریان است در همدستی كُفار حربی با منافقان امّت برای سركوب مسلمانان لازم است، تا شما احساس تكلیف كنید؟

سئوال من از رسانه‌ها و روشنفكران جهان اسلام و بویژه جهان عرب آن است كه تا چه هنگام به مسئولیت رسانه‌ئی و روشنفكری خود بی‌تفاوت خواهید ماند؟ آیا سازمانهای حقوق بشرِ رسوای غرب و شورای باصطلاح امنیت سازمان ملل بیش از این هم ممكن است رسوا شوند؟

همه‌ی مجاهدان فلسطین و همه‌ی مؤمنان دنیای اسلام به هر نحو ممكن موظف به دفاع از زنان و كودكان و مردم بی‌دفاع غزه‌اند و هر كس در این دفاع‌ مشروع و مقدس كشته شود شهید است و امید آن خواهد داشت كه در صف شهدای بدر و اُحد در محضر رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ محشور شود.

سازمان كنفرانس اسلامی باید در این شرائط حساس به وظیفه‌ی تاریخی خود عمل كند و جبهه‌ی یكپارچه‌ئی به دور از ملاحظه‌كاری و انفعال، در برابر رژیم صهیونیستی تشكیل دهد.

باید رژیم صهیونیستی به وسیله‌ی دولتهای مسلمان مجازات شود. سران آن رژیم غاصب باید به جرم این جنایت و نیز محاصره‌ی طولانی مدّت، شخصاً محاكمه و مجازات شوند.

ملّتهای مسلمان میتوانند با عزّم راسخ خود این مطالبات را تحقّق بخشند و وظیفه‌ی سیاستمداران و علما و روشنفكران در این بُرهه بسی سنگین‌تر از دیگران است.

اینجانب به مناسبت فاجعه‌ی غزه روز دوشنبه را عزای عمومی اعلام می‌كنم و مسئولان كشور را به ادای وظائف خود در این حادثه‌ی غم‌انگیز فرا میخوانم.

وَ سَیعلَمُ ‌الذین ظَلَموا اَیّ مُنقلبٍ یَنقلبون.
سیّدعلی‌ خامنه‌ای
8-دی-1387
29-ذی‌الحجة‌الحرام-1429