تبیان، دستیار زندگی

بطور کلی هر دارویی برای هر بیماری غیرمرتبط مصرف شود ممکن است خطر آفرین باشد از یک استامینوفن ساده گرفته تا باقی داروها، برخی از داروها بالقوه خطراتشان به نسبت از بقیه داروها بیشتر است حتی برای خود آن بیماری اصلی هم که تجویز می شوند بازهم عوارضی را به دنبال دارد. در خصوص اطلاعات بیشتر در این زمینه با یک داروساز به گفت و گو نشسته ایم .

دکتر کاوه سالارمند ، داروساز در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد :مسمومیت دارویی یکی از متداول‌ترین انواع مسمومیت‌هاست. استفاده بیش از حد مجاز هر دارو یا ماده‌ای می‌تواند باعث این نوع از مسمومیت شود.البته گاهی حتی استفاده از داروهایی که به قصد درمان فرد تجویز شده‌اند، در همان دوز مجاز مصرفی ممکن است به دلایلی مانند وجود مشکلات زمینه‌ای در فرد و یا تداخل دارویی با یک داروی مصرفی دیگر، منجر به بروز مشکلات در بدن فرد و مسمومیت دارویی شوند.

یک دارو ممکن است عملکرد یک داروی دیگر را تغییر داده و حتی مانع جذب آن در بدن شود. این حالت به‌خصوص برای داروهایی که برای پیشگیری از شرایط خطرناک مانند حمله قلبی و سکته تجویز می‌شوند، اهمیت بسیار بالایی دارد. بعضی از داروها اگر با هم مصرف شوند، احتمال بروز خطر بالاتر خواهد رفت.

وی در ادامه اظهار کرد: بطور مثال «وارفارین»، داروی ضد انعقاد خون خوراکی است که برای پیشگیری از لخته شدن خون در رگ‌ها تجویز می‌شود. این دارو در بسیاری از سالمندان، معمولا همراه آسپرین مصرف می‌شود درحالی‌که هر دو خطر خونریزی را افزایش می‌دهند، بنابراین زمانی که با هم مصرف شوند، خطر چندین برابر می‌شود وحتی اگر افراد عادی این دارو را مصرف کنند خطرات جبران ناپذیری را به دنبال دارد حتی افرادی که مشکلات قلبی دارند باید با ملاحظات خاصی این دارو را مصرف کنند چرا که ممکن است دچار اختلال در روند درمان بیمار گردد،تا جایی که ممکن است موجب مرگ بیمار شود.

مصرف قرص ژلوفن در بیماران قلبی و عروقی می تواند ریسک افزایش حملات قلبی را بالا ببرد. مصرف دراز مدت قرص ژلوفن و این دسته از داروها با دوز بالا می تواند منجر به خونریزی معده و زخم های گوارشی به ویژه در افراد بالای 65 سال، سیگاری و الکلی شود. با توجه به قابل فروش بودن این دسته از داروها بدون نسخه، شاید در ظاهر داروهای بی خطری به نظر برسند اما عوارض مختلفی برای ژلوفن و سایر داروهای مشابه مطرح است ،به همین دلیل در بعضی گروه های جمعیتی خاص این داروها باید با احتیاط مصرف شود و یا تا حد امکان مصرف نشود.

این دارو ساز متذکر شد : بعضی از دارو ها در شرایط خاصی ممکن مشکل ایجاد کنند به طور مثال « پرازوسین » یک داروی کنترل فشار خون است و باعث افت فشار خون می گردد.اگر پس از مصرف این دارو استحمام با آب داغ صورت گیرد ممکن است بیمار دچار افت جدی فشار خون شود.چرا که آب گرم به خودی خود می تواند باعث باز شدن عروق و افت فشار خون گردد.

وی در پایان خطر نشان کرد: گاهی مواقع بیماران تصمیم می‌گیرند که به طور ناگهانی مصرف داروی خود را قطع کنند .این حالت به طور بالقوه می‌تواند بسیار خطرناک باشد زیرا ممکن است منجر به بروز مشکلات اساسی شود. به عنوان مثال این مورد در رابطه با داروهای اعصاب و روان مصداق دارد. مصرف اکثر داروهای ضد اضطراب و خواب آور در دراز مدت باعث وابستگی به دارو می شود و ترک ناگهانی این دارو ها به صورت خود سرانه عوارض شدید ی را به دنبال دارد و حتما مصرف و قطع دارو باید تحت نظر پزشک صورت گیرد.‍‍ 

شکر سفید این روزها برای خودش برو و بیایی دارد. دست روی هر چیزی بگذارید، می‌تواند حاوی این محصول تصفیه شده باشد اما همین که وارد بدن شود، کارهایی می‌کند که تمام شیرینی‌اش را از بین می‌برد.

 به گزارش جام جم سرا ،​ لطفا 2‌ تصویر را جلوی چشم‌تان بیاورید: مادربزرگ‌تان را به‌خاطر بیاورید که وقت‌های بیکاری‌اش یکی از کله‌قندها را می‌گرفت و شروع می‌کرد به خردکردن آن. همین طوری که برای قندان قند تهیه می‌کرد، قصه‌هایی هم از قدیم‌ها و اینکه مردم سالم‌تر بودند، می‌گفت. شما هم با خوشحالی به قصه‌ها گوش می‌دادید و به دانه‌های خردشده قند نگاه می‌کردید که چقدر حرفه‌ای ریز‌ریز می‌شدند. تصویر بعدی که امروزی‌تر هم هست، یک جعبه پر از شکلات است که از طرف دوستی دریافت کرده‌اید. قطعا این جعبه برای نشان‌دادن محبت بوده است، نه چیز دیگری.

خیلی هم خوشحال شده‌اید و به طرز عجیبی برای خوردن آنها نقشه می‌کشید، جعبه را باز می‌کنید و... خب! همین‌جا دست نگه دارید! تصاویر زیبایی بودند نه؟ بله. اما اگر بخواهید از این تصاویر عبور کنید و برسید سر صحنه خوردن چای به همراه قند یا باز کردن یواشکی جعبه شکلات و جشن یک نفره گرفتن کار خراب می‌شود. می‌خواهم از اصطلاح فاجعه استفاده کنم. فاجعه‌ای که همین الان هم احتمالا با یک گردش 35درجه سر‌ به ‌سمت راست و چپ در اطراف‌مان دیده می‌شود: شکر سفید و محصولاتی که با آن تهیه شده‌اند. مادربزرگ‌تان حق داشت. قدیم‌ها آدم‌ها سالم‌تر بودند.

متهم اصلی پوسیدگی دندان

از بین تمام محصولاتی که این سال‌ها تولید می‌شوند، محصولاتی که حاوی شکر تصفیه‌شده‌اند از همه مضرتر هستند. فروش محصولات غذایی شامل شکر برای جامعه ایالات‌متحده سالانه هزینه‌ای معادل 54بیلیون دلار هزینه دندانپزشکی د‌ارد. همین مسئله باعث شده دندانپزشک‌ها دوران خوشی را تجربه کنند! آدم‌هایی که باید زود به زود به آنها مراجعه کنند وگرنه دندان‌های‌شان را از دست خواهند داد. آدم‌هایی که نمی‌دانند چرا با‌وجود مسواک‌زدن و استفاده از نخ دندان بازهم دچار پوسیدگی دندان‌ها می‌شوند.

بدن ما تحمل این همه شکر را ندارد

این روزها علاوه بر انواع اعتیاد، شاهد نوع جدیدی از اعتیاد هستیم که به شیرینی جایش را در دلمان باز کرده؛ اعتیاد به شکر! در سال‌1915 متوسط میزان شکری که هر فرد ایالات‌متحده‌ای در یک سال مصرف می‌کرد 15تا 20پوند بود اما در سال‌های اخیر این عدد برای بدن انسان‌ها نجومی شده است! حاد بودن مسئله وقتی خودش را نشان می‌دهد که متوجه شویم طبق تحقیقات، عده‌ای هستند که میزان شکر مصرفی‌شان خیلی کم است یا اینکه اصلا از شکر استفاده نمی‌کنند. این نکته یک فاجعه ساده را نشان می‌دهد: خیلی‌ها، به میزان وحشتناکی از شکر استفاده می‌کنند و نمی‌دانند بدن انسان تحمل این میزان از کربوهیدرات را ندارد! ارگان‌های حیاتی بدن با مصرف این همه شکر دچار تخریب خواهند شد. تخریب‌هایی از نوع باور نکردنی!

شاید پوکی استخوان سراغتان بیاید

شکر تصفیه شده هیچ‌گونه فیبر، چربی، آنزیم، پروتئین یا مواد معدنی ندارد، فقط کالری خالص است. خب، وقتی بی‌رویه از این شکر استفاده می‌کنید برای بدن‌تان چه اتفاقی می‌افتد؟ بدن‌تان مجبور می‌شود مواد حیاتی ضروری را از سلول‌های سالم خودش قرض بگیرد تا بتواند مقدار شکر مصرف شده را متابولیز کند. بعد از مصرف شکر، بدن کلسیم، پتاسیم، منیزیم و سایر مواد‌غذایی مفید را از تعداد زیادی از ارگان‌های بدن قرض می‌گیرد تا شکر وارد شده به سیستم را قابل استفاده کند.
خیلی وقت‌ها مقدار زیادی کلسیم از استخوان‌ها گرفته می‌شود تا تاثیرات شکر مصرف شده را خنثی کند. همین مسئله هم کار دست بدن می‌دهد. پوکی استخوان نتیجه همین روش غلط تغذیه است که گریبان کل جوامع دنیا را گرفته است. از طرف دیگر می‌دانیم، دندان‌ها هم به کلسیم نیاز دارند. عجیب نیست پوسیدگی دندان‌ها زیاد شود و درنهایت از دست بروند.

بدن بدون ذخیره می‌ماند

شکر تصفیه شده خالی از تمام مواد مغذی است، به‌همین دلیل بدن مجبور می‌شود از مواد‌غذایی ذخیره شده خودش استفاده کند. اگر مصرف شکر بیش از قبل ادامه پیدا کند، نتیجه‌ای جز تولید اسید بسیار زیاد نخواهد داشت که باعث می‌شود مواد مغذی بیشتری از تمامی بدن گرفته شود تا عدم تعادل ایجاد شده را از بین ببرد. حالا فکرش را کنید، ذخیره‌های بدن هم کم باشد و به دادش نرسد، آن وقت است که بدن نمی‌تواند از شر باقی‌مانده‌های این سم سفید خلاص شود. به همین دلیل مرگ سلولی اتفاق می‌افتد و جریان خون هم مسموم به‌نظر می‌آید چون با انواع و اقسام نشانه‌های مواد مغذی از دست رفته پر شده است.

لثه‌ها هم در معرض خطرند

یکی دیگر از عوارض زیاده‌روی مصرف شکر چسبنده و غلیظ‌شدن خون است. این خون قطعا وارد مویرگ‌های تغذیه‌کننده لثه و دندان‌ها نیز می‌شود. واردشدن همانا و خراب‌کردن دندان‌ها همان. این‌طور که پیداست مسواک‌کردن تنها دیگر کافی نیست. کار از ریشه خراب است!

شکر عامل دیابت

همان‌طور که استفاده از مواد‌غذایی چرب می‌تواند باعث دیابت شود، استفاده از شکر زیاد هم نتیجه‌ای مشابه خواهد داشت. دیابت به‌دلیل نقص پانکراس در تولید انسولین کافی ایجاد می‌شود، آن‌هم درست زمانی‌که مقدار شکر مصرف شده زیاد می‌شود. وقتی مواد‌غذایی شامل شکر زیاد مصرف شوند، به سیستم بدن شوک وارد می‌شود. در نتیجه پانکراس باید به‌شدت کار کند اما سرانجام موقعی می‌رسد که پانکراس هم از کار زیاد خسته می‌شود و دیابت چهره خودش را نشان می‌دهد. افت قند خون در شرایطی ایجاد می‌شود که پانکراس بیش از حد کار کرده و بیش از اندازه انسولین ترشح کرده باشد.

سنگ کیسه صفرا زیر سر شکر است

یکی از جدیدترین تحقیقات در مجله پزشکی انگلستان خبر تکان‌دهنده‌ای را منتشر کرده است: از مهم‌ترین و اصلی‌ترین عوامل ابتلا به سنگ کیسه صفرا، شکر است. سنگ کیسه صفرا از چربی و کلسیم تشکیل می‌شود. حالا کلسیم چه ربطی به شکر دارد؟ شکر می‌تواند تمام مواد معدنی مورد‌نیاز را از رده خارج کند. یکی از این مواد معدنی کلسیم است. شکر، کلسیم را تبدیل به یک ماده سمی و بدون استفاده می‌کند که خودش را در هر جایی از بدن قرار می‌دهد، یکی از این نقاط کیسه صفراست. از هر 10نفر که در ایالات‌متحده زندگی می‌کنند، یک نفر سنگ کیسه صفرا دارد. بعد از 40سالگی این عدد به 5نفر از هر 40 آمریکایی می‌رسد. سنگ کیسه صفرا می‌تواند بدون علامت باشد یا اینکه با علائم دردناکی همراه شود. علائمی مثل پف‌کردن، دفع باد از راه گلو و تحمل نداشتن نسبت به غذاها.

وقتی عملکرد مغز مختل می‌شود

خیر! مضرات شکر تمامی ندارد! یکی دیگر از فجایعی که جناب شکر به شیرینی به ما هدیه می‌دهد و ما هم به‌خوبی قبول می‌کنیم، مشکلاتی است که برای مغز پیش می‌آورد. راستش را بخواهید این مشکلات اولین نفرات از صف طولانی مضرات شکر هستند. مغز انسان بسیار حساس است و به‌خصوص نسبت به تغییرات شیمیایی سریعی که در بدن اتفاق می‌افتد، واکنش نشان می‌دهد. وقتی از شکر استفاده می‌کنیم، انگار از سلول‌هایمان دزدی کرده‌ایم اما چه چیزی دزدیده‌ایم؟ جواب ویتامینB‌ است.

نبود این ویتامین باعث از بین‌رفتن سلول‌ها می‌شود. از طرف دیگر این مسئله مانع تولید انسولین می‌شود. هرقدر مقدار انسولین کمتر باشد، مقدار شکر (گلوکز) موجود در جریان خون بیشتر خواهد بود که باعث اختلال مشاعر می‌شود. جالب است بدانید، بعضی از رفتارهای مجرمانه نوجوانان را به همین نکته نسبت می‌دهند.

شکر هم اعتیادآور است

شکر دست کمی از مواد‌مخدر ندارد! باورکردنش سخت است اما حقیقت دارد. شکر تصفیه‌شده سفید غذا نیست؛ محصول شیمیایی خالص به‌دست آمده از تغییرات صنعتی است، در حقیقت شکر از کوکائین هم خالص‌تر است! برای تهیه شکر سفید از حرارت زیاد و فعل و انفعالات شیمیایی استفاده می‌شود که همین امر موجب ازدست‌رفتن تمام مواد مغذی موجود در آن می‌شود. بعد از اینکه نیشکرها و چغندرها درو می‌شوند، به تکه‌های کوچک تقسیم می‌شوند و تحت فشار زیادی قرار می‌گیرند تا عصاره‌شان به‌دست بیاید.

این عصاره با آب ترکیب می‌شود و حرارت می‌بیند. ماده‌ای که از این مراحل خارج می‌شود با آهک ترکیب خواهد شد و رطوبتش را از دست می‌دهد. ماده باقی‌مانده وکیوم می‌شود و شروع می‌کند به بلوری‌شدن. تا این مرحله تقریبا 64درصد از خواص شکر از بین‌رفته است. در مراحل بعدی تصفیه‌شدن، شکر بقیه خواصش را هم از دست خواهد داد. ماده حاصله همان چیزی است که به آن «سم سفید» می‌گوییم. کافی است برای مدت کوتاهی، مثلا 2هفته، سعی کنید شکر سفید را از برنامه غذایی‌تان حذف کنید تا متوجه تغییرات زیادی شوید. حتی بعید نیست حالت‌های ناخوشایند یک فرد معتاد هم تجربه شود!

نوشابه علیه استخوان‌ها

یک بطری نوشابه چیزی معادل 32حبه قند یا 160گرم شکر دارد، به‌همین دلیل بعد از خوردن نوشابه بلافاصله احساس انرژی زیادی می‌کنید. البته این انرژی زمان کوتاهی دوام می‌آورد و همان‌طور که گفته شد، خیلی زود تمام می‌شود و جایش را به خستگی می‌دهد. از طرف دیگر این میزان شکر، می‌تواند ذخایر کلسیم بدنتان را نابود کند. برای همین است که می‌گویند نوشابه باعث پوکی استخوان می‌شود.

شکر حافظه‌تان را مختل می‌کند

پژوهش های محققان مرکز پیشگیری و درمان چاقی بیمارستان کودکان بوستون نشان می دهد که شکر در مغز عملکردی همانند مواد مخدر دارد. اسکن مغزی نشان می دهد که پس از صرف غذای پر شیرینی، همان مناطقی در مغز تحریک می شوند که پس از مصرف کوکایین و هرویین فعال می‌شوند.آزمایشی در سال 2007 روی موش های معتاد به کوکایین نشان داد که آنان به آب قند تمایل بیشتری دارند و بیشتر تحریک می شوند.

به علاوه مقاله ای به عنوان «شکر احمق‌تان می کند» در سال 2012 توجه همگان را بر انگیخت. این مقاله که حاصل سال ها مطالعه دانشمندان است نشان می دهد که رژیم غذایی حاوی فروکتوز بالا در طول زمان باعث کاهش یادگیری و اختلال حافظه می شود. در این مقاله آمده است که استفاده از اسیدهای چرب امگا 3 اثر عکس دارند و بر خلاف شکرو غذاهای شیرین، باعث افزایش یادگیری و هوش می شوند.

شیرینی باعث افزایش انرژی کودکان نمی شود

نکته ای که وجود دارد این است که اکثر والدین بر این باورند که شیرینی و شکلات باعث افزایش انرژی و کارایی فرزندان می شود که باور اشتباهی است. به علاوه برخی از افراد معتقدند که مضرات شکر قهوه ای کمتر از شکر سفید است، این تصور پایه علمی ندارد چرا که شکر قهوه ای حاصل تصفیه شکر سفید با ملاس است و حتی می‌تواند مضرتر باشد. آنچه مهم است این است که مصرف شکر زیاد باعث کاهش حساسیت پرزهای چشایی می شود و به همین دلیل است که برای برخی افراد طعم های شیرین افراطی آزار دهنده نیست.

منبع : مجله سیب سبز

یک متخصص طب سنتی گفت: جویدن نعنا دندان‌درد را تسکین می‌بخشد.

منبع:تسنیم 

دندان‌درد از جمله دردهای غیر قابل تحمل است که با ترفندهایی خانگی در چند دقیقه قابل درمان است.

به گزارش جام جم سرا ، شاید شما نیز تجربه کرده باشید که دندان دردی ساده می‌تواند روزتان را خراب کرده و اعصابتان را به هم بریزد. آبسه و شکستگی دندان، عفونت، آسیب و مشکلات لثه، افراط در آدامس جویدن و دندان قروچه‌های مکرر مهم‌ترین عوامل بوجودآورنده دندان درد هستند.

منبع: Healthy Food Team 

مفنامیک اسید به دسته‌ای از داروها تعلق دارد که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی نام دارند. این دارو برای تسکین دردهایی مانند دندان‌درد، دردهای عضلانی، دردهای ناشی از قاعدگی، سردرد و... مصرف می‌شود و تنها درد و التهاب را کاهش می‌دهد و تاثیری در درمان بیماری ندارد؛ بنابراین اگر شما نیز برای تسکین دندان درد و سردرد به داروخانه مراجعه و خوددرمانی می‌کنید، بهتر است اطلاعات بیشتری درباره داروها داشته باشید.

موارد استفاده مفنامیک اسید چیست؟

مفنامیک اسید دارای ترکیبی مسکن است که با التهاب و تب مقابله می‌کند. از این دارو برای درمان و تسکین دردهای ناگهانی یا مداوم ناشی از بیماری‌های روماتیسمی، دردهای عضلانی، دردهای ستون فقرات به عنوان مثال در یکی از دیسک‌ها یا گردن، دردهای بعد از عمل جراحی، دردهای ناشی از زخم و جراحت، دندان درد، سردرد، گوش درد و دردهای ناشی از اسپاسم‌های شکمی ناشی از قاعدگی استفاده می‌شود. مفنامیک اسید همچنین برای کاهش تب و تسکین دردهای ناشی از بیماری‌هایی مثل آنفلوآنزا و دیگر بیماری‌های تب‌دار بویژه بیماری‌های مجاری تنفسی فوقانی استفاده می‌شود.

قبل از مصرف این دارو چه نکاتی باید در نظر گرفته شود؟

کسانی که اقدام به خوددرمانی می‌کنند شرایط بدنی‌شان را در نظر نمی‌گیرند. اگر به یکی از ترکیبات مفنامیک اسید آلرژی داشته باشید نباید از این دارو استفاده کنید. علاوه‌بر این مصرف مفنامیک اسید به افرادی که دچار واکنش‌های آلرژیک پوستی هستند یا از مشکلات تنفسی ناشی از مصرف اسید آستیل سالیسیلیک (آسپرین) یا دیگر داروهای مسکن یا ضدالتهابی با نام داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی رنج می‌برند، توصیه نمی‌شود.

زنان باردار که در سه ماهه سوم بارداری هستند و خانم‌های شیرده نیز نباید از مفنامیک اسید استفاده کنند. اگر از زخم معده یا اثنی‌عشر یا خونریزی معده و روده رنج می‌برید یا دچار بیماری‌های التهابی مزمن روده مثل بیماری کرون هستید یا از نارسایی کلیوی، نارسایی جدی قلبی و بیماری‌های کبدی جدی رنج می‌برید نباید از این دارو استفاده کنید.

شیوه مصرف و نگهداری مفنامیک اسید چگونه است؟

بهتر است مفنامیک اسید با غذا یا بعد از غذا مصرف شود. درباره میزان مصرف دارو باید طبق دستور پزشک عمل شود. به‌طور کلی برای بزرگسالان و افراد بالای 14 سال ابتدا 500 میلی‌گرم و سپس 250 میلی‌گرم هر شش ساعت یکبار و بر حسب نیاز توصیه می‌شود. حداکثر دوره درمان با این دارو یک هفته است. برای تسکین دردهای عادت ماهانه مدت زمان مصرف نباید بیش از دو تا سه روز باشد.

اگر یک دوز دارو را فراموش کرده‌اید به محض یادآوری مصرف کنید. اگر نوبت بعدی نزدیک باشد از مصرف آن خودداری کرده و نوبت بعدی دارو را میل کنید. دارو را در هوای محیط دور‌از نور و رطوبت و خارج از دسترس کودکان نگهداری کنید.

عوارض جانبی مصرف زیاد مفنامیک اسید چیست؟

مصرف زیاد و خودسرانه مفنامیک اسید باعث عوارض جانبی زیادی خواهد شد. از جمله عوارض مصرف طولانی‌مدت و با دوز بالای این دارو می‌توان به اسهال اشاره کرد. اگر بعد از مصرف این دارو عارضه اسهال دیده شد مشکل را با پزشک در میان بگذارید.

مصرف این دارو در افراد حساس باعث درد معده، حالت تهوع و استفراغ می‌شود. در بعضی موارد بی‌اشتهایی، سوزش معده، نفخ، یبوست و دیگر مشکلات گوارشی هم دیده شده است. در موارد نادرتری مصرف مفنامیک اسید با مشکلاتی مثل واکنش‌های پوستی، ضایعات پوستی و خارش همراه بوده است. اما مصرف خودسرانه این دارو امکان سردرد، سرگیجه، خستگی، بی‌خوابی، عصبی شدن، تپش قلب، افت فشارخون، مشکلات تنفسی، تحریک چشم‌ها و اختلالات دید را
بالا می‌برد.

عوارض دیگری مثل واکنش‌های آلرژیک جدی و حساسیت‌های پوستی که همراه با تشکیل ضایعات پوستی باشد بندرت بروز می‌کند. اگر دچار این مشکلات باشید باید پزشک را در جریان گذاشته و از مصرف این دارو خودداری کنید. در صورت مشاهده هر نوع اختلال تنفسی یا ضایعات پوستی حتما باید مصرف دارو را قطع کنید.

در بعضی موارد مصرف زیاد و خودسرانه این دارو مشکلاتی مثل اختلالات کبدی و مشکلات کلیوی گزارش شده است. مصرف مفنامیک اسید می‌تواند عاملی برای کم‌خونی و در واقع کاهش میزان گلبول‌های قرمز شود.

اگر مجبورید به مدت طولانی مفنامیک اسید مصرف کنید لازم است به‌طور مرتب آزمایش بدهید تا میزان گلبول‌های قرمزتان و همچنین سلامت کبد و کلیه‌هایتان بررسی شود. اگر نشانه‌هایی مشابه علائم کم‌خونی مثل نفس نفس زدن، خستگی، رنگ پریدگی و ضربان تند قلب را دیدید حتما به پزشک مراجعه کنید.

تداخل دارویی مفنامیک اسید با داروها و مواد غذایی

در حین مصرف داروی مفنامیک اسید باید حواستان به امکان تداخل دارویی آن باشد. مصرف این دارو با داروهای دیگری مثل آسپرین و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل ایبوبروفن و ناپروکسن خطر عوارض گوارشی از جمله زخم گوارشی را افزایش می‌دهد.

مصرف داروهای دیورتیک مثل اسپیرونولاکتون و داروی هپارین، وارفارین، لیتیوم، داروهای ضددیابت مانند قرص متفورمین، مکمل‌های پتاسیم، داروهای گیاهی مثل بابونه، جنسینگ، جینکوبیلوبا با مفنامیک اسید باعث ایجاد تداخل دارویی می‌شود. بنابراین توصیه می‌شود اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید (حتی داروهای گیاهی) از مصرف خودسرانه مفنامیک اسید بپرهیزید.

(سیب-ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم) 

یافته های مطالعاتی اخیر محققان نشان می دهد بین وزن پایین و احتمال ابتلا به آلزایمر ارتباط وجود دارد.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از مهر، محققان بیمارستان عمومی ماساچوست و بیمارستان زنان و بریگام بوستون دریافتند بین وزن پایین تر و رسوبات بیشتر پروتیئن مرتبط با آلزایمر موسوم به بتاآمیلوئید در مغز افراد مسن ارتباط وجود دارد.

این ارتباط بخصوص در بین افراد حامل ژن APOE۴ که موجب افزایش ریسک آلزایمر می شود، مشاهده شده است.

گاد مارشال، محقق ارشد این تیم مطالعاتی، در این باره می گوید: «افزایش آمیلوئید غشایی اولین مرحله شکل گیری پیش بالینی بیماری آلزایمر است، از اینرو یافته های ما نشان می دهد افرادی که در سنین بالا لاغرتر هستند بیشتر در معرض ریسک این بیماری قرار دارند.»

در این تحقیق، پژوهشگران رابطه بین شاخص توده بدنی و سطح بتاآمیلوئید مغز ۲۸۰ شرکت کننده بین رده سنی ۶۲ تا ۹۰ سال که به لحاظ سلامت شناختی در وضعیت خوبی قرار داشتند بررسی کردند.

محققان امیداورند مطالعات بعدی نحوه مکانیسم پشت ارتباط بین BMI پایین و افزایش سطح آمیلوئید را توضیح دهد. 

محققان دانشگاه «مک‌گیل» برای نخستین بار نشان دادند؛ مصرف روزانه دو عدد از یک نوع قرص جدید می‌تواند زوال مغز در مبتلایان به آلزایمر را متوقف کند.

 به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از ایسنا، دانشمندان کانادایی اعلام کردند؛ زوال مغزی شرکت‌کنندگان در مرحله نهایی کارآزمایی داروی (LMTX) برای 18 ماه متوقف شد که نشان‌دهنده افزایش امیدها برای دستیابی به داروی این بیماری مخرب مغز است.

بیمارانی که برای مدت 1.5 سال از این قرص استفاده می‌کردند، با تضعیف حافظه روبرو نشده و توانایی آنها برای انجام کارهای روزمره به قوت قبل باقی ماند.

این کارآزمایی در ابتدا نتایج مایوس‌کننده‌ای را نشان داده بود زیرا قرص (LMTX) بر روی بیماران آلزایمری که از دیگر داروهای زوال عقل نیز استفاده می‌کردند، اثربخش نبود.

اما 15 درصد از 891 بیماری که هیچ داروی دیگری مصرف نمی‌کردند، نتایج جالبی را نشان دادند. این افراد علاوه بر اینکه مهارت‌های اساسی شناختی آنها طی 18 ماه کارآزمایی حفظ شده بود، مناطق اصلی مغزشان تا یک سوم کمتر از سایر شرکت‌کنندگان کاهش یافته بود.

در حال حاضر بیماران آلزایمری از داروهایی مانند «دونپزیل» استفاده می‌کنند که برای زمان محدودی به کنترل علایم کمک می‌کند، اما این داروها نمی‌توانند از وخیم‌تر شدن زوال مغز جلوگیری کنند.

این نتایج در نشست بین‌المللی انجمن آلزایمر در شهر «تورنتو» کانادا ارائه شد.

پزشکان معتقدند مصرف تمشک قرمز می‌تواند خطر ابتلا به آلزایمر را در افراد کاهش دهد.

به گزارش جام جم آنلاین، به گفته پزشکان آمریکایی میوه تمشک قرمز سرشار از مواد مغذی است که نه تنها می‌تواند خطر بیماری‌های کشنده قلبی–عروقی، دیابت و بیماری کبد را کاهش دهد بلکه فاکتور پیشگیرانه موثری برای حفاظت از افراد در برابر آلزایمر است.

بررسی انجام شده حاکی از آن است که تمشک قرمز سرشار از فاکتورهای ضدالتهابی و آنتی‌اکسیداتیو است. در واقع این میوه هم برای سلامت قلب و هم مغز مفید است و به فرد کمک می‌کند عملکرد سالم مغزی خود را از دست ندهد.

به گزارش ساینس ورلد ریپورت، یکی از محققان این مطالعه از موسسه فناوری ایلی‌نوی آمریکا گفت: اگرچه مطالعات انجام شده در مورد تاثیر تمشک قرمز بر کاهش بیماری آلزایمر کاملا محدود است، شواهد چشمگیری وجود دارد که نشان می‌دهد ترکیب‌های پلی‌فنول تمشک قرمز، استرس اکسیداتیو و التهاب را کاهش داده است که در پیشگیری از ابتلا به آلزایمر و حتی کند کردن روند پیری مغز نقش دارد.

منبع: ایسنا 

متخصصان بنیاد ملی خواب آمریکا برای بهبود کیفیت خواب توصیه‌هایی دارند. مهم‌ترین این توصیه‌ها به شرح زیر است:

ـ خواب در اولویت برنامه‌هایتان باشد.

ـ حتی آخر هفته‌ها، برنامه خواب‌ ثابت داشته باشید.

ـ قبل از خواب به کاری مشغول شوید که برایتان آرامش‌بخش باشد.

ـ‌ هر روز ورزش یا نرمش کنید.

ـ دما، صدا و نور اتاق‌خواب را به اندازه مطلوب نگه دارید.

ـ‌تشک و بالش راحت انتخاب کنید.

ـ از مصرف مواد کافئین‌دار بپرهیزید.

ـ‌پیش از خواب، وسایل الکترونیکی را خاموش کنید.

مفنامیک اسید از شناخته شده ترین داروها در دنیاست که حالا کاربردی حیرت انگیز یعنی درمان آلزایمر برای آن کشف شده است.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از مهر، مفنامیک اسید از شناخته شده ترین داروها در دنیاست که حالا کاربردی حیرت انگیز یعنی درمان آلزایمر برای آن کشف شده اشت. از مفنامیک اسید به عنوان داروی تسکین دهنده درد استفاده می شود اما کمتر کسی تصور می کرد روزی بتوان از آن به عنوان یک داروی امیدوارکننده علیه آلزایمر استفاده کرد.

محققان دانشگاه منچستر مطالعاتی انجام داده اند که نشان می دهد استفاده از مفنامیک اسید حافظه از دست رفته را بازیابی کرده و التهاب مغزی در موشهای ترنس ژنتیک را ترمیم می کند.

در این مطالعات دکتر دیوید بروگ سرپرستی تیمی را بر عهده داشته که بر روی موش های آزمایشگاهی تغییر یافته ژنتیکی کار کرده اند. این تغییرات با هدف تولید موش هایی صورت گرفته که علایمی مشابه آلزایمر دارند.

محققان در اقدامی جالب توجه ریز پمپهایی را در زیر پوست تمامی 20 موش آزمایشگاهی به کار گرفته شده در این مطالعه کار گذاشته و آنها را به مدت یک ماه مورد بررسی دقیق قرار دادند. در 10 جانور این ریز پمپها مقادیر مشخصی از مفنامیک اسید را آزاد می کردند و در بدن 10 موش داروی دیگری رها می شد.

در پایان یک دوره بررسی دقیق مشخص شد که تحلیل حافظه در موشهایی که داروی مفنامیک اسید را دریافت می کردند کاملا از بین رفته حال آنکه وضعیت بیماری در موشهای دسته دوم به قوت خود باقی مانده بود.

محققان با توجه به نتایج این بررسی به این نتیجه رسیده اند که التهاب در مغز شدت بیماری آلزایمر را بیشتر می کند.

آنها به این یافته امیدوارکننده اشاره می کنند که مفنامیک اسید گذرگاه التهابی موسوم به «NLRP3» در مغز را که سلولهای آن را تخریب می کند مورد هدف قرار می دهد.