سوره :
البقرة
آیه شماره :
97
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
البقرة
آیه شماره :
98
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
النساء
آیه شماره :
101
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
الانعام
آیه شماره :
112
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
التوبة
آیه شماره :
83
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
الاسراء
آیه شماره :
53
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
الفرقان
آیه شماره :
31
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
القصص
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
فاطر
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)
سوره :
التغابن
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
عدو
فعل :
عدو
معنی :
تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن
«عاديتم» دشمني با يکديگر
«اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم،
«عاديات» دوندگان، اسبان جنگى
توضیح :
دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند.
دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مىشود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77].
بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مىكرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)