تبیان، دستیار زندگی

وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَكُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَيْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ

سوره : البقرة  آیه شماره : 233

ریشه کلمه : رزق

فعل : رزق

معنی : روزى، خرجي، عطا و آن چه نفع دهنده است، غذا، خوراکي، آشاميدني، نبوّت، علم، باران، نصيب، بخشيدن، نعمت دادن «رازق» روزي رسان، رزق دهنده «رزّاق» بسيار رزق دهنده

توضیح : رزق، گاهى به عطاي دائمى اطلاق مى‏شود؛ خواه دنيوى باشد يا اخروى . گاهى به نصيب و بهره. و گاهى به غذائى كه وارد بدن مى‏شود. خلاصه آن كه رزق عطائى است كه از آن منتفع مى‏شوند خواه طعام باشد يا علم و يا غير آن. «رزّاق» و «رازق» از اسماي حسناى الهي است. رازق تمام مخلوق اوّلا و بالذّات خداوند است و اگر به غير از خدا اطلاق شود، بالعرض و به واسطه است . باران را رزق گفته‏اند چون از اسباب رزق و روزي است.