سوره :
البقرة
آیه شماره :
139
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
آل عمران
آیه شماره :
51
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانعام
آیه شماره :
54
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانعام
آیه شماره :
102
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانعام
آیه شماره :
151
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
44
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
129
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
يونس
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
هود
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
ابراهيم
آیه شماره :
7
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النحل
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النحل
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاسراء
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الكهف
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
طه
آیه شماره :
86
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
92
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
52
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
166
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
سبأ
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
62
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
64
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الزخرف
آیه شماره :
64
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الدخان
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
التحريم
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.