تبیان، دستیار زندگی

قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنْ الْخُلَطَاء لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ .

سوره : ص  آیه شماره : 24

ریشه کلمه : داود

فعل : داود

معنی : پدر سليمان و از پيامبران الهي

توضیح : نام مباركش شانزده بار در قرآن ذكر شده است. كتاب او زبور نام دارد که بخشهايي از آن در تورات تحت عنوات مزامير آمده است. 1- او در جوانى از لشگريان طالوت بود و در ميان جنگ فرمانده دشمن را كه جالوت نام داشت بكشت. خدا به او پادشاهى و حكمت داد و از آنچه مى‏خواست به وى تعليم كرد [بقره:251]. 2- به هنگام ذكر خدا كوهها و پرندگان با او هم آواز مى‏شدند كه او را «اوّاب» ناميدند. 3- خدا آهن را بر او نرم كرد و و او آهنگري و زره سازي مي کرد.[سباء:10] 4- خدا او را در حكومت و قضاوت در زمين خليفه و جانشين خويش كرد و دستور داد كه در ميان مردم به حق قضاوت كند و تابع هواى نفس نشود. [ص:26]. 5- خدا كوهها و پرندگان را مسخّر او كرد كه در تسبيح با او هم آواز شوند و پادشاهى او را محكم گردانيد و به او حكمت و فصل خطاب عطا نمود. [ص:17-20] 6- كفّار بنى اسرائيل به زبان او و عيسى بن مريم لعنت شدند كه نا فرمانى كرده و طغيان مى‏ورزيدند. [مائده:78]. 7- او از افضل انبيا بود و صاحب كتاب بود [اسراء:55]. 8- دو واقعه حکم و قضاوت در قرآن مجيد يكى درباره او و سليمان، ديگرى درباره خود او آمده است.

يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ

سوره : ص  آیه شماره : 26

ریشه کلمه : داود

فعل : داود

معنی : پدر سليمان و از پيامبران الهي

توضیح : نام مباركش شانزده بار در قرآن ذكر شده است. كتاب او زبور نام دارد که بخشهايي از آن در تورات تحت عنوات مزامير آمده است. 1- او در جوانى از لشگريان طالوت بود و در ميان جنگ فرمانده دشمن را كه جالوت نام داشت بكشت. خدا به او پادشاهى و حكمت داد و از آنچه مى‏خواست به وى تعليم كرد [بقره:251]. 2- به هنگام ذكر خدا كوهها و پرندگان با او هم آواز مى‏شدند كه او را «اوّاب» ناميدند. 3- خدا آهن را بر او نرم كرد و و او آهنگري و زره سازي مي کرد.[سباء:10] 4- خدا او را در حكومت و قضاوت در زمين خليفه و جانشين خويش كرد و دستور داد كه در ميان مردم به حق قضاوت كند و تابع هواى نفس نشود. [ص:26]. 5- خدا كوهها و پرندگان را مسخّر او كرد كه در تسبيح با او هم آواز شوند و پادشاهى او را محكم گردانيد و به او حكمت و فصل خطاب عطا نمود. [ص:17-20] 6- كفّار بنى اسرائيل به زبان او و عيسى بن مريم لعنت شدند كه نا فرمانى كرده و طغيان مى‏ورزيدند. [مائده:78]. 7- او از افضل انبيا بود و صاحب كتاب بود [اسراء:55]. 8- دو واقعه حکم و قضاوت در قرآن مجيد يكى درباره او و سليمان، ديگرى درباره خود او آمده است.