تبیان، دستیار زندگی

يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَاللّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 30

ریشه کلمه : بين

فعل : بَين

معنی : وسط ، ميان، مقابل، جلو

توضیح : «بين» براى تخلّل و وسط ميان دو چيز است. اين كلمه هم اسم و هم ظرف زمان و مكان به كار مى‏رود، «بين» آنجا به كار مى‏رود كه داراى مسافت باشد مثل [بقره:164] و يا داراى عدد باشد مثل [بقره:224] و مثل [نساء:23] و به آنچه مقتضى معناى وحدت است در صورتى اضافه مى‏شود كه مكرر باشد مثل [مائده:25]، [اعراف:89].

وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ الله لَيَقُولَنَّ كَأَن لَّمْ تَكُن بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيتَنِي كُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا

سوره : النساء  آیه شماره : 73

ریشه کلمه : بين

فعل : بَين

معنی : وسط ، ميان، مقابل، جلو

توضیح : «بين» براى تخلّل و وسط ميان دو چيز است. اين كلمه هم اسم و هم ظرف زمان و مكان به كار مى‏رود، «بين» آنجا به كار مى‏رود كه داراى مسافت باشد مثل [بقره:164] و يا داراى عدد باشد مثل [بقره:224] و مثل [نساء:23] و به آنچه مقتضى معناى وحدت است در صورتى اضافه مى‏شود كه مكرر باشد مثل [مائده:25]، [اعراف:89].

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاء مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاء وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاء يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ

سوره : النور  آیه شماره : 43

ریشه کلمه : بين

فعل : بَين

معنی : وسط ، ميان، مقابل، جلو

توضیح : «بين» براى تخلّل و وسط ميان دو چيز است. اين كلمه هم اسم و هم ظرف زمان و مكان به كار مى‏رود، «بين» آنجا به كار مى‏رود كه داراى مسافت باشد مثل [بقره:164] و يا داراى عدد باشد مثل [بقره:224] و مثل [نساء:23] و به آنچه مقتضى معناى وحدت است در صورتى اضافه مى‏شود كه مكرر باشد مثل [مائده:25]، [اعراف:89].

وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ

سوره : الصافات  آیه شماره : 158

ریشه کلمه : بين

فعل : بَين

معنی : وسط ، ميان، مقابل، جلو

توضیح : «بين» براى تخلّل و وسط ميان دو چيز است. اين كلمه هم اسم و هم ظرف زمان و مكان به كار مى‏رود، «بين» آنجا به كار مى‏رود كه داراى مسافت باشد مثل [بقره:164] و يا داراى عدد باشد مثل [بقره:224] و مثل [نساء:23] و به آنچه مقتضى معناى وحدت است در صورتى اضافه مى‏شود كه مكرر باشد مثل [مائده:25]، [اعراف:89].

وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ

سوره : فصلت  آیه شماره : 34

ریشه کلمه : بين

فعل : بَين

معنی : وسط ، ميان، مقابل، جلو

توضیح : «بين» براى تخلّل و وسط ميان دو چيز است. اين كلمه هم اسم و هم ظرف زمان و مكان به كار مى‏رود، «بين» آنجا به كار مى‏رود كه داراى مسافت باشد مثل [بقره:164] و يا داراى عدد باشد مثل [بقره:224] و مثل [نساء:23] و به آنچه مقتضى معناى وحدت است در صورتى اضافه مى‏شود كه مكرر باشد مثل [مائده:25]، [اعراف:89].