تبیان، دستیار زندگی

قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لّنَا مَا هِيَ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ فَارِضٌ وَلاَ بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَلِكَ فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ

سوره : البقرة  آیه شماره : 68

ریشه کلمه : بكر

فعل : بِكر

معنی : «بُکرة» اول روز، صبح، بامداد «بِکر» دوشيزه، دختر جوان ازدواج نکرده، حيوان جوان نزائيده «اِبکار» از اوّل طلوع فجر تا ارتفاع آفتاب

توضیح : اصل اين كلمه بكرة (به ضمّ اوّل) است به معنى اوّل روز و چون كسى اوّل روز خارج شود گويند: «بَكَرَ فلان» و به حيوانى كه نزائيده بِكر گويند زيرا نزائيدن اوّل است و زائيدن مرحله دوّم، به دوشيزه بِكر گويند و اگر فارض به معنى گاو پير باشد چنانكه راغب گويد بكر هم به معنى جوان است يعنى: گاوى است نه پير و نه جوان.