سوره :
البقرة
آیه شماره :
27
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
البقرة
آیه شماره :
60
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
البقرة
آیه شماره :
61
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
البقرة
آیه شماره :
61
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
البقرة
آیه شماره :
64
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
ابراهيم
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الكهف
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الكهف
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الكهف
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الكهف
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
48
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
49
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
81
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
طه
آیه شماره :
61
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
66
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
67
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
98
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
12
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
25
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
58
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
70
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
71
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
73
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
76
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
78
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
91
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
117
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
7
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
31
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
37
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
42
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
48
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
51
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
61
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفرقان
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفرقان
آیه شماره :
55
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفرقان
آیه شماره :
68
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفرقان
آیه شماره :
71
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
93
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
213
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
60
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
61
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
62
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
63
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
64
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
79
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
88
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
49
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
50
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
60
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
68
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
71
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
72
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
80
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
81
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
87
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
88
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
25
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
29
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
41
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
45
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
50
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
67
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
68
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
50
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
56
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الروم
آیه شماره :
60
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
27
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
31
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
37
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
46
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
48
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
53
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
53
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
62
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
62
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
63
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
69
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
سبأ
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
سبأ
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
سبأ
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
18
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
29
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
يس
آیه شماره :
74
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
74
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
86
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
128
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
159
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
160
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
169
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
ص
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
ص
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
53
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
56
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
60
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
63
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الزمر
آیه شماره :
64
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
16
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
29
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
35
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
35
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
44
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
55
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
56
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
63
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
66
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
69
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
74
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
77
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
78
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
78
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
81
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
85
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فصلت
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فصلت
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فصلت
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فصلت
آیه شماره :
52
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
16
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
31
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
40
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
46
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
53
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشورى
آیه شماره :
53
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الدخان
آیه شماره :
18
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الدخان
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
35
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
31
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحقاف
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
محمد
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
محمد
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
محمد
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
محمد
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
محمد
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
29
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
29
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحجرات
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحجرات
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحجرات
آیه شماره :
7
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحجرات
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحجرات
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحجرات
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحجرات
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
ق
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الذاريات
آیه شماره :
50
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الذاريات
آیه شماره :
51
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطور
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطور
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النجم
آیه شماره :
58
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
16
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
27
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
29
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
29
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
16
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحشر
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحشر
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحشر
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحشر
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحشر
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحشر
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الممتحنة
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الممتحنة
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الممتحنة
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
7
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجمعة
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجمعة
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجمعة
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجمعة
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجمعة
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المنافقون
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المنافقون
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المنافقون
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المنافقون
آیه شماره :
7
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المنافقون
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التغابن
آیه شماره :
7
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التغابن
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التغابن
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطلاق
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطلاق
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطلاق
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطلاق
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطلاق
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التحريم
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التحريم
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التحريم
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الملك
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المعارج
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
نوح
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
نوح
آیه شماره :
25
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجن
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجن
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجن
آیه شماره :
18
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجن
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجن
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الجن
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المزمل
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المزمل
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المزمل
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الانسان
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الانسان
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشمس
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الشمس
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
البينة
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الهمزة
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النصر
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النصر
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
