تبیان، دستیار زندگی

وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَـكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ

سوره : البقرة  آیه شماره : 102

ریشه کلمه : سحر

فعل : سِحْر

معنی : جادو، فريب، وارونه جلوه دادن، «ساحر» سحر كننده جمع آن ساحرون و سحرة جادوگران «سحّار» بسيار جادو کننده، صيغه مبالغه «تسحير» جادو کردن ديگران، سحر بعد از سحر

توضیح : سحر به معنى حيله‏ها و تخيلات بى حقيقت است كه شعبده باز با تردستى چشم شخص را از كارى كه مى‏كند منحرف مى‏نمايد. دقت در آيات قرآن نشان مى‏دهد كه اثر سحر فقط در چشم و ذهن طرف است نه تصرّف در صورت و جنس شى‏. به عبارت ديگر ساحر در چشم و خيال بيننده تصرّف مى‏كند كه ريسمان را مار گمان كند نه اينكه ريسمان را به حركت در مى‏آورد. همانند آنكه انسان به محل تاريك نگاه مى‏كند و قيافه ترسناکي در نظرش مجسّم مى‏شود، چشم او اشتباه مى‏كند نه اينكه فلان درخت مثلاً به آن صورت در آمده است. با اين بيان فرق سحر و معجزه روشن مى‏شود زيرا معجزه انقلاب حقيقى خارج و واقعيت است مثلا در ماجراي عصاى موسى و آتش ابراهيم و شكافتن دريا براى بنى اسرائيل و ناقه صالح و غيره. در خارج عصا مار و دريا شكافته و آتش سرد شده بود.

قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى

سوره : طه  آیه شماره : 71

ریشه کلمه : سحر

فعل : سِحْر

معنی : جادو، فريب، وارونه جلوه دادن، «ساحر» سحر كننده جمع آن ساحرون و سحرة جادوگران «سحّار» بسيار جادو کننده، صيغه مبالغه «تسحير» جادو کردن ديگران، سحر بعد از سحر

توضیح : سحر به معنى حيله‏ها و تخيلات بى حقيقت است كه شعبده باز با تردستى چشم شخص را از كارى كه مى‏كند منحرف مى‏نمايد. دقت در آيات قرآن نشان مى‏دهد كه اثر سحر فقط در چشم و ذهن طرف است نه تصرّف در صورت و جنس شى‏. به عبارت ديگر ساحر در چشم و خيال بيننده تصرّف مى‏كند كه ريسمان را مار گمان كند نه اينكه ريسمان را به حركت در مى‏آورد. همانند آنكه انسان به محل تاريك نگاه مى‏كند و قيافه ترسناکي در نظرش مجسّم مى‏شود، چشم او اشتباه مى‏كند نه اينكه فلان درخت مثلاً به آن صورت در آمده است. با اين بيان فرق سحر و معجزه روشن مى‏شود زيرا معجزه انقلاب حقيقى خارج و واقعيت است مثلا در ماجراي عصاى موسى و آتش ابراهيم و شكافتن دريا براى بنى اسرائيل و ناقه صالح و غيره. در خارج عصا مار و دريا شكافته و آتش سرد شده بود.

لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّواْ النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ

سوره : الانبياء  آیه شماره : 3

ریشه کلمه : سحر

فعل : سِحْر

معنی : جادو، فريب، وارونه جلوه دادن، «ساحر» سحر كننده جمع آن ساحرون و سحرة جادوگران «سحّار» بسيار جادو کننده، صيغه مبالغه «تسحير» جادو کردن ديگران، سحر بعد از سحر

توضیح : سحر به معنى حيله‏ها و تخيلات بى حقيقت است كه شعبده باز با تردستى چشم شخص را از كارى كه مى‏كند منحرف مى‏نمايد. دقت در آيات قرآن نشان مى‏دهد كه اثر سحر فقط در چشم و ذهن طرف است نه تصرّف در صورت و جنس شى‏. به عبارت ديگر ساحر در چشم و خيال بيننده تصرّف مى‏كند كه ريسمان را مار گمان كند نه اينكه ريسمان را به حركت در مى‏آورد. همانند آنكه انسان به محل تاريك نگاه مى‏كند و قيافه ترسناکي در نظرش مجسّم مى‏شود، چشم او اشتباه مى‏كند نه اينكه فلان درخت مثلاً به آن صورت در آمده است. با اين بيان فرق سحر و معجزه روشن مى‏شود زيرا معجزه انقلاب حقيقى خارج و واقعيت است مثلا در ماجراي عصاى موسى و آتش ابراهيم و شكافتن دريا براى بنى اسرائيل و ناقه صالح و غيره. در خارج عصا مار و دريا شكافته و آتش سرد شده بود.

قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ

سوره : الشعراء  آیه شماره : 49

ریشه کلمه : سحر

فعل : سِحْر

معنی : جادو، فريب، وارونه جلوه دادن، «ساحر» سحر كننده جمع آن ساحرون و سحرة جادوگران «سحّار» بسيار جادو کننده، صيغه مبالغه «تسحير» جادو کردن ديگران، سحر بعد از سحر

توضیح : سحر به معنى حيله‏ها و تخيلات بى حقيقت است كه شعبده باز با تردستى چشم شخص را از كارى كه مى‏كند منحرف مى‏نمايد. دقت در آيات قرآن نشان مى‏دهد كه اثر سحر فقط در چشم و ذهن طرف است نه تصرّف در صورت و جنس شى‏. به عبارت ديگر ساحر در چشم و خيال بيننده تصرّف مى‏كند كه ريسمان را مار گمان كند نه اينكه ريسمان را به حركت در مى‏آورد. همانند آنكه انسان به محل تاريك نگاه مى‏كند و قيافه ترسناکي در نظرش مجسّم مى‏شود، چشم او اشتباه مى‏كند نه اينكه فلان درخت مثلاً به آن صورت در آمده است. با اين بيان فرق سحر و معجزه روشن مى‏شود زيرا معجزه انقلاب حقيقى خارج و واقعيت است مثلا در ماجراي عصاى موسى و آتش ابراهيم و شكافتن دريا براى بنى اسرائيل و ناقه صالح و غيره. در خارج عصا مار و دريا شكافته و آتش سرد شده بود.