تبیان، دستیار زندگی

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْيَ وَلاَ الْقَلآئِدَ وَلا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِّن رَّبِّهِمْ وَرِضْوَانًا وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُواْ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ

سوره : المائدة  آیه شماره : 2

ریشه کلمه : جرم

فعل : جرم

معنی : «جَرم» (به فتح اوّل) وادار کردن، قطع و بريدن، کسب «لاجرم» حتماً، البته، لابد. «جُرم» (به ضمّ اوّل) ، گناه «اجرام» گناه کردن.

توضیح : اصل «جرم » (به فتح اوّل) به معنى قطع ثمره از درخت است و به طور استعاره به گناه كردن جرم گفته‏اند. « لاجرم» دراصل به معنى لابد است سپس در اثر كثرت استعمال به معناى قسم آمده و معناى «حقّا» مى‏دهد يه عقيده طبرسى گناه را از آن جهت «جرم » گويند كه عمل واجب الوصل را قطع مى‏كند. گناهكار را مجرم گويند كه عمل صالح را قطع مى‏كند .

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

سوره : المائدة  آیه شماره : 8

ریشه کلمه : جرم

فعل : جرم

معنی : «جَرم» (به فتح اوّل) وادار کردن، قطع و بريدن، کسب «لاجرم» حتماً، البته، لابد. «جُرم» (به ضمّ اوّل) ، گناه «اجرام» گناه کردن.

توضیح : اصل «جرم » (به فتح اوّل) به معنى قطع ثمره از درخت است و به طور استعاره به گناه كردن جرم گفته‏اند. « لاجرم» دراصل به معنى لابد است سپس در اثر كثرت استعمال به معناى قسم آمده و معناى «حقّا» مى‏دهد يه عقيده طبرسى گناه را از آن جهت «جرم » گويند كه عمل واجب الوصل را قطع مى‏كند. گناهكار را مجرم گويند كه عمل صالح را قطع مى‏كند .

وَيَا قَوْمِ لاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِيدٍ

سوره : هود  آیه شماره : 89

ریشه کلمه : جرم

فعل : جرم

معنی : «جَرم» (به فتح اوّل) وادار کردن، قطع و بريدن، کسب «لاجرم» حتماً، البته، لابد. «جُرم» (به ضمّ اوّل) ، گناه «اجرام» گناه کردن.

توضیح : اصل «جرم » (به فتح اوّل) به معنى قطع ثمره از درخت است و به طور استعاره به گناه كردن جرم گفته‏اند. « لاجرم» دراصل به معنى لابد است سپس در اثر كثرت استعمال به معناى قسم آمده و معناى «حقّا» مى‏دهد يه عقيده طبرسى گناه را از آن جهت «جرم » گويند كه عمل واجب الوصل را قطع مى‏كند. گناهكار را مجرم گويند كه عمل صالح را قطع مى‏كند .