تبیان، دستیار زندگی

لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ

سوره : البقرة  آیه شماره : 286

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

وَآتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَّرِيئًا

سوره : النساء  آیه شماره : 4

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاء تْهُمْ رُسُلُنَا بِالبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ

سوره : المائدة  آیه شماره : 32

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْيَتِيمِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَبِعَهْدِ اللّهِ أَوْفُواْ ذَلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 152

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيهُمُ الْمَلآئِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 158

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 42

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُّكْرًا

سوره : الكهف  آیه شماره : 74

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن يَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ يَا مُوسَى

سوره : طه  آیه شماره : 40

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

سوره : المؤمنون  آیه شماره : 62

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

فَلَمَّا أَنْ أَرَادَ أَن يَبْطِشَ بِالَّذِي هُوَ عَدُوٌّ لَّهُمَا قَالَ يَا مُوسَى أَتُرِيدُ أَن تَقْتُلَنِي كَمَا قَتَلْتَ نَفْسًا بِالْأَمْسِ إِن تُرِيدُ إِلَّا أَن تَكُونَ جَبَّارًا فِي الْأَرْضِ وَمَا تُرِيدُ أَن تَكُونَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ

سوره : القصص  آیه شماره : 19

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

قَالَ رَبِّ إِنِّي قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ

سوره : القصص  آیه شماره : 33

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

وَلَن يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاء أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

سوره : المنافقون  آیه شماره : 11

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].

لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا

سوره : الطلاق  آیه شماره : 7

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].