تبیان، دستیار زندگی

وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا قُلِ اللّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ

سوره : يونس  آیه شماره : 21

ریشه کلمه : مكر

فعل : مكر

معنی : مکر، حيله، تدبير، اعم از آنكه در كار بد باشد و يا در كار خوب، توطئه، نقشه، بي اثر کردن مکر

توضیح : مكر آن است كه شخص را به حيله‏اى از مقصودش منصرف كنى و آن دو نوع است محمود و مذموم. محمود آنست كه از آن كار خوبى مراد باشد و مذموم به عكس است.