سوره :
البقرة
آیه شماره :
243
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
يونس
آیه شماره :
60
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
يوسف
آیه شماره :
68
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
الرعد
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
النمل
آیه شماره :
73
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
القصص
آیه شماره :
79
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
غافر
آیه شماره :
61
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
فصلت
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].