سوره :
البقرة
آیه شماره :
31
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
البقرة
آیه شماره :
243
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المائدة
آیه شماره :
110
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
59
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
هود
آیه شماره :
27
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
هود
آیه شماره :
45
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
هود
آیه شماره :
65
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
ابراهيم
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الاسراء
آیه شماره :
101
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الكهف
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
طه
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النمل
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النمل
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
القصص
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الصافات
آیه شماره :
89
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الصافات
آیه شماره :
91
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
ص
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
ص
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
فصلت
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الزخرف
آیه شماره :
46
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
ق
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المدثر
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النازعات
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الشمس
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
