هر که دیده ست مرا گفته غمی با من هست/ غمی آواره که در هر قدمی با من هست/ در دلم هر طرفی مجلس ذکری برپاست/ حاجت و روضه به قدر حرمی با من هست/ سر مویی دلم آشفته گیسویی نیست/ گیسویی نیست ولی پیچ و خمی با من هست/ میخرم از همگان تا بفروشم به خودم/ تا بخواهید غم از هر قلمی با من هست/ شده در هر نفسم شکر دو نعمت واجب/"آه" در هر دمی و بازدمی با من هست « محمد مهدی سیار»
