تبیان، دستیار زندگی

کارشناسان اعتقاد دارند یکی از دلایلی که افراد پس از حضور در مهمانی‌های شلوغ و پر جمعیت نام افرادی که تازه با آنها آشنا شده‌اند را از یاد می‌برند به دلیل صدای بلند موسیقی و همهمه است.

گفتنی است، کارشناسان هشدار می‌دهند صدای بلند موسیقی می‌تواند باعث اختلال در حافظه افراد شود.

بررسی‌ها نشان می‌دهند، آلودگی‌ صوتی نیز می‌تواند باعث اختلال در حافظه کوتاه مدت افراد شود.

کارشناسان بویژه اعتقاد دارند اختلال حافظه از این طریق در صورت بالا بودن سن فرد بدتر می‌شود.

کارشناسان توصیه می‌کنند، علاوه بر انواع تمرینات ذهنی و همینطور رژیم غذایی و پرهیز از استرس برای داشتن یک حافظه خوب افراد سعی کنند، کمتر در معرض سر و صدای شدید قرار بگیرند.

کارشناسان خاموش کردن رادیو و یا دستگاه پخش موسیقی در هنگام رانندگی، کم کردن صدای تلویزیون و همینطور اقامت در مکان‌های ساکت را از جمله راهکار‌ها برای حفظ قدرت شنوایی و نیز تقویت حافظه بر شمرده‌اند.

یک متخصص گوش، حلق و بینی آلرژی، چاقی، مصرف داروی خاص، سیگار، الکل و مشکل در گلو و مجاری بینی را علل خروپف در افراد دانست.

ابراهیم رزم‌پا متخصص گوش، حلق و بینی در گفت و گو با خبرنگار فارس درباره خر و پف اظهار کرد:‌ خر و پف کردن معمولاً مشکلی جدی به حساب نمی‌آید و بسیاری از افراد ممکن است گهگاه در خواب به خر و پف بیفتند.

وی افزود: احتمال خر و پف کردن مردها ۵۰ درصد بیش از زن‌ها است اما گاهی خر و پف علامت یک بیماری خطرناک است که وخیم‌ترین این بیماری‌ها قطع تنفس انسدادی هنگام خواب است.

این متخصص گوش، حلق و بینی تصریح کرد: در قطع تنفس انسدادی هنگام خواب ممکن است فرد از چند ثانیه تا دو دقیقه دچار قطع تنفس شود و این امر به کاهش اکسیژن در خون منجر می‌شود و فرد مبتلا دو روز بعد از سردرد و خستگی رنج خواهد برد.

رزم‌پا افزود: قطع تنفس هنگام خواب می‌تواند عوارضی مانند افزایش فشار خون، چاقی، بیماری‌های قلبی و سکته مغزی و حتی در مواردی نادر مرگ را در پی داشته باشد.

وی خاطرنشان کرد: خر و پف کردن به علت ارتعاش کام نرم (بخش نرم سقف دهان)، هنگامی که ریه‌ها در مقابل مجاری هوایی مسدود شده و هوا را به درون می‌کشند بوجود می‌آید و معمولاً به علت شل شدن عضلاتی که راه‌های هوایی را باز نگه می‌دارند یا وجود بافت‌های اضافی در هنگام خواب روی می‌دهد.

این متخصص گوش، حلق و بینی گفت: هر وضعیت یا ماده‌ای که باعث شل شدن عضلات این ناحیه یا منجر به ساخته شدن بافت چربی در آن شود می‌تواند به خرخر منجر شود و می‌توان به عواملی مانند نوشیدن مشروبات الکلی، مصرف داروهایی مانند داروهای خواب آور، داروهای ضد سرماخوردگی یا آنتی هیستامین‌ها، خوابیدن بر روی متکای بیش از حد نرم یا بزرگ، به پشت خوابیدن و داشتن اضافه وزن اشاره کرد.

رزم‌پا افزود: انسداد مجاری هوایی و در نتیجه خر و پف همچنین می‌تواند ناشی از بد شکلی ساختمان بینی از جمله، کام نرم یا زبان کوچک یا بیش از حد دراز یا انحراف تیغه میانی بینی باشد.

وی خاطرنشان کرد: در کودکان بزرگی لوزه‌ها اغلب باعث خرخر کردن می‌شود.

این متخصص گوش، حلق و بینی افزود: کاهش وزن، اجتناب از مصرف غذاهای سنگین و نوشیدن مشروبات الکلی، ترک سیگار، خوابیدن به پهلو و بدون بالش خوابیدن را از جمله مواردی دانست که با رعایت آن‌ها می‌توان خر و پف را کاهش داد چرا که تحقیقات نشان داده است کاهش وزن حتی به اندازه سه تا چهار کیلوگرم می‌تواند دست کم باعث کاهش خرخر شود و نوشیدن الکل یا خوردن غذا به مقدار زیاد در شب باعث شل شدن عضلات مجاری هوایی و افزایش احتمال خرخر می‌شود.

خر و پف می‌تواند به علت آلرژی، عادت غذا خوردن، مصرف داروی خاص، مصرف سیگار و الکل و یا مشکل در گلو و مجاری بینی روی دهد که تشخیص دقیق علت توسط معاینه پزشک مشخص می‌شود.

 

صرع یك اختلال شناخته‌شده از روزگاران قدیم است و قدمت آن به عصرحجر برمی‌گردد. یونانیان باستان به این بیماری به عنوان یك بیماری مقدس نگاه می‌كردند. آنان معتقد بودند این تجلی یكی از خدایان است كه می‌تواند سبب سقوط بیمار روی زمین و تكان‌های شدید وی شود و بعد، قبل از مرگ كامل بیمار، مجددا وی را زنده كند.

بقراط اولین كسی بود كه با این نظریه مخالفت كرد. این پزشك یونانی در حدود 2450 سال قبل معتقد بود صرع یك بیماری با منشاء اختلال مغزی است.

طی 2000 سال بعد، نظریه‌های خرافی دیگری هم در مورد علت این بیماری شكل گرفت. در نگرش اول، اعتقاد بر این بود كه این بیماری به علت نفوذ ارواح خبیث و شیطانی به بدن افراد بروز می‌كند. به همین دلیل برای بیرون راندن ارواح خبیث از جسم بیماران سعی می‌كردند به روش‌های خشونت‌باری متوسل شوند كه بسیاری از مواقع باعث صدمات جسمی و حتی مرگ بیمار می‌شد.

در نگرش دوم كه جالینوس از مدافعان آن بود، تصور می‌شد كه به دلیل بروز لخته و آماس در عروق دست یا پا، این بیماری شروع می‌شود.

به همین دلیل دست یا پای بیماران را در هنگام حمله محكم می‌بستند تا جریان خون آن قطع شود و بیمار بهبود یابد. حتی گاهی اوقات، یكی از اندام‌های بیمار را كه تشنج از آنجا شروع می‌شد قطع می‌كردند. اگر حمله تشنجی از یك اندام شروع نمی‌شد، جمجمه بیمار را می‌شكافتند و سعی می‌كردند تا لخته را خارج كنند.

تا حدود 100 سال پیش، درمان‌های گوناگونی كه برای بیماری صرع معــرفی می‌شدند هیچ كدام موثرنبودند و بیشتر جنبه خرافی داشتند و خرافات باعث شده بود تا واقعیات و حقایق هویدا نشود.

مغز به عنوان جایگاه صرع
مغز از میلیاردها سلول عصبی به نام نورون تشكیل شده است. عمل نورون‌ها انتقال پیام های عصبی به نورون‌های دیگر است. این پیام‌ها از طریق ناقل‌های شیمیایی به نام نوروترانسمیتر(NEUROTRANSMITTER) به نورون‌های بعدی منتقل می‌شوند.

وقوع هرگونه حمله تشنجی، ناشی از انتقال ناگهانی تعداد بسیار زیادی از پیام‌های عصبی در مغز است كه در حالت عادی نباید این پیام‌ها از مغز ساطع شوند. در ضمن، نباید به صورت همزمان این‌قدر پیام غیر لازم صادر شود.

این پیام‌ها می‌توانند فقط در یك قسمت از مغز تولید شوند یا تمام مغز را در برگیرند. با توجه به محل شروع پیام‌ها، نمای بالینی حمله تشنجی هم تعریف می‌شود. مثلا اگر از نورون‌های ناحیه حركتی مغز شروع شوند، ممكن است حمله به صورت تكان‌های اندام شروع شود. علت دقیق شروع حمله تشنجی هنوز مشخص نیست.

1- علایم تشنج و صرع کدام است؟
شایع‌ترین علایم که از نظر بالینی قابل مشاهده است، این است که بیمار به صورت ناگهانی جیغ می ‌کشد و به روی زمین می‌ افتد و از هوش می ‌رود. دست و پاهایش سفت می ‌شود (که به این مراحل تونیک گفته می ‌شود) و بعد از چند ثانیه (20الی 30 ثانیه) شروع به دست و پا زدن می‌ کند. سپس به حالت اغما(بیهوشی) می ‌رود و به صدا‌ها جواب نمی ‌دهد.

در فاز پس از حمله، بیمار به هوش می آید و تا یک روز سردرد و حالت کوفتگی، خواب‌آلودگی و بی ‌حالی دارد. بعد از دو روز این حالت‌ها برطرف می ‌شوند. البته نمونه ی ذکر شده فقط یک نوع از انواع صرع و تشنج می‌ باشد.

در حالت دوم بیمار موقع تشنج حالت‌های دل درد، بی حوصلگی، اضطراب بدون دلیل، درد پا و علایم پیش درآمد تشنج را دارد. اگر این حالات‌ بدون دلایل خاصی اتفاق بیافتد، بهتر است بیمار با پزشک مشورت کند، چون ممکن است نشانه‌ای از یک حمله ی صرع قریب‌الوقوع باشد.

از علایم دیگر در کودکان، افت تحصیلی و مشکل تحصیلی، به خصوص در درس املا می‌ باشد. معلم همیشه شکایت دارد که کودک به یک جا خیره می ‌شود و به نقطه خاصی می ‌نگرد. به این حالت، حالت عدم حضور گفته می ‌شود و به نظر می ‌رسد کودک فکرش در جای دیگری است. در این حالت هوشیاری برای مدت کمی از بین می ‌رود. این مدت به حدی کوتاه است که ممکن است بیمار دوچرخه سواری هم بکند و پا هم بزند، ولی این اختلال هوشیاری (در حد 3- 2 ثانیه) را هم داشته باشد و یا در حین نوشتن املا ممکن است در طول یک جمله چندین کلمه را جا بیاندازند. این نوع تشنج خوش ‌خیم می‌ باشد و اگر زود درمان شود، بهبود خواهد یافت.

از علایم دیگر تشنج در کودکان، افت تحصیلی، به خصوص در درس املا می‌ باشد. معلم همیشه شکایت دارد که کودک به یک جا خیره می ‌شود و یا در حین نوشتن املا ممکن است در طول یک جمله چندین کلمه را جا بیاندازند.

از علایم دیگر تشنج، علایم موضعی مانند اینکه یک دست در کنترل فرد نباشد، گزگز شدن و مورمور شدن ناگهانی یک طرف بدن، تغییر خلق به صورت گذرا (که یک انسان با شخصیت با حالت روحی پایدار ممکن است به مدت 6- 5 دقیقه دچار حالت گذرای موقت عجیب باشد) و بعضی از اختلالات رفتاری و رفتارهای نامناسب که با شخصیت فرد جور در نمی ‌آید، که این‌ها باید بررسی شوند.

2- شایع‌ترین نوع تشنج کدام است؟
شایع‌ترین نوع تشنج، تشنج روانی- حرکتی و یا تشنج لُب گیج‌گاهی می ‌باشد (عنوان می‌ شود که داستایوفسکی نویسنده ی مشهور هم این نوع تشنج را داشته است). این نوع تشنج به ‌صورت حملات از دست دادن ارتباط با محیط است. بیمار ممکن است رفتاری عجیب مانند بازی با دگمه ی لباس یا بازی با انگشتان داشته باشد که به این نوع صرع، اتوماتیسم گفته می‌ شود و برای مدت 1الی 2دقیقه فرد متوجه چیزی نیست و دچار اختلال هوشیاری می‌ شود. اگر این نوع تشنج به تنهایی باشد معمولاً اختلالی به وجود نمی ‌آورد، ولی به طور معمول به کل مغز پخش می ‌شود و هوشیاری از بین می ‌رود و اکثراً این نوع تشنج‌ها شایع‌ترین نوع می ‌باشند. ولی چون زود تبدیل به تشنج نوع دوم می‌ شوند، تشخیص داده نمی‌ شوند و در کودکان شایع‌تر است.

لازم به ذکر است چنانچه تشنج‌ها به صورت حملات تکراری باشند، تبدیل به صرع می ‌شوند، به طوری که در ایران حدود 6- 5 میلیون نفر تشنج دارند و حدود 10درصد از آن‌ها دچار صرع می ‌باشند.

در کل صرع بیماری درمان ‌پذیری می ‌باشد و افراد نباید هیچ نگرانی از این بابت داشته باشند.

3- آیا این بیماران می‌ توانند ورزش کنند؟
بله، ورزش برای بیماران صرعی هیچ خطری ندارد. فقط ورزش‌های سنگین مانند کوه نوردی ، صخره نوردی را نباید انجام دهند و اگر می ‌خواهند شنا کنند، باید یک نفر همراه داشته باشند.

کودکان محدودیت زیادی برای ورزش ندارند. بیماران صرعی هیچ‌گونه محدودیتی برای شغل‌های اداری- دفتری و ... ندارند، فقط باید از انجام کارهایی که دقت و هوشیاری بسیار لازم دارد (مانند خلبانی) پرهیز کنند.

آقای دکتر عسگر قربانی، متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب(استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران) پاسخگوی سئوالات زیر می باشد.

1- راه‌های درمان تشنج و صرع کدام است؟
برای آن که بیماری صرع اثبات شود، باید ابتدا یک سری بیماری‌های مشابه شناخته شوند. یکی از بیماری‌های مشابه سنکوب می‌ باشد که خون به مقدار کافی به مغز نمی ‌رسد و به صورت گذرا در اثر دیدن مثلاً یک حادثه یا تصادف؛ یا در اثر گرمای یا سرمای زیاد، خون برای مدت کوتاهی به مغز نمی ‌رسد؛ یا به دنبال افت فشار به علت از دست دادن خون و شوک عصبی ممکن است فرد دچار سنکوب شود و بیافتد. این بیماران باید با توجه به شرح حال و معاینه، از بیماران صرعی افتراق داده شوند.

بعضی موارد در بیماری‌های قلبی یا سکته‌های مغزی که خون کافی به مغز نمی ‌رسد ممکن است کاهش هوشیاری رخ دهد که نباید با صرع اشتباه شود.

بیمارهای دیگری مانند میگرن ممکن است باعث از دست رفتن هوشیاری شود.

هم چنین کمبود مواد معدنی و تغذیه‌ای می ‌تواند سبب از دست دادن هوشیاری شود.

بعضی از ضایعات مغزی مثل عفونت‌های مغزی- تومورهای مغزی، فشار بالای جمجمه ممکن است بدون ایجاد تشنج باعث افت هوشیاری شوند، ولی گاهی اوقات این موارد خود باعث تشنج می ‌شوند.

از نوار مغز، آزمایشات اختصاصی خون، آزمایشات عمومی خون، CTS ، SCAN وMRI برای تأیید یا ردّ تشنج استفاده می ‌شود.

بعد از مشخص شدن تشنج، درمان به دو دسته ی دارویی و غیردارویی تقسیم می ‌شود.

درمان‌های غیردارویی بدین جهت دارای اهمیت زیادی می ‌باشند که شامل حذف عوامل خطرناک به خصوص برای پیش‌گیری از آسیب‌های مغزی می ‌باشد که از زمان جنینی شروع می ‌شود و شامل خودداری از مصرف دخانیات، عدم مصرف الکل، خودداری از محیط ‌های آلوده مثل رادیواکتیو می ‌باشد.

انجام ورزش و پیاده روی به ‌طور غیرمستقیم آمار تشنج‌ها را پایین می ‌آورد.

برای جلوگیری از تشنج باید فرد خواب منظم و کامل داشته باشد (بی ‌خوابی یکی از مهم ‌ترین عواملی است که باعث تشدید تشنج می ‌شود). باید به تغذیه هم ‌اهمیت زیادی داده شود و و لبنیات ، سبزیجات و پروتئین به مقدار کافی در برنامه ی غذایی بیمار گنجانده شود.

جلوگیری از چاقی و پرخوری و جلوگیری از استرس و اضطراب بسیار مهم می ‌باشد.

در درمان دارویی، با داروهای معمولی حدود 70- 60 درصد بیماران کنترل می‌ شوند و در درصد کمی از بیماران نیاز به درمان با چند دارو وجود دارد.

در مجموع حدود 85 درصد بیماران تشنجی با یک یا چند دارو کنترل می ‌شوند و در 20- 15درصد موارد ممکن است با مصرف دارو به خوبی کنترل نشوند یا احتمالا بهبود نیابند. این‌ها بیمارانی هستند که آسیب‌های شدید مغزی دارند (مانند بیماران عقب‌مانده ی ذهنی یا افراد دچار ناهنجاری‌های شدید مغزی مادرزادی). البته این بیماران نیز درمان می‌ شوند.

در مجموع با درمان کامل، حدود 95درصد بیماران طول عمر طبیعی دارند و ترس جامعه از این بیماری همیشه بی‌ مورد می ‌باشد.

البته درصد کمی ممکن است افراد وابسته‌ای باشند، ولی اکثر افراد با درمان دارویی یا غیردارویی در زندگی هیچ مشکلی را نخواهند داشت، چه بسا افراد به ظاهر سالم ممکن است در برخورد با مشکلات زندگی عاجز باشند ولی این افراد در زندگی خود هیچ مشکلی نداشته باشند.

داروهای ضد صرع را در خانم‌های باردار نیز می ‌توان استفاده کرد.

2- عدم درمان به موقع این بیماری چه عواقبی ممکن است داشته باشد؟
عدم درمان به موقع باعث می ‌شود که کانون ایجاد تشنج (کانون شورشی تشنج) به صورت فونکسیون و فیزیولوژیک دچار اختلال شود و اگر درمان نشود ممکن است باعث تغییرات ساختمانی در بافت مغز گردد و نواحی دیگر مغز را نیز درگیر کند و کارکرد فکری فرد را کم کند. بنابراین درمان این بیماران الزامی است.

درمان صرع، طولانی مدت و حدود دو تا سه سال می‌ باشد و بعد از این دوره درمان کامل می‌ شود.

درصد بسیار کمی از بیماران ممکن است درمان طولانی مدت داشته باشند.این افراد، افرادی هستند که در لب گیج‌گاهی اختلال دارند یا دارای آسیب‌های مغزی بارزی‌ هستند یا مشکل مادرزادی دارند، ولی به ‌طور غالب با درمان 3-2 ساله به طور کامل بهبود می یابند.

3- توصیه ی شما به این جوان 14 ساله چیست؟
یکی از شایع‌ترین انواعی که می ‌تواند ارثی هم باشد به نام "صرع پرشی" جوانان گفته می ‌شود که در واقع صبح‌ها و حتی حین صبحانه خوردن اتفاق می ‌افتد. این نوع تشنج با این که خوش ‌خیم است نیاز به درمان دارد و بیش‌تر با درمان طولانی مدت درمان می ‌شود. تشنج‌های خوش ‌خیم بر روی کارآیی فکری و اجتماعی تأثیری ندارند، ولی چون به هر حال این بیماری وجود دارد باید درمان شود.

4- توصیه ی کلی شما به این بیماران چیست؟
به طور کلی صرع بیماری درمان‌پذیر و خوش ‌خیم می ‌باشد و ترس جامعه از این بیماری کاملاً نا بجا و ناآگاهانه می ‌باشد و اکثر بیماران دچار صرع از خیلی از افراد جامعه بالاتر می باشند و تا آخر عمر ممکن است هیچ مشکلی نداشته باشند. آقایان و خانم‌های جوان مبتلا به بیماری صرع به‌ هیچ وجه نگران ازدواج و عواقب بعدی نباشند.

در مجموع چون یک بیماری خوش ‌خیم می ‌باشد، بهتر است در صورت ثابت شدن این بیماری توسط پزشک متخصص، اقدامات درمانی انجام گیرد و مطمئن باشید که درصد بسیار زیادی از این افراد (بالای 95درصد) به ‌طور کامل درمان خواهند شد.

*صرع و ازدواج
وقتی یک فرد مصروع تصمیم به ازدواج می گیرد، سؤالات متفاوتی برای وی وجود دارد. از جمله این كه آیا می تواند ازدواج كند یا خیر؟ آیا بیماری او به فرزندش نیز به ارث می رسد؟ و... ابتدا باید به این مسئله توجه داشته باشیم كه اگر یك فرد عادی با شرایط طبیعی بچه دار شود، احتمال این كه فرزندش دچار صرع شود ، حدود نیم درصد است. حال اگر مادری مبتلا به صرع باشد، به دلیل آنكه صرع ، طبیعتاً اساس ژنتیكی هم دارد، احتمال ابتلای كودك به صرع، حدود 5 درصد است. علی رغم این مسئله باید در نظر داشت كه به احتمال 95 درصد ، مادر مصروع كودك سالمی را به دنیا می آورد و این شانس بسیار بالایی است.

به فردی كه مبتلا به صرع است ، توصیه می شود قبل از ازدواج ، تحت مشاوره (خصوصاً
مشاوره ژنتیك ) قرار گیرد و در طی دوران بارداری حتماً تحت نظر پزشك زنان و متخصص مغز و اعصاب قرار گیرد تا بدین ترتیب هرگونه احتمال خطر برای كودك وی از بین برود. بدین ترتیب با بررسی صحیح و منطقی این مسئله ، بیماران مصروع می توانند یك زندگی و ازدواج موفق داشته و فرزندان سالمی به دنیا آورند.

برخی از انواع بیماری صرع اساس ژنتیك شناخته شده ای دارند (مانند صرع كوچك ) كه ما می دانیم ممكن است به ارث برسند. ولی برخی دیگر از انواع آن اساس ژنتیك ندارند. مثلاً اگر فردی در اثر ضربه مغزی دچار بیمار صرع گردد، هیچ گونه علت ژنتیكی در این مورد وجود ندارد. یا اگر كودكی در جریان زایمان دچار مشكلاتی از قبیل نرسیدن اكسیژن به مغز شود، احتمال ابتلای وی به صرع در آینده وجود دارد. ولی چنانچه عوامل بیرونی موجب به وجود آمدن این اختلال باشد، این بیماری به فرزند به ارث نمی رسد.

خوشبختانه در صرع، مواردی كه علل ژنتیك ندارند كم نیستند و در برخی از مواقع می توان گفت انواع صرع اساس ژنتیك ندارد.

ضمناً توجه به این نكته ضروری است كه علی رغم اینكه این بیماری متأسفانه خوشنام نیست و افراد جامعه عقاید نادرستی در مورد آن دارند، ولی باید یاد بگیریم كه آن را آگاهانه بشناسیم.

هر بیماری مزمن شرایط اجتماعی و عاطفی خاصی را ایجاد می كند كه لازم است كیفیت زندگی در آن بررسی گردد.
صرع، اختلالی است كه در آن تخلیه ناگهانی انرژی در مغز صورت می گیرد و می تواند با اختلالات حسی، حركتی و رفتاری توام گردد كه وقتی تخلیه امواج به صورت عمومی باشد، موجب حذف هوشیاری و شكل عمومی تشنج می شود و وقتی هوشیاری كاملاً از بین نرود به صورت تشنج موضعی، ساده یا پیچیده بروز می كند.

در صرع به عنوان یك بیماری مزمن ، نمی توان حملات را پیش بینی كرد و همیشه دغدغه این حملات با فرد مصروع وجود دارد. بر همین اساس عوامل مهمی در كیفیت زندگی مصروعین ( در كودكان و بزرگسالان) وجود دارد كه به آنها اشاره می كنیم:

كیفیت مراقبت در كودكان
مهمترین مشكل در كودكان این است كه افزایش یا كاهش بیش از حد مراقبت در آنان می تواند بر كیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد. این مسئله به خصوص در مادران وجود دارد كه به علت علاقه شدید به فرزندشان می توانند در این مسئله سهم به سزایی داشته باشند.

-كیفیت آموزش
امكانات آموزشی در این مورد باید در مدرسه، خانواده و جامعه وجود داشته باشد. زیرا آموزش مناسب می تواند در ادامه زندگی فرد تأثیر به سزایی داشته باشد.

ازدواج مصروعین
فرد مصروع نباید بیماری خود را در زمان ازدواج كتمان نماید و باید حقیقت را با صداقت به همسر آینده خود بگوید و با پزشك خود مشاوره ای را انجام دهد.

بارداری فرد مصروع
بهترین روش در بارداری این است كه قبل از بارداری برنامه ریزی صحیحی در این مورد وجود داشته باشد و فرد مصروع این مسئله را با پزشك خود و پزشك زنان در میان گذارد تا داروی مناسبی برای وی تجویز گردد و در طول دوران بارداری تحت نظر باشد تا اگر احساس شد مشكلی برای بیمار و جنین به وجود می آید با بررسی های انجام گرفته بتوان برخورد مناسبی با این مسئله داشت.

داروها نیز در حین بارداری ادامه پیدا می كند و نحوه زایمان هم بنا به تصمیم پزشك است. بعد از زایمان نیز مادر می تواند به فرزند خود شیر دهد زیرا مصرف داروها تأثیر منفی در فرزند وی ندارد، بلكه توجه به این مسئله ضروری است كه اگر خانم باردار در دوران بارداری بدون مشاوره پزشك، خودسرانه داروی خود را قطع نماید و دچار حمله تشنج گردد، این امر می تواند برای وی خطرناك باشد.

ازدواج مصروعین از دیدگاه روان پزشكی
روان پزشك نقش كلیدی را در مورد مشكلات و بیماری هایی كه در كنار صرع وجود دارد، ایفا می كند و می تواند در مورد مداخلات دارویی ( تداخل عمل و اثر داروها با یكدیگر ) جهت درمان بیماری های همراه با صرع ، راهنمایی و مشاوره به بیمار، همسر و خانواده او ارائه دهد.

یكی از مشكلات عمده، نگرش ها، دانش ها و باورهای غلط فرد یا خانواده یا خانواده همسر او در مورد بیماری است. حتی علاوه بر آنها، این باورهای غلط در خود پزشكان نیز در مورد ازدواج یك فرد مصروع می تواند وجود داشته باشد.

مسئله دیگر این است كه بعضی از افراد ازدواج را نجات دهنده، شفا و راه حل قطعی مشكلات خود می دانند و فكر می كنند هر مشكل روانی- جسمی كه وجود داشته باشد، ناشی از فشارها و مشكلات جنسی است و به دنبال آن حكم ازدواج را صادر می كنند.

در زمان مشاوره روان پزشكی ، پزشك ابتدا به نگرش های فرد توجه می نماید. به این كه آیا این نگرش ها به ازدواج فرد صدمه می زند؟ در غیر این صورت فرد را مجاز به ازدواج می داند. دومین مسئله ای كه پزشك مد نظر قرار می دهد، این است كه آیا بیماری های همراه در یكی از طرفین وجود دارد یا خیر؟ نكته دیگری كه در ازدواج باید به آن توجه نمود كفایت روانی - عاطفی بیمار است و این كه آیا فرد مصروعی كه حملات وی كنترل شده و مانعی برای ازدواج ندارد، كفایت همسری، پدر یا مادر بودن، بارداری و ... را دارد یا خیر؟!

نكته بسیار كلیدی و مهم در مشاوره قبل و بعد از ازدواج ، آموزش های جنسی است كه متأسفانه در كشور در مورد آن سكوت می شود و حتی پدر و مادرها نیز نوعی خود سانسوری را در این مورد پیش می گیرند. لذا بهترین زمان اطلاعات گرفتن از بیماران، راجع به مسائل جنسی، زمان شروع بحث خواستگاری و ازدواج است كه بسیاری از مراجعین در مورد این موضوع یا اطلاعات ندارند یا اطلاعات غلطی دارند.

بنابراین كار كردن روی آموزش های جنسی، شناخت فرد روی فیزیولوژی خود، اطلاعات هورمونی، اطلاعات آناتومیك، اطلاعات روان شناختی، دوران بارداری ، شناخت داروها، اثرات آن بر روی بارداری و جنین و... موضوعاتی هستند كه در قالب آنها می توان اطلاعات مربوط به مسایل زناشویی، آموزش های جنسی و به ویژه جلوگیری از بارداری را به مراجعین ارائه كرد، چرا كه در ماه ها و سال های اولیه این افراد باید از بچه دار شدن جلوگیری نمایند و چگونگی تأثیر این داروها بعد از ازدواج نیز بررسی گردد.

از سنت‎های اجتماعی و خانوادگی عرب، گذاشتن كنیه و لقب‎برای مولود تازه به دنیا آمده است كه اساساً برای تعظیم و تكریم به كار می‎رود.

ائمه‎ی معصومین(ع) هر كدام دارای كنیه‎ها و القاب زیادی هستند كه بازگو كننده‎ی شخصیت معنوی و الهی آنان است. ابا‎عبدالله كنیه حضرت امام حسین(ع) می‎باشد كه بر خلاف معمول، به اعتبار اسامی فرزندان آن امام نیست، بلكه به جهت اوج و شكوه، و عبودیت عاشقانه او است كه با خون خویش ترسیم كرد.

اباعبدالله و اباالائمه و اباالمساكین از كنیه‎های دیگر امام حسین(ع) و رشید، طیّب، وفیّ، زكیّ، سیّد، سعید، مبارك، التابع لمرضاة الله و الدلیل علی ذات‎الله، الشهید بكربلا، السبط الثانی، الامام‎الثالث و سیدالشهدا لقب‎های آن حضرت است و لقبی كه جدّش او را بدان خطاب می‎كرد «سید شباب اهل الجنة» است.[1]

كنیه «ابا عبدالله» مانند اسم آن حضرت، از سوی خدا و رسول گرامی انتخاب شده است.[2] معمولاً كنیه را به اعتبار اسم فرزند صاحب كنیه می‎گذارند، مانند ابالحسن، ابامحمد، ابومسلم و...؛ اما كنیه امام حسین(ع) یك كنیه استثنایی است كه به اعتبار اسامی فرزندان آن حضرت نیست، بلكه به اعتبار جوهره‎ی شخصیت معنوی و الهی آن امام كه روح عبودیت و بندگی خالص و وقفه‎ناپذیر او می‎باشد، انتخاب شده است.

در كتاب «ویژگی‎های امام حسین(ع)» آمده است: «حسین سمبل عبادت است همه پیام‎آوران خدا و امامان نور، خدای خویش را خالصانه و عاشقانه می‎پرستیدند؛ اما حسین، عبادت و پرستش ویژه‎ای داشت. از هنگامی كه نور وجودش در جان مادرش فاطمه(س) پدید آمد تا آن لحظاتی كه سر نورانی‎اش بر فراز نیزه‎ها قرار گرفت، همیشه و همه جا به ستایش و سپاس و تسبیح و تنزیه خدا مشغول بود و تلاوت كتاب خدا از او شنیده می‎شد.»[3]

در شب عاشورا كه لشكریان دشمن می‎خواستند به خیمه‎های حضرت اباعبدالله الحسین(ع) هجوم بیاورند و كار را یكسره كنند، امام آن شب را برای عبادت و بندگی خدا مهلت خواست و با راز و نیاز، شب را به صبح، و آخرین مرحله حیات خویش را با نیایش خاصه الهی آزین بست. بار مصایب و مشكلات هر چه بر امام سنگینی می‎كرد و سوز و گداز غم‎ها، هر چه دلخراش‎تر می‎شد، صبر امام و رضایت‎مندی حضرت در برابر اراده الهی زیادتر می‎گشت و عرضه می‎داشت: خدایا راضی به رضای توام.[4]

نقل شده است كه امام حسین(ع) 25 بار پیاده به حج مشرف شد و مناسك حج ابراهیمی را انجام داد و در هر شبانه روز، هزار ركعت نماز به جا می‎آورد. روزی از امام سؤال شد كه چه قدر از خدا ترسانی؟ امام فرمود: از عذاب آخرت ایمن نیست مگر كسی كه در دنیا از خدا بترسد.[5]

پی نوشتها:

[1]. الارشاد، ج 2، ص 27.

[2]. همان.

[3]. ویژگیهای امام حسین(ع)، شیخ جعفر شوشتری، ص 95، ترجمه و نگارش از علی رضا كرمی، تحقیق و ویرایش از سید محمد حسینی، نشر حاذق، چاپ دوم، مطبعه امیر.

[4]. مقتل الحسین، سید عبدالرزاق مقرم، ص 283، دارالكتاب بیروت.

[5]. شهید كربلا، سید تقی طباطیایی، ص 63، با تصحیح شیخ عباس حاجیان دشتی، ج 1، حسینیة عماد زاده اصفهانی، منتهی الآمال، ج 1، ص 210.

منبع: نهضت عاشورا (تحریف‌ها و شبهه‌ها)، مركز مطالعات و پژوهش‌‌های فرهنگی حوزه‌ی علمیه (1381)

درد سینه علت شایعی برای مراجعه بیماران به اورژانس بوده و با توجه به افزایش شیوع بیماری های قلبی عروقی و نیز کاهش سن ابتلا به آن ، به یک دغدغه و نگرانی در بیماران تبدیل شده است.

درد سینه قلبی
درد سینه قلبی
همچنین هر چند کمتر از تنها یک سوم از بیماران با درد حاد قفسه سینه، واقعاً مشکل مهمی دارند اما با توجه به تشخیص های مهم و وخیم تهدید کننده حیات مانند سندرم حاد کرونری (انفارکتوس یا سکته قلبی)، آمبولی ریه (لخته داخل شریان ریه معادل سکته ریوی)، دایسکشن آئورت ( پرگی ناگهانی رگ اصلی بدن)، پنوموتراکس خودبخودی (پاره شدن الوئول ریه و تجمع هوا در بیرون ریه) و پریکاردیت یا تامپوناد( تجمع مایع اطراف قلب و غرق شدن قلب) با توجه به کشنده بودن تمام تشخیص های فوق به یک چالش تشخیصی و با توجه به لزوم شروع فوری و اورژانسی درمان در هر مرکز اولیه، به یک چالش درمانی برای تمام بیماران و پزشکان تبدیل شده است.

با پیشرفت‌های متعدد اخیر، دقت و کارآیی ارزیابی‌ها را در بیماران درد قفسه سینه افزایش داده که این شامل، بیومارکرهای بهتر جهت تشخیص آسیب میوکارد، دسته‌بندی بیماران با توجه به ریسک وعوارضشان، تست ورزش زودرس و اسکن رادیونوکلئید برای بیماران کم خطر، CT مولتی اسلایس برای بررسی آناتومی عروق کرونر، آمبولی ریه، دایسکشن آئورت و استفاده از واحدهای درد قفسه سینه (Chest Pain Unit) از جمله راه‌کارهای کریتیکال جهت ارزیابی فوری و کافی بیماران کم خطر می‌باشند.
علارغم تمام پیشرفت‌های جدید، هنوز هم شرح حال مهمترین ابزار تشخیص برای بیماران با درد سینه می‌باشد. تشخیص بالینی برای بیمار با درد سینه تیپیک آنژینی در سن آترواسکلروز با نوار قلب نرمال و آنزیم های قلبی نرمال همچنان سندرم حاد کرونری بوده و لازم است بیمار جهت بررسی‌های بعدی تحت نظر مانده و ترخیص نگردد.

برطبق دستور العمل ها، بیماران با شک به سندرم حاد کرونری، نباید فقط به صورت تلفنی ارزیابی شوند، بلکه باید به پزشک ارجاع داده شده و از آنها نوار قلب (ECG) دوازده لیدی گرفته شود.
این دستور العمل ها قویا توصیه کرده‌اند که بیماران با درد قفسه سینه حین استراحت که بیش‌تر از ۲۰ دقیقه طول بکشد، بیماران با اختلال فشار خون ، سنکوپ اخیر باید سریعاً به بخش اورژانس یا واحدهای تخصصی درد قفسه سینه ارجاع شوند، انتقال توسط وسیله نقلیه شخصی به جای آمبولانس تنها وقتی انجام شود که انتظار باعث تاخیر بیش از ۲۰ تا ۳۰ دقیقه‌ای شود.

برطبق دستور العمل ها موارد زیر باید برای ارزیابی بیش‌تر، سریع ارجاع شوند:
- درد، فشار، سفتی و سنگینی قفسه سینه که به گردن، فک، شانه‌ها و یک یا هر دو بازو انتشار یابد.
- سوزش سردل، تهوع، و یا استفراغ مرتبط با ناراحتی قفسه سینه
- تنگی تنفس حاد و پایدار
- ضعف، سرگیجه، سبکی سر و از دست دادن هوشیاری

ارزیابی اولیه شامل شرح حال، معاینه فیزیکی، گرفتن ECG، رادیوگرافی قفسه سینه و اندازه‌گیری بیومارکرهای آسیب میوکارد، می‌باشد.
شرح حال:

اگربیماران به دلیل کلاپس واقعی یا قریب الوقوع گردش خون یا ناکفایتی تنفسی نیاز به مداخله فوری ندارند، ارزیابی پزشک باید با یک شرح حال بالینی، شامل ارزیابی خصوصیات درد مثل کیفیت، محل انتشار، زمان و سرعت شروع درد (ناگهانی یا تدریجی)، طول علایم، عوامل تشدید کننده و کاهنده درد و هرگونه علایم همراه، مخصوصا علایم گوارشی و ریوی آغاز شود. سندرم حاد کرونری تیپیک اغلب به صورت یک فشار رتوراسترنال گسترده بیان می‌شود که شروع تدریجی داشته، به بازوها یا فک انتشار دارد، با فعالیت تشدید شده و با استراحت یا نیتروگلیسیرین برطرف می‌شود.

البته پاسخ به نیتروگلیسیرین، ممکن است یک معیار قابل اعتماد جهت افتراق درد قلبی و غیر قلبی نباشد. برخلاف سرعت شروع تدریجی درد در سندرم حاد کرونری، درد در آمبولی ریه، دایسکشن آئورت و پنوموتراکس، شروع ناگهانی و شدید دارد. درد پلورتیک یا وضعیتی، معرف آمبولی ریه، پریکاردیت، پنومونی یا بیماری عضلانی اسکلتی می‌باشد.

اما در هر حال و با هر کیفیت درد سینه ، وجود ریسک فاکتورهای آترواسکلروز (مثل سن بالا، جنس مرد، دیابت)، احتمال ایسکمی میوکارد را افزایش می‌دهند.

درد ممکن است با ورزش ، عصبانیت یا استرس روانی شروع شود، اما سندرم حاد کرونری به طور شایعی بصورت ناگهانی بدون فاکتورهای مستعد کننده آشکار روی می‌دهد و نباید همیشه بدنبال علت خاصی بود. درد قفسه سینه آتیپیک، احتمال این که علایم، ناشی از آسیب یا ایسکمی میوکارد باشد را کاهش می‌دهد.
درد با شرایط زیر، مشخصه ایسکمی میوکارد نیست:
- درد پلورتیک (درد تیز و مشابه درد چاقو که با حرکات تنفسی و سرفه ایجاد شود).
- محل اولیه یا تنها محل درد ناحیه میانی یا تحتانی شکم باشد.

- دردی که با نوک انگشتان نشان داده شود به ویژه در ناحیه اپکس بطن چپ.
- دردی که به وسیله حرکت دادن یا لمس دیواره قفسه سینه ایجاد شود.
- درد ثابتی که برای ساعت‌های زیادی طول بکشد.
- دردهای خیلی کوتاه و مختصر که کمتر از چند ثانیه طول بکشد.
- دردی که به اندام‌های تحتانی منتشر شود.

تشخیص افتراقی (سایر تشخیص های ) درد سکته قلبی :

درد سکته قلبی ممکن است تقلید کننده آمبولی ریه (لخته داخل شریان ریه معادل سکته ریوی)، دایسکشن آئورت ( پرگی ناگهانی رگ اصلی بدن)، پنوموتراکس خودبخودی (پاره شدن الوئول ریه و تجمع هوا در بیرون ریه) و پریکاردیت یا تامپوناد( تجمع مایع اطراف قلب و غرق شدن
قلب) ، دردهای گوارشی بویژه اسپاسم منتشر مری یا دردهای موسکلواسکلتال باشد

درد پریکاردیت حاد اغلب ویژگی‌ پلورتیک دارد و با حرکات تنفسی و سرفه، شت می‌یابد و
اغلب به شانه، لبه تراپزیوس و گردن انتشار می‌یابد. درد ایسکمیک هرگز به لبه تراپزیوس منتشر نمی‌شود (مشخصه درد پریکاردیت است). درد پلورال معمولا شارپ و شبیه چاقو می‌باشد و با هر تنفس به صورت سیکلیک شدت آن افزایش می‌‌یابد.
درد آمبولی ریه اغلب در قسمت لترال قفسه سینه ایجاد شده، پلورتیک بوده و ممکن است با
هموپتزی همراه باشد.

آمبولی ریه
آمبولی ریه
درد ایجاد شده به وسیله دایسکشن حاد آئورت معمولا در مرکز قفسه سینه لوکالیزه بوده،
بسیار شدید است و به صورت احساس شکاف یا جرخوردگی بیان می‌شود، که در مدت کوتاهی بعد از شروع به پیک می‌رسد. این درد برای ساعاتی زیادی باقی می‌ماند، و اغلب به پشت یا اندام‌های تحتانی انتشار دارد. معمولا یک یا چند نبض شریانی اصلی لمس نمی‌شوند.

دایسکشن آئورت

دردی که از مفاصل کوستوکندریال یا کندرواسترنال برمی‌خیزد با تورم و قرمزی موضعی همراهی دارد، معمولاً شارپ و نیزه‌ای است و با تندرنس واضح لوکالیزه مشخص می‌شود.

دوره های ناراحتی رترواسترنال ایجاد شده به وسیله اسپاسم منتشر مری در بیماران و همچنین اپی زودهای انقباض مداوم مری می‌تواند درد STEMI را تقلید کرده و گاهی غیر قابل افتراق باشند.

اسپاسم منتشر مری

تظاهرات آتیپیک و انفارکتوس قلبی خاموش:

انفارکتوس غیر کشنده می‌تواند فقط بعد از الکتروکاردیوگرافی روتین یا بررسی‌های پیش از مرگ تشخیص داده شود. این موارد انفارکتوس‌های تشخیص داده نشده، تقریباً نیمی از موارد، واقعاً خاموش هستند و بیمار هیچ علامتی را به خاطر ندارد. نیم دیگر بیماران با انفارکتوس خاموش بعد از این که در الکتروکاردیوگرافی به تشخیص انفارکتوس قبلیئ رسیدیم، می‌توانند علایم منتسب به انفارکتوس حاد میوکارد را به خاطر بیاورند. انفارکتوس تشخیص داده نشده و یا خاموش به طور شایع‌تری در بیماران بدون آنژین صدری قبلی ، بیماران مسن ، مصرف کنندگان مزمن مسکن های یا مخدر ها و در بیماران با دیابت و هایپرتنشن رخ می‌دهد. انفارکتوس خاموش اغلب با ایسکمی خاموش دنبال می‌شود و به نظر می‌رسد که پروگنوز بیماران با انفارکتوس خاموش مشابه بیماران با انفارکتوس علامت‌دار باشد.
تظاهرات غیر معمول انفارکتوس شامل موارد زیر است:
۱) تظاهرات نارسایی قلبی (مثل تنگی نفس بدون دردقبلی یا بدتر شدن نارسایی قلبی قبلی بیمار)،
۲) آنژین صدری کلاسیک ولی کوتاه مدت

۳) محل آتیپیک درد، مثل درد گردن یا فک یا دردشانه
۴) تظاهرات سیستم عصبی مرکزی مشابه سکته مغزی ثانویه به کاهش شدید، برون ده قلبی در بیماران با آرترواسکلروز مغزی بعلت شوک یا نارسایی شدید قلبی،

۵) ضعف قابل توجه، دلهره و عصبی شدن، مانیت یا سایکوز ناگهانی

۶) سنکوپ
۷) سوء هاضمه حاد
8) آمبولی های محیطی.

آناتومی

فاشیای پلانتار Plantar fascia یک لیگامان بلند و نازک است که درست زیر پوست کف پای شما قرار گرفته است. این لیگامان از پاشنه پا به زیر پنجه پا کشیده شده و موجب قوس کف پا میشود.

یک سر این رباط به سطح زیرین استخوان پاشنه یا کالکانه Calcaneous در محلی که به آن توبرکل پاشنه Calcaneal tubercle میگویند متصل شده و سر دیگر آن پهن شده و به بند پرگزیمال (بند پرگزیمال اولین بند انگشت است که به کف پا متصل میشود) تمامی انگشتان پا متصل میشود.
برای مطالعه بیشتر آناتومی و بیومکانیک فاشیای پلانتار به مقاله "آناتومی و بیومکانیک فاشیای پلانتار" رجوع کنید.

177 2
علت درد پاشنه پا

بر اثر فشار بیش از حد به فاشیای پلانتار محل اتصال آن به استخوان پاشنه دچار کشیدگی و پارگی های میکروسکوپی میشود. پاسخ بدن به این اتفاق، التهاب و درد است. دردی که در محل اتصال این لیگامان به پاشنه احساس میشود.

 

چه عواملی زمینه این بیماری را مساعد میکنند

مهمترین عواملی که موجب فراهم شدن زمینه مساعد برای بروز این بیماری میشوند عبارتند از
سفت بودن عضلات پشت ساق پا یا سفت بودن تاندون آشیل که موجب میشوند فرد نتواند به راحتی پشت پایش را به بالا ببرد.
چرخش کف پا به خارج یا پرونیشن Pronation و در نتیجه افزایش فشار به فاشیا
چاقی
قوس کف پای زیاد یا کم (صافی کف پا)
ضربات مکرر به کف پا مانند فعالیت های ورزشی که در آن پاشنه پا بطور مکرر به زمین کوبیده میشود.
فعالیت بدنی جدید یا افزایش شدت فعالیت بدنی که در قبل هم داشته ایم
راه رفتن روی زمین سخت یا ناهموار
کفش نامناسب
افزایش سن و تغییر یافتن جنس بافت فاشیای پلانتار

خار پاشنه چیست

177 3
باور بسیار شایعی در بین مردم و حتی پزشکان رواج دارد که درد پاشنه به علت خار پاشنه است. گرچه خیلی از افرادی که فاسئیت پلانتار دارند برجستگی کوچک استخوانی در زیر استخوان پاشنه دارند که به آن خار پاشنه میگویند، توجه به این نکته مهم است که علت درد، خار پاشنه نیست.

وجود یک برجستگی استخوانی در زیر استخوان پاشنه علت درد آن ناحیه نیست همانطور که با خارج کردن این برجستگی استخوانی درد از بین نمیرود. از هر ده نفر یک نفر خار پاشنه دارد ولی همه آنها درد ندارند.

 

خصوصیات درد پاشنه چیست

درد در زیر پاشنه مهمترین علامت این بیماری است. درد در صبح وقتی از رختخواب بلند میشویم در چند قدم اول بیشتر است. یا بعد از مدتی نشستن و یا رانندگی وقتی بلند شده و شروع به راه رفتن میکنیم در چند قدم اول درد شدید است ولی بعد از چند دقیقه یا کمتر، شدت درد کم شده یا از بین میرود. گاهی درد در حین راه رفتن و دویدن ایجاد میشود ولی در اکثر اوقات شدت درد بعد از راه رفتن است.

تشخیص

تشخیص این بیماری با صحبت پزشک با بیمار و معاینه است و نیازی به بررسی پاراکلینیکی ندارد. در معاینه فشار به زیر پاشنه در ناحیه ایکه به سمت داخل پاشنه نزدیکتر است موجب احساس درد میشود.

 

درمان غیر جراحی

بیش از 90 درصد بیماران با اقدامات غیر جراحی بهبود میابند. اقدامات درمانی عبارتند از :

استراحت : اگر درگیر فعالیت وزشی خاصی هستید که در آن پاشنه پا تحت ضربات و فشار مداوم است باید این فعالیت ورزشی را کم و یا حتی موقتاً قطع کنید.
سرما : پاشنه پا را روی یک بطری یخزده یا کیسه پلاستیکی حاوی تکه های یخ بگذارید. روزی 4-3 بار و هر بار 20 دقیقه این کار را تکرار کنید.
دارو : دارو های ضد التهابی مانند بروفن یا سلکوکسیب موجب کاهش درد و التهاب میشود.
نرمش : انجام برخی نرمش های خاص که عضلات پشت ساق فاشیای پلانتار را تحت کشش ملایم قرار داده و آنها را نرم و قابل انعطاف میکنند. این نرمش ها عبارتند از
177 4
کشش عضلات پشت ساق : به طرف یک دیوار بایستید. یک پا را جلوتر از پای دیگر قرار میدهیم بطوریکه یک زانو کمی خم و و زانوی دیگر کاملاً صاف باشد. کف هر دو دست را هم به دیوار جلو تکیه میدهیم. سپس بدون اینکه محل کف پاها روی زمین را تغییر دهیم سعی میکنیم تنه خود را به دیوار نزدیک تر کنیم، زانوی خم شده را بیشتر خم کنیم تا در پایی که زانویش صاف است مچ پا بیشتر خم شود. با این کار عضلات پشت ساق و تاندون آشیل تحت کشش قرار میگیرند. این کار را خیلی به آرامی انجام میدهیم تا وقتی که یک کشش ملایم را در پشت پا احساس کنیم. وضعیت را برای ده ثانیه حفظ کرده و سپس به آرامی به حالت اول باز میگردیم. نرمش را 20 مرتبه تکرار میکنیم.
کشش فاشیای پلانتار : در حالت نشسته پای مبتلا را روی زانوی سالم قرار میدهیم و پنجه پا را با دست گرفته و به طرف خود میکشیم تا فاشیای کف پا در حالت کشش قرار گیرد. به مدت ده ثانیه این کشش را ادامه داده و سپس به حالت اول باز میگردیم. 20 مرتبه نرمش را انجام میدهیم.

تزریق کورتن : تزریق دارو در محل درد ممکن است توسط پزشک معالج برای درمان استفاده شود. توجه داشته باشیم که تزریق های مکرر خطرناک بوده و ممکن است بر اثر این تزریقات فاشیای کف پا پاره شده و فرد دچار صافی کف پا و درد مزمن شود.
کفی : کفی های سیلیکونی زیر پاشنه را نرم نگه داشته و آنرا از ضربات مکرری که درد را تشدید میکند حفظ میکند.
177 1
اسپلینت شبانه : معمولاً وقتی فرد در شب میخوابد کف پایش به پایین خم شده و این موجب میشود تا فاشیای پلانتار ریلاکس شده و در صبح که فرد از خواب بلند میشود طول آن قدری کوتاه تر شده است و همین امر موجب شدت درد صبحگاهی است. با استفاده از یک آتل یا اسپلینت در هنگام خواب که به پا و ساق بسته میشود مچ پا در حالت 90 درجه نگه داشته شده تا کشش فاشیای پلانتار در حین خواب حفظ شود. این روش گرچه کمی ناراحت کننده است ولی موثر است.
شوک ویو تراپی Extracorporal shockwave therapy ESWT با این روش با تاباندن امواج پرقدرت صوتی به ناحیه پاشنه روند ترمیم آسیب های فاشیای پلانتار تسریع میشود. اثر این روش در همه بیماران یکسان نبوده و ثابت شده نیست.

درمان جراحی

اگر بعد از 12 ماه درمان فعال، درد همچنان باقی ماند پزشک معالج ممکن است تصمیم به انجام عمل جراحی بگیرد. انواع این اعمال عبارتند از

آزاد کردن عضلات پشت ساق برای افزایش قابلیت انعطاف مچ پا
آزاد کردن فاشیای پلانتار بصورت بریدن قسمتی از فاشیا برای افزایش قابلیت انعطاف فاشیا
هر دو این اعمال جراحی را میتوان به روش باز یا با آندوسکوپ انجام داد.

نتایج مطالعات علمی نشان می دهد در سالمندان کم شنوا، احتمال بروز مشکلات ذهنی و یادآوری وقایع نسبت به سایر سالمندان شنوا بیشتر است.

وی ادامه داد: کم شنوایی در سالمندان موجب انزوای اجتماعی و به دنبال آن بروز نقایص شناختی می شود. از این رو، آزمایش های شنوایی دوره ای در سنین بالای 50 سال ضروری است و می تواند از بروز عوارض کم شنوایی در سالمندی جلوگیری کند.

احدی گفت: یکی از مهمترین مداخله های درمانی در سالمندان مبتلا به کم شنوایی، تجویز سمعک است در صورتی که بیش از 80 درصد افرادی که می توانند بهره مندی مناسبی از سمعک داشته باشند، به دلیل نبود پوشش بیمه ای مناسب و نگرش منفی نسبت به سمعک این وسیله کمک شنوایی را تهیه نمی کنند.

وی اظهار کرد: در حال حاضر امکان تهیه سمعک در تمام بیمارستان های دولتی و بخش های خصوصی سراسر کشور با بالاترین استانداردها فراهم است و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی همراه با سازمان های بیمه گر می توانند نقش مهمی در پوشش بیمه ای سمعک و فراهم کردن امکان دستیابی سالمندان به خدمات سلامت ایفا کنند.

احدی گفت: به منظور دستیابی به بالاترین کیفیت خدمات توانبخشی باید متخصص شنوایی شناسی با ارزیابی های تخصصی اقدام به تجویز سمعک کند و طی دوره ای مشخص، اقدامات ضروری بعدی را انجام دهد.

دبیر اجرایی چهارمین کنگره شنوایی شناسی ایران عنوان کرد: سمعک یک کالای تجاری نیست و به عنوان یک پروتز درمانی، باید از مراکز مجاز ارزیابی شنوایی تهیه شود.

احدی گفت: کم شنوایی در سالمندان به عنوان یکی از مهمترین مشکلات مزمن سلامت در جوامع، به طور ویژه مورد توجه دست اندرکاران چهاردهمین کنگره شنوایی شناسی ایران قرار می گیرد.

وی خاطرنشان کرد: برنامه های کنگره چهاردهم از نظر کمی و کیفی نسبت به برنامه های کنگره های سال های گذشته در سطح بالاتری قرار دارد و حضور میهمانان برجسته بین المللی در این کنگره امکان برقراری ارتباط متخصصان داخلی با مجامع جهانی را تسهیل می کند.

, رعایت سبک زندگی سالم در زندگی توصیه بسیاری از پزشکان به خصوص متخصصان طب سنتی است که رعایت آن به سلامت افراد و پیشگیری از بیماری‎ها کمک خواهد کرد.

افراد باید از خوردن غذا لذت ببرند که خود این مسئله بسیار اهمیت دارد زیرا غذا خوردن با لذت به جذب بیشتر آن کمک می‎کند، افراد باید برای غذا خوردن خود وقت بگذارند و برای داشتن جسم سالم باید مدیریت داشته باشند تا بدانند که چه می‎خورند.

یوسف صادقیان کارشناس ارشد تغذیه به خبرنگار تسنیم عنوان کرد: در واقع غذا به بدن انرژی می‎رساند و ضرورت دارد که افراد این انرژی‎های ورودی به بدن را مدیریت کنند، آن چیزی که موجب افزایش وزن می‎شود انرژ‎های اضافی است که به بدن می‎رسد.

برای مدیریت انرژی‎های وارد شده به بدن از طریق غذا ضرورتی ندارد که افراد خود را به رژیم‎های سخت پایبند کنند یا اینکه خودشان را در تنگنا بگذارند و از لذت غذا خوردن خود را محروم کنند، این در حالی است که افراد می‎توانند همیشه غذا بخورند و لذت ببرند البته به شرط اینکه انرژی‎های ورودی به بدن را مدیریت کنند.

از دیدگاه طب سنتی، بدن از آن غذایی که با لذت خورده شود و خوشمزه تر باشد و از لحاظ ظاهر نیز آراسته تر باشد, بهتر جذب می‌کند. بنابراین افراد سعی کنند با آرامش کامل سر سفره بنشینند و غذای خوبی را بخورند، در واقع سفره آرایی بسیار اهمیت دارد، باید مدیریت انرژی در بدن رعایت شود تا از وزن سالمی برخوردار باشیم. وزن سالم هم برای هر فرد نسبت به فرد مشابه خودش متفاوت است

کاکتوس خوردنی است و بخشی از یک رژیم غذایی سالم است. این میوه به دلیل داشتن فیبر بالا و آنتی‌اکسیدان‌ها در بسیاری از نقاط جهان به ویژه آمریکای لاتین محبوب مردم بومی است و آن را به صورت کبابی و آب‌پز مصرف می‌کنند و از آب آن در ژله‌ها و آب‌نبات‌ها استفاده می‌شود.
کاکتوس مصارف پزشکی نیز دارد و برای درمان دیابت، کلسترول بالا، چاقی، کولیت و اسهال استفاده می‌شود. این میوه همچنین دارای خواص ضدویروسی و ضدالتهابی است. برگ‌های این گیاه سرشار از بتاکاروتن، ویتامین‌های گروه B، ویتامین C و کلسیم است.
مطالعات اولیه نشان می‌دهد که میوه کاکتوس می‌تواند سطح قندخون را در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم کاهش دهد. میوه این گیاه منبعی غنی از ترکیباتی موسوم به بتالین‌ها است که فیتوکمیکال‌های منحصربه‌فرد در میوه‌هایی به رنگ قرمز- بنفش مثل میوه کاکتوس و چغندر هستند. بتالین‌ها در واقع گلیکوزیدهایی هستند که به کاهش قندخون کمک می‌کنند. همچنین خاصیت آنتی‌اکسیدانی بتالین‌ها برای حفاظت از بافت جداره عروق خونی و سیستم لنفاوی بدن مفید است.

ویژگی اول: برای انتخاب فرشی مناسب و ایده‌آل اولین قدم این است که شیوه استفاده از اتاق و نوع کاربرد آن‌را در نظر داشته‌باشید. برای مثال، فرشی که در یک اتاق پذیرایی پر رفت و آمد و یا در یک اتاق ناهارخوری شلوغ انداخته می‌شود حتما باید قابلیت پا خور بودن را داشته باشد و برای استفاده‌های طولانی مدت و مقاوم بودن در برابر گرد و غبار انتخاب شود ولی برای فضایی مانند اتاق خواب که مکانی برای استراحت است و همچنان پر رفت و آمد هم نیست می‌توانید فرشی با جنسی لطیف و از طیف رنگ‌های روشن استفاده کنید. با استفاده از این نوع فرش فضای اتاق همچنان ملایم‌تر و لطیف‌تر نمایان می‌شود. ویژگی دوم: در دومین قدم بهتر است به سبک زندگی‌تان توجه خاصی داشته‌باشید، اگر کودکی دارید و یا از حیوانات خانگی نگهداری می‌کنید و یا اینکه اعضای خانواده‌تان ورزشکار هستند بهتر است از طرح‌ها و نقش‌هایی استفاده کنید که شلوغ و تیره هستند و کثیفی را نمایان نمی‌کنند. باید توجه داشته باشید که این سبک زندگی شما با افرادی که تنها زندگی می‌کنند بسیار متفاوت است ولی اگر از آن دسته افرادی هستید که خانواده کم جمعیت دارید و عادت به رفت و آمد و شلوغی ندارید بهتر است از فرشی که دارای نقوش کم و به رنگ روشن است، استفاده کنید. ویژگی سوم: توجه داشته باشید که فرش‌های تک رنگ تیره، مانند آبی نفتی، مشکی یا قهوه‌ای مایل به شکلاتی به سادگی لکه‌های روشن و یا دوده‌ها را نمایان می‌کنند و فرش‌هایی که دارای رنگ‌های بسیار روشن هستند، مانند سفید و یا کرم گرد وغبار و جای پا را نشان می‌دهند. اگر فرشی را برای محوطه بیرونی خانه می‌خواهید، بهتر است محیط خارج خانه و میزان آلودگی را در نظر بگیرید تا فرش جلوی در کثیف نمایان نشود. محیط داخلی خانه را هم بررسی کنید تا ببینید که بیشتر چه نوع کثیفی شامل آن می‌شود و سپس رنگ فرش را انتخاب کنید. ویژگی چهارم: اگر فضای کوچکی در خانه دارید و می‌خواهید بزرگ‌تر نمایان شود، بهتر است از فرش‌هایی که دارای رنگ‌های روشن هستند، استفاده کنید. به طور معمول این نوع از فرش‌ها فضا را بزرگ‌تر جلوه می‌دهند. اگر فضای خانه‌تان بسیار بزرگ و کم اثاثیه جلوه می‌کند، بهتر است از فرش‌هایی استفاده کنید که دارای رنگ‌های تیره هستند، این نوع فرش‌ها فضایی دنج، گرم و صمیمی به وجود می‌آورند. ویژگی پنجم: آن دسته از فرش‌هایی که دارای چند رنگ مختلف هستند و یا طرح‌هایی تو در تو دارند، ذرات کوچک، غبار و خاک را کمتر از دیگر فرش‌ها نشان می‌دهند. اگر خانه‌ای دارید که در معرض گرد و غبار و دوده قرار دارد، بهتراست یکی از همین انواع فرش‌ها را انتخاب کنید. ویژگی ششم: به شیوه استفاده و نوع کاربرد فرش‌ها بسیار توجه داشته ‌باشید. به یاد داشته ‌باشید آن دسته از فرش‌ها که در بافت‌شان نایلون به کار رفته است و به اصطلاح فرش‌های نایلونی نامیده می‌شوند، بسیار با دوام و در برابر تغییر شکل بسیار مقاوم هستند و به نسبت دیگر فرش‌ها قیمت ارزان‌تری هم دارند. تنها ایرادی که این دسته از فرش‌ها دارند این است که گرد و خاک را به سادگی به اطراف منتقل می‌کنند. ویژگی هفتم: به یاد داشته باشید، فرش‌هایی که در بافت‌شان اولفین به کار رفته است، در برابر رطوبت مقاوم هستند و به سادگی تمیز می‌شوند اما به مرور زمان حالت اصلی‌شان را از دست می‌دهند و به اصطلاح کش می‌آیند. ویژگی هشتم: فرش‌های پشمی دارای ماندگاری زیادی هستند و در برابر عوامل محیطی مقاومت بالایی دارند اما گرد و خاک به سختی از آنها جدا می‌شود. ویژگی نهم: فرش‌های اکریلیک و پولی استر ممکن است خرده‌هایشان از آنها جدا شود. ویژگی دهم: به یاد داشته باشید که اگر از فرش استفاده نمی‌کنید، آن را در حالت لوله شده نگهداری کنید نه در حالتی که پهن باشد، در این صورت فرش دست نخورده و نو باقی می‌ماند

ده ویژگی یک فرش خوب

اگر از آن دسته افرادی هستید که خانه را مکانی برای استراحت و آرامش خود برمی‌گزینید، بهتراست در مورد نوع کف‌پوش در خانه مقداری وسواس به خرج دهید تا فضایی کاملا ایده‌آل و آرامش‌بخش برای شما در فضای خانه فراهم شود. فکر کردن راجع به سبک زندگی‌تان و همین‌طور در مورد عادت‌های روزمره‌تان می‌تواند شما را به یک انتخاب مناسب در مورد فرش با طول عمری بالا سوق دهد. پوشش مناسب برای کف خانه‌ها یکی از اصلی‌ترین نکاتی است که باید رعایت شود. با انتخاب یک کف‌پوش مناسب، آرامش و راحتی از پا به کل بدن انتقال پیدا می‌کند.
در این مقاله به چند نکته می‌پردازیم تا انتخاب شما آگاهانه‌تر صورت گیرد

ویژگی اول:
برای انتخاب فرشی مناسب و ایده‌آل اولین قدم این است که شیوه استفاده از اتاق و نوع کاربرد آن‌را در نظر داشته‌باشید. برای مثال، فرشی که در یک اتاق پذیرایی پر رفت و آمد و یا در یک اتاق ناهارخوری شلوغ انداخته می‌شود حتما باید قابلیت پا خور بودن را داشته باشد و برای استفاده‌های طولانی مدت و مقاوم بودن در برابر گرد و غبار انتخاب شود ولی برای فضایی مانند اتاق خواب که مکانی برای استراحت است و همچنان پر رفت و آمد هم نیست می‌توانید فرشی با جنسی لطیف و از طیف رنگ‌های روشن استفاده کنید. با استفاده از این نوع فرش فضای اتاق همچنان ملایم‌تر و لطیف‌تر نمایان می‌شود.

ویژگی دوم:
در دومین قدم بهتر است به سبک زندگی‌تان توجه خاصی داشته‌باشید، اگر کودکی دارید و یا از حیوانات خانگی نگهداری می‌کنید و یا اینکه اعضای خانواده‌تان ورزشکار هستند بهتر است از طرح‌ها و نقش‌هایی استفاده کنید که شلوغ و تیره هستند و کثیفی را نمایان نمی‌کنند. باید توجه داشته باشید که این سبک زندگی شما با افرادی که تنها زندگی می‌کنند بسیار متفاوت است ولی اگر از آن دسته افرادی هستید که خانواده کم جمعیت دارید و عادت به رفت و آمد و شلوغی ندارید بهتر است از فرشی که دارای نقوش کم و به رنگ روشن است، استفاده کنید.

ویژگی سوم:
توجه داشته باشید که فرش‌های تک رنگ تیره، مانند آبی نفتی، مشکی یا قهوه‌ای مایل به شکلاتی به سادگی لکه‌های روشن و یا دوده‌ها را نمایان می‌کنند و فرش‌هایی که دارای رنگ‌های بسیار روشن هستند، مانند سفید و یا کرم گرد وغبار و جای پا را نشان می‌دهند. اگر فرشی را برای محوطه بیرونی خانه می‌خواهید، بهتر است محیط خارج خانه و میزان آلودگی را در نظر بگیرید تا فرش جلوی در کثیف نمایان نشود. محیط داخلی خانه را هم بررسی کنید تا ببینید که بیشتر چه نوع کثیفی شامل آن می‌شود و سپس رنگ فرش را انتخاب کنید.

ویژگی چهارم:
اگر فضای کوچکی در خانه دارید و می‌خواهید بزرگ‌تر نمایان شود، بهتر است از فرش‌هایی که دارای رنگ‌های روشن هستند، استفاده کنید. به طور معمول این نوع از فرش‌ها فضا را بزرگ‌تر جلوه می‌دهند. اگر فضای خانه‌تان بسیار بزرگ و کم اثاثیه جلوه می‌کند، بهتر است از فرش‌هایی استفاده کنید که دارای رنگ‌های تیره هستند، این نوع فرش‌ها فضایی دنج، گرم و صمیمی به وجود می‌آورند.

ویژگی پنجم:
آن دسته از فرش‌هایی که دارای چند رنگ مختلف هستند و یا طرح‌هایی تو در تو دارند، ذرات کوچک، غبار و خاک را کمتر از دیگر فرش‌ها نشان می‌دهند. اگر خانه‌ای دارید که در معرض گرد و غبار و دوده قرار دارد، بهتراست یکی از همین انواع فرش‌ها را انتخاب کنید.

ویژگی ششم:
به شیوه استفاده و نوع کاربرد فرش‌ها بسیار توجه داشته ‌باشید. به یاد داشته ‌باشید آن دسته از فرش‌ها که در بافت‌شان نایلون به کار رفته است و به اصطلاح فرش‌های نایلونی نامیده می‌شوند، بسیار با دوام و در برابر تغییر شکل بسیار مقاوم هستند و به نسبت دیگر فرش‌ها قیمت ارزان‌تری هم دارند. تنها ایرادی که این دسته از فرش‌ها دارند این است که گرد و خاک را به سادگی به اطراف منتقل می‌کنند.

ویژگی هفتم:
به یاد داشته باشید، فرش‌هایی که در بافت‌شان اولفین به کار رفته است، در برابر رطوبت مقاوم هستند و به سادگی تمیز می‌شوند اما به مرور زمان حالت اصلی‌شان را از دست می‌دهند و به اصطلاح کش می‌آیند.

ویژگی هشتم:
فرش‌های پشمی دارای ماندگاری زیادی هستند و در برابر عوامل محیطی مقاومت بالایی دارند اما گرد و خاک به سختی از آنها جدا می‌شود.

ویژگی نهم:
فرش‌های اکریلیک و پولی استر ممکن است خرده‌هایشان از آنها جدا شود.

ویژگی دهم:
به یاد داشته باشید که اگر از فرش استفاده نمی‌کنید، آن را در حالت لوله شده نگهداری کنید نه در حالتی که پهن باشد، در این صورت فرش دست نخورده و نو باقی می‌ماند