از سال 1996 که ديسکهاي ذخيره اطلاعات با فرمتي به نام DVD وارد بازار شدند ، تاکنون پسوند هاي متعددي بر اين فرمت اضافه شده که از جمله آنها مي توان به پسوندهاي -R,+R,-RW,+RW,+R DLاشاره کرد.
در واقع افزوده شدن اين پسوند ها از زماني آغاز شد که ديسکهاي دي وي دي با قابليت رايت کردن وارد بازار شدند.
متاسفانه بر خلاف سي دي ها ، استانداردهاي متفاوتي براي ساخت يک ديسک دي وي دي وجود دارد و گوناگوني اين استانداردها تا حدودي باعث سر درگمي مشتريان براي خريد دستگاهي مناسب مي شود. اين هفته مي خواهيم اين پسوند هاي متفاوت را براي شما رمز گشايي کنيم.
براي اين منظور بد نيست ابتدا به معرفي دو اتحاديه عظيم که در زمينه دستيابي به استاندارد هاي پيشرفته تر با يکديگر رقابت دارند ، بپردازيم. DVD FORUM نام اتحاديه اي شامل بيش از 200 کمپاني بزرگ است که در زمينه پيشرفت تکنولوژي ديسکهاي دي وي دي همکاري دارند.
از جمله اين کمپاني ها مي توان به هيتاچي ،ميتسوبيشي ، سوني و پايونير اشاره کرد. اين اتحاديه وظيفه ثبت استاندارد هاي جديدي که از طرف شرکت هاي عضو ارائه مي شودرا بر عهده دارد.استانداردهايي که اين اتحاديه ارائه مي کند همگي داراي يک علامت منفي در کنار پسوند دي وي دي هستند.از طرف ديگر DVD+RW Alliance نام اتحاديه ديگري است که در رقابت شديد با DVD FORUM است.
اعضاي اين اتحاديه نيز بالغ بر 200کمپاني بزرگ هستند که از جمله آنها مي توان به ياماها، سوني ، DELL و hp اشاره کرد. در اين ميان نکته جالب حضور کمپاني سوني در هر دو اتحاديه است.
استانداردهاي ارائه شده اين اتحاديه همانطور که از نام آن مشخص مي شود با يک علامت مثبت همراه است. در واقع مي توان وجود اين استانداردهاي متفاوت را نتيجه رقابت اين دو اتحاديه دانست که سعي دارند با وضع اين استانداردها فروش محصولات جانبي مربوط را نيزانحصاري نمايند.
فرمت هاي اتحاديه DVD FORUM عبارتند از:
DVD-R: در اينجا حرف R مخفف کلمه RECORDABLE است. به اين ترتيب شما ميتوانيد با استفاده از يک دستگاه رايتر دي وي دي اطلاعات را بر روي اين ديسک ذخيره نماييد.
فناوري بکار رفته دراين استاندارد بسيار شبيه به فناوري استاندارد CD-R است که در آن ديسک يک بار رايت مي شود و مي توان آن را بارها خواند.
دستگاههاي که داراي اين استاندارد هستند تنها مي توانند بر روي سي دي هاي DVD-R رايت نمايند.
(DVD-RW
DVD-R/W ديسک هاي داراي اين استاندارد نيز قابل رايت هستند وفن آوري به کار رفته در آنها بسيار شبيه ديسک هاي CD-RWاست.
دستگاههايي که داراي اين استاندارد هستند قابليت پخش و رايت بر روي ديسک هاي DVD-RW و DVD-R را دارند.در مقابل ، ديسک هاي اتحاديه DVD+RW Alliance با فورمت هاي مثبت قرار دارند که مي توان گفت از چند جهت بر مدلهاي منفي برتري دارند ، ازجمله مي توان به امکان اضافه کردن ، پاک کردن وهمچنين جابجا کردن اطلاعات بر روي ديسک رايت شده - بدون تاثير گذاشتن براطلاعات ديگر- اشاره کرد. همچنين عمل فايناليزه کردن ديسک نيز به نحوي انجام مي شود که سرعت خواندن اطلاعات از روي ديسک بالا مي رود.
DVD+R: ديسک هاي اين استاندارد نيز قابل رايت هستند. دستگاههايي که داراي اين استاندارد هستند تنها مي توانند اطلاعات را بر روي ديسک هايي با فرمت DVD+R رايت کنند.
DVD+RW: دستگاهي که داراي اين فرمت باشد مي تواند بر روي ديسک هايي با استاندارد DVD+R و DVD+RW اطلاعات را رايت کند و ديسک هاي اين استاندارد نيز از نظر عملکرد تفاوتي با مدل DVD+R ندارند.
اين نکته لازم به ذکر است که تمامي ديسک هاي با استانداردهاي بالا در رده اي از dvd با نام dvd 5 يا dvd 10 قرار دارند dvd 5 ديسکهايي با يک لايه و يک لبه و ظرفيت 4.7GB هستند و ديسک هاي dvd10 داراي يک لايه ودو لبه و 9.4GBظرفيت هستند.
DVD+R DL: اين نوع ديسک ها از همان فن آوري ديسک هاي DVD+RW بهره مي برند با اين تفاوت که داراي دو لايه مي باشند. به اين ترتيب ظرفيت اين ديسک ها نسبت به مدل هاي قبلي دو برابر شده است. اين ديسک ها جزو رده اي از ديسک ها با نام DVD 9 و DVD 18 هستند. ديسک هاي DVD 9 داراي دو لايه و يک لبه و ظرفيت 8.5GB هستند و ديسک هاي dvd 18 داراي دو لايه و دو لبه وظرفيت 15.9GB اند. تمامي ديسک هاي ذکر شده در بالا دراکثر دستگاههاي پخش دي وي دي رايج در بازار قابل خواندن هستند.
استاندارد ديگري که توسط اتحاديه آليانس ارائه شده است DVD-RAM است که مزيت اين نوع ديسکها بر مدلهاي قبلي امکان چند بار رايت اطلاعات بر روي آنها است. از طرف ديگر اين نوع ديسک ها در دستگاههاي موجود دربازار قابل پخش نيستند و براي استفاده از آنها تياز به دستگاهي متفاوت است.
