روزي مردي ثروتمند در اتومبيل جديد و گران قيمت خود با سرعت فراوان از خيابان کم رفت و آمدي مي‌گذشت. ناگهان از بين دو اتو مبيل پارک شده در کنار خيابان يک پسر بچه اجري به سمت او پرتاب کرد. پاره اجر به اتومبيل او برخورد کرد. مرد پايش را روي ترمز گذاشت و سريع پياده شد و ديد که اتومبيلش صدمه زيادي ديده است. به طرف پسرک رفت و او را سرزنش کرد. پسرک گريان با تلاش فراوان بالاخره توانست توجه مرد را به سمت پياده رو، جايي که برادر فلجش از روي صندلي چرخ دار به زمين افتاده بود جلب کند. پسرک گفت: اينجا خيابان خلوتي است و به ندرت کسي از آن عبور مي‌کند. برادر بزرگم از روي صندلي چرخ دارش به زمين افتاد و من زور کافي براي بلند کردنش ندارم. براي اينکه شما را متوقف کنم، ناچار شدم از پاره اجر استفاده کنم. مرد بسيار متاثر شد و از پسر عذرخواهي کرد؛برادر پسرک را بلند کرد و روي صندلي نشاند و سوار اتومبيل گرانقيمتش شد و به ارامي به راهش ادامه داد.

 در زندگي چنان با سرعت حرکت نکنيد که ديگران مجبور شوند براي جلب توجه شما پاره اجر به سويتان پرتاب کنند!  خدا در روح ما زمزمه مي‌کند و با قلب ما حرف مي‌زند، اما بعضي وقت‌ها، زمانيکه ما وقت نداريم گوش کنيم، او مجبور مي‌شود پاره اجري به سوي ما پرتاب کند. اين انتخاب خودمان است که گوش کنيم يا نه.

منبع: مجله موفقيت