تبیان، دستیار زندگی

خوشبختی ما در سه جمله است:

تجربه از دیروز ; استفاده از امروز ;امید به فردا

 ولی ما با سه جمله دیگر زندگی مان را تباه میکنیم :

حسرت دیروز ; اتلاف امروز;  ترس از فردا

چه خدای عاشقی

که گناه میخرد و بهشت میفروشد

و ناز بنده را میکشد...

بیا ای دل .......

از اینجا پر بگیریم...

ره کاشانه......

دیگر بگیریم....

 بیا گم کرده دیرین خود را....

 سراغ لاله پر پر ......

 بگیریم.....

برای پناهندگی به درگاه خدا نیازی به ویزا نیست.....

خدا یا وضع زمین خوب نیست میخواهم پناهنده درگاهت شوم

خدایا یكتا تویی

كه با سكوت

در سكوت

با من حرف میزنی!

همیشه با من هستند این ارزو های دور و دراز...

از وقتی چشم باز كردم دوست داشتم كه زودتر بزرگ شوم و حالا همه ی ارزوین ان است كه به روزهای خنك و ابدار كودكی باز گردم

به روز هایی كه از زندگی هیچ نمیدانستم . نه تلخی عایش را چشیده بودمو نه شیرینی هایش را مزه مزه كرده بودم... زندگی برای من در اغوش گرم و امن مادر خلاصه می شد... 

دروغ چرا؟ تنهاخاطرهخوش دورن كودكیم كه بیش از بقیه اشكم را در می اورد نیز همان استیا من قادر به ترك انها نیستم و یا انها قادر به ترك من....

مادر بزرگ خوبم همیشه میگفت : ادم با امید زنده است... فكر میكنم منظورش همان براورده شدن ارزوهایش بوده؟ نمیدانم!خودش هم وقتی امیدش نا امید شدو دیگر پدر بزرگم از بستر بیماری بر نخاستمرد.

هر روز تعداد ارزوهایم بیشتر میشود. بعضی ها خیلی زود تركم میكنند و بعضی ها دیر .انهایی زود تر تركم میكنند كه سنگدل هستن و براورده شدنشان محال شاید چون گاهی زود براورده میشوند من خیلی بدنبال بدست اوردنشان نیستم...

سكوت رت فقط با اوازی شیرین بشكن

به نور نگاه كن سایه پشت سرت خواهد بود

قهرمانان كسانی هستند كه میدانند كیستند.

صدا كن مرا.

صدای تو خوب است.

صدای تو سبزینه ی ان گیاه عجیبی است 

كه در انتهای صمیمیت  حزن میروید.

در ابعاد این عصر خاموش 

من از طعم تصنیف در متن ادراك یك كوچه تنهاترم.

بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است.

و تنهایی من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمیكرد.

 و خاصیت عشق اینست.

كسی نیست

بیا زندگی را یدزدیم اونوقت

میان دو دیدار قسمت كنیم.

بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم

بیا زود تر چیز ها را ببینیم.

ببین عقربكهای فواره در صفحه ساعت حوض

زمان را به گردی بدل میكنند.

بیا اب شو مثل یك واژه در سطر خاموشی.

بیا ذوب شو در كف دست من جرم نورانی عشق را.

شاید زندگی ان جشنی نباشد كه ارزویش را داشتی اما حال كه به ان دعوت شدی تا میتوانی زیبا برقص.

چارلی چاپلین