مسئله شماره:1573
اگر روزه دار عمدا چيزي بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مي شود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب ، چه معمول نباشد مثل خاك وشيره درخت ، و چه كم باشد يا زياد. حتي اگر مسواك را از دهان بيرون آورد ودوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل مي شود، مگر آنكه رطوبت مسواك در آب دهان به طوري از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود.
مسئله شماره:1574
اگر موقعي كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده ، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد. و چنانچه عمدا فرو برد، روزه اش باطل است و به دستوري كه بعدا گفته خواهد شد، كفاره هم بر او واجب مي شود.
مسئله شماره:1575
اگر روزه دار سهوا چيزي بخورد يا بياشامد، روزه اش باطل نمي شود.
مسئله شماره:1576
احتياط واجب آن است كه روزه دار از استعمال آمپولي كه به جاي غذا به كار مي رود، خودداري كند. ولي تزريق آمپولي كه عضو را بي حس مي كند يابه جاي دوا استعمال مي شود، اشكال ندارد.
مسئله شماره:1577
اگر روزه دار چيزي را كه لاي دندان مانده است ، عمدا فرو ببرد، روزه اش باطل مي شود.
مسئله شماره:1578
كسي كه مي خواهد روزه بگيرد، لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال كند، ولي اگر بداند غذايي كه لاي دندان مانده در روز فرو مي رود، چنانچه خلال نكند و چيزي از آن فرو رود روزه اش باطل مي شود. بلكه اگر فرو هم نرود، بنابراحتياط واجب بايد قضاي آن روز را بگيرد.
مسئله شماره:1579
فرو بردن آب دهان ، اگر چه بواسطه خيال كردن ترشي و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمي كند.
مسئله شماره:1580
فرو بردن اخلاط سر و سينه ، تا به فضاي دهان نرسيده ، اشكال ندارد. ولي اگر داخل فضاي دهان شود، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.
مسئله شماره:1581
اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد، مي تواند به اندازه اي كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد، ولي روزه او باطل مي شود. و اگرماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي كند،خودداري نمايد.
مسئله شماره:1582
جويدن غذا براي بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولا به حلق نمي رسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد، روزه را باطل نمي كند. ولي اگر انسان ازاول بداند كه به حلق مي رسد، چنانچه فرو رود، روزه اش باطل مي شود، و بايدقضاي آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است .
مسئله شماره:1583
انسان نمي تواند براي ضعف روزه را بخورد، ولي اگر ضعف او به قدري است كه معمولا نمي شود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.