- دلش به ناله ميازار و ختم كن حافظ
- كه رستگاري جاويد در كم آزاري ست
-
English Translation :
Hafiz! vex not his heart with weeping, and conclude:
First Mesra Translation:
For in little injuring, everlasting safety-- is.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- حافظ بس كن ــ غزل را تمام كن ــ و دل او رابا آه وزاري هاي خود آزار مده ; زيرا كسي براي هميشه رستگار مي شود كه كم آزار باشد،خطاب به خود مي گويد آه و ناله ، دل معشوق را آزرده مي كند، پس ديگر شكوه مكن ، و از طرح اين معني عاشقانه به اين نتيجه گيري اخلاقي مي رسد كه آنچه مايه رضاي خدا و صلاح و رستگاري بندگان مي شود اين است كه بندگان كمتر آزارشان به يكديگر برسد،شايد محيط او آن چنان انباشته از اذيت و آزار مردم نسبت به يكديگر بوده كه نمي توانسته جامعه اي را در نظر مجسم سازد كه مطلقاً آزاري در آن نباشد، پس به كم آزاري اكتفا مي كند، يا شايد به اين نكته توجه داشته كه مآلاً زندگي اجتماعي هرگز به درجه اي نخواهد رسيد كه افراد بتوانند در بي آزاري مطلق از يكديگر به سر برند و كمال مطلوب كم آزاري است ; توأم بايك سيرپيوسته ومتعالي ،**
