پرسش

با سلام
جوانی 23 ساله ، معلم ابتدایی ، 2 متر قدمه !! لاغرم ، ولی ...
هرکی منو میبینه بهش میگم من معلمم باور نمیکنه میگه تو دبیرستانی هستی معلم نیستی! شاید باورتون نشه که وقتی ازمدرسه به خونه میرم اگه دفتر کلاس تو دستم نباشه همه منو به جای یه دبیرستانی اشتباه میگیرن ؟؟
نمی دونم چیکار کنم ؟؟ که منو اشتباه نگیرن ؟؟ شاید طرز لباس پوشیدنم مشکل دارم چون لباس های خیلی خیلی شاد می پوشم ؟ خب بابا دوس ندارم کت شلوار بپوشم به کی بگم ...
میخوام ازدواج کنم می ترسم برم خواستگاری بهم بخندن ..
می ترسم برم لباس فروشی لباس بخرم همش لباشون کوتاهه برام
خیلی درگیرم ..چیکار کنم

پاسخ

با سلام. دوست عزیز برای خیلی از ما اتفاق می افته که در موقعیت های کاری خاصی آن طور که باید به نظر نیامده ایم . خصوصا در میان سنین 20 تا 30 سال این اتفاق زیاد می افته. البته طرز لباس پوشیدن. گفتار. رفتا. چگونگی ترکیب صورت و ... هم در این امر موثرند . این مسئله جای نگرانی نداره . حساسیت خود را کم کنید . اتفاقا از نظر من این یک حسن محسوب میشه .

از خواستگاری رفتن هم بیم نداشته باشید . بسیاری از دختران از کم سن نشان دادن همسرشون خوشحال ترند . به علاوه منتظر نباشید همه شما را بپسندند و مورد پذیرش قرار بگیرید . این طبیعت آدم هاس. سلایق متفاوت و نسبی است . همان طور که شما هم ممکنه ازبرخی از خانم ها حس خوبی نداشته باشید . پس با یک واقع بینی به خواستگاری برید.