کد:
577708
پرسش
سلام :من زیر بغلم همیشه عرق می زند چه تو گرما چه تو تو برف چیکار باید بکنم باتشکر
پاسخ
با سلام
تعریق یكی از كارهای طبیعی بدن است كه به تنظیم درجه حرارت بدن كمك می‌كند. اما تعریق بیش از اندازه فایده خاصی ندارد و غالباً باعث شرمساری و مشكل در ارتباطات اجتماعی می‌شود زیرا عرق زیاد باعث بوی بد یا خیش شدن و شوری روی لباس می‌گردد. در موارد شدید، عرق بسیار زیاد، كفش و لباس‌ها را خراب می‌كند.
علایم شایع
عرق ریزش زیاد از ناحیه زیر بغل، كف پا و دست و به درجات كمتر، از سایر نقاط بدن
بوی بد كه در اثر وجود باكتری‌ها در عرق ایجاد می‌شود.
علل
عوامل ژنتیكی ممكن است مؤثر باشند.
استرس یا اضطراب مزمن
تب و عفونت
سرطان، مثل لنفوم
پركاری تیرویید
حمله قلبی
یائسگی
بعضی از داروها و موادمخدر
محدودیت از موادمخدر
در مواردی علت ناشناخته است.
عوامل افزایش‌دهنده خطراسترس
فعالیت سنگین بدنی
هوای گرم
پیشگیری
از وضعیت‌های استرس‌زا حتی‌المقدور خلاصی یابید.
عواقب مورد انتظار
علایم را می‌توان با درمان كنترل نمود.
عوارض احتمالی
پریشانی روانی در اثر شرمساری در ارتباطات اجتماعی
بثور پوستی ناشی از مصرف بوبرها یا ضدعرق‌ها
كم آبی بدن در صورتی كه دریافت آب برای جلوگیری مایعات از دست رفته كافی نباشد (به ندرت).
درمان
درمان بیماری زمینه‌ساز
روان درمانی یا مشاوره، در صورتی كه استرس عامل مهمی در بروز این حالت باشد.
مرتباً حمام بگیرید.
لباس خود را مرتباً عوض كنید.
لباس‌های گشاد و بافته شده از الیاف طبیعی مثل نخ بپوشید.
از محافظ عرق در زیربغل استفاده نمایید.
از بوبرها و ضد عرق‌ها استفاده كنید.
از پودرهای خشك كننده استفاده كنید.
جوراب‌های نخی بپوشید.
صندل یا كفش چرمی پا كنید. از پوشیدن كفش‌هایی كه با مواد مصنوعی ساخته شده‌اند خودداری كنید.
امكان دارد استفاده از وسایل الكتریكی كه موقتاً تعریق كف دست، زیر بغل یا پاها را كم می‌كنند توصیه شود.
موی زیر بغل را بتراشید.
ندرتاً جراحی برای برداشتن غدد عرق یا قطع‌كردن رشته‌های عصبی‌ای كه به مناطق عمده تعریق می‌روند.
داروها
آرامبخشها یا داروهای آنتی‌كولینرژیك برای كاهش فعالیت دستگاه عصبی مركزی. در صورت ابتلا به آب سیاه چشم یا بیماری پروستات، از این داروها استفاه نكنید.
مالیدن محلول‌های مخصوص برای كاهش تعریق، مثل محلول كلرید آلومینیوم.
داروهای مسدودكننده بتا آدرنرژیك گاهی ممكن است كمك‌كننده باشند.
فعالیت
محدودیتی برای آن وجود ندارد.
رژیم غذایی
رژیم خاصی توصیه نمی‌شود. روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید (در صورتی كه هوا گرم باشد حتی از این هم بیشتر مایعات بنوشید).
در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید
اگر تعریق بیش از حد باعث بروز مشكلاتی برای شما در محل كار یا در مراودات اجتماعی شده است.
تعریق بیش از حد که در اصطلاح علمی هیپرهیدروزیس نامیده می‌شود حالتی است که در آن میزان ترشح عرق که درحالت معمول برای دفع دمای بالای بدن به کار می‌رود، به حدی بالاتر از میزان قابل قبول می‌رسد. این افراد حتی در هوای سرد و بدون انجام فعالیتهای زیاد نیز عرق می‌کنند و همیشه از آن رنج می‌کشند.
علت تعریق بیش از حد
در حقیقت بسیاری از موارد علت شناخته شده‌ای ندارند، و اصطلاحا اینها را موارد اولیه یا ایدیوپاتیک می‌نامند، به عبارت دیگر در این افراد بیماری شناخته شده‌ای باعث ایجاد تعریق فراوان نشده است. گرچه علل واقعی ناشناخته‌اند، اما مکانیسمهای این حالت بخوبی مشخص گشته‌اند. سیگنالهای اعصاب نباتی و خود کار بدن (که ما تقریبا هیچ کنترل ارادی بر آن نداریم) به غدد عرق پیام می‌دهند که عرق تولیدی خود را به بیرون بریزند، در شرایط طبیعی وقتی حرارت داخل بدن به حدی بالاتر از مقدار قابل قبول رسید سیگنالهای بیشتری برای تعریق بیشتر و در حقیقت دفع حرارت زیادی بدن ارسال می‌شود. حال وقتی این سیگنالها به حدی بیشتر از میزان مورد نیاز ارسال شوند، همین مشکل یعنی هیپرهیدروزیس ایجاد می‌شود و نه تنها برای بیمار مفید نخواهد بود بلکه او را با مشکلات متعددی روبرو خواهد ساخت.
گاهی مواقع می‌توانیم علت ایجاد این مشکل را درک کنیم و در حقیقت مسائل و بیماریهای خاصی موجب پیدایش این حالت شده‌اند، اینگونه موارد را ثانویه می‌نامیم. برخی از علل مولد تعریق بیش از حد عبارتند از:
پرکاری تیروئید، یائسگی، استفاده از داروهای ضد افسردگی، درمانهای هورمونی برای بدخیمیها یا سایر مشکلات پروستات، اختلالات سیستم اعصاب مرکزی، اختلالات شدید روحی - روانی و ... . به نظر می‌رسد که استرسها باعث تشدید هیپرهیدروزیس می‌شوند، اما برخی از پزشکان این ارتباط را قبول ندارند. به نظر می‌رسد که در این شرایط سیستم عصبی دستورات بیشتری برای ترشح عرق به غدد مولد آن ارسال می‌کند یا بعبارت دیگر حساسیت غدد عرق به استرس در این افراد بیش از حد معمول است.
گر چه ممکن است فقط بتوانیم میزان ترشح را کاهش دهیم نه آن را درمان کنیم، اما همین هم می‌تواند ارزشمند باشد. برخی از آرامبخشها و داروهای ضد کولینرژیک می‌توانند میزان ترشح عرق را کاهش دهند، اما بخاطر عوارض جانبیشان (مثل خشکی دهان ، تاری دید و ...) چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، چرا که این عوارض دست کمی از تعریق بیش از حد ندارند.
از جمله موادی است که مصرف آن باعث افزایش ترشح غدد برون ریز می‌شود و به همین دلیل استفاده از آن به مبتلایان توصیه نمی‌شود، در همین راستا باید به ادویه‌جات نیز اشاره کرد و همزمان کاهش مصرف آنها را نیز به شما پیشنهاد می‌کنیم.
دانشمندان دریافتند که عرق کردن کف دستها که باعث ناراحتی و شرمندگی فرد می شود ، نشانه عصبی بودن شخصیت نیست بلکه مشکل رایجی است که از والدین به ارث رسیده است .
مطالعه جدید دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا ثابت می کند که عرق آلود بودن کف دست یک اختلال واقعا فیزیولوژیکی است که می تواند از نسلی به نسل دیگر منتقل شود .
تحقیقات این دانشمندان بیانگر شواهد نیرومندی است که سندرم کف دست عرق آلود منشا ژنتیکی دارد و 5 درصد جمعیت به این سندرم مبتلا هستند .
محققان سوابق خانوادگی 49 بیمار مبتلا به تعریق بیش از حد کف دست ها را بررسی کردند و دریافتند در 65 درصد این افراد این بیماری مجددا مشاهده شده است .
اما در گروه کنترل افرادی که به این سندرم مبتلا نبودند ، هیچ موردی از بازگشت این سندرم در خانواده شان گزارش نشد .
محققان روش درمان موفقیت آمیزی برای این سندرم یافته اند که یک عمل جراحی با حداقل تهاجم است و شامل قطع یک عصب غیر حرکتی دستهاست .
مشاور :
دکتر عابدزاده
| پرسش :
شنبه 2/9/1387
| پاسخ :
چهارشنبه 6/9/1387
|
|
نا مشخص
|
22
سال
|
پزشكي
| تعداد مشاهده:
31 بار
