امروز شوق فردا داریم و حسرت دیروز را ،
اما امروز زیباتر از دیروز و فرداست ...
دوستت دارم ،
دوستم بدار ،
شاید فردایی نباشد ...
هیچ کس گلدان قلب خویش را با گل احساس من زیور نکرد ،
باز هم شعری سرودم ای دریغ ؛
هیچ کس شعر مرا باور نکرد ...
الهی روزگارت آفتابی ،
الهی شامگاهت مهتابی ،
الهی در همه دوران عمرت به قلب هر که خواهی راه یابی ...
آنکه که می گفت ز یک گل نشود فصل بهار ،
چه خبر داشت که همچون تو گلی می روید ؟!؟!
آسمان هر کس به اندازه معرفت اوست .
بی شک آسمان قلب تو انتها ندارد ...
یادت باشه چشمک ستاره ها گریه ابرارو از یادت نبره ...
چه دیر می فهمیم ، زندگی همان روزهائی بود که زود سپری شدنشان را آرزو می کردیم ...
به همه خواهم گفت :
به نسیمی که گذر خواهد کرد ،
و به جویی که به دریا می ریزد ،
و به خورشید که در سینه دریا باشد ،
پر از عطر ، پر از خار ، پر از برگ لطیف ،
یادمان باشد اگر گل چیدیم ،
عطر و خار و گل و برگ ،
همه همسایه دیوار به دیوار همند ...
روزگاری شهر ما ویران نبود !
دین فروشی این قدر آسان نبود !
صحبت از موسیقی و عرفان نبود !
هیچ صوتی بهتر از قرآن نبود !
دختران را بی حجابی ننگ بود !
رنگ چادر بهترین رنگ بود ...
اینک اما ...
پشت پا بر دین زدن آزادگی است !
حرف حق گفتن عقب افتادگی است !
آخرای پرده نشین فاطمه (س) !!
کی رسی بر داد دین فاطمه (س) ؟!؟!؟
