تبیان، دستیار زندگی

روزه عيد فطر و قربان حرام است ، و نيز روزي را كه انسان نمي داندآخر شعبان است يا اول رمضان ، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد، حرام مي باشد.

اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبي حق شوهرش از بين برود، و همچنين اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبي جلوگيري كند، بنابر احتياط واجب بايدخودداري كند.

روزه مستحبي اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر يا جد شود، جايزنيست ، بلكه اگر اسباب اذيت آنان نشود، ولي او را از گرفتن روزه مستحبي جلوگيري كنند، احتياط واجب آن است كه روزه نگيرد.

اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبي بگيرد، و در بين روز پدر او را نهي كند، بايد افطار كند.

كسي كه مي داند روزه براي او ضرر ندارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر دارد،بايد روزه بگيرد. و كسي كه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد، و اگر روزه بگيرد، صحيح نيست ، مگر آن كه به قصد قربت بگيرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته .

اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد و از آن احتمال ترس براي او پيدا شود، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نبايد روزه بگيرد،و اگر روزه بگيرد صحيح نيست ، مگر آن كه به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته .

كسي كه عقيده اش اين است كه روزه براي او ضرر ندارد، اگر روزه بگيرد وبعد از مغرب بفهمد روزه براي او ضرر داشته ، بايد قضاي آن را بجا آورد.

غير از روزه هايي كه گفته شد، روزه هاي حرام ديگري هم هست كه در كتابهاي مفصل گفته شده است .

روزه روز عاشورا و روزي كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان ،مكروه است .

روزه تمام روزهاي سال غير از روزه هاي حرام و مكروه كه گفته شد مستحب است . و براي بعضي از روزها بيشتر سفارش شده است ، كه از آن جمله است : 1ج پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه ، و چهارشنبه اولي كه بعد از روز دهم ماه است .و اگر كسي اينها را بجا نياورد مستحب است قضا نمايد، و چنانچه اصلا نتواندروزه بگيرد، مستحب است براي هر روز يك مد طعام يا 6/12 نخود نقره به فقيربدهد.

براي شش نفر مستحب است در ماه رمضان اگر چه روزه نيستند ازكارهاي كه روزه را باطل مي كند خوداري نمايند: اول : مسافري كه در سفر، كاري كه روزه را باطل مي كند انجام داده باشد و پيش از ظهر به وطنش يا به جايي كه مي خواهد ده روز بماند، برسد.

مستحب است روزه دار نماز مغرب و عشا را پيش از افطار كردن بخواند،ولي اگر كسي منتظر اوست يا ميل زيادي به غذا دارد كه نمي تواند با حضور قلب نمازبخواند، بهتر است اول افطار كند. ولي به قدري كه ممكن است نماز را در وقت فضيلت آن بجا آورد.