کد:
1264846
پرسش
سلام
دختری 21 ساله هستم که تو خونمون مشکلات زیادی دارم؛ ما 4 فرزندیم، که خواهر بزرگترم ازدواج کرده و الان تو خونه دو تا دختریم و یک پسر؛ پدر و مادرم اصلا به من و خواهر کوچکترم اهمیتی نمیدهند، تمام فکر و ذکر و مشغولیاتشون شده پسرشون، طوری که با رفتاراشون خواهر کوچکترم با 13 سال سن مشکل روحی و عصبی دارد و خود من نیز مشکل عصبی و افسردگی دارم، اکثر اوقاتم هم به گریه و فکر و خیال میگذره و کلا از زنده بودنم بدم میاد! همش تو فکر اینم که یا خودم بمیرم یا اینکه اونا فوت کنند تا بلکه از دست هم راحت بشیم. (نوع رفتار و طرز برخورد والدینم کاملا طوریه که انگار ما سربارشونیم و تو خونه جو کاملا جوریه که انگار ما زیادی هستیم)
وضع مالی خوبی هم داریم، پدرم کارمند پالایشگاه هستش و حقوقش هم تقریبا ماهی سه-سه و نیم میلیون هستش یا بیشتر! که همه رو خرج پسرش میکنه و حتی ماهی تا یک-یک و نیم میلیون هم بهش میده ولی واسه ماها آب از دستش نمیچکه! ماهی 300 تومن ماهانه میده اونم با کلی منت! که هزینه تمام کلاس ها و برای من که دانشجوام هزینه خورد و خوراک و لباسامم باید خودم بدم.
دیگه واقعا از این همه تبعیض و بی تفاوتی نسبت به خودمون خسته شدم. خواستم ببینم اگه من بخوام مستقل زندگی کنم (یا به صورت زندگی خوابگاهی؛ یا اینکه ما جز خونه ای که توش ساکن هستیم، دوتا خونه دیگه هم داریم که یکی مستجر نشسته و یکی هم کلا خالیه برای استفاده های موقتی خودمون، تو یکی از اونها بخوام بمونم). از نظر قانونی امکانش هست که بتونم به این شکل جدا زندگی کنم و پدرم هم نفقه من رو بده؟ چون دیگه واقعا نمیتونم با این وضع ادامه بدم.
ممنون میشم راهنماییم کنید
پاسخ
با سلام
تا زمانی که تحت تکفل پدرتان هستید نمی توانید این کار را انجام دهید مگر به اذن پدرتان و یا اینکه حکم دادگاه داشته باشید.
با سپاس
مشاور :
امیر عسکری ساری
| پرسش :
شنبه 26/4/1395
| پاسخ :
چهارشنبه 30/4/1395
|
|
ليسانس
|
21
سال
|
حقوقی
| تعداد مشاهده:
79 بار