کد:
1257792
پرسش
مدتی است که احساس می کنم خدا دیگر به من نگاه نمیکند. هر چی گریه می کنم و توبه می کنم باز هم خدا به من نگاه نمی کند نمیدانم به خاطر چی و چه گناهی مرتکب شدم. من جز خدا در زندگیم کسی را نداشتم که با او درد دل کنم، حالا اگر او نگاهم نکند احساس تنهایی وبدبختی می کنم. خیلی گناهکارم و دلم سیاهِ با اینکه سنم کمه اما گناه های زیادی کردم. نمی دانم از کی یاری بطلبم؟ کاش حداقل می دانستم بخاطر کدام گناهم هست کمی بداخلاقم اما بارها و بارها توبه کردم ولی آن را شکوندم. و یک گناه خیلی بد دیگه البته اون کارو ترک کردم. خیلی نماز غضا دارم ولی نمیتونم اینهمه رو بخونم. دلم می خواد پاکِ پاک شم. دعاهام حبس شدن واصلا احساس پوچ بودن می کنم. کمکم کنید. به مرگ خیلی اعتقاد دارم و می ترسم همین جوری بمیرم برم جهنم.
پاسخ
با سلام و عرض تحیت.
دوست محترم!
به چند مطلب توجه کنید:
1. این را بدانید که با توبه گناه پاك می شود؛ حالا ممكن است كسی پس از توبه دوباره مرتكب گناهی بشود ولی این یك گناه جدید است و باعث نمی شود كه گناهان گذشته كه با توبه پاك شده بود دوباره بازگردد. هر كس توبه اش را شكست باید دوباره توبه كند، و مطمئن باشد که با هر توبه گذشته اش پاک است.
توبه هم چیزی جز پشیمانی واقعی و تصمیم به ترک گناه نیست. کار را با خود سخت نکنید.
این كه یكی از صفات خدا توّاب است در روایات به این تفسیر شده كه من و شما صدبار هم اگر توبه شكستیم برای بار صد و یكم هم باز خداوند توبه ما را می پذیرد.
2. خداوند همیشه با بنده خود است، و حتی بنده گناهکارش را دوست دارد و به حال خود وانمی گذارد. این رحمت خدا را با اسباب هدایتی که در پیش راه بنده گناهکارش قرار می دهد می توان دید. همین حال توبه و بندگی که در شما جوان عزیز وجود دارد، مگر غیر از این است که خداوند در دل شما بوجود آورده است؟! پس چرا گمان می کنید خدا به شما توجه ندارد؟!
3. این دغدغه ها و ترس ها وسوسه های شیطان است، برای این كه شما را از رحمت الهی ناامید كند، تا اگر هم نتوانست شما را به ناهنجاری و گناه بازگرداند لا اقل آرامش شما را بگیرد. تنها راه مقابله با این دلهره ها به یاد خدا بودن است: "الا بذكر الله تطمئن القلوب". به این وسوسه ها توجهی نكنید.
4. در مورد قضاء نمازهایی که از شما فوت شده، لازم نیست به یکباره انها را انجام دهید. یکی برنامه طولانی بگذارید، و مثلا هر روز یا هر هفته یکی دو نماز را قضا کنید؛ طوری که شما اذیت نشوید. مهم تر این است که شعی کنید دیگر بر نمازهای قضای شما افزوده نشود.
مجددا عرض می کنیم خود را عذاب ندهید. خدا با شما است و دست شما را در بزنگاهی که لازم است می گیرد.
با آرزوی توفیق.
موسسه ذکر ـ قم.
باستانی.
مشاور :
موسسه ذکر
| پرسش :
شنبه 1/3/1395
| پاسخ :
پنج شنبه 6/3/1395
|
|
راهنمايی
|
13
سال
|
معارف اسلامي
| تعداد مشاهده:
1095 بار