خانواده
میدونی چه احساس جالبی به من دست میده وقتی بهم میگن دیوونه ؟ همه که همرنگ جماعت نمیشن من میخوام رنگ خودم باشم.دیوونه ست بابا ! ولش کن
جمعه 25/5/1387 - 20:51
خانواده
از هیاهوی واژه ها خسته ام من سکوتم را از اوراق سپید آموخته ام .آیا سکوت روشن ترین واژه ها نیست ؟ همیشه در خلوت مرگ را مجسم دیده ام آیا مرگ خونسرد ترین واژه ها نیست ؟ تا چشم گشودم از چشم زندگی افتادم .شبی - شاید امشب - زیر نور یک واژه خواهم نشست نام خونسرد معشوقه ام را بر حواس پنجگانه ام خال خواهم کوفت .و هم زمان پایین آخرین برگ خاطراتم خواهم نوشت : پایان
جمعه 25/5/1387 - 20:42
خانواده
ساعت 2 صبح . سرمای خشکه زمستان ، من با یک مشت اعلامیه ترحیم برای نصب روی دیوار.. .تا حالا نشده بود این موقع شب تویه خیابون با این هوا راه برم . تا اوون شب فکر می کردم وقتی به تخت ِخواب گرم و نرمم میرم همه دنیا مثل من چشماشون واسه یه روز نو روی هم میزارن . تا اوون شب نمیدونستم که خیلی ها خونشون به اندازه خیابون هاست ، پتو شون همون لباس تنشون و بالش نرمشون دستهای یخ زدشونه .تنهایی خیلی سخته اوون هم تنهایی از یه زندگی ، از یه خواب ، از یه لالایی ...
يکشنبه 20/5/1387 - 11:3
خانواده
برگ های سبز ِ ، شاخه های درخت باغ امیدم همه ریختند با تند بادی از پشت پا زدنهایت همه شكستند با دل شكستگی هایت همه خشك شدند با درك نكردن هایت دگر برایم چه مانده ...فقط آن تك برگِ سبز كه برروی تك شاخه بلند ِ استوار بر تك درختی كه تنها امیدم به توستكه ریشه هایش ز خاك برآمده و آفتاب سوزنده حرف هایت، كه بر سر تك برگ دل كوچكم می تابد، و او را تا عمق وجود می سوزاندو تند باد بی مهری تو كه لحظه به لحظه شاخه های بلند این تك درخت را به هر سو می كشاند.امید ِ سبزم را زردُ شكسته ُ خشك و این است همه دوست داشتنت به من و سرآغاز نفرت من به تو
يکشنبه 20/5/1387 - 10:56
خانواده
داستان نمی سرایم... شعر نمی گویم... فقط عاطفه های لگد مال شده ام را کلمه کلمه باز می گویم ، برای تو
برای توکه هیچ گاه معنای درست وعمیق عاطفه را درک نکـــــــردی
برای توکه هیچ زمان ،
سایه پر مهر عاطفه رو حس نکردی . سعی کردم وسعی کردم تا خلا
این عاطفه رو برات پر کنم ،خودم رو سایه ات کردم اما تو، برنگشتی
تانیم نگاهی به پشت سرت کنی.
هرروز بغضهای فرو خشکیده ام رو برروی صفحات سفید وبی روح
می نویسم تا اندوهم را در پشت آنها پنهان کنم وبه هرسو روانــــــــه
می کنم تا شاید همزبانی بیابم که بفهمه دل چیست و محبــت
چه بهایی دارد ولی افسوس هیچ گاه پاسخی نمی یاد ومــن هــر روز
بیشتر و بیشتر در خودم غرق می شوم .
راستی تصمیمم را گرفته ام ، به خدا هم گفته ام که توخودشاهد باش،
شاهد باش چگونه آرزوهای تکه تکه شده ام را به فریاد نشستم امــا
کسی نخواست مرا به یاد بیاورد ، تو خود شاهد باش ......
دوشنبه 14/5/1387 - 22:13
خانواده
سالها پیش به من می گفتی
كه مرا هیچ دوست می داری ؟
گونه ام گرم شد ز سرخی شرم
شاد و سر مست گفتمت آری
باز دیروز جهد می كردی
تا زعهد قدیم یاد آرم
سرد و بی اعتنا تو را گفتم
كه دگر دوستت نمی دارم
ذره های تنم فغان كردند
كه خدا را دروغ می گوید
جز تو یاری ز كس نمی جوید
دوستت دارم و نمی گویم
تا غرورم كشد به بیماری
گر چه می دانم این حقیقت راكه دگر دوستم نمی داری
دوشنبه 14/5/1387 - 12:58
دانستنی های علمی
اگر دین ندارید
آزاد مرد باشید .
امام حسین(ع)
دوشنبه 14/5/1387 - 12:51
محبت و عاطفه
دریغ و درد؛کدام تنگ نظر شور چشمی کرد ؟!که راه رفته را میل بازگشت نبود !حتی ، در باورم نمی گنجید!آن دست های مهربان خطا پوشت که با شکیبایی ، بر معراجم میهمان می کرد چه گونه تاب آورد ؟!که ناگهان ، این سانزنده به گورم کرد!...
دوشنبه 14/5/1387 - 12:46
محبت و عاطفه
شاخه نگاهت را به سمت خود کشیدمو میوه عشق آن را جدا کردم چقدر تلخ بود...تازه فهمیدم تمام عشق تو به مننفرت بود رنگ زرد با طعم تلخ ...
يکشنبه 13/5/1387 - 22:43
محبت و عاطفه
وقتی دلت خسته شد
،دیگر خنده معنایی ندارد
.می خندی تا از دیگران غم آشیانه کرده در چشمانت را پنهان کنی
،وقتی دلت خشته شد
،حتی اشکهای شبانه آرامت نمی کند
.گریه می کنی چون به گریه کردن عادت کرده ای
وقتی دلت خسته شد
هیچ چیز آرامت نمی کند به جز
پرواز
يکشنبه 13/5/1387 - 22:39
