شناخت ودرک محرم باید علاوه بر جنبه ی احساسی آن همراه با معرفت وشناخت معنوی از واقعه ی تاریخی آن همراه باشد چرا که اگ تنها به جنبه ی احساسی آن توجه شود نتیجه ی آن در زندگی انسان ها پایدار نخواهد بود وبه فراموشی سپرده می شود پس بهتر است که نگاهمان را به این رویداد مهم تاریخی تغییر دهیم وبا دید دیگری به آن نگاه نماییم . در این رابطه دوسخن از دکتر علی شریعتی در خصوص واقعه ی کربلا را در زیر بیان می نماییم . ایشان در این مورد می گویند :
در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم وستم زندگی می کنند وبر حسینی می گریند که آزادانه زیست .
امام حسین (ع) بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود .امّا افسوس که به جای افکارش زخم های تنش را نشانمان دادند وبزرگترین درد او را بی آبی معرفی کردند .
یا حسین چه قدر زیبا تاریخ وکربلا را با رشادت خود واهدای بهترین های خود نگاشتی ودیگر کسی نخواهد توانست این گونه شهامت و از خود گذشتگی نشان دهد .چرا که هر چه را که در کربلا مشاهده می کنیم تک وزیبا است .از یاران نمونه واز جان گذشتگی هایشان سخن قاصر است. از کوچکترین یارت یعنی علی اصغر تا سالخوردگانی چون حبیب بن مظاهر هر کدام دنیایی از معرفت ورشادت هستند پس چگونه با این همه زیبایی تاریخ کربلا تکرار شود .به جهت این همه زیبایی است که کربلا ماندگار شده است .
سلام به شما اي روح سرشار از رضايت واميد در دل نااميدان ومستضعفان .سلام به شما كه قبله ي هشتم وحج فقرايي .وسلام به شما كه همه را حتي دشمنان خود را راضي نگه مي داريد . وسلام به شما كه ارادت خود را به تمام بندگان دنيا از آن سوي عالم مي رسانيد ودر دل آنان كه با يك گوشه ي اميدي به شما روي مي آورند وبا يك تماس ازدور دست به شما ارادت مي نمايند وسلامي عرض مي كنند .يا امام رضا خودت همه ي مشتاقانت را ياري كن .
در زندگي از همه چيز گذشتن وبه همه چيز رسيدن مهم نيست ، مهم از چه گذشتن وبه چه چيزي رسيدن است.
