اوستا

مجازات کشتن سگ آبی ، مجازاتی غیر عقلانی !!!

دیروز مقداری اوستا را ورق زدم به مجازاتهای مربوط به سگ آبی برخورد نمودم برایم جالب بود گفتم برای شما نیز بیاورم

این مطلب در فرگرد چهاردهم از وندیداد است :                    

زرتشت از اهورا مزدا!پرسید ای سپندترین مینو !

کسی که سگ آبی را بکشد پادفره(مجازات ) گناهش چیست ؟

اهورا مزدا پاسخ داد :"

1.     باید 10000 تازیانه اسپهه (تازیانه ای که به اسب میزدند )بر او بزنند .!!!!!

2.     باید 10000 تازیانه سروشو (تازیانه چوبی ) بر او بزنند !!!!!

3.     او باید 10000 هیزم سخت وخشک وپاک  را به آتش اهورا مزدا تقدیم کند !!

4.     او باید 10000 هیزم نرم وخشک وپاک  را به آتش اهورا مزدا تقدیم کند !!!!

5.     او باید 10000 بسته برسم (شاخه تازه بریده شده)را ویژه آیین کند !!!!

6.     اوباید 10000 زرو با هوم وشیر پاک را آماده وپیشکش ایزد بانوی آبها کند !!!

7.     او باید 10000 مار بر شکم خزنده را بکشد !!!!

8.     او باید 10000 مار سنگ نمای را بکشد !!!!

9.      او باید 10000 سنگ پشت (لاک پشت ) را بکشد !!!!

10.                        او باید 10000 از قورباغگانی را که در خشکی میزیند را بکشد !!!!

11.                        او باید 10000 مور دانه کش را بکشد !!!!

12.                        او باید 10000 مور گزنده وگودال وآسیب رسان  را بکشد !!!!

13.                        او باید 10000 کرم خاکی را بکشد  !!!!

14.                        او باید 10000 مگس چندش انگیز را بکشد !!!!

15.                        او باید 10000گودال نا پاک را بینبارد !!!!

والبته موارد دیگری که مجال برای طرح آنان نیست وشما می توانید به اوستا / وندیداد / فرگرد چهاردهم مراجعه نمایید .

اما جمله پایانی :"خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل .....که آیا این احکام عقلانی است یا خیر !!!"

علی (ع) روزی که به نماز ایستاد و مردم نیز به او اقتدا کردند، یکی از خوارج به نام «ابن الکواء» فریادش بلند شد و آیه ای را به عنوان کنایه به علی (ع) بلند خواند:«و لقد اوحی الیک و الی الذین»(۱) این آیه خطاب به پیغمبر (ص) است که به تو و همچنین پیغمبران قبل از تو وحی شد که اگر مشرک شوی اعمالت از بین می رود، و از زیانکاران خواهی بود، «ابن الکواء» با خواندن این آیه خواست به علی (ع) گوشزد کند که سوابق تو را در اسلام می‌دانیم، اول مسلمان هستی، پیغمبر تو را به برادری انتخاب کرد، در لیله‌المبیت فداکاری درخشانی کردی و در بستر پیغمبرخفتی و خودت را طعمه شمشیرها قرار دادی، و بالاخره خدمات تو به اسلام قابل انکار نیست، اما خدا به پیغمبرش هم گفته، اگر مشرک بشوی اعمالت به هدر می‌رود، و چون تو اکنون کافر شدی، اعمال گذشته‌ات را به هدر دادی، علی(ع) تا صدای مرد به قرآن بلند شد سکوت کرد. آیه که تمام شد علی (ع) نماز را ادامه داد، باز «ابن الکواء» آیه را تکرار کرد، بلافاصله علی (ع) سکوت نمود، علی سکوت می‌کرد.

چون دستور قرآن است که :«هنگامیکه قرآن خوانده می‌شود گوش فرا دهید، و خاموش شوید». بعد از چند مرتبه‌ای که آیه را تکرار کرد، و می‌خواست وضع نماز را به هم بزند، علی (ع) این آیه را خواند، :«فاصبرو وعدالله‌الحق»(۲) صبر کن وعده خدا حق است و فرا خواهد رسید، این مردم بی‌ایمان و یقین، تو را تکان ندهند و سبکسارت نکنند». دیگر امیرالمؤمنین (ع) اعتنایی به سخن فرد نکرد، و به نماز خود ادامه داد.

۱) سوره زمر،‌ آیه ۶۵

۲) سوره رم آیه ۶۰

منبع : کتاب جاذبه و دافعه علی (ع)

aftab.com

انسان در میان موجودات از شرافت و كرامت مخصوص برخوردار است و وظیفه و رسالتی خاص دارد، مسئول تكمیل و تربیت و اصلاح جامعه خویش است؛ جهان مدرسه انسان است و خداوند به هر انسانی بر طبق نی‍‍ّت و كوشش صحیح و درستش پاداش می دهد.

علامه شهید استاد مرتضی مطهری(ره)

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش
این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

سلطان ازل گنج غم عشق به ما داد
تا روی در این منزل ویرانه نهادیم

در دل ندهم ره پس از این مهر بتان را
مُهر لب او بر در این خانه نهادیم

در خرقه از این بیش منافق نتوان بود
بنیاد از این شیوه رندانه نهادیم

چون می‌رود این کشتی سرگشته که آخر
جان در سر آن گوهر یک دانه نهادیم

المنه لله که چو ما بی‌دل و دین بود
آن را که لقب عاقل و فرزانه نهادیم

قانع به خیالی ز تو بودیم چو حافظ
یا رب چه گداهمت و بیگانه نهادیم

سلامی گرم به شما تبیانیهای خونگرم

اعجاز ملموس

امین ریحانی ، دانشمند و فیلسوف برجسته مسیحی در نامه ای به آیت الله شیخ محمد حسین کاشف الغطاء

 در باره اعجاز قران چنین می نویسد:«شما می گویید، قران اعجاز میکند و این سخن شما صحیح است...

در دوران اقامتم در لندن و نیویورک، زیاد اتفاق می افتاد که من قران را با همان لحن و لغت عربی

تلاوت می کردم و نغمه های دلربای آن همسایگانم را از خود بی خود و عقل را از سرشان بدر می کرد»

ای حرمت مرجع درماندگان

دور مران از در و راهم بده

ای حرمت مرجع در ماندگان

دور مران از در و راهم بده

لایق وصل تو که من نیستم

اذن به یک لحظه نگاهم بده

رضا جان...

اوست نشسته در نظر

اوست گرفته شهر دل

و اوست که تن را سبک میکند

و دل را مطمئن

و  روح را پرّان

و جان را آرام...

امام باقر علیه السلام:

به مردم بهترین سخنی که دوست دارید درباره شما گفته شود را بگویید.

کافی ج2 ص16

امام علی علیه السلام:

پافشاری بر معصیت و آروزی آمرزش از خدا ، مغرور شدن به اوست.

وسائل الشیعه ج 7 ص 137

بیست و پنجم ماه ذی القعده (روز پنج شنبه86/9/15) 

روز دحوالارض است. 

دحوالارض را چنین معرفی می کنند:

(روزی كه زمین از زیر کعبه كشیده و گسترانیده شد).

تعریف روشن تر:

پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر 

آب فرو رفته 

و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد که صحنه

 زندگی موجودات

 مهیا گردد ، اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد 

همان مکان مقدس کعبه 

و بیت الحرام بود . این واقعه نشان دهنده اهمیت این 

نقطه و مرکزیت آن برای

 همه عالمیان است .  

در واقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خداوند به 

جهان خاکی است كه

 توجه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه ، 

عبادت ،

 دعا و غسل واهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر 

عنایت 

حضرت حق به این روز با برکت است .

تعبیر به اینکه "در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گردیده و

 از براى عبادت

 و اجتماع به ذكر خدا در این روز، اجر بسیار است" و مانند آن ، 

مومنین را

 بر انجام مستحبات مخصوص این روز ترغیب می نماید . 

درباره روزه این روز آمده است :

روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است .

روزه این روز کفاره گناهان هفتاد سال است .

برای روزه دار این روز هرکه و هرچه در میان آسمان و زمین 

است

 استغفار می کند و ...

از دیگر اعمال این روز شریف دو رکعت نماز است که در آن

 حمد و پنج مرتبه سوره "والشمس" خوانده می شود و پس 

از نماز نیز 

دعایی است که در مفاتیح آمده است . و همچنین دعای

 "اللهم داحی الکعبه ..." از دعاهای مخصوص این روز است .  

روایت است که « امام رضا » علیه السلام فرموده اند: 

درشب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) 

و حضرت عیسى (ع)متولد شده اند. 

و نیز در این روز رسول خدا صلى الله علیه و آله ،

 به قصد حجة الوداع از مدینه به همراه

 یكصد و چهار هزار یا یكصد و بیست و چهار هزار نفر  از راه 

شجره به مکه

 عزیمت نمودند که حضرت فاطمه (ع ) و تمامى زوجات آن

 حضرت نیز ایشان

 را همراهی می کردند .   

و نیز در روایتی است که در این روز قائم (عجل الله تعالی

 فرجه الشریف) 

قیام خواهد نمود .