فاطمیه صفحه اول کتاب عاشوراست، که در آن دنیا پرستان،هر چه بغض و کینه از پیغمبر و اهل بیت در دل داشتند،آتش و تازیانه و میخ ساختند و یکباره سینه ی زهرا را شکافتند، خانه ی حیدر را به آتش کشیدند و داغ مادر را بر دل کودکان فاطمه نهادند.
این بغض و کینه مردمان مدینه از علی و اولاد علی علیه السلام سینه به سینه،نسل به نسل انتقال یافت تا به کوفه رسید،کربلا،مدینه شد.با آتشی که در خانه ی زهرا را به آتش کشیدند،خیمه های بنی هاشم را آتش زدند،با همان تازیانه که بر زهرا زدند،بانوان و دختران حرم ابی عبدالله را با تازیانه زدندو و با میخ دری که پهلوی زهرا را شکستند،نیزه ای ساختند که سر فرزندش ابی عبدالله را بر آن زدند.
آری فاطمیه صفحه ی اول کتاب عاشوراست...
نوحه امیرالمومنین در هنگام غسل فاطمه علیها السلام:
فراقک اعظم الاشیاء عندی......وفقدک فاطم ادهی الثکول
الا یا عین جودی و اسعدنی.......فحزنی دائم ابکی خلیلی
فاطمه جان فراق تو در نزد من سخت است و فقدان تو ای فاطمه برای من سنگین ترین مصیبتهاست.ای دیده اشک بریز که اندوه من همیشگی است.من برای دوستم فاطمه می گریم
