شفقنا سلامت- از گره های تنیده بر طناب تا عقیق های درون جیب مردمان، دانه های تسبیح به طور گسترده مورد استفاده دینداران قرار می گیرند تا ابزاری –هرچند مادی- باشند برای تفکر در مورد پروردگارشان. درحقیقت حدود دو سوم از جمعیت جهان از دانه های تسبیح برای انجام اعمال و مناسک مذهبی خود استفاده می کنند.
مسلمانان
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا سلامت به نقل از “یاهومکتوب”، مسلمانان سبحان، مصباح یا تسبیح دارند؛ تمامی این واژه ها به معنی تمجید و تجلیل است که از نام های خداوند می باشد. در طی ماه رمضان، محبوبیت تسبیح افزایش می یابد؛ حتی درمیان کسانی که که اعمال اسلامی را انجام نمی دهند. بسیار مرسوم است که تسبیح –به خصوص به مردان- هدیه داده شود، هرچند بازاری هم برای تسبیح های زنانه وجود دارد. به طور سنتی تسبیح اسلامی معمولا شامل 33 یا 99 دانه می شود که در یک نخ محکم به ریسمان کشیده شده اند. هر مجموعه 11 تایی دانه ها با یک دانه به نام "شهید" جدا می شود و کل دانه ها با یک دانه ی تک و بلندتر و یک منگوله رنگارنگ پایان می یابد. همزمان که شخص 99 بار اسامی خداوند، آیه ای از قرآن یا دعاهای مخصوص را تکرار می کند، دانه های تسبیح نیز می بایست به راحتی بین انگشتان او بلغزند. دانه ها می توانند از نقره، سنگ های نیمه قیمتی، شیشه، کهربا یا پلاستیک باشند. در هر حال برخی از روحانیان معتقدند که حضرت محمد (ص) به سادگی از انگشتان دست خود برای شمارش اذکار استفاده می فرمود.
مسیحیان
در مذهب کاتولیک، رز (rose) نماد کمال است بنابراین rosary که هم به معنای گلستان و هم به معنی ذکر با تسبیح است، و از ریشه ی لاتین rosarium به معنی "یک باغ رز" مشتق شده، "باغ دائمی دعا" را نمایان می کند. به طور سنتی، تسبیح های مسیحی از 59 دانه تشکیل می شود؛ از 5 ده تایی از 10 دانه کوچک و یک دانه ی بزرگ. دانه های جداجدا با سیم به ریسمان کشیده شده و به یکدیگر متصل می شوند. تسبیح با سه دانه ی دیگر متصل به یک سیم و یک صلیب آویزان کامل می گردد.
برخلاف تسبیح کاتولیک، طناب های دعای ارتودکس صامت، در نهایت سادگی طناب هایی از پشم هستند که بر آنها گره هایی تنیده شده است. در سنت یونان، این دانه های دعا از 33، 50 تا 100 گره تهیه می شدند. این گره ها به هیچ شکل خاصی تنظیم نمی شوند و صامت و بدون کلام مورد استفاده قرار می گیرند. این تسبیح ها با عنوان "متانویا" به معنی تغییر فکر یا "کومبولوگیون" به معنی رشته ی گره ها نامیده می شوند. "چوتکی" که نام دانه های دعای ارتودکس روسی است، از 33، 100 یا 300 گره شکل می گیرد.
به علاوه طناب دانه های دعا وابسته به کلیسای انگلیس تلفیقی از هر دو تسبیح های کاتولیک و طناب دعای ارتودوکس صامت است. این طناب دعا شامل 28 دانه جداست که به چهار گروه هفتایی که weeks یا هفته ها نامیده می شوند، تقسیم می گردد. عدد 7 در بیشتر مذاهب نشاندهنده ی پاکی و کمال روحی است. بین هر گروه از دانه های هفتایی یک دانه ی صلیب شکل قرار می گیرد؛ چهار دانه ی صلیب شکل یک صلیب را تشکیل می دهند. یک دانه ی نهایی دانه های تسبیح را به هم متصل کرده و آنها را به صلیب آویزانی می بندد. تعداد نهایی دانه ها 33 تاست که نشاندهنده ی تعداد سال هایی است که عیسی مسیح (ع) در زمین گذرانده است.
بودایی ها
برخی منابع معتقدند که اولین دانه های دعای بودایی "مالا" نامیده می شد و در حدود قرن هشتم توسط بودایی ها، یک فرقه مذهبی که از هندوئیسم منشعب شده اند، مورد استفاده قرار می گرفت. راهبان بودایی مالا ی مخصوصی داشتند که از 108 دانه تشکیل شده بود در حالیکه مردم عادی از مالاهایی با تنها 30 یا 40 دانه استفاده می کردند. به طور سنتی دانه های دعا از دانه های درخت بودهی تهیه می شدند که بودایی ها باور داشتند بودا در زیر آن بصیرت یافته است. این دانه های دعا که یک به یک بر یک طناب گره خورده اند نماد ناپاکی ها هستند و بافت خشن آنها بیانگر سختی هاست، که می بایست بر تمامی آنها غلبه کرد.
گفته می شود واژه ی bead (دانه تسبیح) از کلمه ساکسونی bede به معنی "پرستش کردن" ریشه گرفته است.
salamat.shafaqna.com
